เล่าขำ
เล่าขำ (หลิว เฉิน) 劉諶 | |
---|---|
อ๋องแห่งเป่ย์ตี้ (北地王 เป่ย์ตี้หวาง) | |
ดำรงฐานันดรศักดิ์ | กรกฎาคม ค.ศ. 259 – ธันวาคม ค.ศ. 263 |
ประสูติ | ไม่ทราบ |
สวรรคต | ธันวาคม ค.ศ. 263 นครเฉิงตู มณฑลเสฉวน |
พระราชบิดา | เล่าเสี้ยน |
เล่าขำ (สิ้นพระชนม์ ธันวาคม ค.ศ. 263) มีชื่อในภาษาจีนกลางว่า หลิว เฉิน (จีนตัวย่อ: 刘谌; จีนตัวเต็ม: 劉諶; พินอิน: Liú Chén) เป็นเจ้าชายของรัฐจ๊กก๊กในยุคสามก๊กของจีน เป็นพระโอรสองค์ที่ 5 ของเล่าเสี้ยนจักรพรรดิลำดับที่ 2 และลำดับสุดท้ายของจ๊กก๊ก
ประวัติ
ในปี ค.ศ. 259 เดือน 6 ของศักราชจิ่งเย่า (景耀; ค.ศ. 258-263) ปีที่ 2 เล่าเสี้ยนทรงแต่งตั้งเล่ากี๋เป็นอ๋องแห่งเป่ย์ตี้ (北地王 เป่ย์ตี้หวาง)[1]
ในเดือนธันวาคม ค.ศ. 263 เตงงายขุนพลจากวุยก๊กที่เป็นรัฐอริของจ๊กก๊กนำกำลังทหารโจมตีจ๊กก๊ก หลังเตงงายเอาชนะจูกัดเจี๋ยมได้ที่อำเภอกิมก๊ก (緜竹 เหมียนจู๋) เจาจิ๋วทูลเเสนอกับเล่าเสี้ยนให้ยอมจำนนต่อเตงงาย เล่าขำคัดค้านวิธีการของเจาจิ๋วที่จะยอมจำนนและทูลโน้มน้าวพระบิดาให้ต่อสู้เพื่อเกียรติของจ๊กก๊ก แต่เล่าเสี้ยนทรงขับไล่เล่าขำออกจากท้องพระโรง แล้วเล่าเสี้ยนจึงทรงส่งผู้แทนให้นำตราพระราชลัญจกรไปมอบให้เตงงายเพื่อขอยอมจำนน ในวันนั้นเล่าขำทรงเสด็จเข้าไปในศาลบรรพชนของเล่าปี่ ทรงสังหารพระชายาและบุตร ก่อนจะทรงกระทำอัตวินิบาตกรรม[a]
ในวัฒนธรรมประชานิยม
ปรากฏภาพของเล่าขำในหนังสืออู๋ชฺวางผู่ (無雙譜, ทำเนียบผู้กล้าไร้เทียมทาน) ของจิน กู่เหลียง (金古良)
เรื่องราวของเล่าขำได้นำมาแสดงในงิ้วเยฺว่
ดูเพิ่ม
หมายเหตุ
- ↑ บทพระราชประวัติโจฮวนในสามก๊กจี่บันทึกว่าเล่าเสี้ยนทรงยอมจำนนต่อเตงงายในเดือน 11 ของศักราชจิ่ง-ยฺเหวียน (景元) ปีที่ 4 ในรัชสมัยของโจฮวน[2] เดือนนี้เทียบได้กับช่วงเวลาตั้งแต่วันที่ 18 ธันวาคม ค.ศ. 263 ถึง 15 มกราคม ค.ศ. 264 ในปฏิทินจูเลียนและปฏิทินกริกอเรียน บทชีวประวัติเล่าเสี้ยนในสามก๊กจี่ยังบันทึกว่าเล่าขำทรงสังหารพระชายาและบุตรก่อนจะทรงกระทำอัตวินิบาตกรรมในวันเดียวกันกับที่พระบิดาทรงยอมจำนนต่อเตงงาย[3] ตามบันทึกเหล่านี้ เล่าขำสิ้นพระชนม์ในเดือนธันวาคม ค.ศ. 263
อ้างอิง
บรรณานุกรม
- ตันซิ่ว (คริสต์ศตวรษที่ 3). จดหมายเหตุสามก๊ก (ซันกั๋วจื้อ).
- เผย์ ซงจือ (คริสต์ศตวรรษที่ 5). อรรถาธิบายสามก๊กจี่ (ซานกั๋วจื้อจู้).
- Low, C.C. (1994). A General History of China, vol. 4. Singapore: Canfonian PTE Ltd. p. 508. ISBN 981-00-6288-5.