La France insoumise

La France insoumise S’ Wììderschtandliga Frànkrììch





Koordinator	Manuel Bompard
Gründig	10. Hornung 2016 (Beweegung) 23. Janner 2017 (Pàrtäi)
Hauptsitz	25, passage Dubail 75010 Paris

Jugendorganisation	Les Jeunes insoumis·es
Ziitig	L’Insoumission hebdo Le Journal de l’insoumission

Uusrichtig	Altermondialismus, Lìnkspopulismus, Demokràtischer Soziàlìsmus, Ökosoziàlismus, Souweränismus, EU-Mìsstràuijikait^[1]
Farb(e)	Ocker, Cyan
Nàzionààlversàmmlung	2022 72/577
Senàt	2017 2/348
Mitgliiderzahl	mehr àss 600.000 (2019)
Europaabgordneti	2019 5/79
Europapartei	Öiropäischa Lìnka (EL) (Beobàchter) und Now the People
EP-Fraktion	Die Linke

Websiite	lafranceinsoumise.fr

Dialäkt: Mìlhüüserdiitsch

La France insoumise (Àbkìrzung: FI^[2], ìn da Meedia àui LFI, dàrgschtällt dur dr griachischa Büachschtààb Phi, φ,^[3] uff Elsasisch äbba S’ Wììderschtandliga Frànkrììch) ìsch a lìnkspopulìschta un EU-skäptischa Pàrtäi ìn Frànkrììch.^[1] D’ FI ìsch àm 26. Hornung vum Jean-Luc Mélenchon grìnda worra mìt’m Ziil, s’ Progràmm L’Avenir en commun umz’sätza.

Hìntergrund

D’ Pàrtäi ìsch d’ Noohfolgera vu dr Parti de Gauche so wia vu dr Wàhlplàttform Front de gauche, wo àm 23. Àwrìl 2017 ìn La France insoumise umtaift worra-n-ìsch. Vììla Beobàchter sààga, àss d’ FI d’ gliicha politischa Schtràtegii wia àndra lìnksràdikààla Pàrtäija ìn Öiropà hàt — dàs haisst a näija Form vu Populìschmus.^[4]

Àn dr frànzeescha Pàrlamantswàhl vu 2017 ìsch dr Pàrtäivorsìtzenda Jean-Luc Mélenchon dr Schpìtzakàndidààt gsìì.^[5] D’ FI hàt 17 Wàhlkraisa gwunna (noh 11 Prozant vu da Schtìmma-n-ìm äärschta Wàhlgàng) un hàt domìt a aigana Fràkzioon ìn dr Nàzionààlversàmmlung känna bìlda. Àn dr Öiropàwàhl vu 2019 ìsch d’ Manon Aubry d’ Schpìtzakàndidààta gsìì; doo hàt d’ Pàrtäi 6,3 Prozant vu da Schtìmma un 6 Sìtza ìm Öiropäischa Pàrlamant gwunna. Fìr d’ Pàrtäi ìsch dàs a äntöischend Ärgaabniss gsìì – mehrera fiahrenda Pàrtäimìtglììder hann ìhra Rucktrìtt ärkläärt;^[6] Dr Mélenchon ìsch waaga siina politischa Mainunga un siinera Fiahrungsschtiil ìnnerhàlb vu dr Pàrtäi kritisiart worra. Ar hàt gsajt, àss’r vìlliicht zittawiis üss dr Politik z’rucktratta wurd;^[7] dàs hàt’r àwwer nìt gmàcht.

Ìn Hìnblìck vu dr Pàrlamantswàhl 2022 hàt d’ LFI mìt àndra Lìnkspàrtäija-n-a Verainigungsàbkumma unterzaichent, fìr s’ Bìndniss NUPES (Nouvelle union écologique populaire et sociale) grìnda. Àn dr Wàhl hàt d’ NUPES 131 Sìtza ìn dr Nàzionààlversàmmlung gwunna — drunter 75 fìr d’ FI.^[8]

Lìteràtüür

Manuel Cervera-Marzal: Le populisme de gauche : Sociologie de la France insoumise. La Découverte, Pàriis 2021, ISBN 978-2-348-07022-8 (französisch, 392 S., cairn.info).

Weblìnks

Commons: La France insoumise – Sammlig vo Multimediadateie

Julien Mechaussie: Die französische Linke – eingekeilt zwischen Sozialisten und Front National. In: rosalux.de. März 2017; abgruefen am 19. September 2022 (Dossier zur Frankreich-Wahl 2017).

Ainzelnoohwiisa

↑ ^1,0 ^1,1 Abel Mestre: La tentation souverainiste de Jean-Luc Mélenchon. In: Le Monde. 21. Oktober 2017, abgruefen am 2. März 2019.
↑ Annonce n° 1653 – page 100: 91 – Essonne, Associations Créations. (pdf; 144 kB) Direction de l’information légale et administrative, 31. Dezember 2016, abgruefen am 24. Mai 2017 (französisch).
↑ Geoffroy Clavel: Ce que signifie le nouveau logo de Jean-Luc Mélenchon. In: The Huffington Post. 16. Oktober 2016, abgruefen am 24. Mai 2017 (französisch).
↑ Gilles Ivaldi, Andrej Zaslove, Agnes Akkerman: La France populiste? (pdf; 879 kB) Note de recherche ENEF / Sciences Po-CEVIPOF, Nr. 30, März 2017, S. 2, abgruefen am 26. März 2018 (französisch).
↑ «France Insoumise». Abgruefen am 9. Dezember 2018 (änglisch).
↑ Abel Mestre: Charlotte Girard, figure de La France insoumise, quitte le mouvement. In: Le Monde, 8. Juni 2019, abgerufen am selben Tag (französisch).
↑ Abel Mestre: Jean-Luc Mélenchon pourrait se mettre − un temps – en retrait de la vie politique. In: Le Monde, 4. Juni 2019, abgerufen am 5. Juni 2019 (französisch).
↑ Nicole Triouleyre (FIG Data), Youssr Youssef: Résultats législatives 2022 : quels sont les scores de LFI, du PS, du PC ou d'EELV au sein de la Nupes ? In: Le Figaro. 20. Juni 2022, archiviert vom Original am 1. Dezember 2022; abgruefen am 4. Januar 2023 (französisch).

Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vum Artikel „La_France_insoumise“ vu de hochdütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.

[souverainiste-1] 1,0 ^1,1 Abel Mestre: La tentation souverainiste de Jean-Luc Mélenchon. In: Le Monde. 21. Oktober 2017, abgruefen am 2. März 2019.

[2] Annonce n° 1653 – page 100: 91 – Essonne, Associations Créations. (pdf; 144 kB) Direction de l’information légale et administrative, 31. Dezember 2016, abgruefen am 24. Mai 2017 (französisch).

[3] Geoffroy Clavel: Ce que signifie le nouveau logo de Jean-Luc Mélenchon. In: The Huffington Post. 16. Oktober 2016, abgruefen am 24. Mai 2017 (französisch).

[4] Gilles Ivaldi, Andrej Zaslove, Agnes Akkerman: La France populiste? (pdf; 879 kB) Note de recherche ENEF / Sciences Po-CEVIPOF, Nr. 30, März 2017, S. 2, abgruefen am 26. März 2018 (französisch).

[5] «France Insoumise». Abgruefen am 9. Dezember 2018 (änglisch).

[6] Abel Mestre: Charlotte Girard, figure de La France insoumise, quitte le mouvement. In: Le Monde, 8. Juni 2019, abgerufen am selben Tag (französisch).

[7] Abel Mestre: Jean-Luc Mélenchon pourrait se mettre − un temps – en retrait de la vie politique. In: Le Monde, 4. Juni 2019, abgerufen am 5. Juni 2019 (französisch).

[8] Nicole Triouleyre (FIG Data), Youssr Youssef: Résultats législatives 2022 : quels sont les scores de LFI, du PS, du PC ou d'EELV au sein de la Nupes ? In: Le Figaro. 20. Juni 2022, archiviert vom Original am 1. Dezember 2022; abgruefen am 4. Januar 2023 (französisch).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]