Gaan na inhoud

Gordel-en-pad-inisiatief

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
██ China██ Lede van die Asian Infrastructure Investment Bank██ Die ses BRI korridors██ 21ste eeuse Maritime SyroeteChina in rooi, Lede van die Asian Infrastructure Investment Bank in oranje, die ses korridors in swart[1]

Die Gordel-en-pad-inisiatief (Belt and Road Initiative - BRI), ook bekend as die One Belt and One Road (OBOR) (Chinees: 一带 一路) of die Syroete Ekonomiese Belt en die 21ste-eeuse Maritieme Syroete (Chinees: 丝绸之路 经济 带 和 21 世纪 海上 丝绸之路), is 'n ontwikkelingstrategie wat deur die Chinese regering aanvaar is, wat infrastruktuurontwikkeling en beleggings in lande in Europa, Asië en Afrika behels. "Belt" verwys na die oorlandroetes vir pad- en spoorvervoer, die sogenaamde "Syroete Ekonomiese Belt" genoem, terwyl die "Pad" verwys na die seeroetes, of die "21ste-eeuse Maritieme Syroete". Tot 2016 was die inisiatief amptelik bekend in Engels as die One Belt and One Road-inisiatief, maar die amptelike naam is verander, aangesien die Chinese regering van mening was dat die klem op die woord "een" misverstaan kan word.[2]

Hierdie ontwikkelingstrategie wat verwys na die antieke Syroete is koppel aan 'n poging van China om 'n groter globale rol te speel, geondersteun deur 'n handelsgeoriënteerde netwerk. Hierdie inisiatief is in September en Oktober 2013 deur president Xi Jinping aangekondig.[3] Volgens verskeie ramings is hierdie projek een van die grootste infrastruktuurprojekte in die geskiedenis van die wêreld. Daar is 68 lande betrokke by die projek, wat in 2017 ongeveer 65% van die wêreld se bevolking en 40% van die globale bruto binnelandse produk verteenwoordig het. Die uitbou van die Belt-en-Pad-inisiatief kan aanleiding gee tot geopolitieke verskuiwings omdat China hierdeur sy invloedsfeer aansienlik kan uitbrei.

Infrastruktuurnetwerke

[wysig | wysig bron]

Die inisiatief is hoofsaaklik gefokus op Asië en Europa, hoewel Oseanië en Oos-Afrika ook deel van die beplanning uitmaak. Die verwagte totale belegging is tussen VS$ 4 en 8 triljoen.

Die Nuwe Syroete kan geografies verdeel word in 6 korridors, asook die maritieme syroete:

  • Die Nuwe Euro-asiatiese-landbrug, met 'n roete van Wes-China na Wes-Rusland via Kasakstan.
  • Die korridor tussen China na Mongolië en Rusland, van Noord-China na Oos-Rusland
  • China-Pakistan Ekonomiese Korridor, van Suidwes-China na Pakistan
  • Die Maritieme Syroete, van die Chinese kus na die Middellandse See via Singapoer

Visie en omvang

[wysig | wysig bron]
Die Gordel-en-Pad-ekonomieë in die aanvanklike plan[4]

Die inisiatief is in September en Oktober 2013 deur Chinese president Xi Jinping onthul tydens besoeke aan Kasakstan en Indonesië en is daarna bevorder deur premier Li Keqiang tydens staatsbesoeke aan Asië en Europa. Die inisiatief is vinnig deur die Chinese staatsmedia uitgebreide dekking gegee en het in 2016 die mees algemeen genoemde konsep in die amptelike koerant die People's Daily geword.[5]

Die aanvanklike fokus was op infrastruktuurbelegging, onderwys, konstruksiemateriaal, spoorweg- en snelweg-, motor-, eiendoms-, kragnetwerk en yster en staal.[6] Die Gordel-en-pad-inisiatief is alreeds een van die grootste infrastruktuur- en beleggingsprojekte in die geskiedenis, wat meer as 68 lande insluit, insluitend 65% van die wêreld se bevolking en 40% van die wêreldwye bruto binnelandse produk in 2017.[7][8]

Die Gordel-en-pad-inisiatief spreek 'n "infrastruktuurgaping" aan en dit het die potensiaal om ekonomiese groei oor Asië-Stille Oseaan en Sentraal-en Oos-Europa te versnel. 'n Verslag van die Wêreldpensioenraad (WPC) skat dat Asië, uitgesluit China, VS$ 900 miljard van infrastruktuurbeleggings per jaar oor die volgende dekade benodig, hoofsaaklik in skuldinstrumente, 50% meer as huidige uitgawes vir infrastruktuur.[9] Die gapende behoefte aan langtermynkapitaal verklaar hoekom baie Asiatiese en Oos-Europese staatshoofde "graag hul belangstelling toon om by hierdie nuwe internasionale finansiële instelling aan te sluit, wat uitsluitlik op werklike bates en infrastruktuurgedrewe ekonomiese groei fokus".[10]

Bestuursoorsig

[wysig | wysig bron]

Die leidende groep vir die bevordering van die ontwikkeling van die inisiatief is laat in 2014 gestig, en die leiers is op 1 Februarie 2015 bekend gemaak. Hierdie stuurkomitee rapporteer direk aan die Staatsraad van die Volksrepubliek van China en bestaan uit verskeie politieke swaargewigte, 'n bewys van die belangrikheid van die program vir die regering. Toe is die adjunk-premier, Zhang Gaoli, wat ook lid was van die 7-man Politburo Staande Komitee was, aangewys as leier van die groep, met Wang Huning, Wang Yang, Yang Jing en Yang Jiechi as adjunk-leiers.[11]

In Maart 2014 het Chinese premier Li Keqiang gevra om die Gordel-en-pad-inisiatief te versnel, saam met die ekonomiese korridor van Bangladesj-China-Indië en Myanmar en die ekonomiese korridor China-Pakistan[12] in sy regering se werkverslag wat aan die jaarlikse vergadering van die land se wetgewer gelewer is. Op 28 Maart 2015 het China se staatsraad die beginsels, raamwerk, sleutelareas van samewerking en samewerking ten opsigte van die inisiatief uiteengesit.[13]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. China Britain Business Council: One Belt One Road Geargiveer 13 Julie 2017 op Wayback Machine
  2. "BRI Instead of OBOR – China Edits the English Name of its Most Ambitious International Project". liia.lv (in Engels). 28 Julie 2016. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 21 November 2017. Besoek op 15 Augustus 2017.
  3. (en) 'Chronology of China’s Belt and Road Initiative' op http://english.gov.cn
  4. Gebasseer op <一帶一路規劃藍圖> in Nanfang Daily
  5. 钱钢: 钱钢语象报告:党媒关键词温度测试,2017-02-23,微信公众号“尽知天下事”
  6. General Office of Leading Group of Advancing the Building of the Belt and Road Initiative (2016). "Belt and Road in Big Data 2016". Beijing: the Commercial Press.
  7. "What to Know About China's Belt and Road Initiative Summit". Time (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 12 Junie 2019. Besoek op 30 Januarie 2018.
  8. CNN, James Griffiths. "Just what is this One Belt, One Road thing anyway?". CNN (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 2 Desember 2019. Besoek op 30 Januarie 2018. {{cite news}}: |last= has generic name (hulp)
  9. World Pensions Council (WPC) Firzli, Nicolas (Februarie 2017). "World Pensions Council: Pension Investment in Infrastructure Debt: A New Source of Capital". World Bank blog (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 31 Maart 2020. Besoek op 13 Mei 2017.
  10. World Pensions Council (WPC) Firzli, M. Nicolas J. (Oktober 2015). "China's Asian Infrastructure Bank and the 'New Great Game'". Analyse Financière (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 17 April 2020. Besoek op 5 Februarie 2016.
  11. "一带一路领导班子"一正四副"名单首曝光". Ifeng (in Chinees). 5 April 2015. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 1 September 2019. Besoek op 30 Januarie 2019.
  12. Joshi, Prateek (2016). "The Chinese Silk Road in South & Southeast Asia: Enter "Counter Geopolitics"". IndraStra Global (in Engels) (3): 4. doi:10.6084/m9.figshare.3084253.
  13. "Vision and Actions on Jointly Building Silk Road Economic Belt and 21st-Century Maritime Silk Road". National Development and Reform Commission (NDRC), People's Republic of China (in Engels). 28 Maart 2015. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 12 Oktober 2019. Besoek op 28 November 2018.
Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal.