Alpharabius
ca. 870 - ca. 950
|
persona
Abu Nasr Muhammad al-Farabi (Latine: Alpharabius, Alfarabius), philosophus arabicus, circa annum 870 in Wasidsch natus est, studuit in Bagdad, postea in Syria vixit; celeber commentator complurium Aristotelis operum, cui ab Arabis cognomen «magister secundus» datum est. Damasci circum annum 950 obiit. Saeculo XII Gerardus Cremonensis et alii opera Alpharabii in linguam latinam transtulerunt.
opera
In Aristotelis Physica De intellectu et intellecto (Maqala fi maʿani al-ʿaql) De scientiis (Kitāb Iḥṣāʾ al-ʿulūm) Didascalia in Rhetoricam Aristotelis ex glossa Alpharabii Declaratio compendiosa super libris Rhetoricorum Aristotelis >>> Ad consonantiam duarum philosophiarum Platonis et Aristotelis >>> (germanice) Platonis et Aristotelis philosophia Distinctio Alpharabii super librum Aristotelis de naturali auditu In Rhetoricam Hermanni Alemanni: Introductio Flos Alpharabii secundum sententiam Aristotelis Liber exercitationis ad viam felicitatis Nota ex logica Alpharabii quaedam sumpta Fusūs al-hikma (Sapientia prophetarum) >>> (germanice) Nicomachea Opiniones hominum de urbe virtuosa - Mabādiʾ ārāʾ ahl al-madīna al-fāḍila (ca. 941-948) >>> In Ethicam Nicomacheam (latine 1321) Kitāb al-Mūsīqā al-kabīr (Liber magnus de musica) Kitāb fi ’l-īqāʿāt (Liber de rhythmis)
secundaria
Alfarabius (ALCUIN Infothek der Scholastik) |