83 Leonis
83 Leonis | |
---|---|
estrella binaria, estrella doble (es) [1] y estrella[1] | |
Datos d'observación | |
Ascensión reuta (α) | 171,69083 °[1] |
Declinación (δ) | 3,00972 °[1] |
Distancia a la Tierra | 18 pc |
Magnitú aparente (V) | 6,16 (banda V) |
Magnitú absoluta | 5,24 |
Constelación | Lleo |
Carauterístiques físiques | |
Radiu | 0,96 Radius solars [2] |
Masa | 0,83 M☉[2] |
Gravedá superficial | 26 300 cm/s²[4] |
Tipu espectral | K2V[5] |
Otros nomes | |
Ver llista
| |
Coordenaes: 11h 26m 45.799s, 3° 0′ 34.992″
83 Leonis (83 Lleo / GJ 429 AB) ye una estrella binaria na constelación de Lleo, asitiada al sur de Duhr (δ Leonis), oeste de Zavijava (β Virginis) y este d'α Sextantis. El sistema, conocíu tamién como Struve 1540 AB, alcuéntrase a 58 años lluz de distancia de la Tierra. Conócense dos planetes estrasolares alredor d'una de les componentes del sistema.
83 Leonis ye una binaria amplia que les sos componentes, separaes visualmente 28 segundos d'arcu, alcuéntrase a unes 720 UA de distancia ente sigo y muévense nuna órbita escéntrica (ε = 0,46) que completen nunos 32.000 años. Una tercer estrella a 90,3 segundos d'arcu paez que nun ye una compañera real y a cencielles ta na mesma llinia de visión.
83 Leonis A (HD 99491), la estrella principal, ye una subxigante mariellu-naranxa de tipu espectral G6/8-K0IV de magnitú aparente +6,49. El so radiu ye 1,9 vegaes mayor que'l radiu solar, con una lluminosidá del 66% de la que tien el Sol. El so metalicidá ye ente 1,2 y 2,3 vegaes mayor que la solar. 83 Leonis B (HD 99492) ye una nana naranxa —anque tamién pudiera ser una subxigante— de tipu K2V-IV y magnitú +7,57. Con un radiu equivalente al 88% del radiu solar, la so lluminosidá ye namái'l 24% de la del Sol, y la so masa el 88% de la masa solar.
Sistema planetariu
[editar | editar la fonte]En 2005 afayóse alredor de 83 Leonis B un planeta (HD 99492 b) con una masa mínimo de 36 vegaes la masa terrestre o'l 11% de la masa de Xúpiter. Asitiáu mui cerca de la estrella —a 0,12 UA, una tercer parte de la distancia ente Mercuriu y el Sol— completa una órbita cada 17,04 díes.
Un segundu planeta más esternu, afayáu en 2010 y denomináu HD 99492 c, orbita a una distancia media de 5,4 UA de 83 Leonis B. El so periodu orbital ye de 4970 díes.
Acompañante (N'orde dende la estrella) |
Masa (MJ) |
Periodu orbital (díes) |
Semiexe mayor (UA) |
Escentricidá |
---|---|---|---|---|
HD 99492 b | > 0,109 ± 0,013 | 17,0431 ± 0,047 | 0,1232 ± 0,0071 | 0,254 ± 0,092 |
HD 99492 c | > 0,36 ± 0,02 | 4970 ± 149 | 5,4 ± 0,1 | 0,106 ± 0,006 |
Ver tamién
[editar | editar la fonte]Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Afirmao en: SIMBAD.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 R. Paul Butler (11 xineru 2011). «THE LICK-CARNEGIE SURVEY: FOUR NEW EXOPLANET CANDIDATES» (n'inglés). The Astrophysical Journal (2): páxs. 117. doi: .
- ↑ «Sloan magnitudes for the brightest stars». Journal of the American Association of Variable Star Observers: páxs. 443. 2014.
- ↑ «Abundances in the Local Region II: F, G, and K Dwarfs and Subgiants». The Astronomical Journal (1). 21 avientu 2016. doi: .
- ↑ Afirmao en: Extrasolar Planets Encyclopaedia. Extrasolar Planets Encyclopaedia exoplanet ID: hd_99492_b--255. Llingua de la obra o nome: inglés.
- Marcy, Geoffrey W.; Butler, R. Paul; Vogt, Steven S.; Fischer, Debra A.; Henry, Gregory W.; Laughlin, Greg; Wright, Jason T.; Johnson, John A. (2005). «Five New Estrasolar Planets». The Astrophysical Journal 619 (1): páxs. 570–584. http://cdsads.u-strasbg.fr/cgi-bin/nph-bib_query?2005ApJ...619..570M&db_key=AST&nosetcookie=1.
- Meschiari, Stefano; Laughlin, Gregory; Vogt, Steven S.; Butler, R. Paul; Rivera, Eugenio J.; Haghighipour, Nader; Jalowiczor, Peter (2011). «The Lick-Carnegie Survey: Four New Exoplanet Candidates». The Astrophysical Journal 727 (2): páxs. id. 117. http://arxiv.org/abs/1011.4068.
- 83 Leonis A 83 Leonis B (SIMBAD)
- 83 Leonis (Solstation)
- HD 99492 (The Estrasolar Planets Encyclopaedia)