Siprofloksasien
|
|
Vrywaring: Die mediese inligting verskaf op Wikipedia dien slegs as 'n riglyn en dra geen waarborg van feitelike korrektheid nie. Enige vrae of klagtes oor u persoonlike gesondheid behoort na 'n dokter verwys te word. |
| Siprofloksasien | |
|---|---|
| |
| Chemie | |
| Chemiese formule | C17H8FN3O3 |
| Molêre massa | 331.346 g/mol |
| CAS-nommer | 85721-33-1 |
| Farmakokinetika | |
| Biobeskikbaarheid | 69% |
| Proteïengebonde | |
| Metabolisme | Lewer, ook CYP1A2 |
| Metabolisme | Niere |
| Halfleeftyd | 4 uur |
Siprofloksasien is 'n tweede-generasie fluorokinoloon antibiotikum.[1][2] Die spektrum van aktiwiteit sluit in die meeste stamme van bakteriële patogene verantwoordelik vir respiratoriese, urinêre, maag, en abdominale infeksies, insluitend Gram-negatiewe bakteriese patogene. Siprofloksasien en ander fluorokinolone word van waarde geag omrede hul breë spektrum van aktiwiteit, uitstekende weefselbinnedringing en vir hul beskikbaarheid in beide mondelinge en binneaarse formulerings.[3]
Aktiwiteit teen stamme van bakteriële patogene
[wysig | wysig bron]Gram-negatiewe bakterieë
[wysig | wysig bron]- Escherichia coli (veroorsaak voedselvergiftiging)
- Haemophilus influenzae (veroorsaak griep)
- Klebsiella pneumoniae (veroorsaak longontsteking)
- Legionella pneumophila
- Moraxella catarrhalis (veroorsaak lugweginfeksie, sinusitis, oog- en oorinfeksie)
- Proteus mirabilis (veroorsaak nier- en urienweginfeksie)
- Proteus vulgaris
- Pseudomonas aeruginosa
Gram-positiewe bakterieë
[wysig | wysig bron]- Staphylococcus aureus (veroorsaak oor-, urienweg- en lugweginfeksie)
- Streptococcus pneumoniae (veroorsaak griep en longontsteking)
- Staphylococcus epidermidis (kom natuurlik voor op die vel)
- Enterococcus faecalis
- Streptococcus pyogenes
Gastro-intesinale infeksies veroorsaak deur
[wysig | wysig bron]Beskikbare doseervorme
[wysig | wysig bron]Siprofloksasien (Engels: "Ciprofloxacin") is beskikbaar vir sistemiese toediening as onmiddellike vrystellingtablette, ook verlengde vrystelling tablette, as 'n orale suspensie, en as 'n oplossing vir binneaarse infusie. Dit is ook beskikbaar in oog- en oordruppels.
Verwysings
[wysig | wysig bron]- ↑ Ball P (Julie 2000). "Quinolone generations: natural history or natural selection?". J. Antimicrob. Chemother. 46 Suppl T1: 17–24. PMID 10997595.
- ↑ Oliphant CM, Green GM (Februarie 2002). "Quinolones: a comprehensive review". Am Fam Physician. 65 (3): 455–64. PMID 11858629.
- ↑ Laurence Brunton; John Lazo; Keith Parker (23 Augustus 2005). Goodman & Gilman's The Pharmacological Basis of Therapeutics. McGraw-Hill Prof Med/Tech. ISBN 978-0-07-142280-2. Besoek op 30 Oktober 2012.
