Ҳалима бинти Абу Зуайб
| Ҳалима ал-Са'дия | |
|---|---|
| حليمة السعدية | |
| Таваллуди | Луа хатоси ин паcкаге.луа ат лине 80: модуле 'Модуле:РоманНумбер' нот фоунд. |
| Вафоти |
629 Мадина |
| Турмуш ўртоғи | ал-Ҳорис ибн Абдул Уззо |
| Болалари |
|
Ҳалима ас- Са'дия (арабча: حليمة السعدية), Ислом пайг'амбари Муҳаммаднинг сут онаси эди. Ҳалима ва унинг эри — Ҳавазин бўлимидаги (шимолий арабларнинг йирик қабиласи ёки қабилалар гуруҳи)бану Са'д Бакр қабиласидан эдилар.
Муҳаммадбилан алоқаси
[edit | edit source]Муҳаммаднинг онаси Амина бинти Ваҳб Бану Са'днинг келишини кутаётган эди, Бану Са'д қабиласининг аёллари яқинда она бўлган эди. Макка болаларини саҳрога олиб бориб, мумтоз араб тили ва бошқа илмларни ўргатишарди; эвазига улар Маккадаги боланинг оиласидан маош олардилар.[1] Ҳалиманинг эри ал-Ҳорис ибн Абдул Уззо эди. О'г'лининг исмларини Абдуллоҳ, қизларининг исмларини Унайса ва Ҳузафа қо'йишди. Маккага сафар қилганида туяси эмизишни тўхтатиб қўйгани учун боласини овқатлантира олмади. Маккада тарбияланувчиларни қидираётганларнинг ҳаммаси етим Муҳаммадга г'амхо'рлик қилишдан бош тортдилар, чунки улар отаси вафот этгани учун маош олмасликдан қо'рқишди. Ҳалима ўз қабиласида ўзидан бошқа ҳар бир аёл фарзанд кўрганига ачинди. Шунда у эри ал-Ҳорисга айтди: "Аллоҳга қасамки, мен до'стларим билан фарзандсиз қайтишни хоҳламайман; мен бориб о'ша етимни олиб кетаман". Эри рози бо'лди.[2] У зотни қабул қилгандан со'нг дарҳол унга ва унинг оиласига барака келди. Катта очарчилик даврида унинг эрининг қо'йлари сог'-саломат бо'либ, сут берадиган бо'лса, қолган одамларнинг қо'йлари нобуд бўлган эди[2]
У зот икки ёшга то'лганларида, Ҳалима у зотни Оминанинг олдига олиб бориб, о'зи билан қолишга рухсат беришни со'ради ва у рози бо'лди. Бир неча ойдан кейин г'алати ва сирли воқеа содир бо'лди. Муҳаммад алайҳиссаломнинг укаси у зот билан ўйнаб юрган эди, бирдан Ҳалима билан эри ўғлини (Муҳаммаднинг ўгай укасини) кўриб қолдилар, у орқага югуриб келиб: “Оппоқ кийинган икки киши акамни ушлаб, кўкрагини кесиб олди”. Ҳалима билан Ҳорис Муҳаммаднинг олдига югуриб келиб, у зотнинг ранги оқариб кетганини ко'рдилар. Ундан нима бўлганини со'рашганда, у: «Икки киши келиб, ко'крагимни очиб, бир қисмини олдилар», дедилар. Бу воқеадан кейин у зотни тарбиялашдан воз кечди ва бўлган воқеа ҳақида онасига хабар берди.[2]
Исломни қабул қилиши
[edit | edit source]У Ҳунайн жангидан кейин Исломни қабул қилди.
О'лим
[edit | edit source]Ҳижрий 9-йилда вафот этган ва қабри Мадинанинг Жаннатул-Бақий шаҳрида жойлашган.[3] У яшаган ва Муҳаммадўсган жой қолдиқлари бугунги кунгача сақланиб қолган.
Яна қаранг
[edit | edit source]Манба
[edit | edit source]- ↑ Ҳайкал, Муҳаммад Ҳусян. Тҳе Лифе оф Муҳаммад. Индиа: Миллат Боок Cентер, 1968 — 47-бет.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Алфред, Гуиллауме. Тҳе Лифе оф Муҳаммад. Охфорд, 1955 — 72-бет. Cите эррор: Инвалид
<ref>таг; наме ":0" дефинед мултипле тимес wитҳ дифферент cонтент - ↑ بلغة الظرفاء في تاريخ الخلفاء, Жануарй 2010. ИСБН 9782745162526.