Hong Kong
Hong Kong 香港 Çin Halk Cumhuriyeti Hong Kong Özel İdari Bölgesi 中華人民共和國香港特別行政區[a] Hong Kong Special Administrative Region of the People's Republic of China | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Resmî dil(ler) | |||||||
Tanınan bölgesel dil(ler) | Kantonca[b] | ||||||
Resmî yazı sistemleri | Geleneksel Çince[c] İngiliz alfabesi | ||||||
Etnik gruplar | %92,0 Han Çinlisi %2,5 Filipinli %2,1 Endonezyalı %0,8 Beyaz %0,5 Hint %0,3 Nepalli %1,6% diğer[6] | ||||||
Demonim | Hong Konglu | ||||||
Hükûmet | Kısmi demokrasi | ||||||
| |||||||
Tarihçe | |||||||
| |||||||
Yüzölçümü | |||||||
• Toplam | 1104 km2 (179.) | ||||||
• Su (%) | 4,58 | ||||||
Nüfus | |||||||
• 2019 tahminî | 7.500.700[7] (103..) | ||||||
• Yoğunluk | 6.777[8]/km2 (4..) | ||||||
GSYİH (SAGP) | 2020 tahminî | ||||||
• Toplam | 439,459 milyar $[9] (45..) | ||||||
• Kişi başına | 58.165 $[9] (10..) | ||||||
GSYİH (nominal) | 2020 tahminî | ||||||
• Toplam | 341,319 milyar $[9] (35..) | ||||||
• Kişi başına | 45.176 [9] (16..) | ||||||
Gini (2016) | ▲ 53.9[10] yüksek | ||||||
İGE (2019) | 0.949[11] çok yüksek · 4. | ||||||
Para birimi | Hong Kong doları (HKD) | ||||||
Zaman dilimi | UTC+8 (HKT) | ||||||
Tarih formatı | yyyy年a月g日 (Çince) gg/aa/yyyy (İngilizce) | ||||||
Trafik akışı | sol | ||||||
Telefon kodu | +852 | ||||||
İnternet alan adı | .hk |
Hong Kong (Çince: 香港, Kantonca telaffuzu:
Hong Kong, 1842'de Birinci Afyon Savaşı'nın sonunda Çing Hanedanı'nın Hong Kong Adası'nı Britanya İmparatorluğu'na devretmesiyle Britanya'nın bir kolonisi oldu.[13] İkinci Afyon Savaşı'ndan sonra ise bu koloni, Kowloon Yarımadası'na genişledi ve Britanya'nın Yeni Bölgeler üzerinde 99 yıllık bir kiralamayı elde ettiğinde daha da genişletildi.[14][15] Bu toprağın tümü 1997'de Çin'e geri verildi.[16] Egemenliğin devri sonrasında özel idari bölge statüsü verilmiş Hong Kong, "tek ülke, iki sistem" prensibi altında Çin anakarasından ayrı yönetim ve ekonomik sistemlerine sahiptir.[17]
İlk başlarında nüfusu az olan bir takım tarım ve balıkçı köyünden ibaret olan[13] bu bölge artık dünyanın en önde gelen finansal merkezler ve ticarî limanlardan birine dönüşmüştür.[18] Dünyanın en büyük 10. ihracatçısı ve en büyük 9. ithalatçısıdır.[19][20] Hong Kong, düşük vergilendirme ve serbest ticaret ile karakterize edilen büyük bir kapitalist hizmet ekonomisine sahiptir; para birimi, Hong Kong doları da dünyada en çok işlem gören 8. para birimidir.[21] Hong Kong, dünyada en yoğun oranda ultra yüksek net değerli bireyin oturduğu şehirdir.[22][23] Şehrin dünyadaki en yüksek kişi başına gelirlerinden birine sahip olmasına rağmen, kendi sakinleri arasında ciddi derecede gelir eşitsizliği mevcuttur.[24]
Hong Kong, yüksek gelişmişlik değerleri gösteren bir bölgedir ve 2019 yılı itibarıyla BM İnsani Gelişme Endeksi'nde dördüncü sırada yer almaktadır.[25] Tüm dünyada en çok sayıda gökdelen barındıran şehridir;[26] Hong Kong sakinleri de dünyanın en yüksek beklenen yaşam sürelerinden birine sahiptir.[25] Bölgenin yoğunluğu, %90'ı aşan kamu ulaşım kullanım oranlarına sahip olan bir ulaşım ağının gelişmişliğine yol vermiştir.[27] 22 eylül 2022 ‘de basılan GFCI 32 Küresel Finans Merkezleri Endeksi 'inde Hong Kong 3. sıradadır.[28] ABD merkezli muhafazakâr liberteryen düşünce kuruluşu The Heritage Foundation'ın yürüttüğü Index of Economic Freedom ("Ekonomik Özgürlük Endeksi") senelik sıralamasında Hong Kong, 25 yıldır üst üste en üst sırada yer almıştır.[29]
Tarihçe
İnsanların ilk kez yaklaşık 6.000 yıl önceki Cilalı Taş Devri'nde bu bölgeye yerleştikleri bilinmektedir.[30] Hong Kong'a yerleşen ilk insanlar, kısmen deniz kıyısında yaşayan bir halktı,[30] ve günümüz Çin'in iç bölgesinden buraya göç edip, yanlarına da pirinç tarımı bilgisini getirmişlerdir.[31] Qin Hanedanı, yerli Baiyue kabilelerini fethettikten sonra MÖ 214'te Hong Kong bölgesini Çin'e ilk kez dahil etti.[32] Bölge, Qin Hanedanı çöküşünden sonra Nanyue krallığı (Vietnam'ın bir önceki devleti) altında konsolide edildi,[33] Han fethinden sonra da Çin tarafından yeniden ele geçirildi.[34] Çin'in 13. yüzyıldaki Moğol fethi boyunca Güney Song hanedan ailesinin rezidansı, Song'un 1279 yılı Yamen Muharebesi'nde en sonunda yenilgiye uğramasından önce, kısa bir süre için günümüz Kowloon City (Sung Wong Toi sitesi)'de yer aldı.[35] Yuan Hanedanı'nın sonunda yedi büyük aile bölgeye yerleşmiş ve toprağın çoğunu kendi eline almıştır. Ming Hanedanı boyunca buraya yakın bölgelerden insanlar Kowloon'e göç etti.[36]
Günümüz Hong Kong'un bulunduğu toprağı ziyaret etmiş ilk Avrupalı, 1513 yılında gelmiş Portekizli kâşif Jorge Álvares'tir.[37][38] Portekizli tüccarlar, Hong Kong sularında Tamão adında bir ticaret merkezi kurdu ve güney Çin ile düzenli olarak ticarette bulunmaya başladı. 1520'lerdeki askeri çatışmalar sonrasında bu tüccarlar bölgeden kovuldu,[39] ancak 1554 Çin-Portekiz Anlaşması imzalandıktan sonra, Çin ile Portekiz arasındaki ticarî ilişkiler yeniden başladı. 1557 yılında Portekiz, Makao'yu daimi bir kira anlaşması altında yönetme hakkını kazandı.[40]
Çin'in Çing Hanedanı yönetimine girmesinden sonra deniz ticareti Haijin politikalarınca yasaklandı. İmparator Kangxi bu yasağı kaldırdı ve 1684'te yabancıların Çin limanlarında ticaret yapmalarına tekrar izin verildi.[41] Çing yetkilileri ticareti daha sıkı şekilde yönetmek için 1757 yılında Kanton Sistemi'ni kurdu; bu sistem altında Rus gemileri haricindeki yabancı gemilerin sadece Kanton limanında ticaret yapmalarına izin verildi.[42] Avrupalıların çay, ipek ve porselen gibi Çin mallarına yüksek talebi olmasına rağmen, Çinlilerin Avrupa mallarına talebi yok sayılabilecek kadar azdı; bu nedenle Çin malları ancak değerli metallerle satın alınabilirdi. Bu ticaret dengesizliğini azaltmak için Britanyalılar, Çin'e büyük miktarlarda Hint afyon’u sattı. Bir uyuşturucu kriziyle yüz yüze gelmiş Çing memurları, afyon ticaretinin sonlandırılması için giderek saldırganlaşan tedbirler aldı.[43]
İngiliz kolonisi
1839 yılında İmparator Daoguang, afyonu yasallaştırma ve vergilendirme önerileri reddetti ve imparatorluk komisyon üyesi Lin Zexu'ya afyon ticaretini ortadan kaldırmasını emretti. Lin'in afyon stoklarını imha ettirmesi ve tüm dış ticareti sonlandırması,[44] Britanyalıların Birinci Afyon Savaşı'nda askeri yolla karşılık vermesini tetikledi. Çing, savaşın başında teslim oldu ve Chuenpi Sözleşmesi kapsamında Hong Kong Adası'nı devretti ancak her iki ülke anlaşmadan memnun olmadı ve anlaşma onaylanmadı.[45] Bir yıldan fazla süren düşmanlıklardan sonra, Hong Kong Adası 1842 Nanking Antlaşması'nda resmen Birleşik Krallık'a devredildi.[46]
1842'nin başlarında Hong Kong'un idari altyapısı hızla inşa edildi, ancak korsanlık, hastalıklar ve Çing'in düşmanca politikaları, başlangıçta Britanya'nın bu yeni kolonisine ticaret çekmesine engel oldu. 1850'lerdeki Taiping Ayaklanması’nfa zengin tüccarlar dahil olmak üzere çok sayıda Çinli mültecinin Anakara'daki kargaşalardan kaçması ve koloniye yerleşmesiyle adadaki koşullar iyileşti.[13] Britanya ile Çing arasında afyon ticaretine ilişkin devamlı gerginlikler İkinci Afyon Savaşı'na neden oldu. Çing gene yenildi ve Pekin Antlaşması'nda Kowloon Yarımadası ve Stonecutter's Adası'nı da Britanyalılara teslim etmek zorunda kaldı.[14] Bu savaşın sonunda Hong Kong artık önemli bir ticaret merkezine dönüşmüştü. 1850'lerde ekonominin hızla iyileşmesi, potansiyel paydaşların Hong Kong'un geleceğine dair güvenlerini arttırdı ve Hong Kong'a yabancı yatırımı çekti.[47]
Britanya, Yeni Bölgeler'i 99 yıl boyunca kiralama hakkını kazanınca koloni, daha da fazla genişledi.[15] 1911'de Hong Kong Üniversitesi, Hong Kong'un ilk yükseköğretim kuruluşu olarak kuruldu.[48] 1924'te Kai Tak Havalimanı faaliyete geçti ve koloni, 1925-26 Kanton-Hong Kong grevinden sonra uzun süreli ekonomik gerilemeden kaçındı.[49][50] 1937 yılında, İkinci Çin-Japon Savaşı'nın başında, Vali Geoffry Northcote, Hong Kong'un serbest liman statüsünü korumak için Hong Kong'un tarafsız bir bölge olduğunu ilan etti.[51] Koloni hükûmeti, 1940'ta tüm Britanyalı kadınları ve çocukları tahliye ederek olası bir saldırıya hazırlandı.[52] 8 Aralık 1941 tarihinde, yani Japonların Pearl Harbor Saldırısı'nı işlediği aynı günde, Japon İmparatorluk Ordusu Hong Kong'a saldırdı.[53] Hong Kong neredeyse dört sene boyunca Japon işgali altında kaldı, ancak 30 Ağustos 1945 tarihinde Britanya, Hong Kong'u yeniden kendi kontrolü altına aldı.[54]
İkinci Dünya Savaşı sonrasında nitelikli Çinli göçmenlerin Çin İç Savaşı'ndan kaçmasıyla, Hong Kong'un nüfusu yeniden hızlı şekilde çoğalmaya başladı ve Komünist Parti, 1949 yılında Çin anakarası üzerindeki kontrolü kazandığında daha da fazla mülteci sınırdan geçti.[55] Hong Kong, 1950'ler boyunca sanayileşen ilk Asya Kaplanı ekonomisi oldu.[56] Nüfusun hızla çoğalmasıyla koloni hükûmeti, altyapıyı ve kamu hizmetleri iyileştirmek için reform uygulamaya başladı. Savaş sonrası dönemde daha güvenli konut, kamu hizmetlerinde bütünlük ve daha güvenilir bir ulaşım sistemi sağlamak için toplu konut emlak programı, Yolsuzluğa Karşı Bağımsız Komisyon ve Hong Kong metrosu hepsi kuruldu.[57][58] Artan işçilik ve mülk maliyetleri nedeniyle bölgenin imalat dalındaki rekabet gücü giderek azalsa da, hizmet ekonomisine geçiş yapıldı. 1990'ların başında Hong Kong artık küresel bir finans ve nakliye merkezi olarak kendini kanıtlamış durumdaydı.[59]
Çin özel idari bölgesi
Yeni Bölgeler'in kirasının sona erme zamanının giderek yaklaşmasıyla koloni, belirsiz bir gelecekle yüz yüze geldi. Murray MacLehose, 1979 yılında Deng Şiaoping'e bu konuyu açtı.[60] Çin ile yapılan diplomatik müzakereler, Birleşik Krallık'ın 1997'de koloniyi devretmeyi kabul ettiği ve Çin'in, devirden sonra 50 yıl boyunca Hong Kong'un ekonomik ve siyasi sistemlerini garanti edeceği 1984 Çin-Britanya Ortak Bildirisi ile sonuçlandı.[61] Bu transferin giderek yaklaşmasıyla, Hong Kong sakinleri arasında sivil hakların, hukuk devletinin ve yaşam kalitesinin olası bozulmasına dair kuşkular uyandırıldı ve Hong Kong'dan büyük bir göç dalgası tetiklendi.[62] Bu göç dalgasının zirvesindeki 1987 ile 1996 yılları arasında yarım milyondan fazla insan Hong Kong'u terk etti.[63] Hong Kong, 156 yıllık Britanya hakimiyetinden sonra, 1 Temmuz 1997 tarihinde Çin'e devredildi.[16]
Egemenliğin devrinden hemen sonra, Hong Kong çeşitli krizlerden ciddi şekilde etkilendi. Hükûmet, 1997 Asya mali krizi sırasında Hong Kong doları döviz kurunu korumak için büyük miktarda döviz rezervi kullanmak zorunda kaldı;[55] bu krizden iyileşme süreci de H5N1 kuş gribi salgını[64] ve konut fazlasından[65] aksadı. Bunun ardından ise, bölgenin en ciddi ekonomik gerilemesine neden olan 2003 SARS salgını yer aldı.[66]
Bölgenin demokratik kalkınması ve merkezi hükûmetin "tek ülke, iki sistem" ilkesine bağlılığı, egemenliğin devri sonrasındaki politik tartışmaların merkezinde yer almış konulardır. Yasama Meclisi'nin koloni döneminde uygulamış olduğu en son demokratik reformların Hong Kong'un Çin'e geri verilmesi sonrasında geri çevrilmesinin[67] ardından Hong Kong hükûmeti, Temel Kanun'un 23. maddesi uyarınca ulusal güvenlik mevzuatı uygulama teşebbüsünde bulundu, ancak bu başarısızlığa uğradı.[68] Merkezi hükûmetin Baş İcra seçimlerine izin vermeden önce adayların ön taramasını uygulama kararı, 2014'te Şemsiye Devrimi olarak bilinen bir dizi protestoyu tetikledi.[69] 2016 Yasama Konseyi seçimlerinden sonra seçim kayıtlarındaki tutarsızlıklar, seçilen yasa koyucuların diskalifiye edilmesi[70][71][72] ve Batı Kowloon yüksek hızlı tren istasyonunda ulusal yasaların uygulanması, bölgenin özerkliği hakkında daha fazla endişe yarattı.[73] Haziran 2019'da, kaçakların Çin anakarasına iade edilmesine izin veren bir değişiklik tasarısına yanıt olarak yeniden büyük protestolar patlak verdi. Protestolar Aralık ayına kadar devam etti; protesto düzenleyicilerinin iddialarına göre, bir milyondan fazla kişi protestolara katılmış,[74] yani bu, muhtemelen Hong Kong tarihinin en büyük ölçekli siyasi protesto hareketidir.[75]
Hükümet ve siyaset
.
Hong Kong, yürütme, yasama ve yargı yetkilerinin ulusal hükümete devredildiği, Çin'in özel bir idari bölgesi’dir.[76] Çin-İngiliz Ortak Deklarasyonu, egemenliğin devri yoluyla ekonomik ve idari süreklilik sağladı,[61] bunun sonucunda, büyük ölçüde bölgenin bir İngiliz kolonisi olarak tarihinden miras kalan, yürütme’nin yönettiği bir yönetim sistemi ortaya çıktı.[77] Bu şartlar ve "bir ülke, iki sistem" ilkesi uyarınca, Hong Kong Temel Yasası bölgesel anayasadır.[78]
Bölgesel hükümet üç koldan oluşur:
- Yürütme: İcra Kurulu Başkanı, bölgesel yasaların uygulanmasından sorumludur,[77] mevzuatın yeniden gözden geçirilmesini zorlayabilir,[79] ve Yürütme Konseyi üyelerini ve başlıca yetkilileri atayabilir.[80] Yürütme Konseyi ile birlikte hareket eden Konsey İcra Kurulu Başkanı, yeni yasa tasarıları önerebilir, ikincil yasalar çıkarabilir ve yasama organını feshetme yetkisine sahiptir.[81] Olağanüstü hal’lerde veya kamu tehlikesi durumunda, Konsey İcra Kurulu Başkanı ayrıca kamu düzenini yeniden sağlamak için gerekli her türlü düzenlemeyi yapma yetkisine sahiptir.[82]
- Yasama: Tek meclisli Yasama Konseyi bölgesel kanunları çıkarır, bütçeleri onaylar ve görevdeki bir genel müdürü görevden alma yetkisine sahiptir.[83]
- Yargı: Yargıtay ve alt mahkemeler kanunları yorumlar ve Temel Kanun'a aykırı olanları bozar.[84] Yargıçlar, tavsiye komisyonunun tavsiyesi üzerine genel müdür tarafından atanır.[85]
İcra başkanı, hükümetin başı’dır ve en fazla iki beş yıllık dönem için görev yapar. Devlet Konseyi (Çin başbakanı tarafından yönetilen), 1.200 iş, toplum ve hükümet liderinden oluşan Seçim Komitesi tarafından aday gösterildikten sonra baş yöneticiyi atar.[86][87][88]
Yasama Konseyi'nin her biri dört yıllık bir süre için görev yapan 90 üyesi vardır. Yirmisi doğrudan coğrafi seçim bölgelerinden seçilir, otuz beşi işlevsel seçim bölgelerini (FC) temsil eder ve kırkı Çin merkezi hükümeti tarafından atanan temsilcilerden oluşan bir seçim komitesi tarafından seçilir.[89] Otuz FC meclis üyesi, ekonomi sektörlerini veya özel çıkar gruplarını temsil eden sınırlı seçmenler arasından seçilir,[90] ve geri kalan beş üye, görevdeki bölge meclisi üyelerinden aday gösterilir ve bölge çapında çifte doğrudan seçimlerle seçilir.[91] Halk tarafından seçilen tüm üyeler orantılı temsil ile seçilir. 30 sınırlı seçmen işlevsel seçim bölgesi, koltuklarını, sondan sonraki ilk veya anında ikinci tur oylama kullanarak doldurur.[90]
2016 seçimlerinde yirmi iki siyasi partinin Yasama Konseyi'ne seçilmiş temsilcileri vardı.[92] Bu partiler kendilerini üç ideolojik gruba ayırdı: Pekin yanlısı kamp (mevcut hükümet), demokrasi yanlısı kamp ve yerelci gruplar.[93] Çin Komünist Partisi'nin Hong Kong'da resmi bir siyasi varlığı yoktur ve üyeleri yerel seçimlere katılmazlar[94]. Hong Kong, Ulusal Halk Kongresi'nde seçim kurulu aracılığıyla seçilen 36 milletvekili ve merkezi hükümet tarafından atanan Çin Halk Siyasi Danışma Konferansı'nda 203 delege tarafından temsil edilir.[95]
İdari yapılanma
Hong Kong, idari seviyede 18 farklı semte ayrılır, her semt de bir semt konseyi tarafından temsil edilir. Bu konseyler, hükûmete kamu tesislerinin temini, topluluk programı bakımı, kültürel tanıtım ve çevre politikası gibi yerel konular hakkında tavsiyelerde bulunur. Toplam 479 semt konsey üyeliği var; bunların 452'si yerel seçim kapsamında doğrudan seçilir.[96] Kamu tarafından seçilmeyen diğer 27 üyelik, Hong Kong'un kenar köyleri ve kasabalarını temsil eden kırsal komite başkanlarıdır.[97]
Coğrafya
Hong Kong; Çin'in güney kıyısında, Makao'nun doğusundan 60 km mesafede, İnci Nehri Deltası'nın doğu ağzında yer almaktadır. Hong Kong, kuzeyi haricinde neredeyse her yönden Güney Çin Denizi tarafından çevrelenir. Kuzeyinde ise, Çin anakarası ile Hong Kong arasındaki doğal sınırı oluşturan Sham Chun Nehri var; nehrin öteki tarafında Guangdong eyaletine bağlı Shenzhen şehri yer almaktadır. Hong Kong'un 2.755 km2'lik alanı Hong Kong Adası, Kowloon Yarımadası, Yeni Bölgeler, Lantau Adası ve 200'den fazla diğer adadan oluşur. Bölgenin en yüksek noktası, deniz seviyesi üzerinde 957 metredeki Tai Mo Shan'dir.[98] Kowloon Yarımadası, Hong Kong Adası ve Yeni Bölgeler'deki "yeni kasabalar" (new towns / 新市鎮), Hong Kong'daki kentselleşmenin yer almış olduğu başlıca alanlardır.[99] Geliştirilebilen düz arazilerin azlığından ötürü, bu alanların çoğu ıslah edilmiş toprakların üzerinde inşa edilmiştir; bu alanların 70 km2'si (toplam alanın %6'sı ya da geliştirilmiş alanların %25'i) denizden ıslah edilmiştir.[100]
Geliştirilmemiş alanlar çoğunlukla tepeler ve dağlardan oluşur ve çok az düz arazi vardır; çoğunlukla otlak, ormanlık alan, çalılık alan veya tarım alanlarından oluşur.[101][102] Geriye kalan arazi alanının yaklaşık yüzde 40'ı millî park ve doğa rezervleridir.[103] Bölgenin çeşitliliği olan bir ekosistemi vardır. Bölgede 3.000'den fazla vasküler bitki türü (bunların 300'ü Hong Kong'a özgü) ve binlerce böcek, kuş ve deniz türü görülmektedir.[104][105]
İklim
Güney Çin'in diğer yerlerinde olduğu gibi, Hong Kong'da da ılıman dönencealtı iklimi (Köppen Cwa) hakimdir. Yazlar sıcak ve nemli; aralıklı sağanak yağışlar ve gök gürültülü fırtanalar olur ve güneybatı yönden ılık havalar gelir. Tayfunlar en çok yaz mevsiminde yer alır; bunlar da bazen seller ya da heyelanlarla sonuçlanır. Kışlar ılıman ve genellikle güneşli havalarla başlar, Şubat ayına gelince de bulutlu olur; ara sıra kuzeyden soğuk hava kütlesinden kaynaklanan kuvvetli, serin rüzgârlar eser. En ılıman mevsimler, havası değişiklik geçirmeye eğilimli ilkbahar mevsimi ve genellikle güneşli ve kuru havası olan sonbahar mevsimidir.[106] Kar yağışı çok nadirdir; kar yağdığında da çoğunlukla yüksek rakımlarda rastlanır. Hong Kong, senede ortalama olarak 1.709 saat güneş ışığı görür;[107] Hong Kong Gözlemevi'nde kaydedilmiş en yüksek ve en düşük sıcaklık dereceleri 36,6 °C (22 Ağustos 2017) ve 0,0 °C (18 Ocak 1893).[108] Tüm Hong Kong çapında kaydedilmiş en yüksek ve en düşük sıcaklık dereceleri 39,0 °C (Sulak Parkı, 22 Ağustos 2017)[109] ve −6,0 °C (Tai Mo Shan, 24 Ocak 2016).
Hong Kong iklimi | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Aylar | Oca | Şub | Mar | Nis | May | Haz | Tem | Ağu | Eyl | Eki | Kas | Ara | Yıl |
En yüksek sıcaklık (°C) | 26,9 | 28,3 | 30,1 | 33,4 | 35,5 | 35,6 | 35,7 | 36,6 | 35,2 | 34,3 | 31,8 | 28,7 | 36,6 |
Ortalama en yüksek sıcaklık (°C) | 23,7 | 24,5 | 27,1 | 29,8 | 31,8 | 33,1 | 33,8 | 33,8 | 33,8 | 30,8 | 28,0 | 25,1 | 34,3 |
Ortalama sıcaklık (°C) | 16,3 | 16,8 | 19,1 | 22,6 | 25,9 | 27,9 | 28,8 | 28,6 | 27,7 | 25,5 | 21,8 | 17,9 | 23,2 |
Ortalama en düşük sıcaklık (°C) | 9,1 | 9,9 | 11,5 | 15,9 | 20,5 | 23,2 | 23,9 | 24,2 | 23,2 | 19,6 | 14,4 | 10,0 | 7,7 |
En düşük sıcaklık (°C) | 0,0 | 2,4 | 4,8 | 9,9 | 15,4 | 19,2 | 21,7 | 21,6 | 18,4 | 13,5 | 6,5 | 4,3 | 0,0 |
Ortalama yağış (mm) | 24,7 | 54,4 | 82,2 | 174,4 | 304,7 | 456,1 | 376,5 | 432,2 | 327,6 | 100,9 | 37,6 | 26,8 | 2.398,4 |
Kaynak: Hong Kong Gözlemevi[110][111] |
Şehir manzarası
Hong Kong, dünyada en fazla gökdelenin bulunduğu şehirdir; Mayıs 2020 itibarıyla yüksekliği 150 metreyi aşan 355 tane tamamlanmış ve bir tane inşası hala süren bina var.[26] Hong Kong'daki mevcut arazinin azlığı nedeniyle kentin kentsel gelişimi, çok sayıda yüksek yoğunluklu apartman binasıyla ticaret kompleksinin birbirine yakın ve tıka basa dolu şekilde dikilmesine sınırlı kaldı.[112] Tek ailelik müstakil evlere çok nadir rastlanır, bunlar da genellikle sadece banliyölerdedir.[113]
Uluslararası Ticaret Merkezi ile International Finance Centre, Hong Kong'daki en yüksek iki binadır; bunlar ayrıca Asya-Pasifik bölgesinin en yüksek binaların arasındadır.[114] HSBC Merkez Binası, üstüne bir anemometrenin dikildiği Central Plaza, yuvarlak şeklindeki Hopewell Centre ve keskin uçlu Bank of China Kulesi, Hong Kong Adası manzarasını şekillendiren diğer karakteristik binalardır.[115][116]
Yeni inşaat talebi, eski binaların sık sık yıkılmasına ve modern yüksek binalara yer açmasına yol vermiştir.[117] Buna rağmen, Hong Kong çapında Avrupa ve Lingnan mimarisinin birçok örneğini bulmak yine mümkündür. Eski hükûmet binaları, koloni mimarisinin örnekleridir. İnşası 1846 yılında tamamlanmış ve eskiden Britanya komutan subayının konutu olan Flagstaff House, Hong Kong'daki en eski Batı tarzı binadır.[118] Bazı binalar (ör. Nihai Temyiz Mahkeme Binası ve Hong Kong Gözlemevi), özgün işlevlerini üstlemeye devam etmektedir, diğer binalar ise yeni işlevlere uyarlanmıştır: ör. Eski Deniz Polisi Merkezi, ticari ve perakende kompleksi olarak değiştirildi,[119] ve özgün olarak sanatoryum olarak dikilmiş Béthanie binasında artık günümüzde Hong Kong Gösteri Sanatları Akademisi'ne ev sahipliği yapılmaktadır.[120] Deniz tanrıçası Mazu'ya adanmış Tin Hau Tapınağı ilk olarak 1012 yılında, sonra 1266 yılında yeniden inşa edildi ve Hong Kong topraklarındaki varoluşu hala süren en eski yapıdır.[121] Ping Shan Kültürel Miras Yolu boyunca birçok farklı Çin hanedanlık dönemine ait mimari yapıtların örneklerine rastlanır; bunların arasında, Hong Kong'un tek kalan pagodası olan Tsui Sing Lau Pagodası var.[122]
Koloni dönemi boyunca inşa edilmiş karma kullanımlı tong lau binaları, güney Çin mimari tarzlarını Avrupa etkileriyle bir araya getirir. Bunlar özellikle savaş sonrası döneminin hemen sonrasında, Çinli göçmen dalgalarına ikamet sağlamak için hızlı şekilde dikilmiştir.[123] Mong Kok'taki Lui Seng Chun binası, Shanghai Street'teki 600-626 nolu binalar ve Wan Chai'daki Blue House, tong lau'nın bazı örnekleridir. 1960'lardan beri inşa edilmiş toplu konut siteleri çoğunlukla modernist tarzda yapılır.[124]
-
Tai Ping Shan Street'te tong lau binaları (1870 civarı): ön plandaki Çin tarzı binalar, arka plandaki Avrupa binalarından farklıdır.
-
Shanghai Street'te tong lau binaları (2008)
-
Quarry Bay'de bir konut binası (2015)
-
Victoria Zirvesi'nden çekilmiş gece manzarası (Haziran 2019)
Demografi
Sayım ve İstatistik Bölümü tahminlerince 2019 yılı ortası itibarıyla Hong Kong'ın nüfusu 7.482.500'dür.[125] Nüfusun çoğunu (%92) Han Çinlileri teşkil eder;[6] bunların çoğu da Taishanlılar, Teochewlar, Hakkalar ve diğer Kanton halklarıdır.[126][127][128] Nüfusun %8'ini ise başta Filipinliler, Endonezyalılar ve Güney Asyalılar olmak üzere etnik Çinli olmayan azınlıklar oluşturur.[6][129] Britanya sömürge döneminin bir mirası olarak nüfusun yaklaşık yarısı Britanya uyrukludur. 3,4 milyon sakin "British National (Overseas)" statüsüne sahiptir, 260.000 Britanya vatandaşı da Hong Kong'da oturmaktadır.[130] Bu insanların çoğu Çin uyruklu‘dur, zira Hong Kong üzerindeki egemenlik Çin'e devredildikten sonra, tüm etnik Çinli Hong Kong sakinlerine otomatik olarak Çin uyrukluğu verildi.[131] Nüfus yoğunluğu bakımından Hong Kong'da km2 başına 7.096 kişi vardır; böylece dünyada nüfusun en yoğun olduğu topraklardan biridir.[132]
Hong Kong'daki en yaygın dil, Guangdong bölgesinden kaynaklanan Çin dili olan Kantoncadır. Nüfusun %94,6'sı tarafından konuşulur; bunların %88,9'u Kantoncayı anadil, %5,7'si ise ikinci dil olarak konuşur.[3] Nüfusun yarısından fazlası, Hong Kong'un öteki resmî dili olan İngilizce konuşur;[2] %4,3'ü İngilizceyi anadil, %48,9'u ise ikinci dil olarak konuşur.[3] Code-switching, yani günlük muhabbet sırasında İngilizce ile Kantoncayı bir araya karıştırmak, her iki dili bilen nüfusun arasında sık rastlanan bir fenomendir.[133] Hong Kong'un devri sonrasındaki hükûmetler, Putonghua (Çin anakarasının resmî dili)nın kullanımını teşvik etmiştir. Putonghuanın kullanımı, neredeyse İngilizceninki kadar yaygındır: nüfusun %48,6'sı Putonghuayı konuşabilir; bunların %1,9'u Putonghuayı anadil, %46,7'si ise ikinci dil olarak konuşur.[3] Çin anakarasında basitleştirilmiş Çince karakterlerin kullanımından farklı olarak, Hong Kong'da yazı yazarken geleneksel Çince karakterler kullanılır.[134]
Herhangi bir dine mensup olan nüfusun arasındaki en yaygın dini inanç, nüfusun %20'sinin inandığı Çin'in geleneksel üç öğretisi, yani Budizm, Konfüçyüsçülük ve Taoizm. Bundan sonraki en yaygın dinler ise Hıristiyanlık (%12) ve İslam (%4)'dır.[135] Sihizm, Hinduizm, Yahudilik veya Bahâîlik gibi diğer dinlere mensup olan Hong Kong sakinleri, genel olarak o dinin yaygın olduğu bölgelerden gelmiştir.[135]
Hong Kong'daki beklenen yaşam süresi erkekler için 82,2 yıl, kadınlar için ise 87,6 yıl;[125] bu, dünyadaki en yüksek altıncı beklenen yaşam süresidir.[136] Hong Kong'daki önde gelen beş ölüm nedeni kanser, zatürre, kalp hastalığı, serebrovasküler hastalık ve kazalardır.[137] Hong Kong'daki evrensel sağlık hizmeti genel vergi geliriyle finanse edilir ve sağlık bakımı büyük oranda devlet sübvansiyonlarıyla ödenir; ortalama olarak, sağlık masraflarının %95'i hükûmet tarafından karşılanır.[138]
Genel bölge nüfusunun yaşlanmasının çalışmayan insanların sayısını arttırmasıyla, Hong Kong'daki gelir eşitsizliği, egemenliğin devredilmesinden beri artmıştır.[139] 2016 yılından önceki on yıl içerisinde medyan hanehalkı gelirinin sürekli artmasına rağmen maaş uçurumu yine yüksektir;[140] gelir sahiplerinin 90. yüzdelik dilimi, tüm gelirlerin %41'ini almaktadır.[140] Hong Kong'da 109.657 kişi başına bir milyarderin düşmesiyle dünyada kişi başına en çok sayıda milyarder barındıran şehirlerden biridir.[141] Artan eşitsizliği azaltmaya yönelik hükûmet girişimlerine[142] rağmen, gelir sahiplerinin en üst %10'u arasındaki medyan gelir, en alt %10'unun 44 katıdır.[143][144]
Ekonomi
Hong Kong'un kapitalist karma hizmet ekonomisi vardır. Düşük vergiler, pazara az hükûmet müdahalesi ve yerleşik uluslararası finans pazarı, Hong Kong ekonomisinin ana özellikleridir.[145] Yaklaşık 373 milyar Amerikan doları değerindeki Gayri safi yurt içi hasıla'sı ile dünyanın en büyük 35. ekonomisidir.[9] Hong Kong ekonomisi 1995 yılından beri The Heritage Foundation'ın hazırladığı ekonomik özgürlük endeksinin en üst sırasında yer alsa da,[146][147] bölgede nispeten yüksek seviyeli ekonomik eşitsizlik vardır.[10] Aralık 2018 Hong Kong Menkul Kıymetler Borsası, 30,4 trilyon Hong Kong doları (3,87 trilyon ABD doları) değerindeki piyasa kapitalizasyonu ile dünyanın en büyük sekizinci menkul kıymetler borsası idi.[148]
Hong Kong, 2021 yılında ihracat ve ithalat'ta sırasıyla dokuzuncu ve sekizinci en büyük[19][20] ticari varlıktı, gayri safi yurtiçi hasılasından daha fazla değerde malların ticareti yapar.[19][20]
Kargo hacminin yarısından fazlası aktarmalardan (Hong Kong üzerinden taşınan mallar) oluşur. Bu trafiğin yaklaşık %40'ını Anakara Çin'den gelen ürünlerdir.[149]
Şehrin konumu, dünyanın en işlek 7. konteyner limanının[150] ve uluslararası kargo açısından dünyanın en işlek havalimanının[151] dahil olduğu ulaşım ve lojistik altyapı kurulmasına imkan verdi. Bölgenin en büyük ihracat pazarları Çin anakarası ve Amerika Birleşik Devletleri'dir.[25]
Hong Kong, 21. yüzyıl deniz ipek yolunun önemli bir parçasıdır.[152] Çok az ekilebilir arazisi ve çok az doğal kaynağı vardır, yiyecek ve hammaddelerinin çoğunu ithal eder. Et ve pirincin neredeyse tamamı dahil olmak üzere Hong Kong gıdasının %90'ından fazlası ithal edilir.[153] Tarımsal faaliyetler GSYİH'nın %0,1'idir ve büyüyen kaliteli gıda ve çiçek çeşitlerinden oluşur.[154]
Koloni döneminin ikinci yarısı boyunca Asya'nın en büyük imalat ekonomilerinden biri olmasına rağmen günümüz Hong Kong ekonomisinde artık hizmet sektörü hakimdir. Bu sektör, ekonomik üretimin %92,7'sini oluştururken, kamu sektörü yaklaşık %10'unu oluşturmaktadır.[155] 1961 ve 1997 arasında Hong Kong'un gayri safi yurt içi hasılası 180 kat artarken, kişi başına düşen GSYİH 87 kat arttı.[156][157] Bölgenin Çin anakarasıyla göreceli GSYİH'sı 1993'te %27'de zirve yaptı; anakara kendi ekonomisini geliştirip liberalleştirdiği için bu pay, 2017'de yüzde üçün altına düştü.[158] Anakarada pazar serbestleştirme reformlarının 1978 yılında uygulanmaya başlamasından beri, Hong Kong'un Çin anakarası ile ekonomik ve altyapısal entegrasyonu büyük oranda artmıştır. 1979'da sınır ötesi tren hizmetinin yeniden başlamasından bu yana, birçok demiryolu ve karayolu bağlantısı geliştirildi ve inşa edildi; böylece bölgeler arası ticaret kolaylaştırıldı.[159][160] 2003'te Hong Kong ile Çin anakarası arasında imzalanan ekonomik ortaklık düzenlemesi, her iki bölge arasındaki serbest ticaret politikasını resmileştirdi; anlaşma uyarınca her iki yargı alanı, ticaret ve sınır ötesi yatırım için geriye kalan engelleri kaldırma sözü verdi.[161] Hong Kong'un Makao ile girdiği benzer bir ekonomik ortaklık, her iki özel idari bölgenin arasındaki ticaretin serbestleştirilmesini detaylar.[162] Egemenliğin devrinden beri Çin şirketlerinin Hong Kong'daki etkinliği ve görünürlüğü artmıştır. Anakara firmaları 1997 yılında Hang Seng Endeksi değerinin yüzde beşini oluştururken, artık günümüzde bu değerin yarısından fazlasını oluşturmaktadır.[163][164]
Anakara kendi ekonomisini liberalleştirirken, Hong Kong'un nakliyat endüstrisi, Çin'in diğer limanlarının yoğun rekabetiyle yüz yüze geldi. 1997'de Çin'in ticari mallarının %50'si Hong Kong'un içinden geçti, ancak 2015'te bu pay %13'e düştü.[165] Bölgenin düşük vergileri, ortak hukuk sistemi ve sivil servisi, Asya piyasalarında yer edinmek isteyen yurt dışı firmaları çeker.[165] Hong Kong, tüm Asya-Pasifik bölgesinde şirket genel merkezlerinin sayısının en yüksek olduğu ikinci şehirdir.[166] Hong Kong Menkul Kıymetler Borsası'nın Şanghay ve Shenzhen borsalarıyla kurduğu doğrudan bağlantılar sayesinde Hong Kong, Çin'e yönelik doğrudan yabancı yatırımın bir geçidi olarak işlev göstermektedir. Hong Kong, Çin anakarası haricinde Renminbi'ye bağlı tahvillerin dağıtıldığı ilk pazardır ve offshore Renminbi işleminin en büyük merkezlerinden biridir.[167]
Hükûmet, günümüze dek ekonomide pasif bir rol oynamıştır. Koloni hükûmetlerinde çok az sanayi politikası mevcuttu, ticarete de neredeyse hiç sınırlama uygulanmadı. Savaş sonrası dönemdeki hükûmetler, "pozitif müdahale etmeme" (positive non-interventionism) doktrinine uyarınca doğrudan kaynak dağılımınıda bulunmaktan kasten uzak durdu, zira bu tür aktif müdahalede bulunmanın ekonomik büyümeye zararlı olduğu düşünülüyordu.[168] 1980'ler boyunca hizmet ekonomisine geçiş yapıldığı zaman,[168] o zamanki koloni hükûmetleri müdahaleci politikalar uygulamaya başladı.
Egemenliğin devri sonrasındaki hükûmetlerse, ihracat kredisi garantileri, zorunlu emeklilik planı (Mandatory Provident Fund / 強制性公積金), asgari ücret, ayrımcılık karşıtı yasalar ve devlet ipotek fonu gibi programları sürdürdü ve genişletti.[169]
Turizm ekonominin büyük bir parçasıdır ve GSYİH'nın %5'ini teşkil eder.[119] 2016 yılında, 26,6 milyon ziyaretçi, Hong Kong, uluslararası turistlerin arasındaki en popüler 14. varış noktası yaparak Hong Kong ekonomisine 258 milyar Hong Kong doları (32,9 milyar Amerikan doları) değerinde katkı yaptı.
Turistler için en popüler Çin şehridir ve en yakın rakibinden (Makao) %70 daha fazla ziyaretçi almaktadır.[170] Şehir, gurbetçiler için en pahalı şehirlerden biri olarak gösterilir.[171][172] Ancak 2020'den bu yana, sıkı COVID-19 seyahat kısıtlamaları nedeniyle gelen ziyaretçilerde keskin bir düşüş oldu. Ek olarak, 2022'de Rus hava sahasının kapanması nedeniyle, çok sayıda havayolu şirketi Hong Kong'daki operasyonlarını durdurma kararı aldı.[173] Turistleri Hong Kong'a geri çekmek amacıyla, Hong Kong hükümeti 2023'te 500.000 ücretsiz uçak bileti vermeyi planladığını duyurdu.[174]
Ulaşım
Hong Kong son derece gelişmiş, sofistike bir ulaşım ağına ve dünyanın en yüksek toplu taşıma kullanım oranına sahiptir: günlük ulaşımın %90'ından fazlası toplu taşıma araçlarında yapılır.[27] Octopus kartı adında bir temassız akıllı ödeme kartı demiryolu, otobüs ve feribotda geçerlidir ve çoğu perakende mağazasında da ödeme yöntemidir.[175]
Mass Transit Railway (MTR), Hong Kong'un 93 metro istasyonunu birbiriyle bağlayan geniş kapsamlı yolcu demiryolu ağıdır.[176] Beş milyondan fazla günlük kullanıcısıyla bu sistem, şehirdeki tüm toplu taşıma yolcularının %41'ine hizmet etmektedir[177] ve %99,9 dakiklik oranına sahiptir.[178]
1924'te Kai Ho ve Au Tak, Kai Tak Havaalanı inşaatına yatırım yaptı.[179]:470。2013 yılında 372.000 uçak Hong Kong Uluslararası Havalimanı'na giriş çıkış yaptı.[180]:38[181]。
Hong Kong Uluslararası Havalimanı, şehrin ana havalimanıdır. Bu havalimanında uçuş işleten 100'den fazla havayolu şirketi vardır. Bayrak taşıyıcı şirket Cathay Pacific, Hong Kong Airlines, bölgesel hizmet veren Cathay Dragon, düşük bütçeli şirket HK Express ve kargo şirketi Air Hong Kong, Hong Kong'un yerel havayolu şirketlerinin arasındadır.[182] Yolcu trafiği açısından dünyanın en işlek 8. havalimanı[183] ve dünyada en çok hava kargosunun geçtiği havalimanıdır.[184]
Kültür
Hong Kong kültürü, Doğu ile Batı'nın bir karışımı olarak nitelendirilir. Aile ve eğitimin odaklanıldığı geleneksel Çin değerleri, ekonomik özgürlük ve hukuk devleti gibi Batı ülküleriyle bir araya gelir.[185] Nüfusun büyük çoğunluğu etnik Çinlilerden oluşsa da Hong Kong, kendine özgü bir kimlik geliştirmiştir. Uzun zaman koloni yönetimi altında olmasından ve ekonomisi, toplumu ve kültüründeki gelişme hızının farklılığından dolayı Çin anakarasından ıraksamıştır. Ana akım kültür, Çin'in birçok farklı yerinden gelmiş göçmenlerden kaynaklanır. Bu da Britanya tarzı eğitim, ayrı bir siyasi sistem ve bölgenin 20. yüzyılın ikincisi yarısında yaşadığı hızlı gelişme tarafından etkilenmiştir.[186][187] O dönemdeki göçmenlerin çoğu, yoksulluk ve savaştan kaçıyordu; bu da zenginliğe dair tutumları yansıtır; Hong Kongluların arasında öz imge ve karar vermeyi maddi çıkarlarla bağlama eğilimi mevcuttur.[188][189]
Hong Kong üzerindeki egemenliğin devrinden beri, sakinlerin arasındaki yerel kimlik hissi büyük oranda artmıştır: nüfusun %53'ü kendini "Hong Konglu", %11'i ise kendini "Çinli" olarak tanımlar. Nüfusun geri kalan kısmı ise farklı karma kimlikler benimser; ör. %23'ü kendini "Çin'de yaşayan Hong Konglu", %12'si ise kendini "Hong Kong'da yaşayan Çinli" olarak görür.[190]
Aile onuru, aileye saygı ve erkek çocukların tercih edilmesi gibi geleneksel Çin aile değerleri yaygındır.[191] Çekirdek aile, en yaygın aile yapısıdır ancak çok nesilli veya büyük ailelere rastlamak olağandışı sayılmaz.[192]
Feng shui gibi manevi kavramlara uyulur; büyük ölçekli inşaat projelerinde uygun bina konumlandırması ve yerleşimi sağlamak için genellikle feng shui alanında uzman danışmanlar işe alınır. Bir işletmenin feng shui'ye bağlılık derecesinin, bu işletmenin başarısını belirlediğine inanılmaktadır.[115] Kötü ruhları kovmak için düzenli olarak bagua aynaları kullanılır,[193] ve binalardaki dördüncü kat için "4" rakamının yerine başka bir rakamın kullanılması yaygındır,[194] zira bu numaranın Kantoncadaki sesi (四, sei3), "ölüm" anlamına gelen başka bir kelime (死, sei2)ye çok benzer.[195]
Hongkong Mutfağı
Hong Kong'da yemek, bölgenin yabancı etkilere maruz kalmasına ve sakinlerinin çeşitli kökenlerine rağmen öncelikle Kanton mutfağına dayanır. Pirinç temel besindir ve genellikle diğer yemeklerle birlikte sade servis edilir. Malzemelerin tazeliği vurgulanır. Ana yemek genellikle pirinç veya erişte ile servis edilir. Sweetheart cake,dim sum, köpekbalığı yüzgeci çorbası,Abalone veya ay keki gibi pek çok yiyecek Hong Kong spesiyalitesi Kanton kökenlidir.
Kümes hayvanları ve deniz ürünleri genellikle ıslak pazarlarda canlı satılır ve malzemeler mümkün olduğunca çabuk kullanılır.
Beş günlük öğün vardır: kahvaltı, öğle yemeği, ikindi çayı, akşam yemeği ve siu yeh. Yum cha'nın (brunch) bir parçası olan Dim sum aile ve arkadaşlarla dışarıda yemek yeme geleneğidir.
Yemekler arasında congee, cha siu bao, siu yuk, yumurtalı tartlar ve mangolu puding bulunur. Batı yemeklerinin yerel çeşitleri cha chaan teng'de (hızlı, rahat restoranlar) servis edilir. Ortak cha chaan teng menü öğeleri arasında çorbada makarna, derin yağda kızartılmış Fransız tostu ve Hong Kong tarzı sütlü çay bulunur.
Restoran coğrafyası oldukça uluslararasıdır, Çin'in tüm bölgelerinden spesiyalitelerin yanı sıra çok sayıda Japon, Kore, Hint, Güneydoğu Asya ve Avrupa Doğu-batıya kadar restoranlar füzyon mutfak vardır. Hong Kong aynı zamanda uzmanlar arasında bir mutfak cenneti olarak kabul edilir çünkü çok sayıda üst düzey uluslararası mutfak çok küçük bir alanda bulunabilir. Batılı fast food ve kahvehane zincirlerinin yerel yemek kültürü üzerindeki büyük etkisi de açıktır.
Resmi sembol
19. yüzyılın sonunda, Hong Kong'da yeni bir tür olan Bauhinia blakeana keşfedildi. Bilimsel adı, o zamanki Hong Kong valisi Sir Henry Arthur Blake'in ("Bauhinia blakeana") adını almıştır. Kent Konseyi tarafından 1960'larda sembol olarak kabul edildi ve 1965'te Hong Kong'un şehir çiçeği olarak belirlendi. Daha sonra Temel Kanunun hazırlanması sırasında Hong Kong bölgesel bayrağı ve Hong Kong arması için tasarım planı olarak seçildi. Temel Yasa yanlış bir şekilde Bauhinia çiçeği olarak adlandırıldı.
-
Cha chaan teng ‘in girişi
-
Hong Kong'da Tayland restoranı
-
Hong Kong'da sokak yemekleri
-
Bir Hong Kong restoranında Sichuan Mutfağı
Ayrıca bakınız
Wikimedia Commons'ta Hong Kong ile ilgili çoklu ortam belgeleri bulunur.
Dipnot
- ^ Kantonca romanizasyonuna göre telaffuzu şöyledir: Jūng'wàh Yàhnmàhn Guhng'wòhgwok Hēunggóng Dahkbiht Hàhngjingkēui
- ^ a b Hong Kong'da Çincenin herhangi bir lehçesinin resmiyeti yoktur. Sakinler çoğunlukla de facto bölgesel standartı olan Kantoncayı konuşurlar.[1][2][3]
- ^ a b Tüm hükûmet bağlamlarında, Geleneksel Çince karakterlerle yazılmış belgeler, Basitleştirilmiş Çince karakterlerle yazılmış olanlara göre daha geçerli sayılır.[4] Tüm resmî işlemlerde İngilizcenin Çinceyle eşit statüsü vardır.[5]
- ^ Hong Kong'da daimi oturma izni olan sakinler herhangi bir ulustan olabilir. Çin uyrukluğu olmayıp geçerli bir seyahat belgesiyle Hong Kong'a girmiş, orada kesintisiz olarak en az yedi senelik bir dönem oturmuş ve daimi olarak yerleşmiş bir birey, yasal açıdan bir Hong Konglu olarak tanınır.[12]
Kaynakça
- ^ Leung 2016.
- ^ a b Official Languages Ordinance.
- ^ a b c d Nüfus Sayımı 2016, ss. 31, 51-52.
- ^ Legislative Council Disclaimer and Copyright Notice.
- ^ Use of Chinese in Court Proceedings 2011.
- ^ a b c Nüfus Sayımı 2016, s. 46.
- ^ "Population - Overview | Census and Statistics Department". Censtatd.gov.hk. 21 Haziran 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mayıs 2020.
- ^ Population By-Census 2016, s. 34.
- ^ a b c d e "World Economic Outlook Database, October 2020". IMF.org. International Monetary Fund. Erişim tarihi: 20 Ekim 2020.
- ^ a b Household Income Distribution 2016, s. 7
- ^ "Human Development Report 2020" (PDF) (İngilizce). United Nations Development Programme. 15 Aralık 2020. 15 Aralık 2020 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Aralık 2020.
- ^ Temel Kanun 3. Bölüm 24. Madde.
- ^ a b c Carroll 2007, ss. 15-21.
- ^ a b Carroll 2007, ss. 21-24.
- ^ a b Scott 1989, s. 6.
- ^ a b Gargan 1997.
- ^ Sino-British Joint Declaration Article 3
- ^ Global Financial Centres Index 2017.
- ^ a b c "Country Comparison: Exports". The World Factbook. Merkezi İstihbarat Teşkilatı. 27 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Haziran 2019. Kaynak hatası: Geçersiz
<ref>
etiketi: "CIAExports" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: Kaynak gösterme) - ^ a b c "Country Comparison: Imports". The World Factbook. Merkezi İstihbarat Teşkilatı. 4 Ekim 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Haziran 2019. Kaynak hatası: Geçersiz
<ref>
etiketi: "CIAImports" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: Kaynak gösterme) - ^ Triennial Central Bank Survey 2016, s. 10.
- ^ Liu 2018.
- ^ Frank 2018.
- ^ "Country Comparison: GDP (Purchasing Power Parity)". The World Factbook. Merkezi İstihbarat Teşkilatı. 4 Haziran 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ocak 2018.
- ^ a b c "Hong Kong". The World Factbook. Merkezi İstihbarat Teşkilatı. 26 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ekim 2018.
- ^ a b "Hong Kong". The Skyscraper Center (İngilizce). Council on Tall Buildings and Urban Habitat. 11 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ocak 2018.
- ^ a b Public Transport Strategy Study 2017, s. 1.
- ^ "The Global Financial Centres Index 27" (PDF). Long Finance. Mart 2020. 28 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 5 Nisan 2020.
- ^ Ng, Abigail (30 Ocak 2019). "Hong Kong tops 'economic freedom' chart despite political pressure from Beijing". CNBC. 30 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Aralık 2019.
- ^ a b Meacham 1999, s. 2.
- ^ Li 2012, s. 38.
- ^ Ban, Ban & Ban 111.
- ^ Keat 2004, s. 932.
- ^ Carroll 2007, s. 9.
- ^ Barber 2004, s. 48.
- ^ Carroll 2007, s. 10.
- ^ Porter 1996, s. 63.
- ^ Edmonds 2002, s. 1.
- ^ von Glahn 1996, s. 116.
- ^ Wills 1998, ss. 342-344.
- ^ Zhihong 2006, ss. 8-9.
- ^ Schottenhammer 2007, s. 33.
- ^ Chen 2011.
- ^ Hoe & Roebuck 1999, ss. 82, 87.
- ^ Tsang 2007, s. 12.
- ^ Courtauld, Holdsworth & Vickers 1997, ss. 38-58.
- ^ Carroll 2007, s. 30.
- ^ Chu 2005, s. 90.
- ^ Wordie 2007, s. 243.
- ^ Carroll 2007, s. 103.
- ^ Yanne & Heller 2009, s. 71.
- ^ Snow 2003, s. 43.
- ^ Snow 2003, ss. 53-73.
- ^ Kwong 2015.
- ^ a b Wiltshire 1997, s. 148.
- ^ Buckley 1997, ss. 64, 92.
- ^ Carroll 2007, ss. 145, 174-175.
- ^ Forsyth, Neil (Director) (1990). Underground Pride (Motion picture). Hong Kong: MTR Corporation.
- ^ Dodsworth & Mihaljek 1997, s. 54.
- ^ Carroll 2007, ss. 176-178.
- ^ a b Carroll 2007, s. 181.
- ^ Wong 1992, s. 9.
- ^ Population Policy Report 2002, ss. 27-28.
- ^ Carroll 2007, s. 218
- ^ Cheung & Ho 2013.
- ^ Lee 2006, ss. 63-70.
- ^ Carroll 2007, s. 200.
- ^ Carroll 2007, ss. 226, 233.
- ^ Kaiman 2014.
- ^ Bland 2016.
- ^ Haas 2017.
- ^ Huang 2016.
- ^ Siu & Chung 2017.
- ^ Darrach 2019.
- ^ "To restore calm in Hong Kong, try democracy", The Economist.
- ^ Tam et al. 2012, s. 80
- ^ a b Tam et al. 2012, ss. 66, 80–81
- ^ Ng Ka Ling and Another v the Director of Immigration
- ^ Tam et al. 2012, s. 77
- ^ Young & Cullen 2010, s. 39.
- ^ Adaptation of Laws Guidelines 1998, s. 7
- ^ Emergency Regulations Ordinance.
- ^ Tam et al. 2012, s. 73
- ^ Gittings 2009, s. 150.
- ^ Gittings 2009, s. 153.
- ^ Young & Cullen 2010, ss. 13–16.
- ^ Basic Law Chapter IV Article 45.
- ^ Amendment to the Basic Law Annex I
- ^ "China moves to overhaul Hong Kong politics, squeezing democratic opposition". Reuters. 11 Mart 2021.
- ^ a b Guidelines on the Legislative Council Election 2016, ss. 3–4
- ^ Guidelines on the Legislative Council Election 2016, ss. 3, 52–53
- ^ LegCo and DC Member Political Affiliations 2017
- ^ Bush & Whelan-Wuest 2017.
- ^ Sala 2016.
- ^ Kaynak hatası: Geçersiz
<ref>
etiketi;NationalReps
isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme) - ^ District Administration Facts 2016.
- ^ District Councils Ordinance.
- ^ Owen & Shaw 2007, s. 13.
- ^ Nüfus Sayımı 2016, s. 34-35.
- ^ Land Policy Report 2017, s. 1.
- ^ Owen & Shaw 2007, s. 2.
- ^ "Land Use in Hong Kong 2017", Planning Department.
- ^ Morton & Harper 1995, s. 9.
- ^ Hu 2003.
- ^ "The Natural Environment, Plants & Animals in Hong Kong" (İngilizce). Hong Kong Government. 15 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Kasım 2017.
- ^ "Climate of Hong Kong". Hong Kong Gözlemevi. 2 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Eylül 2017.
- ^ Geography and Climate 2010.
- ^ "Extreme Values and Dates of Occurrence of Extremes of Meteorological Elements between 1884 and 1939 and 1947-2017 for Hong Kong". Hong Kong Gözlemevi. 24 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mart 2018.
- ^ "HK records hottest day before typhoon", EJ Insight.
- ^ "Monthly Meteorological Normals for Hong Kong". Hong Kong Gözlemevi (İngilizce). 29 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ocak 2012.
- ^ "Extreme Values and Dates of Occurrence of Extremes of Meteorological Elements between 1884-1939 and 1947-2017 for Hong Kong". Hong Kong Gözlemevi. 24 Mart 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mart 2018.
- ^ Tong & Wong 1997.
- ^ Forrest, La Grange & Yip 2004, ss. 215, 222.
- ^ "The World's Tallest Buildings" (İngilizce). Emporis. 24 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Haziran 2018.
- ^ a b Kohlstedt 2016.
- ^ Hollingsworth & Zheng 2017.
- ^ Zheng 2017.
- ^ McKercher, Ho & du Cros 2004.
- ^ a b Tourism Facts 2016.
- ^ Béthanie 2015, s. 3.
- ^ Ingham 2007, s. 225.
- ^ Declared Monuments 2007, ss. 5–6.
- ^ Xue 2016, s. 99.
- ^ Xue 2016, s. 41.
- ^ a b Kaynak hatası: Geçersiz
<ref>
etiketi;nüfus
isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme) - ^ Fan 1974.
- ^ Carroll 2007, ss. 144-147.
- ^ Yu 2013.
- ^ Erni & Leung 2014, ss. 18, 22.
- ^ BK Dışişleri 2014.
- ^ Instrument A204 1996.
- ^ "Population density (people per sq. km of land area)" (İngilizce). Dünya Bankası (The World Bank). 2018. 16 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Mayıs 2020.
- ^ Lee 2012.
- ^ Developing a Supplementary Guide to the Chinese Language Curriculum for Non-Chinese Speaking Students 2008, s. 9.
- ^ a b Religion and Custom Facts 2016.
- ^ "Life Expectancy at Birth". The World Factbook (İngilizce). Merkezî İstihbarat Teşkilatı (CIA). 1 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Şubat 2019.
- ^ Health Facts 2017.
- ^ Wong et al. 2015, s. 262.
- ^ Household Income Distribution 2016, s. 1.
- ^ a b Household Income Distribution 2016, s. 86.
- ^ Desjardins 2018.
- ^ Household Income Distribution 2016, s. 5.
- ^ Yau & Zhou 2017.
- ^ Household Income Distribution 2016, s. 80.
- ^ Jiang et al. 2003.
- ^ "Hong Kong ranked world's freest economy for 18th consecutive year". Hong Kong Government. 12 Ocak 2012. 28 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2012.
- ^ "Top 10 Countries". The Heritage Foundation. 24 Ocak 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2008.
- ^ HKSE Market Statistics 2018, s. 2.
- ^ Economic Statistical Highlights 2017
- ^ Park 2019.
- ^ "Cargo Traffic 2016". Airports Council International. 1 Ocak 2018. 12 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Haziran 2018.
- ^ Lam, Jasmine Siu Lee; Cullinane, Kevin Patrick Brendan; Lee, Paul Tae-Woo (3 Mayıs 2018). "The 21st-century Maritime Silk Road: challenges and opportunities for transport management and practice". Transport Reviews. Routledge. 38 (4): 413-415. doi:10.1080/01441647.2018.1453562.
- ^ Kong 2013.
- ^ Agriculture and Fisheries Facts 2017
- ^ Economy Facts 2016.
- ^ Preston & Haacke 2003.
- ^ Yeung 2008, s. 16.
- ^ "HK vs China GDP: A sobering reality", EJ Insight.
- ^ Lung & Sung 2010, s. 5.
- ^ Griffiths & Lazarus 2018.
- ^ "Mainland and Hong Kong Closer Economic Partnership Arrangement (CEPA)" (İngilizce). Hong Kong Ticaret ve Sanayi Bakanlığı. 31 Ekim 2017. 26 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Aralık 2017.
- ^ "Hong Kong Special Administrative Region and Macao Special Administrative Region Closer Economic Partnership Arrangement (HK-Macao CEPA)" (İngilizce). Hong Kong Ticaret ve Sanayi Bakanlığı. 17 Kasım 2017. 29 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Aralık 2017.
- ^ Baldwin, Lee & Jim 2014.
- ^ Lam & Qiu 2017.
- ^ a b House of Commons Foreign Affairs Committee Tenth Report 2015, s. 18.
- ^ Cushman & Wakefield RHQ Report 2016, s. 8.
- ^ House of Commons Foreign Affairs Committee Tenth Report 2015, ss. 18–19.
- ^ a b Tsang, Donald (18 Eylül 2006). "Big Market, Small Government" (Basın açıklaması) (İngilizce). Hong Kong Hükûmeti. 12 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Haziran 2018.
- ^ "End of an experiment", The Economist.
- ^ WTO 2017, s. 6.
- ^ "Despite worldwide changes, multinationals focus on mobile workforces to support career growth and ensure competitiveness" (İngilizce). New York: Mercer. 21 Haziran 2017. 13 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Aralık 2017.
- ^ "Worldwide Cost of Living survey 2009" (İngilizce). Mercer. 29 Haziran 2010. 25 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ağustos 2010.
- ^ "Virgin Atlantic drops Hong Kong route after nearly 30 years". Reuters. 5 Ekim 2022.
- ^ Kam, Goh Chiew Tong,Vivian. "Hong Kong will give away half a million plane tickets. Here's who can get them first". CNBC (İngilizce). Erişim tarihi: 22 Şubat 2023.
- ^ Poon & Chau 2001, s. 102.
- ^ Railway Network Facts 2018.
- ^ Transport Statistical Highlights 2016.
- ^ Report on Rail Service 2014, s. 1.
- ^ Kaynak hatası: Geçersiz
<ref>
etiketi;劉
isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme) - ^ Kaynak hatası: Geçersiz
<ref>
etiketi;統計2015
isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme) - ^ "2011年客運量及飛機起降量創新紀錄". Hongkongairport.com. 3 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2017.
- ^ HKIA Annual Report 2017, s. 152.
- ^ NY/NJ Port Authority Airport Traffic 2017, s. 32.
- ^ NY/NJ Port Authority Airport Traffic 2017, s. 58.
- ^ Carroll 2007, s. 169.
- ^ Carroll 2007, ss. 167–172.
- ^ He 2013.
- ^ Tam 2017.
- ^ Lam 2015.
- ^ "HKU POP releases survey on Hong Kong people's ethnic identity and the 2018 review and 2019 forecast survey" (İngilizce). Public Opinion Programme, University of Hong Kong. 27 Aralık 2018. 27 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ocak 2019.
- ^ Family Survey 2013, ss. 12–13.
- ^ Nüfus Sayımı 2016, s. 77.
- ^ Fowler & Fowler 2008, s. 263.
- ^ Xi & Ingham 2003, s. 181.
- ^ Chan & Chow 2006, s. 3.
Bibliyografya
Basılı kaynaklar
- Ban, Biao 班彪; Ban, Gu 班固; Ban, Zhao 班昭 (111). 地理志 [Coğrafya incelemesi]. Hanshu (Çince). 28. OCLC 4342548.
- Barber, Nicola (2004). Hong Kong (İngilizce). Gareth Stevens. ISBN 978-0-8368-5198-4. 22 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- Buckley, Roger (1997). Hong Kong: The Road to 1997 (İngilizce). Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-46979-1.
- Carroll, John (2007). A Concise History of Hong Kong (İngilizce). Rowman & Littlefield. ISBN 978-0-7425-3422-3.
- Chan, Cecilia; Chow, Amy (2006). Death, Dying and Bereavement: a Hong Kong Chinese Experience (İngilizce). Hong Kong University Press. ISBN 978-962-209-787-2. 22 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- Chu, Cindy Yik-yi (2005). Foreign Communities in Hong Kong, 1840s-1950s (İngilizce). Palgrave Macmillan. ISBN 978-1-4039-8055-7. 22 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- Courtauld, Caroline; Holdsworth, May; Vickers, Simon (1997). The Hong Kong Story (İngilizce). Oxford University Press. ISBN 978-0-19-590353-9. 22 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- Dodsworth, John; Mihaljek, Dubravko (1997). Hong Kong, China: Growth, Structural Change, and Economic Stability During the Transition (İngilizce). Uluslararası Para Fonu. ISBN 978-1-55775-672-5. 22 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- Edmonds, Richard L. (2002). China and Europe Since 1978: A European Perspective (İngilizce). Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-52403-2. 22 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- Erni, John Nguyet; Leung, Lisa Yuk-ming (2014). Understanding South Asian Minorities in Hong Kong (İngilizce). Hong Kong University Press. ISBN 978-988-8208-34-0. 22 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- Fowler, Jeaneane D.; Fowler, Merv (2008). Chinese Religions: Beliefs and Practices (İngilizce). Sussex Academic Press. ISBN 978-1-84519-172-6. 22 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- Hoe, Susanna; Roebuck, Derek (1999). The Taking of Hong Kong: Charles and Clara Elliot in China Waters (İngilizce). Routledge. ISBN 978-0-7007-1145-1. 22 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- Hu, Qi-ming (2003). "Preface". Rare and Precious Plants of Hong Kong (İngilizce). Agriculture, Fisheries and Conservation Department. ISBN 978-988-201-616-3. OCLC 491712858. 22 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- Ingham, Michael (2007). Hong Kong: A Cultural History (İngilizce). Oxford University Press. ISBN 978-0-19-531496-0. 22 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- Keat, Ooi Gin (2004). Southeast Asia: A Historical Encyclopedia (İngilizce). ABC-CLIO. ISBN 978-1-57607-770-2. 10 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- Lam, Wai-man (2015). Understanding the Political Culture of Hong Kong: The Paradox of Activism and Depoliticization: The Paradox of Activism and Depoliticization (İngilizce). Routledge. ISBN 978-1-317-45301-7. 22 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- Lee, S.H. (2006). SARS in China and Hong Kong (İngilizce). Nova Science Publishers. ISBN 978-1-59454-678-5. 22 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- Leung, Julian Y.M. (2016). "Education in Hong Kong and China: Towards Convergence?". Chan, Ming K.; Postiglione, Gerard A. (Ed.). The Hong Kong Reader: Passage to Chinese Sovereignty: Passage to Chinese Sovereignty (İngilizce). Routledge. ISBN 978-1-315-48835-6.
- Li, Guo (2012). "A Site Catchment Analysis of Hong Kong's Neolithic Subsistence". Cheng, Pei-kai; Fan, Ka Wai (Ed.). New Perspectives on the Research of Chinese Culture (İngilizce). Springer. ss. 17-43. doi:10.1007/978-981-4021-78-4_2. ISBN 978-981-4021-77-7.
- Morton, Brian; Harper, Elizabeth (1995). An Introduction to the Cape d'Aguilar Marine Reserve, Hong Kong (İngilizce). Hong Kong University Press. ISBN 978-962-209-388-1. 22 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- Owen, Bernie; Shaw, Raynor (2007). Hong Kong Landscapes: Shaping the Barren Rock (İngilizce). Hong Kong University Press. ISBN 978-962-209-847-3. 22 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- Porter, Jonathan (1996). Macau, the Imaginary City: Culture and Society, 1557 to the Present (İngilizce). Westview Press. ISBN 978-0-8133-2836-2. 22 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- Preston, Peter Wallace; Haacke, Jürgen (2003). Contemporary China: The Dynamics of Change at the Start of the New Millennium (İngilizce). RoutledgeCurzon. ISBN 978-0-7007-1637-1. 22 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- Schottenhammer, Angela (2007). The East Asian Maritime World 1400-1800: Its Fabrics of Power and Dynamics of Exchanges (İngilizce). Harrassowitz Verlag. ISBN 978-3-447-05474-4. 22 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- Scott, Ian (1989). Political Change and the Crisis of Legitimacy in Hong Kong (İngilizce). University of Hawaii Press. ISBN 978-0-8248-1269-0. 22 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- Snow, Philip (2003). The Fall of Hong Kong: Britain, China and the Japanese Occupation (İngilizce). Yale University Press. ISBN 978-0-300-10373-1. 22 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- Tsang, Steve (2007). A Modern History of Hong Kong (İngilizce). I.B. Tauris. ISBN 978-1-84511-419-0. 22 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- UNWTO Tourism Highlights: 2017 Edition (İngilizce). Dünya Turizm Örgütü. 2017. doi:10.18111/9789284419029. ISBN 978-92-844-1901-2.
- von Glahn, Richard (1996). Fountain of Fortune: Money and Monetary Policy in China, 1000-1700 (İngilizce). University of California Press. ISBN 978-0-520-91745-3. 22 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- Wills, John E. (1998). "Relations with Maritime Europe, 1514-1662". Twitchett, Denis; Mote, Frederick W. (Ed.). The Cambridge History of China: Volume 8, The Ming Dynasty, 1368-1644 (İngilizce). 2. Cambridge University Press. ss. 333-375. doi:10.1017/CHOL9780521243339.009. ISBN 978-0-521-24333-9.
- Wiltshire, Trea (1997). Old Hong Kong Volume II: 1901-1945 (İngilizce) (5th bas.). FormAsia Books. ISBN 978-962-7283-13-3. 22 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- Wong, Siu Lun (1992). Emigration and stability in Hong Kong (PDF) (İngilizce). Hong Kong Üniversitesi. ISBN 978-962-7558-09-5. 4 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi.
- Wordie, Jason (2007). Streets: Exploring Kowloon (İngilizce). Hong Kong University Press. ISBN 978-962-209-813-8. 22 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- Xi, Xu; Ingham, Mike (2003). City Voices: Hong Kong writing in English, 1945–present (İngilizce). Hong Kong University Press. ISBN 978-962-209-605-9. 22 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- Xue, Charlie Q.L. (2016). Hong Kong Architecture 1945–2015: From Colonial to Global (İngilizce). Springer. doi:10.1007/978-981-10-1004-0. ISBN 978-981-10-1003-3. 22 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- Yanne, Andrew; Heller, Gillis (2009). Signs of a Colonial Era (İngilizce). Hong Kong University Press. ISBN 978-962-209-944-9. 22 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- Yeung, Rikkie (2008). Moving Millions: The Commercial Success and Political Controversies of Hong Kong's Railways (İngilizce). Hong Kong University Press. ISBN 978-962-209-963-0. 22 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- Zhihong, Shi (2006). "China's Overseas Trade Policy and Its Historical Results: 1522-1840". Latham, A.J.H.; Kawakatsu, Heita (Ed.). Intra-Asian Trade and the World Market (İngilizce). Routledge. ss. 4-23. ISBN 978-0-415-37207-7.
Mevzuat ve içtihat
- "Basic Law Chapter III" (İngilizce). ???. 28 Eylül 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mayıs 2020.
- "District Councils Ordinance" (İngilizce). Hong Kong Legal Information Institute. 22 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mayıs 2020.
- "Official Languages Ordinance. Section 3. Official languages and their status and use" (İngilizce). Hong Kong Legal Information Institute. 16 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Mayıs 2020.
- "Sino-British Joint Declaration (Instrument A301)" (İngilizce). Hong Kong Legal Information Institute. 23 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mayıs 2020.
- "Standing Committee Interpretation Concerning Implementation of Chinese Nationality Law in Hong Kong (Instrument A204)" (İngilizce). Hong Kong Legal Information Institute. 15 Mayıs 1996. 31 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Mayıs 2020.
Akademik yayınlar
- Chen, Li (2011). "Universalism and Equal Sovereignty as Contested Myths of International Law in the Sino-Western Encounter". Journal of the History of International Law (İngilizce). 13 (1). ss. 75-116. doi:10.1163/157180511X552054.
- Fan, Shuh Ching (1974). "The Population of Hong Kong" (PDF). World Population Year (İngilizce). ss. 1-2. OCLC 438716102. 18 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 9 Mayıs 2020.
- Forrest, Ray; La Grange, Adrienne; Yip, Ngai-ming (2004). "Hong Kong as a Global City? Social Distance and Spatial Differentiation". Urban Studies (İngilizce). 41 (1). ss. 207-227. CiteSeerX 10.1.1.1032.5974 $2. doi:10.1080/0042098032000155759.
- Lee, John (2012). A Corpus-Based Analysis of Mixed Code in Hong Kong Speech. Proceedings of the 2012 International Conference on Asian Language Processing (İngilizce). ss. 165-168. doi:10.1109/IALP.2012.10. ISBN 978-1-4673-6113-2.
- McKercher, Bob; Ho, Pamela S.Y.; du Cros, Hilary (2004). "Attributes of Popular Attractions in Hong Kong". Annals of Tourism Research (İngilizce). 31 (2). ss. 393-407. doi:10.1016/j.annals.2003.12.008. hdl:10397/29409.
- Meacham, William (1999). "Neolithic to Historic in the Hong Kong Region". Indo-Pacific Prehistory Association Bulletin (İngilizce). 18 (2). ss. 121-128. eISSN 0156-1316. 29 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mayıs 2020.
- Poon, Simpson; Chau, Patrick (2001). "Octopus: The Growing E-payment System in Hong Kong" (PDF). Electronic Markets (İngilizce). 11 (2). ss. 97-106. doi:10.1080/101967801300197016. 11 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 16 Mayıs 2020.
- Tong, C. O.; Wong, S. C. (1997). "The advantages of a high density, mixed land use, linear urban development". Transportation (İngilizce). 24 (3). ss. 295-307. doi:10.1023/A:1004987422746.
- Wong, Eliza L.Y.; Yeoh, Eng-kiong; Chau, Patsy Y.K.; Yam, Carrie H.K.; Cheung, Annie W.L.; Fung, Hong (2015). "How shall we examine and learn about public-private partnerships (PPPs) in the health sector? Realist evaluation of PPPs in Hong Kong". Social Science & Medicine (İngilizce). Cilt 147. ss. 261-269. doi:10.1016/j.socscimed.2015.11.012 . PMID 26605970.
Kurumsal raporlar
- Agriculture and Fisheries (PDF). Hong Kong: The Facts (İngilizce). Hong Kong Hükûmeti. Mayıs 2017. 1 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 15 Mayıs 2020.
- Airport Traffic Report (PDF) (İngilizce). New York ve New Jersey Liman İdaresi. 14 Nisan 2017. 25 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mayıs 2020.
- Annual Report 2016/17 (PDF) (İngilizce). Airport Authority Hong Kong. 12 Haziran 2017. 22 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 16 Mayıs 2020.
- APAC Regional Headquarters (PDF) (İngilizce). Cushman & Wakefield. Nisan 2016. 12 Haziran 2018 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mayıs 2020.
- Béthanie – The Academy's Landmark Heritage Campus (PDF) (İngilizce). Hong Kong Gösteri Sanatları Akademisi. Eylül 2015. 1 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 17 Mayıs 2020.
- Developing a Supplementary Guide to the Chinese Language Curriculum for Non-Chinese Speaking Students (PDF) (İngilizce). Hong Kong Yasama Meclisi. Ocak 2008. 9 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 9 Mayıs 2020.
- Dışişleri ve İngiliz Milletler Topluluğu Ofisi (Ekim 2014). Written evidence from Foreign and Commonwealth Office (PDF) (İngilizce). Birleşik Krallık Parlamentosu. 25 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 9 Mayıs 2020.
- District Administration (PDF). Hong Kong: The Facts (İngilizce). Hong Kong Hükûmeti. Nisan 2016. 7 Eylül 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 16 Mayıs 2020.
- Economic development: Statistical Highlights (PDF) (İngilizce). Hong Kong Yasama Meclisi. 26 Nisan 2017. 30 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 15 Mayıs 2020.
- Family Survey 2013 (PDF) (İngilizce). Hong Kong Yasama Meclisi. Temmuz 2014. 1 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 16 Mayıs 2020.
- Geography and Climate (PDF) (İngilizce). Census and Statistics Department. 2010. 21 Ağustos 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 14 Mayıs 2020.
- Health Facts of Hong Kong: 2017 Edition (PDF) (İngilizce). Hong Kong Sağlık Bakanlığı. 2017. 12 Mart 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 9 Mayıs 2020.
- Hong Kong as a Service Economy (PDF). Hong Kong: The Facts (İngilizce). Hong Kong Hükûmeti. Nisan 2016. 19 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 15 Mayıs 2020.
- Jiang, Guorong; Tang, Nancy; Law, Eve; Sze, Angela (Eylül 2003). The Profitability of the Banking Sector in Hong Kong (PDF). Hong Kong Monetary Authority. 4 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 15 Mayıs 2020.
- June 2019 (PDF). Hong Kong Monthly Digest of Statistics (İngilizce). Sayım ve İstatistik Bölümü. Haziran 2019.[ölü/kırık bağlantı]
- Lung, Charles C P; Sung, Y F (2010). A Century of Railway Development – The Hong Kong Story (PDF) (İngilizce). Institution of Railway Signal Engineers. 11 Nisan 2019 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Aralık 2017.
- Main Results (PDF). 2016 Population By-Census (İngilizce). Sayım ve İstatistik Bölümü. 2016. 10 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 9 Mayıs 2020.
- Market Statistics 2018 (PDF) (İngilizce). Hong Kong Menkul Kıymetler Borsası. 2018. 1 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 15 Mayıs 2020.
- Panel on Home Affairs (Haziran 2007). "List of Historical Buildings Declared as Monuments from 1997 to 2006". The Queen's Pier (PDF). Hong Kong Yasama Meclisi. 8 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 17 Mayıs 2020.
- Public Transport Strategy Study (PDF). Hong Kong Ulaşım Bakanlığı. Haziran 2017. 16 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 16 Mayıs 2020.
- Railway Network (PDF). Hong Kong: The Facts. Hong Kong Hükûmeti. Nisan 2018. 22 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 16 Mayıs 2020.
- Religion and Custom (PDF). Hong Kong: The Facts (İngilizce). Hong Kong Hükûmeti. Mayıs 2016. 14 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 9 Mayıs 2020.
- Subcommittee on Matters Relating to Railways (2014). Follow-ups on the Service Suspension of Tseung Kwan O Line and Part of Kwun Tong Line on 16 December 2013, and Report on Subsequent Major Incidents on East Rail Line and Light Rail (PDF) (İngilizce). Hong Kong Yasama Meclisi. 27 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 16 Mayıs 2020.
- Task Force on Land Policy (2017). Reclamation Outside Victoria Harbour (PDF) (İngilizce). Development Bureau. 24 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 14 Mayıs 2020.
- Task Force on Population Policy (2002). Report of the Task Force on Population Policy (PDF) (İngilizce). Hong Kong Hükûmeti. 23 Kasım 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 12 Mayıs 2020.
- The Global Financial Centres Index 22 (PDF) (İngilizce). China Development Institute. Eylül 2017.
- The UK's relations with Hong Kong: 30 years after the Joint Declaration (PDF) (İngilizce). Birleşik Krallık Parlamentosu. 6 Mart 2015. 19 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 15 Mayıs 2020.
- Thematic Report: Household Income Distribution in Hong Kong (PDF). 2016 Population By-Census (İngilizce). Sayım ve İstatistik Bölümü. Temmuz 2017. 18 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 9 Mayıs 2020.
- Tourism (PDF). Hong Kong: The Facts (İngilizce). Hong Kong Hükûmeti. Mayıs 2016. 16 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 17 Mayıs 2020.
- Transport: Statistical Highlights (PDF). Hong Kong Yasama Meclisi. 28 Ekim 2016. 9 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 16 Mayıs 2020.
- Triennial Central Bank Survey: Foreign exchange turnover in April 2016 (PDF) (İngilizce). Bank for International Settlements. Eylül 2016. 26 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 11 Mayıs 2020.
- Use of Chinese in Court Proceedings (PDF) (İngilizce). Hong Kong Yasama Meclisi. 2011. 9 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 9 Mayıs 2020.
Gazete ve dergi makaleleri
- Baldwin, Clare; Lee, Yimou; Jim, Clare (30 Aralık 2014). "Special Report: The mainland's colonisation of the Hong Kong economy" (İngilizce). Reuters. 25 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Aralık 2017.
- Bland, Ben (31 Temmuz 2016). "Hong Kong ban on pro-independence candidates sparks backlash". Financial Times (İngilizce). 12 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Haziran 2018.
- Cheung, Tony; Ho, Lauren (19 Ocak 2013). "CY Leung insists housing policy won't cause property crash". South China Morning Post (İngilizce). 15 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Kasım 2017.
- Darrach, Amanda (14 Haziran 2019). "How many really marched in Hong Kong? And how should we best guess crowd size?". Columbia Journalism Review (İngilizce). 29 Haziran 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ekim 2019.
- "End of an experiment". The Economist (İngilizce). 15 Temmuz 2010. 12 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Eylül 2010.
- Frank, Robert (5 Eylül 2018). "Hong Kong topples New York as world's richest city" (İngilizce). CNBC. 21 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Nisan 2019.
- Gargan, Edward A. (1 Temmuz 1997). "China Resumes Control of Hong Kong, Concluding 156 Years of British Rule". The New York Times (İngilizce). 5 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ocak 2018.
- Griffiths, James; Lazarus, Sarah (22 Ekim 2018). "World's longest sea-crossing bridge opens between Hong Kong and China" (İngilizce). CNN. 16 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Şubat 2019.
- Haas, Benjamin (14 Temmuz 2017). "Hong Kong pro-democracy legislators disqualified from parliament". The Guardian (İngilizce). 6 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Temmuz 2018.
- He, Huifeng (13 Ocak 2013). "Forgotten stories of the great escape to Hong Kong". South China Morning Post (İngilizce). 28 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Aralık 2017.
- Hollingsworth, Julia; Zheng, Sarah (27 Mart 2017). "Top 10 Hong Kong skyscraper nicknames, from the Big Syringe to the Hong Kong Finger". South China Morning Post (İngilizce). 26 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Haziran 2018.
- Huang, Echo (15 Kasım 2016). "A Hong Kong court has disqualified two legislators who refused to take their oath "correctly"". Quartz (İngilizce). 6 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Temmuz 2018.
- Kaiman, Jonathan (30 Eylül 2014). "Hong Kong's umbrella revolution - the Guardian briefing". The Guardian (İngilizce). 1 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2018.
- Kong, Daniel (8 Ağustos 2013). "Hong Kong Imports Over 90% of Its Food. Can It Learn to Grow?". Modern Farmer (İngilizce). 29 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ekim 2013.
- Liu, Alfred (5 Eylül 2018). "These Are the Cities With the Most Ultra-Rich People". Bloomberg News (İngilizce). 24 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Nisan 2019.
- Park, Kyunghee (23 Ocak 2019). "Once the World's Greatest Port, Hong Kong Sinks in Global Ranking". Bloomberg News (İngilizce). 15 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Şubat 2019.
- Siu, Phila; Chung, Kimmy (27 Aralık 2017). "Controversial joint checkpoint plan approved for high-speed rail link as Hong Kong officials dismiss concerns over legality". South China Morning Post (İngilizce). 6 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Temmuz 2018.
- Tam, Luisa (11 Eylül 2017). "Self-centred, demanding, materialistic and arrogant: how to steer clear of the Kong Girls". South China Morning Post (İngilizce). Hong Kong. 28 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Aralık 2017.
- "To restore calm in Hong Kong, try democracy". The Economist (İngilizce). 20 Haziran 2019. 23 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ekim 2019.
- Yau, Cannix; Zhou, Viola (9 Haziran 2017). "What hope for the poorest? Hong Kong wealth gap hits record high". South China Morning Post (İngilizce). 2 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Kasım 2017.
- Yu, Verna (6 Ocak 2013). "Veterans who fled mainland for Hong Kong in 1970s tell their stories". South China Morning Post (İngilizce). 16 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Eylül 2013.
- Zheng, Sarah (14 Ocak 2017). "Hong Kong's heritage sites face continued threat despite government grading system". South China Morning Post (İngilizce). Hong Kong. 6 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mart 2018.
Web siteleri
- Desjardins, Jeff (14 Mart 2018). "These 25 countries have the most billionaires". Business Insider (İngilizce). 15 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Nisan 2018.
- "Disclaimer and Copyright Notice". Hong Kong Yasama Meclisi (İngilizce). 11 Haziran 2001 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Kasım 2017.
- "HK records hottest day before typhoon". EJ Insight (İngilizce). 23 Ağustos 2017. 29 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ağustos 2018.
- "HK vs China GDP: A sobering reality". EJ Insight (İngilizce). 9 Haziran 2017. 29 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ocak 2018.
- Kohlstedt, Kurt (5 Eylül 2016). "Here Be Dragons: How Feng Shui Shapes the Skyline of Hong Kong". 99% Invisible (İngilizce). 8 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Haziran 2018.
- Kwong, Chi Man (9 Eylül 2015). "Hong Kong during World War II: A Transnational Battlefield" (İngilizce). Nottingham Üniversitesi. 27 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ocak 2018.
- Lam, Eric; Qiu, Yue (23 Haziran 2017). "Hong Kong's Stock Market Tells the Story of China's Growing Dominance". Bloomberg News (İngilizce). 22 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Aralık 2017.
- "Land Use in Hong Kong 2017". Hong Kong Şehir Planlama Kurulu (İngilizce). 28 Ocak 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Eylül 2018.