Sebastiano Mocenigo
.
| Sebastiano Mocenigo veya III. Alvise Mocenigo | |
|---|---|
| Venedik Cumhuriyeti Doçesi (112.) Doge di Venezia | |
| Hüküm süresi | 24 Ağustos 1722 – 21 Mayıs 1732 9 yıl 8 ay 27 gün |
| Önce gelen | II. Giovanni Cornaro |
| Sonra gelen | Carlo Ruzzini |
| Doğum | 29 Ağustos 1662 Venedik |
| Ölüm | 21 Mayıs 1732 (yaş: 69) Venedik |
| Defin | Santi Giovanni e Paolo Bazilikası, Venedik |
| Babası | Alvise Mocinego |
| Annesi | Cecilia Michiel |
Sebastiano Mocenigo (veya III. Alvise Mocenigo) (d. 29 Ağustos 1662, Venedik - ö. 21 Mayıs 1732, Venedik). 24 Ağustos 1722 – 21 Mayıs 1732 döneminde Venedik Cumhuriyeti'ne "Doçe" unvanı ile devlet başkanlığı yapan 112'nci dükdür. Doçe II. Giovanni Cornaro'nun ölümünden sonra yapılan seçimden sonra 24 Ağustos 1722'de tahta çıktı. 9 yıl 8 ay 27 gün süren Venedik Cumhuriyeti "Doçe"'lik saltanatından sonra 21 Mayıs 1732 'de 69 yaşında Venedik'te öldü.
Hayatı
değiştirDoçe olmadan önce
değiştirSebastiano Mocenigo 29 Ağustos 1662de Venedik'te Alvise Mocenigo ve Cecilia Michiel'nin oğlu olarak doğdu. Ailesi Venedik Cumhuriyeti'nin başta gelen asıl ailerinden olan Mocenigo Sülalesi'nden olup kendisi (1722'de) doçe olduğu zamana kadar bu aileden Mocenigo adını taşıyan 5 kişi Venedik Cumhuriyeti Doçesi olmuşlardı.[1]
Gayet iyi klasik bilimler konularında eğitim gördü. Bu eğitimden sonra Venedik Donanmasında subay olarak göreve başladı. !7.yüzyılda Venedik donanmasının en tanınmış amiralı olan Franceso Morosini'nin Mora Savaşı'nda Venedik donanması ile Adriyatik Denizi, Akdeniz ve Ege Denizi kıyılarında yaptığı askeri seferlerinin hepsine Morosini'nin kurmayı olarak katıldı. Özellikle 1684-1690 arasındaki İyon Denizi'ne Harekât, Mora'nın İlhaki, Atina ve Eğriboz Seferi harekâtkarında askeri komuta gücü ile gayet iyi tanındı.Sebastiano Mocenigo komutasındaki bir Venedik filosu, 1692'de Girit'e saldırdı ve Kandiye kalesini kuşatmaya aldı ama başarısız kaldı. Morosini, 1693'te yine Mora'ya döndü. İlerleyen yaşından dolayı 1694'te burada öldü. Yerine Venedik donanması kaptan general unvanli komutan olarak gelen Amiral Zeno'nun da kurmaylığını yaptı. Amiral Zeno kurmaylarının tavsiyelerine uymayarak, Sakız Adası'nı işgal etti. Ancak Osmanlı'nın çok geçmeden bu adayı tekrar ele geçirdiler ve Koyun Adaları Muharebesi'nde Venedik donanmasını mağlubiyete uğrattılar. Sebastiano Mocenigo 1696-1702 döneminde Venedik'in "Dalmaçya Kıyıları Genel Valisi (Provveditore generale di Dalmazia)" görevinden bulundu. Bu dönemde Venedik 26 Ocak 1699'da imzalanan Karlofça Antlaşması ile Iyon Adaları, Dalmaçya kıyılarında topraklar ve Mora yarımadasını ele geçirdi.
Osmanlı Devleti Mora'yı geri almak için başlattığı 1715-1718 Osmanlı-Avusturya-Venedik Savaşı ilk safhasında başarılı oldu ve Venedik Mora yarımadasını kaybetti. Osmanlı ordusu sonra Lefkada'yı ("Aya Mavra") ele geçirdi. Sonra 8 Temmuz 1716'da Korfu adasını kuşatmaya başladı. Kuvvetli savunma ve çıkan fırtınalarla verilen ağır zayiat nedeniyle, Osmanlılar 20 Ağustos 1716'da kuşatmayı kaldırmak zorunda kaldılar. Sebastian Mocengo 1717'de Venedik'in Dalmaçya kıyılarında arazilerinin savunması için Sabestian Moçenigo tekrar "Dalmaçya Kıyıları Genel Valisi (Provveditöre generale di Dalmazia)" görevi verildi ve bu görevde 1720'ye kadar kaldı. Bu görevde iken Venedik'in Dalmaçya kıyılarındaki korunaklı mevkilerini pekiştirmekle ve bunların Osmanlılar saldırılarına karşı savunmakla meşgul oldu.
Bu savaş Osmanlı Devleti, Avusturya İmparatorluğu ve Venedik Cumhuriyeti arasında 21 Temmuz, 1718'de imzalanan Pasarofça Anlaşmai ile sona erdi. Bu anlaşma ile Venedik Cumhuriyeti Mora'yı geri kazanamadı ama Dalmaçya kıyılarında bulunan bazı kaleleri (Sinnj, İmotski, Vrgorac ve Preveze) ve civarlarındaki arazileri eline geçirdi. Bu anlasma sonunda Venedik Cumhuriyeti ile Osmanlı Devleti Bosna eyaleti arasında tayin edilen sınır hattı "Linea Mocenigo (Mocenigo Hattı)" olarak anılmaya başlandı. Venedik halkı tarafından çok sevilip takdir edilen bir asker olarak tanınmaya başlandı.
1720'den sonra askerlik kariyerinden ayrılıp yüksek devlet yöneticiliği ve politika ile uğraşmaya başladı. Venedik Cumhuriyeti'nin anakarada önemli şehirlerinden olan Brescia şehri için "(genel vali) podesta" görevine atandı. Sonradan cumhuriyetin en yüksek önde gelen yönetim mercii olan Onlar Konseyi üyesi oldu.
Doçelik dönemi
değiştirÖnce Doçe olan II. Giovanni Cornaro 12 Ağustos 1722'de ölünce Venedik Cumhuriyeti "Doçe Seçmenler Konseyi" yeni doçe seçmek için toplandı. Sebastiano Mocenigo "Doçe Seçmenler Konseyi" tarafından 24 Ağustos 1722'de "doçe" olarak seçildi ve 112. Venedik Cumhuriyeti doçesi olarak tahta geçti.
Sebastiano Mocenigo Venedik Cumhuriyeti'nin donanma ve ordusunun ne kadar zayıfca bir askerî güç olduğunu bilmekteydi. Doçe'lik döneminde devamlı olarak bu zayıflığı gidermek için politik taraf tuttu ve Venedik askerî gücünü artırmak için politik tedbirler aldı. Bununla ilişkili olarak gayet yorgun bir atmosfer içinde bulunan devlet idaresinin gayet yozca ve devamlı olarak rüşvetçi bir şekilde yürütülmesini önlemeye çalıştı. Venedik ekonomisini güçlendirmek için politik tedbirler de aldı. Venedik şehirde önemli restorasyon ve imar işlerine önayak oldu. Bu arada San Marco meydanında bulunan San Marco Çan Kulesi'ni ve San Marco Bazilikası'nı tamir ettirerek meydanın kaldırım taşları ile kaplanmasını sağladı. Günümüzde de San Marko meydanında bazilika yanında bulunan meydandaki iki kırmızı mermerden yapılmış arslan heykeli de bu doçe tarafından öldüğü zaman Venedik Cumhuriyeti'ne miras olarak bırakılmıştır.
Şehrin güzel sanatlarla ilerlemesini de sağlamak için bir Güzel Sanatlar Akademisi kurdurup 1750'de resmen açılan ünlü "Accademia di Belle Arti di Venezia" akademisinin temelini oluşturdu. "Società letteraria üniversale" adlı bir cemiyet kurdurarak devletin edebiyat konularırını teşvik etmesini sağladı.
9 yıl 8 ay 27 gün süren Venedik Cumhuriyeti "Doçe"'lik saltanatından sonra 21 Mayıs 1732'de 69 yaşında Venedik'te öldü. Mezarı Mocenigo Sülalesi'nin önemli üyelerinin mezarlarının bulunduğu, adı Venedik konuşma dilinde "San Zanipolo" olarak bilinen Santi Giovanni ve Paolo Kilisesiki özel aile şapelindedir.
Ayrıca bakınız
değiştirKaynakça
değiştir- ^ Tommaso Mocenigo (1413–1423), Pietro Mocenigo (1474–1476), Giovanni Mocenigo (1478-1485), I. Alvise Mocenigo (1570–1577),ve II. Alvise Mocenigo (1700–1709)
- Bu madde kısmen İtalyanca Wikipedia "Alvise III Mocenigo" maddesi kaynaklıdır: [1]23 Aralık 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İtalyanca)
Dış kaynaklar
değiştir
- Norwich, John Julius (1999) A History of Venice. New York: Vintage Books, ISBN 0-679-72197-5 (İngilizce)
- da Mosto, Andrea (1983), Dogi di Venezia nella vita pubblica e privata. Floransa:A. Martello ISBN 88-09-02881-3 (İtalyanca)
- Rendina, Claudio (2003) I dogi. Storia e segreti. Roma:Newton & Compton,, ISBN 88-8289-656-0 (İtalyanca)
- Dumler, Helmut (2001), Venedig und die Dogen. Düsseldorf:Artemis & Winkler ISBN 978-3538071162 (Almanca)
Dış bağlantılar
değiştir- "Mocenigo, Alvise III, detto Sebastiano" maddesi, Enciclopedie on line Yayıncı:Treccani la Cultura Italiana, Online:[2]23 Aralık 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (İtalyanca)
| Resmî unvanlar | ||
|---|---|---|
| Önce gelen: II. Giovanni Cornaro |
Venedik Doçesi 1722 – 1732 |
Sonra gelen: Carlo Ruzzini |