Gaan na inhoud

Skolion

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

'n Skolion (Oudgrieks: σχόλιον, schólion, "kommentaar" of "interpretasie", meervoud: σχόλια, schólia, Latyns: scholium) was 'n kantaantekening in Griekse en Latynse geskrifte. Iemand wat skolia skryf staan bekend as 'n skolias. Die vroegste gebruik daarvan dateer uit die eerste eeu v.C.[1]

Sulke aantekeninge of skolia bevat kritiese opmerkings, verduidelikings van moeilike plekke in die teks, ensovoorts. Oorspronklik was dit hoofsaaklik uittreksels uit die werke van Alexandrynse geleerdes. Die skolia is dikwels gekopieer saam met die manuskrip en is dikwels ook gewysig en vermeerder. Die woord σχόλιον kom vir die eerste keer voor by Cicero.[2] Dit is die eerste keer in die tydvak van Augustus deur Didymus bekendgestel en het in die volgende eeue toegeneem, namate mense die beoefening van die groter kritiese en eksegetiese werke van die Alexandrynse geleerdes verwaarloos het en hulle net by die gevolgtrekkings gehou het wat in die skolia gemaak is. Die maak van skolia het voortgeduur tot die 15de eeu.

Die skrywers van die bestaande skolia is feitlik onbekend, in besonder die skrywers van Griekse skolia. Die skolia is geskryf in die Klassieke Oudheid en in die tyd van die Bisantynse Ryk.

Die belangrikste en uitvoerigste skolia is die wat betrekking het op die werke van Homeros, Hesiodos, Pindarus, Sophokles, Aristofanes, Apollonius Rhodius, Aratus, Nikander en Teokritus. Onder die Romeinse skrywers het die bestaande skolia veral betrekking op Plautus, Terentius, Horatius, Persius en Juvenalis. Die belangrikste Latynse skoliaste was Donatus, Probus en Servius. Minder belangrik is die skolia op Aeschylus, Euripides, die Anthologia Graeca, Kallimachus, Plato, Thucydides, Demosthenes en Aeschines.

Sien ook

[wysig | wysig bron]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. Cicero Ad Atticum 16.7.
  2. Epistula ad Atticum XVI 7.3.

Bronne

[wysig | wysig bron]