ข้ามไปเนื้อหา

มาร์ก เฮนรี

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก Mark Henry)
มาร์ก เฮนรี
ชื่อเกิดมาร์ก เจรอลด์ เฮนรี
เกิด (1971-06-12) มิถุนายน 12, 1971 (53 ปี)[1]
Silsbee, Texas สหรัฐ[1]
ที่พักออสติน รัฐเท็กซัส สหรัฐ[1]
คู่สมรสจานา เพอร์รี
บุตร2
ครอบครัวKevin Henry (ลูกพี่ลูกน้อง)
ประวัติมวยปล้ำอาชีพ
ชื่อบนสังเวียนมาร์ก เฮนรี [2]
Markswoggle[3]
ส่วนสูง6 ft 4 in (1.93 m)[2]
น้ำหนัก360 lb (160 kg)[2]
มาจากSilsbee, Texas[2]
ฝึกหัดโดยLeo Burke[4]
Tom Prichard[5]
เปิดตัว11 มีนาคม 1996[4][5]
รีไทร์27 เมษายน 2018[6]

มาร์ก เจรอลด์ เฮนรี (อังกฤษ: Mark Jerrold Henry)[7] เกิด 12 มิถุนายน ค.ศ. 1971[8] นักมวยปล้ำอาชีพและนักยกน้ำหนักชาวอเมริกัน[4] ที่รู้จักดีในนาม มาร์ก เฮนรี (Mark Henry)[2] มีฉายา "The World's Strongest Man" (มนุษย์ที่แข็งแรงที่สุดในโลก)[9][10] อดีตแชมป์โลกเฮฟวี่เวท 1สมัย[11] แชมป์โลก ECW 1สมัย[12] แชมป์ยุโรป WWE 1สมัย[13] และได้เข้าสู่หอเกียรติยศ WWE Hall of Fame ประจำปี 2018[14]

ประวัติ

[แก้]

ในรอว์ 25 เมษายน 2011 เฮนรีได้ถูกดราฟท์ไปสแมคดาวน์ คืนเดียวกันได้จับคู่กับทีมฝั่งสแมคดาวน์ (คริสเตียน และจอห์น ซีนา) แพ้ให้ฝั่งรอว์ (ซีเอ็ม พังก์, เดอะมิซ และอัลเบร์โต เดล รีโอ) หลังจากเฮนรีได้หักหลังสมาชิกทีม เฮนรีก็ได้กลายมาเป็นฝ่ายอธรรม[15] ในสแมคดาวน์ 17 มิถุนายน เฮนรีได้เจอกับบิ๊กโชว์ แต่ยังไม่ทันเริ่มปล้ำก็ถูกบิ๊กโชว์เล่นงานและชกเข้าที่หน้าจนถูกหามนอนเปลส่งโรงพยาบาล ทำให้เฮนรีแค้นมากไปลอบทำร้ายบิ๊กโชว์ในแคปิเทล พูนิชเมนท์ ทำให้บิ๊กโชว์แพ้อัลเบร์โต เดล รีโอ ในสแมคดาวน์ 24 มิถุนายน เฮนรีได้ลอบทำร้าย บิ๊กโชว์ที่กำลังให้สัมภาษณ์หลังฉาก คืนเดียวกันได้ลอบทำร้ายเคน ระหว่างขึ้นปล้ำกับคริสเตียน ทำให้เคนชนะฟาล์ว ทีโอดอร์ ลองออกมาจัดแมตช์แทกทีมโดยเฮนรีจับคู่กับคริสเตียนเจอกับเคนจับคู่กับแรนดี ออร์ตัน สุดท้ายเฮนรีและคริสเตียนเป็นฝ่ายชนะ ในมันนีอินเดอะแบงก์ (2011) เฮนรีได้เอาชนะบิ๊กโชว์ หลังแมตช์เฮนรีเอาเก้าอี้มาหนีบขาบิ๊กโชว์ ก่อนจะขึ้นเชือกเส้นสองกระโดดลงมาทับใส่เต็มๆ ขาบิ๊กโชว์จนต้องพักการปล้ำ[16] ในสแมคดาวน์ 22 กรกฎาคม เฮนรีได้มาลอบทำร้ายเคน หลังจากแพ้ให้แรนดี ออร์ตัน และยังจับขาเคนไปหนีบด้วยเก้าอี้แล้วกระโดดทับใส่ขาเคน แบบเดียวที่ทำกับบิ๊กโชว์ จนเคนต้องพักการปล้ำ[17]

ในสแมคดาวน์ 19 สิงหาคม เฮนรีได้ชนะแบทเทิลรอยัล ได้สิทธิ์เป็นผู้ท้าชิงแชมป์โลกเฮฟวี่เวทกับแรนดี ออร์ตันในไนท์ออฟแชมเปียนส์ (2011) และเฮนรีก็คว้าแชมป์โลกเฮฟวี่เวทสมัยแรกได้สำเร็จ[18] ในเวนเจินส์ (2011) เฮนรีต้องป้องกันแชมป์กับบิ๊กโชว์ สุดท้ายแมตช์จบลงโดยไม่มีผลการตัดสิน เพราะเฮนรีใช้ท่าซูเพล็กเล่นงานบิ๊กโชว์จนเวทีพัง แต่เฮนรียังเป็นแชมป์ต่อไป[19] และได้รีแมตช์กันในเซอร์ไวเวอร์ซีรีส์ (2011) แต่เฮนรีโดนปรับแพ้ฟาล์ว ไม่เสียเข็มขัด หลังแมตช์บิ๊กโชว์เอาเก้าอี้มาหนีบขาเฮนรี แล้วก็วิ่งมากระโดดทิ้งขาใส่เก้าอี้เต็มๆขาของเฮนรี[20] ในสแมคดาวน์ 25 พฤศจิกายน เฮนรีออกมาบอกว่ามีคนหัวเราะชอบใจที่เขาบาดเจ็บผู้คนควรจะให้เกียรติเขาในฐานะแชมป์โลก[21] บิ๊กโชว์ออกมาถามหาเหตุผลว่าทำไมต้องมาเตะผ่าหมากเขา ในเซอร์ไวเวอร์ซีรีส์ แต่เฮนรีบอกว่าบิ๊กโชว์เป็นไอ้ขี้แพ้ บิ๊กโชว์เลยต่อยใส่เฮนรีสลบคาเวที แดเนียล ไบรอันวิ่งออกมาขอใช้สิทธิ์กระเป๋ามันนีอินเดอะแบงก์ทันที ทำให้เฮนรีเสียแชมป์ให้กับไบรอัน[22] หลังแมตช์ทีโอดอร์ ลองออกมาบอกว่า เฮนรีไม่อยู่ในสภาพที่จะปล้ำได้ แมตช์นี้ถือว่าไม่เป็นทางการ คืนเดียวกันไบรอันได้ชนะ 4 เส้าได้สิทธิ์ชิงแชมป์กับเฮนรี[23] ในสแมคดาวน์ 29 พฤศจิกายน เฮนรีสามารถป้องกันแชมป์กับไบรอันเอาไว้ได้ในกรงเหล็ก[24] ในทีแอลซี (2011)เสียแชมป์ให้บิ๊กโชว์ และหลังแมตช์บิ๊กโชว์ก็เสียให้กับไบรอัน[25]

ในรอยัลรัมเบิล (2012)ได้แพ้ในกรงเหล็กชิงแชมป์โลกเฮฟวี่เวทกับไบรอันและบิ๊กโชว์[26] ในอิลิมิเนชั่น แชมเบอร์ (2012) เฮนรีได้มีแมตช์ในอิลิมิเนชั่น แชมเบอร์ชิงแชมป์โลกเฮฟวี่เวท แต่ก่อนถึงศึกแชมเบอร์ ได้ถูกทีโอดอร์ ลอง ผู้จัดการทั่วไปของสแมคดาวน์สั่งแบน ทำให้หมดสิทธิ์เข้าร่วมแมตช์นี้[27][28] ในศึกแชมเบอร์ เฮนรีได้ออกมาสนับสนุนจอห์น โลรีนายติส ให้เป็นผู้จัดการทั้งรอว์และสแมคดาวน์ พร้อมกับคริสเตียนและอัลเบร์โต เดล รีโอที่ออกมาสนับสนุนให้โลรีนายติสด้วยเช่นกัน จากนั้นทุกคนก็ร่วมถ่ายรูปหมู่กันเพื่อประสานความสัมพันธ์ที่ดี ในเรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 28 เฮนรีได้เข้าร่วมทีมของโลรีนายติสเอาชนะทีมของทีโอดอร์ ลองไปได้ในแมตช์แทกทีม 12 คน วันที่ 14 พฤษภาคม 2012 เฮนรีได้ประกาศว่าเขากำลังเข้ารับการผ่าตัดที่ไหล่ ซึ่งก็ประสบความสำเร็จไปได้ด้วยดี[29] เฮนรีได้เข้าร่วมแมตช์อิลิมิเนชั่น แชมเบอร์ (2013) เพื่อหาผู้ท้าชิงอันดับ 1 ในการชิงแชมป์โลกเฮฟวี่เวทกับอัลเบร์โต เดล รีโอ แต่ไม่สำเร็จ[30] ในเรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 29ได้เอาชนะไรแบ็ก[31] ในเอ็กซ์ตรีมรูลส์ (2013)ได้แพ้ให้เชมัสในสแตรปแมตช์[32]

ในรอว์ 17 มิถุนายน เฮนรีออกมาจับมือซีนาก่อนประกาศว่าจะแขวนรองเท้า คนดูส่งเสียงเชียร์ให้กำลังใจเฮนรี ซีนาก็เข้ามาชูมือและสวมกอดแต่เฮนรีจับใส่ World's Strongest Slam แล้วก็บอกว่ามันไม่จบง่ายๆอย่างงั้นหรอก ก่อนโยนเข็มขัดแชมป์ WWE ใส่ซีนา[33] และได้มีการชิงแชมป์ WWEในมันนีอินเดอะแบงก์ (2013)แต่ไม่สำเร็จ[34] ในรอว์คืนต่อมา เฮนรีออกมายอมรับว่าเขาได้ทำอย่างเต็มที่แล้วเมื่อคืนนี้ แต่อยากจะให้ซีนาเลือกเขาเป็นคู่ต่อสู้อีกครั้ง แต่เดอะชีลด์ออกมารุมเฮนรีแล้วก็จับใส่ Triple Powerbomb[35] จากนั้นได้กลับมาเป็นฝ่ายธรรมะและเปิดศึกกับเดอะชีลด์[36] ในรอว์ 12 สิงหาคม ได้จัดแบทเทิลรอยัล 20 คน เพื่อหาผู้ท้าชิงแชมป์ยูเอสโดยเฮนรีได้เหลืออยู่บนเวที 2 คนสุดท้ายกับร็อบ แวน แดม และเฮนรีก็วิ่งมาอัดแวน แดม แต่ร็อบดึงเชือกให้เฮนรีตกเวทีไปเอง หลังแมตช์เดอะชีลด์ออกมาล้อม แวน แดมกับเฮนรีไว้ แต่บิ๊กโชว์ก็ออกมาช่วย ทำให้เดอะชีลด์ไม่กล้าทำอะไร[37] ในสแมคดาวน์ 16 สิงหาคม ได้จับคู่กับแวน แดม และบิ๊กโชว์ เอาชนะเดอะชีลด์ไปได้[38] ในเซอร์ไวเวอร์ซีรีส์ (2013)ได้รีเทิร์นเอาชนะไรแบ็ก[39] 19 กรกฎาคม 2016 ได้ถูกดราฟท์ไปอยู่รอว์[40] เฮนรีได้ปล้ำแมตช์สุดท้ายโดยเข้าร่วมแบทเทิลรอยัลในเรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 33แต่ไม่ชนะ ปี2018 เฮนรีได้รับการเสนอชื่อเข้าสู่หอเกียรติยศ WWE Hall of Fame[14] เฮนรีได้ร่วมปล้ำเฉพาะกิจในแมตช์เกรเทสต์ รอยัลรัมเบิล 50 คนโดยออกมาเป็นลำดับที่5 และเหวี่ยงออกไปได้ถึง3คน แต่ก็ไม่ได้เป็นผู้ชนะ[41][42] ในปี 2021 ได้เซ็นสัญญาเป็นผู้บรรยายและโค้ชผู้ฝึกสอนนักมวยปล้ำให้กับ AEW[43]

ชีวิตส่วนตัว

[แก้]

เฮนรี่เป็นลูกพี่ลูกน้องของอดีตพิตส์เบิร์กสตีลเลอร์ป้องกันปลาย เควิน เฮนรี เขามีพี่ชายที่ชื่อ แพต เฮนรี ใช้ชีวิตอยู่ในออสติน, เท็กซัสกับภรรยาของเขา จานา, มีลูกชายชื่อว่าจาค็อบ[44] และลูกสาวชื่อว่า โจแอนนา นอกจากนี้เขายังมีนักสืบเท้าทั้งสองตั้งชื่อ Pipe[45] เขาขับรถฮัมเมอร์ที่เขาได้รับรางวัลในปี 2002 Arnold Strongman Classic[46] เฮนรีมาจากครอบครัวที่เกือบทั้งหมดของผู้ชายที่มีขนาดใหญ่โดยเฉพาะอย่างยิ่งลุงที่ดีของเขา Chudd ซึ่งเป็น 6 ฟุต 7 ชั่งน้ำหนัก 500 ปอนด์ ประมาณไม่เคยมีคู่ของรองเท้าที่ผลิตและเป็นที่รู้จักเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุดใน Piney Woods of East Texas เมื่อวันที่ 10 กันยายน 2012 เฮนรีทำหน้าที่เป็นหนึ่งในคนแบกศพของนักแสดง Michael Clarke Duncan's

ผลงานอื่นๆ

[แก้]

ภาพยนตร์

[แก้]
ปี เรื่อง รับบท
2010 MacGruber Tut Beemer
2014 A Haunted House 2 Prisoner
2015 The Flintstones & WWE: Stone Age SmackDown! Marble Henry
2016 Incarnate TBC

แชมป์และรางวัลความสำเร็จ

[แก้]
แชมป์โลกเฮฟวี่เวท
แชมป์ ECW

เพาเวอร์ลิฟติง

[แก้]
  • CHAMPIONSHIPS PARTICIPATION - High School Level
    • Two times 1st place in Texas State High School Powerlifting TEAM Championships (in Division I under Silsbee High School)[47]
    • 1st place in Texas State High School Powerlifting Championships 1988 in SHW division[48]
    • 1st place in Texas State High School Powerlifting Championships 1989 in SHW division[48]
    • 1st place in Texas State High School Powerlifting Championships 1990 in SHW division[48]
    • 1st place in National High School Powerlifting Championships 1990 in SHW division at age 18
    • results: Powerlifting Total - 922 kg (377.5/227/317.5) - 2033 lbs (832/501/700)
  • CHAMPIONSHIPS PARTICIPATION - Junior&Senior Level
    • 1st place in International Junior (20-23) Powerlifting Championships 1991 in SHW division at age 20
    • 2nd place in Men's USPF Senior National Championships 1990 in SHW division at age 19
      • results: Powerlifting Total - 910 kg (365.0/212.5/332.5) / 2006.2 lbs (804.7/468.5/733.0)
    • 1st place in ADFPA (USAPL) National Powerlifting Championships 1995 in SHW division at age 24
      • results: Powerlifting Total - 1050 kg (430.0/210.0/410.0) / 2314.8 lbs (948,0/462,9/903.9) raw with wraps
    • 1st place in WDFPF World Powerlifting Championships 1995 in SHW division at age 24
      • results: Powerlifting Total - 1060 kg (432.5/235.0/392.5) / 2336.9 lbs (953.5/518.1/865.3) raw with wraps
    • 1st place in USAPL National Powerlifting Championships 1997 in SHW division at age 26
      • results: Powerlifting Total - 1020 kg (410/225/385) - 2248.7 (903.9/496.0/848.8) raw with wraps
  • RECORDS*
    • Teen III (18–19 years) Level
      • Teen-age World Records in the squat at 377.5 kg (832 lbs) and total at 922 kg (2033 lbs) in SHW class (+regardless of weight class) set in April, 1990 at The National High School Powerlifting Championshipsat at age 18
      • Teen-age US American Records in the squat at 377.5 kg (832 lbs), bench press 227 kg (501 pounds), dead lift 317.5 kg (700 lbs) and total at 922 kg (2033 lbs) set in April, 1990 at The National High School Powerlifting Championships at age 18
      • Texas state and US American Teen-age record holder in all four powerlifting categories - the squat at 377.5 kg (832 lbs), bench press at 238 kg (525 lbs) and deadlift at 369.7 kg (815 lbs) as well as the total at 922 kg (2033 lbs) at age 19.
      • Current Texas state and US American Teen-age record holder in the squat at 425.0 kg (936.75 lbs) in SHW class (+regardless of weight class) since 1991[49][50]
    • Collegiate Level
      • Current Texas State Collegiate Record holder in the squat at 425.0 kg (936.75 lbs) in SHW class (+regardless of weight class) since 1991[51] (best in America as well but not registered as such)[52]
    • Junior Level (20–23 years)
      • Current Texas State Junior Record holder in the deadlift at 385.6 kg (850.0 lbs) in SHW class (+regardless of weight class) since 1995[53] (best in America as well but not registered as such)[54]
    • Senior Level (24+ years)
      • Current Texas State Record holder in the squat at 433 kg (954 lbs), the deadlift at 410.5 kg (905 lbs) and the total at 1060 kg (2337 lbs) in SHW class (+regardless of weight class) since 1995[55]
      • Former All-time raw (unequipped) squat World Record holder at 430.0 kg (948.0 lbs) (drug-tested as well as non drug-tested) in SHW class (+regardless of weight class) from July 16, 1995 to October 29, 1995
      • Former All-time raw (unequipped) squat World Record holder at 432.5 kg (953.5 lbs) (drug-tested as well as non drug-tested) in SHW class from October 29, 1995 to June 7, 2010** (+regardless of weight class until November 4, 2007***)
      • Former All-time raw (unequipped) deadlift World Record holder at 410.0 kg (903.9 lbs) (drug-tested as well as non drug-tested) in SHW class from July 16, 1995 to May 23, 2010****[56] (+regardless of weight class until July 4, 2009*****)[57]
      • Current All-time drug-tested raw (unequipped) squat World Record holder at 432.5 kg (953.5 lbs) in SHW class (+regardless of weight class) since October 29, 1995
      • Current All-time drug-tested raw (unequipped) deadlift World Record holder at 410.0 kg (903.9 lbs) in SHW class only since July 16, 1995
      • Current All-time drug-tested raw (unequipped) Powerlifting Total World Record holder at 1060.0 kg (2336.9 lbs) in SHW class (+regardless of weight class) since October 29, 1995
      • Current All-time American Record holder in the raw deadlift at 410.0 kg (903.9 lbs) (drug-tested as well as non drug-tested) in SHW class (+regardless of weight class) since July 16, 1995
      • Current American Record holder in the deadlift at 410.0 kg (903.9 lbs) (drug-tested as well as non drug-tested) in SHW class (+regardless of weight class and equipment) since July 16, 1995
      • Current All-time US National Championship Record holder in the deadlift at 410.0 kg (903.9 lbs) (drug-tested as well as non drug-tested) in SHW class (+regardless of weight class and equipment) since July 16, 1995
    • Federation Records
      • World Drug-Free Powerlifting Federation (WDFPF) World Records
        • Current WDFPF World Record holder in the squat at 432.5 kg (953.5 lbs), the deadlift at 392.5 kg (865.3 lbs) and the total at 1060 kg (2336.9 lbs) in SHW class (+regardless of weight class and equipment) since October 29, 1995 (categorized as "open equipped", despite performed in singlet&knee sleeves only/without suit)
      • U.S.A. Powerlifting (USAPL) US American Records
        • Current USAPL US American Record holder in the deadlift at 410.0 kg (903.9 lbs) in SHW class (+regardless of weight class and equipment) since July 16, 1995
        • Current US National Championship Record holder in the deadlift at 410.0 kg (903.9 lbs) in SHW class (+regardless of weight class and equipment) since July 16, 1995
  • Special Powerlifting Honors
    • "The World's Strongest Teen-ager" by the Los Angeles Times in April 1990.
    • Mark Henry was voted in the All-time Top 25 All-Mens US Powerlifting Nationals Team in 2007.
    • Mark Henry is the only human in history who has not only squatted more than 900 lbs without a squat suit, but also deadlifted more than 900 lbs raw.
    • Mark Henry is the only human in history to have squatted more than 900 lbs without a squat suit and deadlifted more than 900 lbs raw in one and the same powerlifting meet.
    • Mark Henry's 430.0 kg (948.0 lbs) raw squat and 410.0 kg (903.9 lbs) deadlift, done on July 16, 1995 is the highest raw "squat-pull-2-lift-total" (squat+deadlift=1851.9 lbs) ever lifted in a competition. (Andrei Malanichev's 430.0 kg (948.0 lbs) squat and 400.0 kg (881.8 lbs) deadlift = 1829.8 lbs on October 22, 2011 being the 2nd highest ever; Mark Henry's 953.5 lbs squat and 865.3 lbs deadlift = 1818.8 lbs being the 3rd highest, Benedikt Magnusson's 837.75 lbs squat and 975.5 lbs deadlift = 1813.3 lbs being the 4th highest; Malanichev's 992 lbs squat and 815 lbs deadlift = 1808 being the 5th; Don Reinhoudt's 904.5 lbs squat and 885.5 lbs deadlift = 1790.0 lbs being th 6th)
    • Mark Henry does not only hold the greatest all-time drug-tested raw (unequipped) Powerlifting Total in history at 1060.0 kg (2336.9 lbs), but also the second greatest in history at 1050 kg (2314.8 lbs).

* incomplete

** surpassed by Robert Wilkerson (SHW class) of the United States with a 975 lbs raw squat with knee wraps on June 7, 2010 at the Southern Powerlifting Federation (SPF) Nationals (open competition, not drug-tested) as the all-time raw world record in the SHW class

*** surpassed by Sergiy Karnaukhov (308-pound-class) of Ukraine with a 970 lbs raw squat with knee wraps on November 4, 2007 as the all-time raw "regardless of weight class" world record

**** surpassed by Andy Bolton (SHW class) of the United Kingdom with a 953 lbs raw deadlift on May 23, 2010 (open competition, not drug-tested) as the all-time raw world record in the SHW class (+regardless of weight class)[56]

***** surpassed by Konstantin Konstantinovs (308-pound-class) of Latvia with a 939 lbs raw deadlift without a belt on July 4, 2009 (drug-tested competition) as the all-time raw "regardless of weight class" world record[57]

ยกน้ำหนัก

[แก้]
  • Olympic Games
    • Olympic Games team member representing USA at the Olympics 1992 in Barcelona, Spain, finishing 10th place in SHW division at age 21
    • Team Captain of the Olympic Weightlifting team representing USA at the Olympics 1996 in Atlanta, Georgia, finishing 14th in SHW division due to back injury at age 25
  • Pan American Games
    • Silver Medalist in the Olympic weightlifting Total in SHW (+108) division at the Pan American Games 1995 in Mar del Plata, Argentina at age 23
      • result: total - 804 pounds
    • Gold Medalist in the Snatch in SHW (+108) division at the Pan American Games 1995 in Mar del Plata, Argentina at age 23
      • result: snatch - 391 1/4 pounds, setting an American record
    • Bronze Medalist in Clean and jerk in SHW (+108) division at the Pan American Games 1995 in Mar del Plata, Argentina at age 23
      • result: clean and jerk - snatch 412 3/4 pounds
  • North America, Central America, Caribbean Islands (NACAC) Championships
    • 1st place in North America, Central America, Caribbean Islands Championships 1996 in SHW (+108 kg) division
  • U.S. National Weightlifting Championships
    • 1st place in U.S. National Junior Weightlifting Championships 1991 in SHW (+110 kg) division at age 19
      • results: total: 326.0 kg - snatch: 156.0 kg / clean&jerk: 170.0 kg
    • 4th place in U.S. Senior National Weightlifting Championships 1991 in SHW (+110 kg) division at age 19[58]
      • results:[58] total: 325.0 kg - snatch: 150.0 kg / clean&jerk: 175.0 kg
    • 3rd place in U.S. Senior National Weightlifting Championships 1992 in SHW (+110 kg) division at age 20[59]
      • results:[59] total: 365.0 kg - snatch: 165.0 kg / clean&jerk: 200.0 kg
    • 1st place in U.S. Senior National Weightlifting Championships 1993 in SHW (+108 kg) division at age 21[60]
      • results:[60] total: 385.0 kg - snatch: 175.0 kg / clean&jerk: 210.0 kg
    • 1st place in U.S. Senior National Weightlifting Championships 1994 in SHW (+108 kg) division at age 22[61]
      • results:[61] total: 387.5 kg - snatch: 172.5 kg / clean&jerk: 215.0 kg
    • 1st place in U.S. Senior National Weightlifting Championships 1996 in SHW (+108 kg) division at age 24
      • results: total: 400.0 kg - snatch: 180.0 kg / clean&jerk: 220.0 kg
      • Mark Henry was voted as the #1 outstanding lifter of the championships
  • U.S. Olympic Festival Championships
    • 1st place in U.S. Olympic Festival Championships 1993 in SHW (+108 kg) division at age 22
    • 1st place in U.S. Olympic Festival Championships 1994 in SHW (+108 kg) division at age 23
  • USA Weightlifting American Open Championships
    • 2nd place in the American Open Weightlifting Championships 1991 in SHW (+110 kg) division at age 20
    • 1st place in the American Open Weightlifting Championships 1992 in SHW (+110 kg) division at age 21
  • RECORDS
    • Junior US American record holder (+110 kg) in the Snatch at 162.5 kg, Clean and jerk at 202.5 kg, and Total at 362.5 kg (1986–1992)[62]
    • Senior US American record holder (+108 kg) in the Snatch at 180.0 kg, Clean and jerk at 220.0 kg, and Total at 400.0 kg (1993–1997)

กรีฑาชาย

[แก้]
  • Arnold Classic
    • Arnold Strongman Classic - Winner 2002
  • First man in history to one-hand clean and push press the "unliftable" Thomas Inch dumbbell (172 lbs; 2.47" diameter handle)[63][63][63][64][64]
  • The Second Strongest Man That Ever Lived according to Flex Magazine
  • International Sports Hall of Fame
    • International Sports Hall of Fame (Class of 2012)[65]

มวยปล้ำอาชีพ

[แก้]

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ 1.0 1.1 1.2 "Mark Henry official Internet Presence (bio)". Mark Henry. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ January 3, 2012. สืบค้นเมื่อ September 25, 2012.
  2. ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 "Mark Henry bio". World Wrestling Entertainment. สืบค้นเมื่อ June 30, 2009.
  3. ↑ Plummer, Dave (August 3, 2009). "RAW: Cena delivers the goods". Slam! Sports. Canoe.com. สืบค้นเมื่อ February 18, 2019. Markswoggle, aka Mark Henry.
  4. ↑ 4.0 4.1 4.2 Milner, John M.; Oliver, Greg. "Mark Henry". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-05-24. สืบค้นเมื่อ March 20, 2009.
  5. ↑ 5.0 5.1 "Mark Henry". Wrestlingdata. สืบค้นเมื่อ February 18, 2019.
  6. ↑ Johnson, Mike (January 16, 2018). "MARK HENRY ON RETIREMENT". PWInsider. สืบค้นเมื่อ March 4, 2019.
  7. ↑ "Texas Births". Familytreelegends.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-08-26. สืบค้นเมื่อ 2008-02-03.
  8. ↑ "Mark Henry Profile". Online World Of Wrestling. สืบค้นเมื่อ April 13, 2008.
  9. ↑ McNamara, Andy (January 6, 2006). "Smackdown: Mark Henry tames the Animal". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. สืบค้นเมื่อ April 29, 2009.[ลิงก์เสีย]
  10. ↑ Kapur, Bob (December 17, 2007). "Edge brings in the clones to win at Armageddon". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. สืบค้นเมื่อ April 29, 2009.[ลิงก์เสีย]
  11. ↑ "Mark Henry def. Randy Orton (New World Heavyweight Champion)". World Wrestling Entertainment. กันยายน 18, 2011. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ September 16, 2012. สืบค้นเมื่อ September 20, 2011.
  12. ↑ 12.0 12.1 "History of the ECW Championship – Mark Henry". World Wrestling Entertainment. สืบค้นเมื่อ July 3, 2008.
  13. ↑ 13.0 13.1 "History Of The European Championship – Mark Henry". World Wrestling Entertainment. August 23, 1999. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ February 24, 2008. สืบค้นเมื่อ February 25, 2008.
  14. ↑ 14.0 14.1 14.2 "Mark Henry to enter WWE Hall of Fame". สืบค้นเมื่อ 19 March 2018.
  15. ↑ Plummer, Dale (April 25, 2011). "Raw: Draft tries to shock WWE Universe". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-07-14. สืบค้นเมื่อ May 8, 2011.
  16. ↑ "Big Show vs Mark Henry". WWE. สืบค้นเมื่อ 2011-07-09.
  17. ↑ "Mark Henry injures Kane". WWE. 23 July 2011. สืบค้นเมื่อ 16 September 2011.
  18. ↑ Hillhouse, Dave (August 20, 2011). "Smackdown: Turning the page". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-12-08. สืบค้นเมื่อ September 18, 2011.
  19. ↑ "WWE World Heavyweight Championship Match". WWE. สืบค้นเมื่อ 10 October 2011.
  20. ↑ "results".
  21. ↑ Caldwell, James (2011-11-20). "Caldwell's WWE Survivor Series PPV Results 11/20: Complete "virtual time" coverage of live PPV - The Rock returns, Punk vs. Del Rio, Henry vs. Show". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 2011-11-21.
  22. ↑ Cupach, Mike. "CUPACH'S WWE SMACKDOWN REPORT 11/25: Alt. perspective of Survivor Series fall-out, live Smackdown set-up, Mike's Reax". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 27 November 2011.
  23. ↑ Hillhouse, Dave. "Smackdown: Give and take". SLAM! Wrestling. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-12-13. สืบค้นเมื่อ 27 November 2011.
  24. ↑ "Parks' WWE SmackDown report 11/29: Ongoing "virtual time" coverage of the live Tuesday night special, including Daniel Bryan vs. Mark Henry for the World Title in a Steel Cage". Pro Wrestling Torch. 2011-11-29. สืบค้นเมื่อ 2011-11-30.
  25. ↑ "World Heavyweight Champion Mark Henry vs Big Show". WWE. สืบค้นเมื่อ 30 November 2011.
  26. ↑ Caldwell, James. "Caldwell's WWE Royal Rumble report 1/29: Ongoing "virtual time" coverage of live PPV - Rumble match, Punk-Ziggler, Cena-Kane, steel cage". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 30 January 2012.
  27. ↑ "WWE Smackdown Spoilers 2/17/12". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-04-26. สืบค้นเมื่อ 2012-03-14.
  28. ↑ Caldwell, James (2012-02-19). "Caldwell's WWE Elimination Chamber PPV report 2/19: Complete "virtual time" coverage of live PPV - Cena-Kane, two Chamber matches". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 2012-02-20.
  29. ↑ "Henry surgery; career in jeopardy?".
  30. ↑ Caldwell, James. "WWE NEWS: Chamber PPV results & notes - WM29 main event set, World Title match set, Shield big win, more". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 18 February 2013.
  31. ↑ "CALDWELL'S WWE WRESTLEMANIA 29 PPV RESULTS: Complete "virtual-time" coverage of live PPV from MetLife Stadium - Rock-Cena II, Taker-Punk, Lesnar-Hunter, more".
  32. ↑ "WWE Extreme Rules results and reactions from last night (May 19): Believe in Gold".
  33. ↑ Caldwell, James. "CALDWELL'S WWE RAW RESULTS 6/17 (Hour 3): Ongoing "virtual-time" coverage of live Raw - Henry delivers fake retirement speech for the ages, Punk vs. Del Rio, Lesnar is back". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 23 June 2013.
  34. ↑ "CALDWELL'S WWE MITB PPV RESULTS 7/14 (Hour 3): Ongoing "virtual-time" coverage of live PPV - Cena vs. Henry, MITB All-Stars".
  35. ↑ "CALDWELL'S WWE RAW RESULTS 7/15 (Hour 1): Immediate MITB fall-out, Ziggler vs. Del Rio re-match, Orton vs. Fandango".
  36. ↑ "CALDWELL'S WWE RAW RESULTS 7/22 (Hour 2): Mark Henry battles The Shield, Miz TV, Ziggler, Rhodes, more".
  37. ↑ "CALDWELL'S WWE RAW RESULTS 8/12 (Hour 3): Miz TV with Cena & Bryan final Summerslam sales pitch, #1 contender Battle Royal, Punk vs. Heyman show-closer".
  38. ↑ "PARKS'S WWE SMACKDOWN REPORT 8/16: Ongoing "virtual time" coverage of Friday show, including Van Dam & Henry & Big Show vs. The Shield".
  39. ↑ "WWE S. SERIES PPV RESULTS 11/24 (Hour 2): Cena vs. Del Rio World Title match, Mark Henry returns, Divas Survivor Series match, Laurinaitis, more".
  40. ↑ "2016 WWE Draft results: WWE officially ushers in New Era". WWE. สืบค้นเมื่อ July 19, 2016.
  41. ↑ "Rey Mysterio's return & major title match announced for Greatest Royal Rumble". WWE (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2018-04-25.
  42. ↑ "สำเนาที่เก็บถาวร". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-04-28. สืบค้นเมื่อ 2018-06-01.
  43. ↑ Powell, Jason (May 30, 2021). "AEW Double Or Nothing results: Powell's live review of Kenny Omega vs. Orange Cassidy vs. Pac for the AEW Championship, Hikaru Shida vs. Britt Baker for the AEW Women's Title, Miro vs. Lance Archer for the TNT Title, The Young Bucks vs. Jon Moxley and Eddie Kingston for the AEW Tag Titles, The Pinnacle vs. The Inner Circle in a Stadium Stampede match". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ May 30, 2021.
  44. ↑ Kelly, Ray (2008-07-13). "WWE wages war in Springfield". The Republican (Springfield): H01.
  45. ↑ "After seemingly retiring, Mark Henry surprises John Cena with a World's Strongest Slam: Raw, June 17, 2013". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-06-20. สืบค้นเมื่อ 2014-10-12.
  46. ↑ "Pro wrestler Mark Henry (with his wife, Jana Perry-Henry, and their son Jacob, 21 years)". Austin American-Statesman. 2007-07-14. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-01-18. สืบค้นเมื่อ 2009-06-22.
  47. ↑ http://www.thspa.us/Documents/Team%20Champions.xls
  48. ↑ 48.0 48.1 48.2 http://www.thspa.us/Documents/MultiYear%20Champions.xls
  49. ↑ "Texas State Records (Teen III (18-19) Men Powerlifting)". GOHEAVY.NET. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-06-06. สืบค้นเมื่อ 2014-11-27.
  50. ↑ "Men's American Records (Teen III (18-19) Men Powerlifting)". GOHEAVY.NET. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-12-28. สืบค้นเมื่อ 2014-11-27.
  51. ↑ "Texas State Records (Collegiate Men Powerlifting)". GOHEAVY.NET. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-12-28. สืบค้นเมื่อ 2014-11-27.
  52. ↑ "Men's American Records (Collegiate Men Powerlifting)". GOHEAVY.NET. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-06-06. สืบค้นเมื่อ 2014-11-27.
  53. ↑ "Texas State Records (Junior (20-23) Men Powerlifting)". GOHEAVY.NET. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-01-28. สืบค้นเมื่อ 2014-11-27.
  54. ↑ "Men's American Records (Junior (20-23) Men Powerlifting)". GOHEAVY.NET. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-06-06. สืบค้นเมื่อ 2014-11-27.
  55. ↑ "Texas State Records (Open Men Powerlifting)". GOHEAVY.NET. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-12-28. สืบค้นเมื่อ 2014-11-27.
  56. ↑ 56.0 56.1 "Bolton Still Reigns Supreme; Sets All Time Raw Deadlift Record". powerliftingwatch.com. 2010-03-24. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-06-03. สืบค้นเมื่อ 2012-10-09.
  57. ↑ 57.0 57.1 "Konstantin Konstantinovs Pulls 939 Lbs Raw". powerliftingwatch.com. 2009-07-04. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-07-01. สืบค้นเมื่อ 2012-10-09.
  58. ↑ 58.0 58.1 "1991 USWF SENIOR NATIONALS (results)". LiftTilyaDie.Com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-09-23. สืบค้นเมื่อ 2012-10-01.
  59. ↑ 59.0 59.1 "1992 Senior Nationals (results)". LiftTilyaDie.Com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-07-30. สืบค้นเมื่อ 2012-10-01.
  60. ↑ 60.0 60.1 "1993 USWF SENIOR NATIONALS (results)". LiftTilyaDie.Com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-09-23. สืบค้นเมื่อ 2012-10-01.
  61. ↑ 61.0 61.1 "1994 SENIOR NATIONALS (results)". LiftTilyaDie.Com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-09-23. สืบค้นเมื่อ 2012-10-01.
  62. ↑ "1896 - 1992 US Records". LiftTilyaDie.Com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-09-23. สืบค้นเมื่อ 2012-10-01.
  63. ↑ 63.0 63.1 63.2 "Mark Henry cleans the unliftable Inch Dumbbell with one Hand & Push Presses it at the 2002AOBS Dinner" (PDF). Iron Game history. La84Foundation.org. 2002-07-01.[ลิงก์เสีย]
  64. ↑ 64.0 64.1 "video: Mark Henry lifting Thomas Inch Dumbbell at the 2002 AOBS Dinner". Youtube.com.
  65. ↑ "International Sports Hall of Fame Class of 2012". International Sports Hall of Fame. สืบค้นเมื่อ 2012-02-15.
  66. ↑ CauliflowerAlleyClub (November 16, 2018). ""The World's Strongest Man" @TheMarkHenry, to receive the 2019 Iron Mike Mazurki Award at the 54th annual @CACReunion ! Congratulations on, yet another, prestigious accomplishment Mark. The CAC Reunion takes place April 29th - May 1 at the @goldcoastcasino in #LasVegas , NV.pic.twitter.com/EWJVIRhS7t". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ November 7, 2021. สืบค้นเมื่อ November 16, 2018.
  67. ↑ Lee, Joseph (December 31, 2020). "Pro Wrestling Hall of Fame Finalizes 2021 Class: Mark Henry, Trish Stratus, More". 411Mania. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ January 27, 2021. สืบค้นเมื่อ March 17, 2021.
  68. ↑ "The PIW Awards". Pro Wrestling Illustrated. 33 (3): 68–69. 2012.
  69. ↑ "The PWI Awards". Pro Wrestling Illustrated. 33 (7): 26. 2012. ISSN 1043-7576.
  70. ↑ "PWI 500 of the PWI Years". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ April 1, 2016. สืบค้นเมื่อ January 16, 2019.
  71. ↑ "Mark Henry's first reign". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-12-25. สืบค้นเมื่อ 2011-09-18.
  72. ↑ "WWE Live Events - 2006". September 21, 2023.
  73. ↑ "WWE.com Exclusive Slammy Awards 2011". WWE. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ March 28, 2016. สืบค้นเมื่อ April 28, 2018.
  74. ↑ "2013 Slammy Award winners". WWE. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ November 16, 2018. สืบค้นเมื่อ April 28, 2018.
  75. ↑ Laboon, Jeff (December 8, 2014). "2014 Slammy Award winners". WWE. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ March 5, 2016. สืบค้นเมื่อ April 28, 2018.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ มาร์ก เฮนรี
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=มาร์ก_เฮนรี&oldid=11919229"