İçeriğe atla

Bağımsızlık Meleği

Koordinatlar: 19°25′37″K 99°10′04″B / 19.42694°K 99.16778°B / 19.42694; -99.16778
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Bağımsızlık Meleği
Heykelin görünümü
Harita
Koordinatlar19°25′37″K 99°10′04″B / 19.42694°K 99.16778°B / 19.42694; -99.16778
KonumCuauhtémoc, Meksiko, Meksika
Yükseklik45 m (147 ft 7+12 in)
Başlangıç tarihi2 Ocak 1902
Açılış tarihi16 Eylül 1910
AdandığıMeksika Bağımsızlık Savaşı'nın başlangıcının 100. yılı

Bağımsızlık Meleği (İspanyolca: Ángel de la Independencia), resmî adıyla Bağımsızlık Anıtı (İspanyolca: Monumento a la Independencia) veya kısa kullanımıyla Melek (İspanyolca: El Ángel), Meksiko'nun Cuauhtémoc beldesinde, Paseo de la Reforma'daki bir dönel kavşakta yer alan anıtsal sütun ve anıt mezar.

1910'da, Porfirio Díaz'ın devlet başkanlığı döneminde, ülkenin bağımsızlığını kazanmasıyla sonuçlanan Meksika Bağımsızlık Savaşı'nın başlangıcının 100. yılı anısına inşa edildi.[1] İlerleyen yıllarda anıtın altında, Meksika tarihinde önemli rol oynamış askerler ve devlet adamlarının mezarlarının eklenmesiyle bir anıt mezara dönüştü.[2] Toplam yüksekliği 45 m (147 ft 7+12 in) olan anıtın üst kısmında; 6 m yüksekliğinde, Enrique Alciati tarafından bronzdan yapılan ve 24 ayar altın kaplama Nike heykeli yer alır.[1]

Anıtın yapım emri 1900'da, Devlet Başkanı Porfirio Díaz tarafından verildi. Mimar Antonio Rivas Mercado önderliğinde anıtın inşası için çalışmalara başlandı ve temel taşı 2 Ocak 1902'de atıldı. Temel taşı, altın bir sandığa, bağımsızlığın kaydı olan bir belge ve bu dönemde basılan bir dizi sikkeyle birlikte konulmuştu. Mayıs 1906'da, temeli tamamlanmış ve 2.400 kadar taş konularak 25 m'ye ulaşmış anıtın yan kısımları yıkıldı. Bunun üzerine Díaz, Guillermo Beltran y Puga, Manuel Marroquín y Rivera ve Gonzalo Garita'nın bulunduğu bir komisyon oluşturdu. Komisyonun, temelin uygun bir şekilde planlanmadığı kanısına varması sonrasında yapının yıkılmasına karar verildi. Mühendisler Guillermo Beltran y Puga ve Manuel Marroquin y Rivera ile birlikte mimar Manuel Gorozpe'nin yer aldığı idare komitesinin denetimi altında anıtın inşasına bir kez daha başlandı. Yapının sanatsal kısmıyla ise mimar Antonio Rivas Mercado ilgilenecekti. Anıtta yer alan heykellerin tamamı İtalyan sanatçı Enrique Alciati tarafından yapıldı. İnşası, Meksika Bağımsızlık Savaşı'nın başlangıcının 100. yıldönümü olan 1910 yılında tamamlandı. Díaz ve çeşitli yabancı makam sahiplerinin katıldığı açılış töreni, aynı zamanda savaşın da başlangıç tarihi olan 16 Eylül günü gerçekleştirildi. Törendeki ana konuşmacı ise Salvador Díaz Mirón'du.

İlerleyen dönemde, anıtın altında bulunan kısıma, ülke tarihinde önemli yer edinen kişilerin naaşları nakledildi. 1929'da, Devlet Başkanı Emilio Portes Gil'in emriyle, bu kişileri onurlandırmak adına anıta bir ebedi alev (Lámpara Votiva) yerleştirildi.

28 Temmuz 1957 günü gerçekleşen depremde hasar gören yapılar arasında anıt da bulunuyordu. Anıtın tepesindeki heykel, deprem sırasında yere düşerek kırıldı. Haykeltıraş José Fernández Urbina, bu kısmın restorasyonunu üstlendi ve yapılan çalışmalar sonrasında, 16 Eylül 1958'de anıt tekrar açıldı. 1985'teki depremde ise anıtın merdivenleri ile rölyeflerinde küçük çaplı hasarlar meydana geldi.

2006'da genel bir bakımdan geçen anıt, yaklaşık bir yıl boyunca ziyarete kapalı kaldı.[3] 30 Mayıs 2010'da, Meksika'nın bağımsızlığının 200. yılı ve ile Meksika Devrimi'nin 100. yılı kutlamaları öncesinde, anıttaki kül dolu vazolar, restore edilmeleri, sonrasında ise 2010 ve 2011 yıllarında sergilenmeleri amacıyla yerlerinden alındı.[4]

1925'te, Plutarco Elías Calles'in devlet başkanlığı döneminde, Meksika Bağımsızlık Savaşı'nda önemli rol oynamış olan bazı kişilerin mezarları, anıtın altındaki anıt mezar bölümüne taşındı. Anıt mezar kısmının girişinde, Yeni İspanya'nın bağımsızlığını kazanması yolundaki çabalarının açığa çıkması sonrasında, 17. yüzyıl ortalarında Meksika Engizisyonu tarafından yargılanan ve suçlu bulunarak 1659'da idam edilen İrlandalı William Lamport'un bir heykeli yer alır. Lamport'un cenazesinin toprağa gömülmesine ise izin verilmemiştir.

Anıt mezarda defnedilmiş olan kişiler ve savaştaki rolleri şu şekildedir:

Genel
Özel
  1. ^ a b Legorreta, Jorge (18 Eylül 2002). "El Angel de la Independencia no es el más antiguo; hay dos anteriores" (İspanyolca). La Jornada. 29 Eylül 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Şubat 2016. 
  2. ^ "Trasladan restos de héroes a Chapultepec". El Universal (İspanyolca). 30 Mayıs 2010. 14 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Şubat 2016. 
  3. ^ Bolaño Sanchez, Angel (15 Temmuz 2006). "Recibe el Angel la restauración más completa en sus casi cien años". La Jornada (İspanyolca). 7 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2023. 
  4. ^ Jiménez, Horacio (31 Mayıs 2010). "Exhuman restos de héroes insurgentes con honores". El Universal (İspanyolca). 7 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2023. 

Konuyla ilgili yayınlar

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Loaeza, Guadalupe (1998). El Ángel de nuestras nostalgias (İspanyolca). Plaza y Janés. ISBN 9681103149. 
  • Blair, Kathryn Skidmore (2001). In The Shadow of The Angel (İngilizce). First Books. ISBN 0759606315.