Dram (sinema ve televizyon)

film türü

Sinema ve televizyonda dram, güldürüye göre daha ciddi bir tona sahip anlatı kategorisi veya türüdür.[1] Bu tür dramlar genellikle pembe dizi, polisiye dram, suç draması, siyasi dram, tarihî dram, aile içi dram, gençlik draması ve komedi-drama gibi ek terimlerle nitelendirilir.[2] Belirli bir hikâyenin mekânına ya da konusuna vurgu yapma eğiliminde olan bu terimler, bir dramın normalde ciddi olan tonunu daha geniş bir ruh hâli yelpazesini teşvik eden unsurlarla donatabilir. Bu amaçlar doğrultusunda, bir dramın temel unsuru duygusal, sosyal ya da başka türlü bir çatışmanın ortaya çıkması ve hikâyenin akışı içinde çözülmesidir.

Rüzgar Gibi Geçti filminin 1967'de yeniden gösterime giren posteri.

Kurgusal hikâyeler içeren tüm sinema veya televizyon biçimleri, hikâye anlatımını karakterleri temsil eden (mimesis) oyuncular aracılığıyla gerçekleştirdiği takdirde daha geniş anlamda drama biçimleri olarak kabul edilmektedir.[3] Sinema ya da televizyonun doğuşundan önceki çağda tiyatrodaki "drama" ne komedi ne de trajedi olan bir oyun türüydü. Film çalışmaları ile birlikte sinema ve televizyon endüstrileri de bu dar anlamı benimsedi. "Radyo draması" her iki anlamda da kullanıldı: köken itibarı ile canlı bir performansta aktarıldı, ayrıca radyonun dramatik çıktısının daha yüksek seviyeli ve ciddi ucunu tanımlamak için de kullanıldı.[4]

Ayrıca bakınız

değiştir

Kaynakça

değiştir
  1. ^ "Drama". Merriam-Webster, Incorporated. 2015. 11 Mayıs 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. a play, movie, television show, that is about a serious subject and is not meant to make the audience laugh [ciddi bir konu hakkında olan ve izleyiciyi güldürme amacı taşımayan bir oyun, film, televizyon programı] 
  2. ^ Williams, Eric R. (2017). The screenwriters taxonomy : a roadmap to collaborative storytelling. New York, NY: Routledge Studies in Media Theory and Practice. ISBN 978-1-315-10864-3. OCLC 993983488. 15 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mayıs 2023. 
  3. ^ Elam, Keir. 1980. The Semiotics of Theatre and Drama. New Accents ser. Londra ve New York: Methuen. 0-416-72060-9. sf. 98.
  4. ^ Banham, Martin. 1998. The Cambridge Guide to Theatre. Cambridge: Cambridge University Press. 0-521-43437-8. sf. 894–900.