Sendika karşıtlığı

Sendika karşıtlığı, sendikaların gücünü zayıflatmak veya üye sayılarını artırmaya yönelik çabalarını bozmak için yapılan çeşitli faaliyetlerdir.

Sendikayı çökertme taktikleri hem yasal hem de yasa dışı faaliyetleri ifade edebilir ve siyasi şiddete kadar ilerleyebilir.

Ülkeden ülkeye iş hukuku büyük ölçüde farklılık gösterir, bu durum hem sendikaların korunmasıyla ilgili düzenlemelerin seviyesi hem de türü, hem de diğer yönlerle ilgilidir. Bu yasalar, duyuruların yapılması, işveren mülkünde veya dışında düzenleme yapma, bağış toplama, kart imzalama, sendika aidatları, grev yapma, iş durdurma, grev kırma, lokavt, işten çıkarma, kalıcı yerine geçme, otomatik tanıma, tanımayı kaldırma, oylama seçimleri ve işveren kontrolündeki sendikalar gibi konuları etkileyebilir.^[1]

İnsan Hakları Evrensel Bildirgesi'nin 23. maddesi herkesin sendika kurma veya sendikaya katılma hakkına sahip olduğunu belirtmektedir.^[2] Ancak bu hüküm yasal olarak bağlayıcı değildir ve çoğu yargı bölgesinde işveren ile çalışanlar veya sendikalar arasındaki hukuki ilişki üzerinde kapsamlı bir etkiye sahip değildir.

Tarihçe

Kaynakça

^ Smith, Robert Michael (2003). From blackjacks to briefcases: a history of commercialized strikebreaking in the United States . Athens OH: Ohio University Press. ss. 179. ISBN 978-0-8214-1466-8.
^ "The Universal Declaration of Human Rights". 8 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Eylül 2022.

Dış bağlantılar

Siyaset ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz.

[1] Smith, Robert Michael (2003). From blackjacks to briefcases: a history of commercialized strikebreaking in the United States . Athens OH: Ohio University Press. ss. 179. ISBN 978-0-8214-1466-8.

[2] "The Universal Declaration of Human Rights". 8 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Eylül 2022.

[1]

[2]