İçeriğe atla

Zile

Kontrol Edilmiş
Vikipedi, özgür ansiklopedi
(Zile, Tokat sayfasından yönlendirildi)
Zile
İlçe
Türkiye'de yeri
Türkiye'de yeri
Harita
İlçe sınırları haritası
ÜlkeTürkiye
İlTokat
Coğrafi bölgeKaradeniz Bölgesi
İdare
 • KaymakamÇağlar Tekin
 • Belediye başkanıŞükrü Sargın (CHP)
Yüzölçümü
 • Toplam1542 km²
Rakım740 m
Nüfus
 (2018)
 • Toplam55.673
 • Kır
20,855
 • Şehir
33.513
Zaman dilimiUTC+03.00 (TSİ)
Posta kodu60400
İl alan kodu0356
İl plaka kodu60

Zile, Tokat ilinin 67 km batısında yer alan bir ilçedir. Zile ilçesinin 20 km doğusunda Turhal ilçesi, güneyinde Artova ilçesi ve Yozgat iline bağlı Kadışehri ilçesi, batısında Yozgat ilinin Çekerek ilçesi ve Amasya'nın Göynücek ilçesi, kuzeyinde ise Amasya ili vardır. Zile ilçesi coğrafi konumu itibarıyla 40 derece 19 dakika kuzey enlemi, 35 derece 45 dakika doğu boylamı arasında yer almaktadır. Zile'nin bağlı olduğu Tokat ili, Karadeniz Bölgesinin Orta Karadeniz bölümünde yer almaktadır. İl toprakları 35° 27 ve 37° 39’ doğu boylamları ile 39° 52 ve 40° 55’ kuzey enlemleri arasında kalır. Kuzeyden Samsun, kuzeydoğudan Ordu, güneyden Sivas ve Yozgat, batıdan Amasya illeriyle çevrilidir. Trafik kod numarası 60’tır. Tokat il merkezine 66 km uzaklıkta olup, Anadolu'nun en eski yerleşim merkezlerinden birisidir. Anadolu'nun en eski yerleşim yerlerinden biri olan Amasya caddesi zilede bulunuyor. Zile'nin kentsel dokuları eski ve yeni dokulardan oluşuyor.[kaynak belirtilmeli]

Zile Kalesi'nin girişi (Eylül 2004)

İlçenin adı ile anılan Zile Ovası, ilçe merkezinin kuzeybatısında yer alır.[2]

Jül Sezar'ın "Veni, vidi, vici" yani "Geldim, gördüm, yendim" sözünü söylediği yer olduğu iddia edilmektedir.

Tarihçe

[değiştir | kaynağı değiştir]

Zile'de yerleşimin tarihi Geç Kalkolitik Çağ'a (M.Ö 5000-4000) kadar uzanmakta olup sırasıyla Hitit, Kaşka, Frig, Kimmer, İskit, Asur, Med, Pers, Büyük İskender, Pontus, Roma, Bizans ve nihayetinde 1071 yılında yaşanan Malazgirt Meydan Muharebesinden kısa süre sonrada Türk hakimiyeti altında girmiştir. Dânişmend Gazi ileri harekâtında Zile'nin de bulunduğu birçok yeri ele geçirmiş ve Zile ile birlikte ele geçirdiği toprakları kapsayacak şekilde 1080 yılında Dânişmendliler Beyliği'nin kurmuştur. 1175'te Danişmendliler'in yıkılmasıyla Zile yerleşimi Anadolu Selçuklu Devleti egemenliğine girmiştir. 1243 yılında yaşanan Kösedağ Muharebesi sonrasında Zile önce Moğolların sonrasında da Moğolla'ın aile içinde bölünmesiyle İlhanlılar'ın hakimiyetinde kalmıştır. İlhanlılar'ın zayıflamasıyla da 1335-40 yılı gibi İlhanlı Valisi Alâeddin Eretna tarafından kurulan Eretna Beyliği topraklarına katılmıştır. 1381 yılında da naiplik görevinde bulunan Kadı Burhâneddin'in Eretna Beyliğine son vererek kendi adıyla anılan Kadı Burhâneddin Devleti'ni kurmasıyla Tokat ile birlikte buraya bağlanmış, 1399 yılında da Yıldırım Bayezid tarafından Osmanlı topraklarına katılmıştır.

Hititler zamanında da Zile’nin ismi Anzilia (Uru An-zi-li-ya) olarak geçmekte olup yerleşimin kuruluşu bu döneme tarihlenmektedir. Strabon, Antik çağlarda Zela adıyla da bahsedilen yerleşimin Asur kraliçesi Semiramis tarafından kurulduğunu belirtmiş, yerleşimin yer aldığı bölgeyi Zelitis ve yerleşimin ortasındaki tepelik alanı da Semiramis Tepesi olarak adlandırmıştır. Hitit döneminde önemli bir yerleşim olman Zile, yarı göçebe Kaşkalar tarafından bazı tarihlerde yağmalandığı görülmektedir. MÖ 1200'lerde Frig egemenliğinden sonra Ahameniş topraklarına katılmış ve batıya ilerlemeye yönelik yapılan kral yolu güzergahı yakınında olmasıyla da yerleşimin önemi artmıştır. MÖ IV. yüzyılda Anadolu'da yaygınlaşmaya başlayan Pers Bereket Tanrıçası Anaitis (Anahita) kültüne ait tapınağa sahiptir. Yılın belirli dönemlerde tapınakta yapılan törenler sayesinde ticari hayatta gelişmesiyle Zile Panayırı kültürünün ortaya çıktığı değerlendirilmektedir. 19. yüzyılda Anadolu'yu gezen ünlü Fransız arkeolog Charles Texier, yılda bir kez pamuk hasadı sonunda düzenlenen panayırı, Anaitis (Anahita) kültü döneminde tapınak etrafında yapılan panayırla özdeşleştirmiştir. Pontus Krallığı egemenliğinde de Zela adıyla yer adlandırılan yerleşim, tanrıların kutsal alanı özelliğini korumuştur. Hristiyanlıkla birlikte Anaitis (Anahita) kültü de ortadan kalkmıştır. Yerleşimden kaynaklarda "muhterem" anlamına gelen "Sılay" adının yanı sıra "Harkariye, Kırkıriyye, Karkariyye" olarak da bahsedilmiştir. Evliya Çelebi ise Seyahatnamesi'nde yerleşimi Zeyli olarak adlandırmıştır.[3]

Zile tarihte yerleşim yeriyle birlikte, günümüzde Sorgun ve Akdağmadeni sınırından itibaren Saraykent, Çekerek, Kadışehri'nin tamamı ve Sulusaray, Alaca, Yeşilyurt ilçelerinin bir kısmını içerisine alan geniş bir bölge içinde kullanılmaktadır. Osmanlı idaresine girmesinden sonra 1455 yılı tahririnde Zile, Rum Eyaleti'ine bağlı bir nahiye olarak görülmektedir. 1519 yılına ait defterlerde nahiye statüsünde olan Zile, 1520 yılına ait bir defterde ise kaza olarak görülmeye başlamıştır. Bu tarihte Zile kazasına bağlı nahiyeler; Halk-ı Has, Yeni Müslüman, Meşhedâbâd, İcacı, Özükavağı, Kuştaş nam-ı diğer Üçtaş, Karahisar-ı Behramşah, Kızıl Kümbet ve Hüseyinâbâd olmak üzere 9 adettir. 17. yüzyılda Sivas'a bağlı bir sancak olarak görülmektedir. İlerleyen yıllarda, 1840'a kadar devam eden voyvodalık sistemi içinde Zile kazası da bir voyvodalık sistemini parçası olmuştur. Zile yerleşiminde; 1485 tahririnde 13 mahallede 397 nefer, 1519'da 14 mahallede 419 nefer, 1530'da 14 mahallede 416 nefer, 1574'e gelindiğinde 13 mahallede 1.039 nefer bulunmaktadır. 1574 yılına ait tahrir defteri de dâhil olmak üzere Zile merkezde Gayrimüslim nüfus kaydedilmemiştir. 1695 yılında Zile kaza merkezinin 18 mahalleden (Camii Kebir, Kiskil (Kislik), Minare, Palanga, Hacı Mehmed, Tutlı (Dutlu), Arnavud, Alaca Camii Şerîf, Sakalar (Sâkîler), Yazıcı, Cedid, Molla Yahya, Ali kadı, Şeyh Kulu, Nakkaş, Kethüda, Zincirli Kuyu, Çay) oluştuğu görülmekte olup 596 Müslüman, 233 askeri, 186 din görevlisi, 7 emekli, 10 mesleği belirtilmeyen ve 208 Gayrimüslim olmak üzere 1.240 neferden oluşmaktadır. Kayıtlardan anlaşıldığı üzere, yerleşimdeki Gayrimüslümlerden 44'ü Zile dışında yaşamaktadır (Amasya’da 15, Merzifon’da 17 ve Tokat’ta 12). 1650 senesinde yerleşimi gezen Evliya Çelebi, Türkçede halı ve kilime "Zili" dendiğini, şehirde de halı ve kilimin çokça dokunmasından dolayı yerleşime Zile adı verildiğini belirtmiştir. Evliya Çelebi yerleşimle ilgili olarak, 21 mahallenin bulunduğunu ve kale dibinde kale kayasından aşağı batıya ve kuzeye bakan, bağ ve bahçeli 3.000 adet toprak örtülü ev olduğunu, bağ ve bahçeleri çok olan Zile'nin armudu ve sergi üzümünün meşhur olduğunu ifade etmiştir.[4]

1844-1845 Temettuat defterine göre kaza statüsünde görülen Zile'de 20 mahalle kaydedilmiş olup, bunların 11'inde (Ali kadı, Arnabud, Derun-ı Ka'la, Kethüda, Kislik, Molla Yahya, Nakkaş, Şeyh Ali, Şeyh Kulu, Yazıcı, Zincirli) sadece Müslüman, 8'inde Müslüman-Gayrimüslim (Alaca Mescid, Cami-i Kebir, Cedid, Dutlupınar, Hacı Mehmed, Minare, Palanga, Sakiler) nüfus birlikte ve 1'inde de (Küçük Minare) sadece gayrimüslimler yaşamaktadır. Buna göre Zile kaza merkezinde 2.174 Müslüman hane ve 214 Gayrimüslim hane olmak üzere toplam 2.388 hane olup tahmini nüfusta 10.870 Müslüman ve 1.070 gayrimüslim olmak üzere 11.940 kişidir. Bu tarihte sadece gayrimüslimler tarafından yapılan meslekler ise; kuyumcu, çizmeci, kilitçi, bacacı, tarakçı, arakçı (içki imal edip satan), kassar (leke çıkarıcı, yıkayıcı), keşiş, şarabdar, kökçü ve kürkçülüktür. 15. ve 16. yüzyıllardan itibaren Pazar günleri kurulan pazar ve panayır sayesinde civar yerleşimlerinin de etkileşimiyle Zile'de ticari hayatcanlı bir süreç yaşamıştır.[5]

1860 yılında Sivas'a bağlı Zile kazasının Amasya'ya bağlanması için halkın isteği araştırılmış olup 1862'de Sivas'a bağlı kalmasında karar verilmiştir. 1870 yılında 1Zile kazasının Amasya sancağına bağlı görülmektedir. 1880 yılında Sivas Vilayetine bağlı Tokat Sancağının kurulmasıyla da Zile'de yeni kurulan bu sancağa bağlanmıştır. 1881 yılında Zile Kazasında tahminen; 44.052 Müslim, 1.796 Ermeni ve 138 Kıpti olmak üzere toplam 45.986 nüfus görülmektedir. 1882 yılında Zile kazası; İsa-ı Sagir, Bazlanbac, Acısu, Hacıköy, Kösterelik, Söğütözü, Üçköy, Dikmesöğüd, Kadışehri nahiyelerinden oluşmaktadır.[6]

1881 kayıtlarına göre Zile kazasında 22.026 Müslüman erkek, 11'i Protestan olmak üzere 898 Ermeni erkek ve 69 Gayrimüslim Kıpti erkek görülmektedir. 1883/1884 yılında Zile kazasında; 11 nahiye de 190 mahalle/köyde 9.078 hane olup erkek nüfus 26.785 Müslüman, 6.868 Muhacir ve 1.198 Gayrimüslim olarak görülmektedir. 1903/1904 yılında Zile kazasında kadın ve erkek olmak üzere 61.775 Müslüman, 61'i Protestan olmak üzere 2.772 Ermeni, 277 Kıpti, 112 Rum ve 3 Yahudi (tamamı erkek) olmak üzere toplam 64.939 kişi kaydedilmiştir. 1907/1908 yılında kaza nüfusu 73.869 kişiye çıkmıştır. 1870/1871 tarihinde Zile kazası 52 mahalle ve köyden oluşmakta olup 17.039 Müslüman ve 1.017 Gayrimüslim olmak üzere 18.056 erkek nüfus kaydedilmiştir. 1872/1873 kayıtlarına göre Zile kazasına 23 mahalle ve 148 köy bağlı olup toplam 8.685 hanede 16.840'ı Müslüman ve 1.010'u Gayrimüslim olmak üzere 17.850 erkek nüfus kaydedilmiştir.[7]

Nüfus

[değiştir | kaynağı değiştir]
Yıl Toplam Şehir Kır
1927[8] 53.478 15.377 38.101
1935[9] 50.385 15.168 35.217
1940[10] 52.479 14.873 37.606
1945[11] 55.090 16.269 38.821
1950[12] 61.466 17.103 44.363
1955[13] 67.749 21.415 46.334
1960[14] 74.120 21.339 52.781
1965[15] 81.793 26.113 55.680
1970[16] 83.758 27.429 56.329
1975[17] 92.144 32.157 59.987
1980[18] 90.288 30.637 59.651
1985[19] 98.596 37.097 61.499
1990[20] 107.973 46.090 61.883
2000[21] 110.139 52.640 57.499
2007[22] 68.937 36.154 32.783
2008[23] 67.224 35.017 32.207
2009[24] 65.245 35.417 29.828
2010[25] 63.201 35.717 27.484
2011[26] 61.619 35.330 26.289
2012[27] 61.765 34.442 27.323
2013[28] 59.744 34.708 25.036
2014[29] 58.147 34.291 23.856
2015[30] 56.727 34.204 22.523
2016[30] 56.185 34.100 22.085
2017[30] 55.131 33.668 21.463
2018[30] 55.673 33.168 22.505
2019[30] 54.297 32.959 21.338
2020[30] 54.368 33.513 20.855

Coğrafya

[değiştir | kaynağı değiştir]

Zile, 1.512 kilometrekare (584 sq mi)'lik bir alanı kaplar ve 710 metre (2.330 ft) rakımlıdır.[31] Turhal, Çekerek, Artova, Kadışehri ve Amasya Zile yakınlarındaki kasabalardır.

İlçe çoğunlukla Yeşilırmak'ın geçtiği ve Zile Ovası adlı verimli ova ile çevrilidir ve yılda iki kez hasat yapılabilir. İlçenin güneyinde ise Deveci Dağları (1,892 m / 6,207 ft yüksekliğindedir), Güvercin Çalı ve Hüseyin Gazi Tepesi bulunur.

Zile'nin bir zamanlar ovanın çoğunu kaplayan büyük bir ormanı vardı ama 1950'lerde şehir keçilerin aşırı üremesi ve odunun ısınma amaçlı kullanılması nedeniyle bu ormanının çoğunu kaybetti.[31] Ancak bölgede yeniden ağaçlandırma planlaması için yakın zamanda yapılmış bir çalışma vardır.

Zile'nin su ihtiyacı, Zile'den Çekerek'e akan Çekerek Nehri ve Çatak nehri üzerinde yapılan Büyükaköz barajı'nca sağlanır.[32] Süreyyabey Barajı ve Hidroelektrik Santrali yapım aşamasındadır ve bölgede sulama için elektrik ve su sağlayacaktır.[32]

İklim

[değiştir | kaynağı değiştir]

Zile'nin havası, kuzeyde Karadeniz Bölgesi'nin nem getiren dar kıyılarından ve güneyde az yağışlı İç Anadolu Bölgesi iç platosundan ve soğuk kışlardan etkilenir.

Yazlar ılıman hafif nemli kışlar ise karlı ve soğuktur. Ortalama yaz maksimumu 28 °C (83 °F) ve ortalama minimum 13 °C (56 °F) olduğundan Haziran'dan Eylül'e kadar aylar boyunca hava sıcaktır.

Ortalama kış maksimumu 7 °C (45 °F) olduğundan ve ortalama minimum -3 °C (27 °F) kadar sıcaklık düşük olduğundan, Aralık'tan Şubat'a kadar aylar boyunca hava soğuktur. Genellikle Nisan, Mayıs, Haziran, Kasım ve Aralık aylarında yağışlıdır.

Aylar Oca Şub Mar Nis May Haz Tem Ağu Eyl Eki Kas Arl
Ort.En Yüksek °C 5.6 7.2 11.7 17.8 22.5 25.6 28.3 28.3 25.6 19.4 12.2 7.2
Ort.En Düşük °C -2.8 -2.8 0 4.4 7.8 11.1 13.3 13.3 10.0 6.7 1.7 -0.6
Meteoroloji Genel Müdürlüğü-Tokat Resmi İstatistikler Kaynak:Weather Atlas[33] source 2 = meteoblue[34]

Ekonomi

[değiştir | kaynağı değiştir]

Tarihsel olarak, Zile'de kömür çıkarılmıştır.[35]

Zile'nin başlıca ekonomik faaliyetleri tarım, ticaret ve hayvancılıktır. Zile, Karadeniz Bölgesi'nin buğday, arpa, mercimek ve adi fiğ'in en büyük ihracatçılarından bir hububat üretim merkezidir. Zile, üzüm, leblebi, kiraz ve meyve bahçeleri ile ünlüdür. Her yıl düzenlenen Kiraz Festivali Tokat, Sivas ve Yozgat'ta çok ünlüdür. Zile halkı üzümlerini şarap yapmak için değil pekmez yapmak için kullanır.

Tokat Gaziosmanpaşa Üniversitesi Zile Dinçerler Turizm ve Otelcilik Yüksekokulu öğrencileri şehrin ekonomik faaliyetlerinde önemli bir rol oynamaktadır. Zile sanayisi hızla gelişiyor. 1996 yılından itibaren tarımdan sanayiye büyük bir hareketlilik yaşanmıştır. Anadolu Kaplanları başlıca ürünleri tekstil, şeker pancarı, mobilya, domates sosu, leblebi, mermer ve ayakkabı olan 55 fabrika kurdu.[36]

Belediye ve Avrupa Birliği, Zile'nin turizm potansiyelini artırmak ve şehri bir turizm destinasyonuna dönüştürmek için ortak bir projeye imza attı. Proje AB tarafından finanse ediliyor ve reklamların yanı sıra yerel halkın turizm konusunda eğitimini de kapsamaktadır.[37][38]

İdari yönetim

[değiştir | kaynağı değiştir]

Belediye başkanları

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. Cimbiloğlu Hamdi Efendi (1921-1923)
  2. Bahri Uğur (1923 - 1926)
  3. Muharrem Alacalı (1926 - 1932)
  4. Fevzi Eken (1932 - 1934)
  5. Zihni Aksoy (1934 - 1938)
  6. Fuat Akman
  7. Sıtkı Eken (1942 - 1943)
  8. Kazım Kaleli (1943 - 1944)
  9. Kazım Ahçıoğlu (1944 - 1946)
  10. Salim Eken (1946 - 1948)
  11. Rahmi Kayran (1948 - 1950)
  12. Ahmet Vanlı (1950 - 1954)
  13. İsmail Odabaş (1954 - 1955)
  14. Macit Rüştü Gürsoy (1955 - 1957)
  15. İhsan Sarısoy (1957 - 1960)
  16. Mehmet Güçlü (1960 - 1962)
  17. Hüseyin Erdoğan (1962 - 1963)
  18. Osman Çetin (1963 - 1972) - YTP, AP
  19. Sabri Ünal Erkol (1972 - 1975) - CHP
  20. Ahmet Vanlı (1975 - 1977) - AP
  21. Arslan Nihat Çamsoy (1977 - 1980) - AP
  22. Nurettin Kocaman (12 Eylül 1980 - 1984)
  23. Nurettin Türkyılmaz (1984 - 1991) - ANAP
  24. Şükrü Serimer (1991 - 1994) - MHP
  25. Murat Tezcan (1994 - 1999) - CHP
  26. Murat Ayvalıoğlu (1999 - 2009) - MHP
  27. Lütfi Vidinel (2009 - 2019) - AKP
  28. Şükrü Sargın (2019 -) - CHP

Galeri

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Zile 2004 1866
    Zile 2004 1866
  • Zile 2004 1863
    Zile 2004 1863
  • Zile 2004 1854
    Zile 2004 1854
  • Zile 153
    Zile 153
  • Zile 2004 1858
    Zile 2004 1858
  • Zile 2004 1869
    Zile 2004 1869
  • Zile 2004 1878
    Zile 2004 1878
  • Zile 2004 1868
    Zile 2004 1868
  • Zile 2004 1847
    Zile 2004 1847
  • Zile 2004 1845
    Zile 2004 1845
  • Zile 158
    Zile 158
  • Zile 027
    Zile 027
  • Zile 157
    Zile 157
  • Zile 155
    Zile 155
  • Zile 030
    Zile 030
  • Zile 023
    Zile 023
  • Zile 025
    Zile 025

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ "Arşivlenmiş kopya". 26 Haziran 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Aralık 2012. 
  2. ^ Özçağlar, Ali (1989). "Zile-Turhal Yöresinin Morfografik Özellikleri" (PDF). Coğrafya Araştırmaları Dergisi. 1 (1). Ankara: Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu. s. 191. 28 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 30 Nisan 2020. 
  3. ^ Aslan, Cemre (2019). "Eskiçağda Zile ve Çevresi". OANNES - Uluslararası Eskiçağ Tarihi Araştırmaları Dergisi. 1 (1). acarindex.com. ss. 63-99. 3 Mart 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2024. 
  4. ^ Sezer, Murat (2017). "Zile Kazâsı ve Bağlı Kabileler (1695 Tarihli Avârız Defterine Göre)". Cappadocia Journal Of History And Social Sciences, 9. cahij.com. ss. 357-383. 3 Mart 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2024. 
  5. ^ Hanilçe, Murat; Demir, Musa (2019). "Zile ve Bozok Kazalarında Gayrimüslimlerin Meslekleri (1844-1845 Tarihli Temettuat Kayıtlarına Göre)". Alınteri Sosyal Bilimler Dergisi. 3 (2). acarindex.com. ss. 145-174. 2 Mart 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mart 2024. 
  6. ^ Hanilçe, Murat (2017). "Osmanlı Taşrasına Telgraf Hattı Çekilmesinde Yaşanan Zorluklar Niksar-Erbaa-Tokat Telgraf Hattı Örneği" (PDF). History Studies. 9 (4). historystudies.net. ss. 63-99. 5 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 2 Mart 2024. 
  7. ^ Genç, Erol (2017). "Salnamelere Göre Sivas Vilayetinde Dini ve Sosyal Yapı" (PDF). T.C. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Felsefe ve Din Bilimleri Anabilim Dalı Dinler Tarihi Bilim Dalı(Yüksek Lisans Tezi). openaccess.firat.edu.tr. ss. 1-98. 3 Mart 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 3 Mart 2024. 
  8. ^ "Fasikül I: Mufassal Neticeler İcmal Tabloları" (PDF). 28 Teşrinevvel 1927 Umumî Nüfus Tahriri. DİE. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2021. 
  9. ^ "1935 Genel Nüfus Sayımı" (PDF). 20 İlkteşrin 1935 Genel Nüfus Sayımı. DİE. 2 Haziran 2021 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2021. 
  10. ^  . "Vilâyetler, kazalar, Nahiyeler ve Köyler İtibarile Nüfus ve Yüzey ölçü" (PDF). 20 İlkteşrin 1940 Genel Nüfus Sayımı. DİE. 20 Ekim 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ekim 2016. 
  11. ^  . "1945 Genel Nüfus Sayımı" (PDF). 21 Ekim 1945 Genel Nüfus Sayımı. DİE. 15 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2021. 
  12. ^  . "Vilayet, Kaza, Nahiye ve Köyler itibarıyla nüfus" (PDF). 22 Ekim 1950 Umumi Nüfus Sayımı. DİE. 15 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2021. 
  13. ^  . "1955 Genel Nüfus Sayımı" (PDF). 23 Ekim 1955 Genel Nüfus Sayımı. DİE. 2 Haziran 2021 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2021. 
  14. ^  . "İl, İlçe, Bucak ve Köyler itibarıyla nüfus" (PDF). 23 Ekim 1960 Genel Nüfus Sayımı. DİE. 15 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Şubat 2021. 
  15. ^ "1965 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012. 
  16. ^ "1970 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012. 
  17. ^ "1975 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012. 
  18. ^ "1980 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012. 
  19. ^ "1985 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012. 
  20. ^ "1990 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012. 
  21. ^ "2000 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012. 
  22. ^ "2007 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012. 
  23. ^ "2008 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012. 
  24. ^ "2009 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012. 
  25. ^ "2010 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012. 
  26. ^ "2011 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012. 
  27. ^ "2012 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 20 Şubat 2013 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Mart 2013. 
  28. ^ "2013 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 15 Şubat 2014 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Şubat 2014. 
  29. ^ "2014 genel nüfus sayımı verileri". Türkiye İstatistik Kurumu. 10 Şubat 2015 tarihinde kaynağından (html) arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Şubat 2015. 
  30. ^ a b c d e f
    • "Merkezi Dağıtım Sistemi" (html) (Doğrudan bir kaynak olmayıp ilgili veriye ulaşmak için sorgulama yapılmalıdır). Türkiye İstatistik Kurumu. Erişim tarihi: 13 Nisan 2016. 
    • "Zile Nüfusu - Tokat". nufusu.com. Erişim tarihi: 5 Şubat 2021. 
    • "Tokat Zile Nüfusu". nufusune.com. 
  31. ^ a b "Zile Belediyesi". Zile Municipality. 5 Temmuz 2006. 27 Şubat 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mart 2007. 
  32. ^ a b "Devlet Su İşleri Genel Müdürlüğü<". Devlet Su İşleri. 5 Temmuz 2006. 23 Nisan 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Nisan 2007. 
  33. ^ "Zile, Turkey - Detailed climate information and monthly weather forecast". Weather Atlas. 17 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2020. 
  34. ^ "Climate Zile - meteoblue". meteoblue. 17 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2020. 
  35. ^ Prothero, W.G. (1920). Armenia and Kurdistan. Londra: H.M. Stationery Office. s. 75. 21 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mayıs 2022. 
  36. ^ "Zile Belediyesi". Zile Municipality. 5 Temmuz 2006. 27 Şubat 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mart 2007. 
  37. ^ "AB Hibe Destek Projesi". EU Project. 5 Temmuz 2006. 27 Şubat 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Mart 2007. 
  38. ^ "Zile turizmine AB'den hibe kredi". 17 Temmuz 2006. 30 Eylül 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Mayıs 2007. 

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]
Wikimedia Commons'ta Zile ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır.
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Zile&oldid=32550286" sayfasından alınmıştır