Northrop F-5 Freedom Fighter
| Northrop F-5 Freedom Fighter | |
|---|---|
 | |
| Tipe | Vegvliegtuig |
| Vervaardiger | Northrop Corporation |
| Nooiensvlug | F-5A: 30 Julie 1959 |
| Status | Uit diens gestel |
| Hoofgebruiker | Amerikaanse Lugmag |
| Aantal gebou | 706 |
| Ontwikkel van | Northrop T-38 Talon |
Die Northrop F-5 Freedom Fighter is 'n Amerikaanse vegvliegtuig. Dit was 'n lae koste, veelsydige, supersoniese, goedkoop vliegtuig wat maklik was om te onderhou en het vir die eerste keer in 1959 gevlieg. Daar was 2,700 van die vliegtuig gebou en meer as 2,000 was uitgevoer na lande wat op 'n vriendelike voet met Amerika verkeer het. Die eerste eenhede is in April 1964 aan die Amerikaanse Lugmag se Tactical Air Command vir buitelandse vlieëniers afgelewer en vlieëniers van Iran en Suid-Korea was van die eerste lande wat opgelei is.
'n Tweesitplek model, F-5B, is in Februarie 1964 in diens gestel en in 1967 het 'n Amerikaanse Eskader missies gevlieg in Suidoos-Asië vir evaluering. Kanada en Spanje het die vliegtuig onder lisensie vervaardig wat verseker het dat dit vir jare regoor die wêreld in diens was.
Model F-5E Tiger II
[wysig | wysig bron]Model F-5A is opgradeer na model F-5E Tiger II wat in 1972 verskyn het. Dit is toegerus met die kragtiger J85 motor wat 'n wyer romp benodig het. Dit het ook oor beter avionika en 'n lug-tot-lug vuurbeheerstelsel beskik. Dit was ook, soos die F-5, uitgevoer na twintig lande. Die F-5E het op 11 Augustus 1972 sy nooiensvlug voltooi. Die 425 Tactical Fighter Squadron was die eerste toegerus met die F-5E. Hulle was verantwoordelik om ander lande se vlieëniers op te lei.
Die F-5E was gebruik in opleiding as die aggressor. Die aggressor vlieëniers was op hulle beurt opgelei in die taktiek wat die Russiese vlieëniers gebruik. Sodoende kon die Amerikaanse vlieëniers hulle vaardighede verbeter en swakhede uitskakel. Later was aggressor eskaders gebruik om buitelandse vlieëniers op te lei.
Model F-5F was die tweesitplek opleiding weergawe. Die Tiger II was ook onder lisensie vervaardig in Taiwan, Suid-Korea en Switserland. Alhoewel F-5E produksie eers gestaak was in 1987 het die vervaardiger verskeie opgradering moontlikhede aan die Amerikaanse Lugmag voorgelê wat die vliegtuig in diens kon hou tot in 2010. Die laaste model was die F-20 Tigershark onder andere met 'n nuwe motor voorsien is wat 80 persent kragtiger was. Dit lugmag het egter nie belanggestel in die weergawe nie.
Tegniese besonderhede
[wysig | wysig bron]| Item | Statistiek |
|---|---|
| Aantal motors | 2 |
| Tipe motor | Straalmotor |
| Vervaardiger | General Electric J85-GE21 turbostraal. |
| Kraglewering per motor | 2 268 perdekrag |
| Vlerkspan | 8,13 m |
| Lengte | 14,45 m |
| Hoogte | 4,06 m |
| Vlerkoppervlakte | 17,28 m2 |
| Normale opstygmassa | 11 214 kg |
| Maksimum snelheid | 1 734 km/h |
| Operasionele hoogte | 15 790 m |
| Togafstand | 2 483 km |
| Klimvermoë | 8 754 m per minuut |
| Bewapening | Twee 20 mm kanonne in neus twee AIM-9 Sidewinder lug-tot-lug missiele aan vlerkpunte plus 3175 kg bomme |
Sien ook
[wysig | wysig bron]Bron
[wysig | wysig bron]- Crosby, Francis: THE WORLD ENCYCLOPEDIA OF FIGHTERS & BOMBERS. 2015. ISBN 978-1-84476-917-9