Michele Alboreto
Michele Alboreto (Italiaanse uitspraak: [miˈkɛːle alboˈrɛto]; 23 Desember 1956 – 25 April 2001) was 'n Italiaanse motorrenjaer. Hy was die naaswenner ná Alain Prost in die 1985 Formule Een Wêreldkampioenskap, sowel as die wenner van die 24-uur van Le Mans in 1997 en 12-uur van Sebring in 2001 uithourenne. Alboreto het van 1981 tot 1994 aan Formule Een deelgeneem en vir 'n aantal spanne gejaag, insluitend vyf seisoene (1984–88) vir Scuderia Ferrari.
Sy loopbaan in motorsport het in 1976 begin, met 'n motor wat hy en 'n paar van sy vriende vir die Formule Monza-reeks gebou het. Die motor het egter baie min sukses behaal en twee jaar later het Alboreto na Formule Drie opgeskuif. Oorwinnings in die Italiaanse Formule Drie-kampioenskap en 'n Europese Formule Drie-kampioenskapkroon in 1980 het die weg gebaan vir sy toetrede tot Formule Een vir die Tyrrell-span.
Oorsaak van sy dood
[wysig | wysig bron]Aan die einde van April 2001 het Alboreto en 'n klein groepie Audi-ingenieurs na die EuroSpeedway Lausitz naby Dresden in Oos- Duitsland gereis om 'n reeks toetse op 'n Audi R8 uit te voer ter voorbereiding van hul deelname aan die 24-uur van Le Mans in Junie. Alboreto het hoofsaaklik die motor bestuur in die area van die fasiliteit wat vir openbare wedrenne gebruik word, met die drie-ovaal vir vinniger rondtes en die Grand Prix-baan vir stadiger rondtes, maar sommige toetse het ook binne die grense van die aangrensende proefterrein plaasgevind, wat 'n langwerpige ovaalbaan met twee lang pylvakke het.[1]
Omstreeks 17:30 plaaslike tyd op 25 April 2001 het Alboreto die R8 langs een van die twee lang reguit paaie by die proefterrein versnel. Toe die motor die spoed van ongeveer 300 km/h bereik het, het sy linkeragterband onklaar geraak. Die R8 is daarna in die lug gelanseer, oor die Armco-versperring geslaan en omgekeerd geland. Alboreto se kop het die grond getref en hom onmiddellik gedood.[1] Aanvanklik het Audi geen rede vir die ongeluk gegee nie en gesê die R8 het "reeds duisende toetskilometers op talle bane sonder enige probleme voltooi."
Vyf dae later is 'n ondersoek na die ongeluk na bewering afgehandel. Die bandfaling is toegeskryf aan 'n geleidelike verlies aan lugdruk, veroorsaak deur 'n los skroef wat sy weg in die band gevind het. Aangesien daar geen aanduiding was van 'n meganiese probleem of bestuurdersfout nie, is vasgestel dat die bandfaling die enigste oorsaak van die ongeluk was. Die bevinding het Audi gemotiveer om die implementering van 'n nuwe sensor-gebaseerde TPMS in hul renmotors te bespoedig.[1][2]
Nalatenskap
[wysig | wysig bron]Mede-Italianer Giancarlo Fisichella het sy podiumplek by die 2005 Italiaanse Grand Prix aan Alboreto opgedra, "Ek weet Alboreto was die laaste Italianer op die podium by Monza voor my. Ek was gelukkig genoeg om saam met hom in toermotors te jaag, en hy was 'n wonderlike persoon, regtig spesiaal. Ek wil die uitslag aan sy nagedagtenis opdra."[3]
Helm
[wysig | wysig bron]Alboreto se helm was blou met 'n geel streep met wit rande wat die middel van die helm bedek. Die kleure was 'n huldeblyk aan die Sweedse bestuurder Ronnie Peterson, wie se helmontwerp dit ook gebruik het om die Sweedse vlag te weerspieël. Alboreto en Peterson het die eerste keer in 1972 ontmoet en was vriende tot die Sweedse bestuurder se dood in 1978.[4]
Verwysings
[wysig | wysig bron]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Wittemeier, Roman (25 April 2016). "25. April 2001: Der fatale Unfall von Michele Alboreto" (in Duits). Motorsport-Total.com. Besoek op 24 April 2021.
- ↑ "Akte Alboretto wird geschlossen" (in Duits). Frankfurter Allgemeine Zeitung. 1 Mei 2001. Besoek op 26 April 2021.
- ↑ "Fisichella Dedicates Podium to Alboreto". Autosport Official Website. 5 September 2008. Besoek op 2 April 2008.
- ↑ "Autodromo di Monza, la curva Parabolica sarà dedicata a Michele Alboreto" (in Italiaans). Corriere della Sera. 28 Augustus 2021. Besoek op 29 Augustus 2021.