Abu Hanifah
Abū Ḥanīfah al-Nuʽmān ibn Thābit (specified date of Islamic calendar (en) 5 de setiembre de 699 (greg.), Kufa – specified date of Islamic calendar (en) 18 de xunu de 767 (greg.), Bagdag) foi un teólogu y xurista musulmán.
Fíu d'un comerciante de Kufa, fizo fortuna nel negociu de la seda y estudió derechu a cargu del afamáu xurista Ḥammād. Dempués de la muerte del so maestru (738), Abū Ḥanīfah volvióse'l so socesor. Foi'l primeru en desenvolver doctrines llegales sistemátiques a partir de la tradición xurídica islámica acumulada.
Foi principalmente un home de lletres, nun aceptó una judicatura nin tampoco tomó parte activa na política de los tribunales; sofitó a los herederos d'Ali Ibn Abi Talib percima de les gobernantes dinastíes Omeya y Abbāsid.
El so sistema doctrinal volvióse una de les cuatro escueles de xurisprudencia de la llei islámica (Xaria), la hanafí, y ye inda obedecíu llargamente na India, Paquistán, Turquía, Asia Central y los países árabes. Güei la so escuela ye la más siguida de los cuatro madhahab sunnitas.
Abu Hanifah y los imames chiitas
[editar | editar la fonte]Ye bien sabíu qu'Abu Hanifa foi unu de los alumnos destacaos de Muhammad Al-baqir y de Yá´far As-sadiq (consideraos como'l quintu y sestu imam chiita, respeutivamente) na universidá d'esti postreru, na qu'estudiaron tamién renombraes personalidaes como Jābir ibn Hayyān, consideráu'l fundador de la Química moderna.
Dalgunes de les sos obres
[editar | editar la fonte]- Kitaab-ul-Aathar - compilado de 70,000 hadiz
- Kitabul Assar
- Aalim wa'l-muta‘allim
- Fiqh al-Akbar
- Jaami’ul Masaneed
- Kitaabul Rad alal Qaadiriyah
Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ valor desconocíu. «Q26236641» (en rusu). Encyclopedic Lexicon. Volume I, 1835.
- ↑ Afirmao en: Encyclopaedia of Islam, 2nd edition. Editorial: Brill.
- ↑ Biblioteca Nacional de Francia. «Al-Nuʿmān ibn Ṯābit Abū Ḥanīfaẗ (0699-0767)» (francés). autoridaes BNF. Consultáu'l 10 ochobre 2015.