Dwight D. Eisenhower
Dwight David Eisenhower (14 Ekim 1890 – 28 Mart 1969), lakabıyla "Ike", 1953'ten 1961'e kadar 34. Amerika Birleşik Devletleri başkanı olarak görev yapan Amerikalı asker ve siyasetçi. İkinci Dünya Savaşı sırasında Avrupa'daki Müttefik Seferi Kuvvetler Yüksek Komutanı olarak görev yaptı ve Ordu Generali olarak beş yıldızlı rütbeye ulaştı. Eisenhower, 1942 ile 1943 yılları arasında Kuzey Afrika'daki Meşale Harekâtı ve 1944'teki Normandiya Çıkarması'nı planlayıp yönetti.
| Dwight D. Eisenhower | |
|---|---|
| |
| Resmî portre, 1959 | |
| 34. Amerika Birleşik Devletleri başkanı | |
| Görev süresi 20 Ocak 1953 - 20 Ocak 1961 | |
| Başkan Yardımcısı | Richard Nixon |
| Yerine geldiği | Harry Truman |
| Yerine gelen | John F. Kennedy |
| 1. Avrupa Müttefik Kuvvetleri Yüksek Komutanı | |
| Görev süresi 2 Nisan 1951 - 30 Mayıs 1952 | |
| Başkan | Harry Truman |
| Yerine geldiği | Yeni makam |
| Yerine gelen | Matthew Ridgway |
| İşgal Almanyası Amerikan Bölgesi Valisi | |
| Görev süresi 8 Mayıs 1945 - 10 Kasım 1945 | |
| Başkan | Harry S. Truman |
| Yerine geldiği | Joseph T. McNarney |
| Kişisel bilgiler | |
| Doğum | 14 Ekim 1890 Teksas |
| Ölüm | 28 Mart 1969 (78 yaşında) Washington |
| Partisi | Cumhuriyetçi |
| Evlilik(ler) | Mamie Eisenhower |
| Çocuk(lar) | 2 |
| Bitirdiği okul | Amerika Birleşik Devletleri Kara Harp Okulu (BS) |
| Mesleği | Asker, siyasetçi |
| Ödülleri | Amerika Birleşik Devletleri               Yabancı Ülkeler |
| İmzası | 
|
| Askerî hizmeti | |
| Takma adı | Ike |
| Bağlılığı |  ABD
|
| Branşı |  ABD Ordusu
|
| Hizmet yılları | 1915–1952[1] |
| Rütbesi | .svg){kind=small} Ordu Generali
|
| Çatışma/savaşları | I. Dünya Savaşı, II. Dünya Savaşı |
Eisenhower, Denison, Teksas'ta doğdu ve Abilene, Kansas'ta büyüdü. Ailesinin güçlü bir dini geçmişi vardı ve annesi Yehova Şahidi oldu. Ancak Eisenhower, 1952'ye kadar herhangi bir örgütlü kiliseye üye olmadı. 1915'te Amerika Birleşik Devletleri Kara Harp Okulu'ndan mezun oldu ve daha sonra Mamie Doud ile evlenerek iki oğulları oldu. Birinci Dünya Savaşı sırasında Avrupa'da görev yapma talebi reddedildi ve bunun yerine tank mürettebatını eğiten bir birliğe komuta etti. Savaşlar arasında ABD ve Filipinler'de kurmay pozisyonlarında görev yaptı ve ABD'nin 1941'de İkinci Dünya Savaşı'na girmesinden kısa bir süre önce tuğgeneral rütbesine ulaştı. Daha sonra terfi alarak Kuzey Afrika ve Sicilya'nın Müttefik işgallerini yönetti ve ardından Fransa ve Almanya'nın işgallerini denetledi. Avrupa'da savaş sona erdikten sonra, Almanya'da Amerikan işgal bölgesinin askeri valisi (1945), Ordu Genelkurmay Başkanı (1945-1948), Columbia Üniversitesi rektörü (1948-1953) ve NATO'nun ilk Yüksek Komutanı (1951-1952) olarak görev yaptı.
1952'de Eisenhower, NATO'ya karşı çıkan Senatör Robert A. Taft'ın izolasyonist dış politikalarını engellemek için Cumhuriyetçi Parti'den başkanlık yarışına girdi. Eisenhower, hem 1952 hem de 1956 seçimlerini Adlai Stevenson II'yi büyük farkla yenerek kazandı. Görevdeki ana hedefleri, komünizmin yayılmasını engellemek ve federal bütçe açıklarını azaltmaktı. 1953'te, Kore Savaşı'nı sona erdirmek için nükleer silah kullanmayı düşündü ve ateşkes hızla sağlanmazsa Çin'i nükleer saldırı ile tehdit etti. Çin bunu kabul etti ve halen yürürlükte olan Panmunjom Ateşkes Antlaşması imzalandı. Nükleer caydırıcılığı öncelik haline getiren Yeni Bakış politikası, "daha düşük maliyetli" nükleer silahlara öncelik verip pahalı Ordu birliklerine ayrılan fonları azalttı. Harry S. Truman'ın Tayvan'ı Çin'in meşru hükümeti olarak tanıma politikasını sürdürdü ve Formosa Kararı'nın Kongre'de onaylanmasını sağladı. Yönetimi, Birinci Çinhindi Savaşı'nda Fransızların Vietnamlı Komünistlerle savaşmasına yardımcı olmak için büyük yardım sağladı. Fransızlar ayrıldıktan sonra, yeni Güney Vietnam devletine güçlü mali destek verdi. İran ve Guatemala'da kendi yönetimi tarafından düzenlenen ve rejimi değiştiren askeri darbeleri destekledi. 1956'daki Süveyş Krizi sırasında İsrail, İngiltere ve Fransa'nın Mısır'ı işgalini kınadı ve onları geri çekilmeye zorladı. Ayrıca 1956 Macar Devrimi sırasında Sovyet işgalini de kınadı ancak hiçbir eylemde bulunmadı. 1958 Lübnan krizi sırasında 15,000 asker görevlendirdi. Görev süresinin sonuna doğru, Sovyetler Birliği üzerinde bir ABD casus uçağının düşürülmesi üzerine Sovyet lideri Nikita Kruşçev ile yapacağı zirve toplantısı iptal edildi. Eisenhower, Domuzlar Körfezi Çıkarması'nı onayladı; bu operasyonu John F. Kennedy devralıp uyguladı.
İç politikada Eisenhower, New Deal kurumlarını devam ettiren ve Sosyal Güvenliği genişleten ılımlı bir muhafazakâr profili çizdi. Gizlice Joseph McCarthy'ye karşı çıktı ve yürütme ayrıcalığını açıkça kullanarak McCarthycilik'in sona ermesine katkı sağladı. 1957 tarihli Medeni Haklar Yasası'nı imzaladı ve Little Rock, Arkansas’taki okulları birleştiren federal mahkeme emirlerini uygulamak için Ordu birliklerini gönderdi. Yönetimi, Amerikan tarihinin en büyük karayolu inşaatı olan Eyaletlerarası Karayolu Sistemi'nin geliştirilmesi ve inşasını üstlendi. 1957 yılında Sovyetlerin Sputnik'i fırlatmasının ardından Eisenhower, NASA'nın kurulması ve Ulusal Savunma Eğitim Yasası aracılığıyla daha güçlü, bilim temelli bir eğitimin oluşturulmasını içeren Amerikan tepkisine öncülük etti. Sovyetler Birliği, kendi uzay programını güçlendirmeye başlayarak Uzay Yarışı'nı kızıştırdı. Onun iki dönemi, 1958'deki küçük bir durgunluk dışında eşi benzeri görülmemiş bir ekonomik refaha sahne oldu. Veda konuşmasında, özellikle bütçe açığı harcamaları ve “askeri-endüstriyel kompleks” olarak adlandırdığı özel askeri üreticilerle yapılan hükümet sözleşmeleri olmak üzere büyük askeri harcamaların tehlikelerine ilişkin endişelerini dile getirdi. Başkanlığına ilişkin tarihsel değerlendirmeler onu Amerikan başkanları arasında üst sıralara yerleştirmektedir.
İlk yılları ve eğitimi
değiştirDwight Eisenhower, yoksul bir ailenin yedi oğlundan üçüncüsüydü. Alman asıllı ailesi 18. yüzyılın ortalarında Kuzey Amerika'ya göç etmiş, ilk önce Pensilvanya'ya daha sonra Kansas'a yerleşmişti. Eisenhauer olan asıl adları Eisenhower olarak İngilizceleşti. Güçlü bir dinsel gelenek içinde yetişti ve küçük yaşta çalışmaya başladı. Eisenhower, ortaöğrenimini 1909'da tamamladıktan sonra West Point'teki ABD Askerî Akademisi'ne girdi (1911). Ailesi militarizme karşı olmasına rağmen, Eisenhower'ın West Point'i tercih etmesine karşı çıkmayıp destekledi. Güçlü bir atlet olarak girdiği yarışmalarda ödüller aldı, ancak dizindeki sakatlık nedeniyle spor kariyeri sona erdi. İyi bir dereceyle olmasa da 1915'te akademiyi bitirdi; 1918'e kadar Teksas ve Georgia'daki çeşitli kamplarda piyade olarak hizmet etti. Teğmen olarak atandığı San Antonio'da bir et toptancısının kızı olan Mamie Geneva Doud ile evlendi (1 Nisan 1916). Çiftin iki oğlundan ilki üç yaşında kızıl hastalığından öldü. İkinci oğlu olan John Sheldon Doud Eisenhower 3 Ağustos 1922'de doğdu. John Amerikan ordusunda hizmet verdikten sonra Tuğgeneral olarak emekli oldu. Daha sonrasında yazar olan John, 1969 ve 1971 yılları arasında Amerika'nın Belçika Elçiliği görevinde bulundu. John rastlantı eseri D-Day gününde, 6 Haziran 1944'te West Point'ten mezun oldu.
Askerî kariyeri
değiştirI. Dünya Savaşı sırasında bir tank eğitim merkezine komuta etti. Burada yüzbaşı rütbesine yükseldi ve Üstün Hizmet Madalyası aldı. 1922-1924 yılları arasında Panama Kanal Bölgesi'nde görev yaptı. 1926 yılında Kara Kuvvetleri Komuta ve Kurmay Okulu'ndan birincilikle mezun olduktan sonra Kara Kuvvetleri Savaş Akademisi'ni bitirdi. Fransa ve Washington'daki hizmetlerinin ardından 1933'te Genelkurmay Başkanı General Douglas MacArthur'un yaverliğine getirildi. İki yıl sonra MacArthur ile birlikte Filipinler'e giderek, yerel ordunun düzenlenmesine yardımcı oldu.
II. Dünya Savaşı
değiştir
II. Dünya Savaşı'nın patlak vermesinden kısa bir süre sonra ABD'ye döndü ve Haziran 1941'de Albay rütbesiyle 3. Ordu kurmay başkanı oldu. ABD savaşa girince, Kara Kuvvetleri kurmay başkanı olan George C. Marshall tarafından savaş planları dairesine atandı. Kısa süre içinde 3 Ekim 1941'de Tuğgeneral[2] rütbesine terfi etti. Haziran 1942'de kendinden yüksek rütbeli 366 subay arasından Avrupa'daki ABD kuvvetlerinin komutanlığına seçildi. Silik sayılabilecek bir meslek yaşamının ardından böylesine hızlı yükselmesini askerî strateji ve örgütleme konusundaki bilgi ve yeteneğinin yanı sıra, ikna etme, ara bulma ve uyumlu davranmasına borçluydu.
Temmuz 1942'de Korgeneral rütbesine terfi etti ve Müttefiklerin Kuzey Afrika'ya yönelik Meşale Harekatı'nı yönetmekle görevlendirildi. Müttefiklerin 8 Kasım 1942'de başlayan bu ilk önemli saldırısını Mayıs 1943'te başarıyla sonuçlandırdı. Şubat 1943'te Orgeneral rütbesine terfi etti ve Sicilya ile İtalya ana karasına yönelik amfibi harekâtı yönetti.
24 Aralık 1943 tarihinde Müttefik Sefer Kuvvetleri başkomutanlığına atandıktan sonra, Manş Denizi'ni aşarak Avrupa'da toplu bir saldırıya girişmeyi öngören harekâtın hazırlıklarını yürütmek üzere Londra'ya gitti. 6 Haziran 1944 tarihinde fırtınanın bir ara dinmesinden yararlanıp tehlikeyi göze alarak Manş'ı geçme emrini verdi. Yaklaşık 4 bin gemiyle Normandiya'ya çıkan bir milyona yakın asker, Fransa'yı işgalden kurtardıktan sonra Ardennes'teki Alman karşı saldırısını alt etti ve Mart 1945'te Ren Nehrini geçti. 7 Mayıs'ta Almanya teslim oldu ve Avrupa'da savaş sona erdi.
Savaş sonrası
değiştir
ABD'de bir kahraman gibi karşılanan Eisenhower, Başkan Harry S. Truman tarafından Kara Kuvvetleri kurmay başkanlığına atanınca emeklilik tasarısını erteledi. İki yıl kadar savaş ordusunun terhisi ve askeri hizmetlerin merkezi bir komuta altında birleştirilmesiyle uğraştı. Mayıs 1948'de ABD'nin en ünlü ve saygın askeri olarak görevden çekildi ve Columbia Üniversitesi mütevelli heyeti başkanı oldu. Aynı yıl yayımlanan Crusade in Europe (Avrupa'daki Savaşımız, 1949) adlı yapıtından büyük bir servet edindi. Üniversite yönetiminde pek başarılı olamayan Eisenhower, 1950 sonbaharında Başkan Truman'ın isteğine uyarak NATO başkomutanlığını kabul etti ve 1951 başında Paris'e gitti.
Başkanlığı
değiştirDaha 1943 başlarında başkan adaylığından söz edilen Eisenhower'ın kişisel özellikleri ve askeri ünü her iki partinin de onu kazanmaya çalışmasına yol açtı. 1952 yılında Cumhuriyetçi olduğunu açıklayarak partinin ön seçimlerinde Ohio senatörü Robert A. Taft'ın karşısına çıktı. Haziran 1952'de ordudan ayrıldı ve Taft yandaşlarıyla kıyasıya bir çekişmenin ardından ilk turda Cumhuriyetçi başkan adaylığını kazandı. Başkan yardımcısı adaylığına Kaliforniya senatörü Richard M. Nixon'ı seçti. İleri yaşına karşın Demokrat Parti adayı Adlai E. Stevenson karşısında etkili bir kampanya yürüttü. Eisenhower-Nixon ikilisi 39 eyaletin desteğini alarak başkanlık seçimini kolayca kazandı. Cumhuriyetçi Parti az bir farkla Kongre'de de çoğunluğu ele geçirdi; ama iki yıl sonra her iki mecliste de azınlığa düştü.
Franklin D. Roosevelt ve Harry Truman gibi Demokrat başkanların tersine, federal yönetimde yürütmenin güçlü olmasından yana değildi. Askerlikteki yetişme biçiminin ve yönetim konusundaki bilgi yetersizliğinin de etkisiyle, danışman ve kabine üyelerine yetki vererek ayrıntılarla ilgilenmemeyi yeğledi.
İlk başkanlık döneminde Demokratlardan çok, kendi partisinin sağ kanadıyla anlaşmazlığa düştü. Biraz da partinin birliğini koruma kaygısıyla, yönetimi komünist etkisinde kalmakla suçlayan Senatör Joseph R. McCarthy'yi açıkça kınamaktan kaçındı. Bazı özel konuşmalarında McCarthy'den hoşlanmadığını dile getirmekle birlikte, zaman zaman McCarthy yanlılarının saldırılarını destekler bir tutum takındı. Geliştirdiği bağlılık-güvenlik programı uyarınca yüzlerce federal yönetim görevlisi işten atıldı. Onayladığı bir yasayla Kongre, Amerikan Komünist Partisi'ni yasa dışı ilan etti. 1954 sonbaharında McCarthy'nin askeri ve sivil görevlilere yönelik suçlamalarının beş hafta boyunca televizyonda yayınlanması, ülke çapında sansasyon yarattı. Bu olaydan sonra McCarthy saygınlığını yitirirken, antikomünist çılgınlık da yatıştı.
Daha çok dış ilişkilerle ilgilendi. Dışişleri bakanı John Foster Dulles'la birlikte, komünizmin yayılmasını durdurmaya yönelik ortak savunma anlaşmalarına büyük büyük çaba harcadı. Resmen göreve başladıktan kısa bir süre sonra Kore'yi ziyaret etti ve Josef Stalin'in ölümünün sağladığı elverişli ortamdan yararlanarak Temmuz 1953'te Kore Savaşı'nı sonlandıran ateşkes görüşmelerini başlatmayı başardı. Aralıkta da bütün dünya ülkelerinin nükleer bilgi ve malzeme birikimlerini uluslararası bir kuruluşun gözetimi altında birleştirilmelerini önerdi. Bu düşünce 1957 yılında 62 ülkenin Uluslararası Atom Enerjisi Ajansı'nı (IAEA) kurmasına yol açtı.
Temmuz 1955'te Cenevre'deki zirve konferansında Britanya, Fransa ve Sovyetler Birliği liderleriyle buluştu. ABD ve SSCB'nin birbirlerinin askeri üslerini havadan sürekli gözetleyebilmelerine yönelik göklerde serbestlik önerisi, dünya kamuoyunda olumlu karşılanmakla birlikte SSCB tarafından reddedildi. Eylül 1954'te yörede komünizmin yayılmasını önlemek üzere Güneydoğu Asya Antlaşması Teşkilatı'nın (SEATO) kurulmasını sağladı. NATO'nun gücü de 1955'te Batı Almanya'nın katılmasıyla arttı.
Yönetimi dış ilişkilerde tutarsız davrandığı gerekçesiyle çeşitli eleştirilere hedef oldu. Bir yandan Çin'e karşı Tayvan'ın lideri Çan Kay-şek'in iplerini bırakma tehdidi savrulurken, Nisan 1954'te Tayvan ile, Çan Kay-şek'i Çin'e saldırmaktan alıkoyan bir savunma antlaşması imzalandı. Komünist saldırılarına karşı Dulles'un misilleme vaadine karşın, Fransa ve Vietnamlı gerillalar arasında süregelen Çinhindi Krizi'nde ABD'nin rolünü mali ve askeri yardımıyla sınırlı tutma yolunu seçti.
1955 yılında bir kalp krizi ve 1956 yılında bir bağırsak ameliyatı geçirmesine karşın kısa sürede toparlandı. Cumhuriyetçi Parti tarafından oy birliğiyle yeniden başkanlığa aday gösterildi. İkinci kez karşısına çıkan Demokrat aday Stevenson'ı büyük bir yenilgiye uğrattı. Ama Demokratlar iki mecliste de yeniden çoğunluğu kazandılar ve 1958 yılında aynı başarıyı gösterdiler. Muhalefet partisinin egemen olduğu üç Kongre ile çalışan ilk başkan oldu.
Seçim kampanyası sırasında Mısır'ın Süveyş Kanalına el koymasıyla patlak veren Süveyş Krizi Britanya, Fransa ve İsrail'in Mısır'a saldırması ve Sovyetler Birliği'nin Mısır'ın yanında yer almasıyla tırmanışa geçti. Bunun üzerine Eisenhower Kongre'den, komünist saldırısına karşı yardım isteyen Orta Doğu ülkelerine ABD silahlı kuvvetlerini gönderme yetkisi istedi. ABD'nin üstlendiği bu yükümlülük sonradan Eisenhower Doktrini adıyla anıldı.
ABD Yüksek Mahkemesi'nin 1954 yılında resmi okullarda ırk ayrımcılığının anayasaya aykırı olduğunu açıklamasından sonra, özellikle güney eyaletlerinde çekişmeler ve şiddet hareketleri baş gösterdi. Arkansas eyaletindeki Little Rock'ta federal mahkemenin bir lise için aldığı öğrenim birliği kararının engellenmek istenmesi üzerine, eyalet valisinin başını çektiği girişimi bastırmak amacıyla bin kişilik bir federal kuvvet gönderdi. Birçok kez ırk ayrımından hoşlanmadığını belirtmekle birlikte, ırkların toplumsal kaynaşmasının zamanla gerçekleşebileceği kanısındaydı. 1957 Medeni Haklar Yasası 1875'ten sonra bu yönde atılan ilk yasal adım oldu.
Sovyetler Birliği'nin 1957 yılında Sputnik I adlı ilk insan yapımı uyduyu yer çevresinde yörüngeye oturtması Amerikalıları derinden sarstı. Birçok kimse Eisenhower'ı askeri harcamaları kısıtlamak ve bir uzay programı geliştirememekle suçladı. Uzay araştırmalarını desteklemek ve bilimsel inceleme fonlarını artırmak için önlemler alındı. Temmuz 1958'de Ulusal Havacılık ve Uzay Dairesi (NASA) kuruldu. 1957 sonbaharında başlayıp 1958 yazına değin süren ekonomik durgunluk nedeniyle yeniden eleştirilere neden oldu. Enflasyonu tırmandırmaktan çekindi. Piyasayı canlandırmak için vergileri düşürmeyi ya da kamu harcamalarını artırmayı reddetti.
Dulles'ın 1959 sonbaharında ölümünden sonra, dış politikada daha doğrudan bir rol üstlendi. Avrupa, Afrika, Asya ve Güney Amerika'da gezilere çıktı. Gezi kapsamında ABD Başkanı Dwight D. Eisenhower 1959 yılında Türkiye'yi de ziyaret etti .[3] Bu ziyaret, Soğuk Savaş'ın kritik dönemlerinde ABD ile Türkiye arasındaki ilişkilerin güçlendirilmesine yönelik önemli bir diplomatik temas olarak kayıtlara geçti.[4] Eisenhower'ın ziyareti sırasında özellikle ikili ilişkilerin geliştirilmesi, askeri ve ekonomik konularda işbirliğinin artırılması gibi konular ele alınmıştır. Türkiye, o dönemde NATO üyesi olarak ABD ile yakın ilişkiler sürdürmekteydi ve Eisenhower'ın ziyareti bu bağları güçlendiren önemli bir adım olarak görülmüştü.[5] SSCB ile ilişkileri geliştirmek amacıyla Nikita Kruşçev'i ABD'ye davete edip özel görüşmeler yaptı. Planlanan ikinci zirve toplantısı, bir Lockheed U-2 keşif uçağının SSCB toprakları üzerinde düşürülmesi yüzünden suya düştü. Keşif uçuşlarının dört yıldan beri yapıldığını itiraf ederek bu zamansız olayın sorumluluğunu üstlendi. Yönetiminin sonlarına yaklaştığı Ocak 1961 yılında Küba ile diplomatik ilişkileri kesti.
Başkanlık sonrası
değiştirHer iki yönetim döneminde de birçok eleştiriye uğramakla birlikte, halkın sevgisini yitirmedi. Görevden ayrılınca, Kongre'nin kararıyla yeniden general rütbesini aldı. Pensilvanya'da Gettysburg'daki çiftliğine çekilip zamanının çoğunu anılarını yazmaya verdi.
1963'te yayımlanan Mandate for Change (Değişim İçin Yetki) kitabını Waging Peace (1965; Barışı Sürdürme) izledi.
28 Mart 1969'da kalp yetmezliği nedeniyle 78 yaşında öldü.[6] Memleketi Kansas'ta defnedildi.
Türk Ordusu hakkındaki görüşleri
değiştir1943 yılındaki İkinci Kahire Konferansı'nda Türkiye'nin savaşa girmemesi hemen hemen kesinleşince yaşadığı hayal kırıklığını şu sözleri ile ifade etmiştir:
"Tarihi başarılarla dolu Türk ordusunu Almanlara karşı seyretmek isterdim."
Ayrıca bakınız
değiştirKaynakça
değiştir- ^ "The Eisenhower Presidential Library and Museum Homepage". Eisenhower.utexas.edu. 23 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Eylül 2012.
- ^ Korda, Michael (2007). Ike: An American Hero. s. 239–243. 7 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Şubat 2016.
- ^ "ABD Başkanı Eisenhower'ın Ankara ziyareti programı". Koç Üniversitesi yayınları. 4 Kasım 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "ABD Başkanı Dwight David Eisenhower'ın Ike Aralık 1959'da Türkiye Ziyareti". DergiPark. 4 Kasım 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "ABD Başkanı Eisenhower'ın Türkiye Ziyareti (1959)". Kültür ve Turizm Bakanlığı Film Arşiv. 4 Kasım 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ Belair, Felix Jr. (29 Mart 1969). "Eisenhower Dead at 78 as Ailing Heart Fails; Rites Will Start Today". The New York Times. s. 1.