İçeriğe atla

Frederick Abel

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Yazdırılabilir sürüm artık desteklenmiyor ve görüntü oluşturma hataları olabilir. Lütfen tarayıcı yer işaretlerinizi güncelleyin ve bunun yerine varsayılan tarayıcı yazdırma işlevini kullanın.
Frederick Abel
Doğum17 Temmuz 1827(1827-07-17)
Londra, İngiltere
Ölüm6 Eylül 1902 (75 yaşında)
Whitehall Court, Londra, İngiltere
Milliyetİngiliz
EğitimWestminster Üniversitesi
ÖdüllerKraliyet Madalyası (1877)
Albert Madalyası (1891)
Kariyeri
DalıKimya
Doktora
danışmanı
A. W. von Hofmann

Frederick Augustus Abel (17 Temmuz 1827 - 6 Eylül 1902), patlayıcılar konusunda önde gelen bir İngiliz kimyagerdir. Ateşli silahlarda korditin icadıyla tanınır.

Eğitim

Johann Leopold Abel'in oğlu olarak Londra'da doğan Abel, Westminster Üniversitesinde kimya okudu.[1] 1852'de, Michael Faraday'ın yerini alarak kimya profesörü oldu.[1]

Erken kariyer

1854'ten 1888'e kadar Abel, Woolwich'te mühimmat kimyageri olarak görev yaptı.[1] Üç yıl sonra, Savaş Departmanına kimyager olarak atandı.[1] 1888 yılına kadar süren bu görev boyunca, patlayıcı kimyası ile ilgili çok sayıda çalışma yaptı.

Araştırmaları

En önemli araştırmalarından biri, nitroselüloz üretimi ile ilgiliydi ve esas olarak nitratlanmış pamuğun ince hamur haline getirilmesinden oluşan bir süreç geliştirdi.[1] Bu da nitroselülozun güvenli bir şekilde üretilmesini ve aynı zamanda verim elde edilmesini sağladı. Yaptığı bu çalışma, 19. yüzyılın sonlarına doğru kullanıma giren dumansız barutun önemli ölçüde önünü açmıştır.[1] İngiliz hükümetinin talebi üzerine, petrol ürünlerinin parlama noktasını belirlemenin bir yolu olan Abel testini hazırladı.[1]

Hayatı

1860'ta Kraliyet Cemiyeti Üyesi seçildi ve 1887'de Kraliyet Madalyası aldı. Kimya Derneği (1875-77), Elektrik Mühendisleri Enstitüsü (1877), Kimya Enstitüsü (1881-82) ve Kimya Endüstrisi Derneği (1883) başkanlığı yaptı.[2] 1897'de çelik üretimi üzerine yaptığı çalışmalardan dolayı Bessemer Altın Madalyası ile ödüllendirildi.[3] 1879'da İnşaat Mühendisleri Enstitüsü tarafından Telford Madalyası ile ödüllendirildi.

20 Nisan 1883'te şövalye oldu. 1902'deki ölümüne kadar İmparatorluk Enstitüsü'nün organizasyon sekreteri ve ilk direktörü oldu. 1888'de Cambridge Üniversitesinden fahri doktora aldı.

Abel, 6 Eylül 1902'de Whitehall Court'taki evinde 75 yaşında öldü[4] ve Londra'daki Nunhead Mezarlığı'na gömüldü.[1] Baronetlik onun ölümüyle tükenmiş oldu.

Ailesi

Abel önce Giulietta de La Feuillade'le evlendi. İlk karısının ölümünden sonra James Blanch'ın kızı Sarah Blanch'la evlendi. Hiç çocuğu olmadı.[4]

Kitapları

Maden kazaları ve önlenmesi, 1889
  • Kimya El Kitabı (CL Bloxam ile)
  • Barutun Modern Tarihi (1866)[5]
  • Silah-pamuk (1866)[5]
  • Patlayıcı Maddeler Üzerine (1872)[5]
  • Patlayıcı Madde Araştırmaları (1875)[5]
  • Patlayıcı Amacıyla Uygulanan Elektrik (1898)[5]

Ayrıca Britannica Ansiklopedisi'nin dokuzuncu baskısında birkaç makale yazdı.[5]

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ a b c d e f g h Who's Buried where in England. Third. Constable. 1999. ISBN 0-09-479310-7. 
  2. ^ "IOM3 Presidents". Institute of Materials, Minerals and Mining (İngilizce). 7 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2018. 
  3. ^ "Awards archive". Institute of Materials, Minerals and Mining (İngilizce). 3 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2018. 
  4. ^ a b "Obituary – Sir Frederick Abel". The Times (İngilizce). Londra. 
  5. ^ a b c d e f Chisholm (1911)

Dış bağlantılar