Patrisiër
Patrisiër (Latyn: Patricius) is oorspronlik die naam vir die lede van enkele Romeinse geslagte. Mense glo in die begin van die stigting dat die patrisiërs die Romeine was wat afstam van Romulus, die legendariese stigter van die Romeinse Ryk; die hoof (pater of vader) van so 'n familie was lid van die senaat. Patrisiërs was met ander woorde dus lede van die Romeinse adel, en hierdie betekenis het die woord vandag nog in vele lande. Lynreg teenoor die patrisiërs staan die plebejers of plebs. Die benaming vir die geheel van alle patrisiese families tesame is die patrisiaat.
Die begrip patrisiër herleef in die Lae Lande tydens die laat Middeleeue, toe in die stede die vernaamste geslagte hul groepeer om die bestuursfunksies (burgemeester, skepe en dergelike) in 'n beurtrol te verdeel. Mense word tot so 'n funksie slegs toegelaat indien afstamming van een van die aanvaarde familiegeslagte aantoonbaar was.
