Saltar al conteníu

Boeing 737

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
De Wikipedia
Boeing 737
familia d'aeronaves
narrow-body jet airliner with 2 engines (en) Traducir, aeronave con base en tierra (es) Traducir y avión de fuselaxe estrechu
Información
Fabricante Boeing Commercial Airplanes (es) Traducir
Boeing
Diseñáu por Boeing
Parte de Boeing 7x7 series (en) Traducir
Historia
Primer vuelu 9 abril 1967
Entrada en serviciu 10 febreru 1968
Operadores
   Southwest Airlines
   Alaska Airlines
Qantas
Air Florida
China Southern Airlines
   British Airways(–2015)
United Airlines
   American Airlines
Ryanair
   Gol Transportes Aéreos
Carauterístiques
Unidaes fabricades 10 510
Fuercia motora JT8D (es) Traducir y CFM International CFM56 (es) Traducir
Altor 12,5 metros
Web oficial
Cambiar los datos en Wikidata

El Boeing 737 (pronunciáu «siete-trés-siete») ye un avión comercial de reacción de fuselaxe estrechu de curtiu a mediu Algame, fabricáu pola compañía d'Estaos Xuníos Boeing Commercial Airplanes. El 737 desenvolvióse como una versión derivada de los Boeing 707 y 727, de menor costu, menor tamañu y bimotor. El 737 empezar a diseñar nel añu 1964, realizando'l so primer vuelu en 1967,[1] y entró en serviciu'l 10 de febreru de 1968 con Lufthansa.[1][2]

El Boeing 737 ye l'avión de pasaxeros a reacción con mayor númberu d'unidaes vendíes de la historia de l'aviación.[1] Esti modelu foi fabricáu ensin interrupción per parte de Boeing dende 1967, con un total de 9.864 aeronaves apurríes y 4.668 aeronaves pendientes de ser fabricaes a finales d'avientu de 2017.[3] Del 737 fabricáronse diez variantes distintes dende'l so entamu, tando la serie Next Generation (-600, -700, -800 y -900) inda en producción. Ta previstu qu'estes variantes sían sustituyíes nun futuru por una versión modernizada, conocida como Boeing 737 MAX.

La fabricación del 737 ta centralizada en fábrica Boeing Renton asitiada en Renton, Washington. Munchos 737 emplegar pa mercaos nos qu'enantes s'emplegaben aeronaves del modelu 707, 727, 757, DC-9, y MD-80/MD-90, y esti modelu anguaño compite coles aeronaves de la familia Airbus A320. Según un estudiu, envalórase qu'hai un permediu de 1250 Boeing 737 en vuelu en tou momentu, con dos unidaes desapegando o aterrizando en dalgún llugar del mundu cada cinco segundos.[4]

British Airways Boeing 737-200 (1985).

El 737 foi construyíu por Boeing pa cubrir la so necesidá de cuntar con un productu que compitiera nel mercáu de tresporte aereu de curtiu algame que foi abiertu pol BAC 1-11 y el Douglas DC-9. Boeing tuvo bien arrezagáu nesa competencia cuando la construcción del 737 empecipiar en 1964, cuando los sos dos competidores yá teníen certificaos de vuelu.

El 19 de febreru de 1965, la constructora norteamericana, Boeing, anunció la so intención de construyir el modelu 737, un tresporte aereu de curtiu algame propulsado por dos Motor de reacción motores a reacción. El Boeing 737-100 fixo'l so primer vuelu'l 9 d'abril de 1967, y Lufthansa inauguró los sos servicios con esti avión el 10 de febreru de 1968. El 737 taba constituyíu pol fuselaxe del 727 con una cola similar a la del 707, teunoloxía que Boeing reutilizó al máximu.

Prevíase una capacidá d'ente 60 y 85 pasaxeros, pero Lufthansa (veceru de llanzamientu) precisaba una capacidá de 100 asientos. Por cuenta de esto allargó'l fuselaxe. Esto dio al 737 una gran ventaya sobre la competencia, al brindar más capacidá de pasaxeros y un menor costu de diseñu, l'ala incorporaba gran parte de la teunoloxía desenvuelta pal Boeing 727, pero optar por un diseñu más conservador.

Dos meses dempués de que Boeing llanzara al mercáu'l 737, la compañía anunció'l simultáneu desarrollu del modelu 737-200, de mayor capacidá. El primer 737-200 voló'l 8 d'agostu de 1967 y la entrada en serviciu foi con United Airlines el 29 d'abril de 1968. El B-737-200 tien el fuselaxe 1.83 metros más llargu, pa dar cabida a 130 pasaxeros.

La rápida crecedera del tráficu aereu significó que nun hubiera demanda de 737-100 polo que se dexó de producir depués de 30 unidaes.

En 1979 apaeció'l B-737-200Adv (Advanced), que tenía mayor capacidá de combustible, mayor pesu al despegue, mayor algame y una aviónica ameyorada. La producción de B-737-200 terminó en 1988 dempués de fabricase 1114 unidaes.

Boeing 737-800 , Air Berlin

Dempués fabricáronse dos series más, la 300 que foi llanzáu'l 5 de marzu de 1981 por Southwest Airlines, yera 3 metros más llargu que la serie 200 y forníu col turbofan CFM56-3. El 400 fixo la so apaición el 4 de xunetu de 1986 y yera otros 3 metros más llargu que'l 300 con cabida pa 168 pasaxeros. Finalmente en mayu de 1987 salió'l 500, la serie más pequeña y postrera de la segunda xeneración.

En payares de 1993 Boeing anunció'l desarrollu de la 3ᵉʳ xeneración, qu'incluyó una nueva ala ameyorada y engrandada, mayores velocidaes de cruceru, mayores algames, un caltenimientu más económicu y aviónica ameyorada. Esta serie foi empecipiada por Southwest Airlines el 14 de xineru de 1994, cuando ordenó 63 aparatos de la serie 700, socesor del 300, que fixo'l so primer vuelu'l 9 de febreru de 1997 y la primer entrega foi'l 17 d'avientu d'esi mesmu añu. El 800 fixo'l so primer vuelu'l 31 de xunetu de 1997 y reemplaza a la serie 400 y el 600 que reemplaza a la serie 500.

El penúltimu miembru ye'l 737-900 pa 179 pasaxeros con un algame de 5000 km.

Por cuenta de la poca demanda de la serie 900 Boeing anunció'l 18 d'ochobre de 2005 el B-737-900ER.

El 16 d'avientu de 2011, l'aereollinia flydubai recibió'l Boeing 737 N°7.000 producíu, el Boeing 737-800 N°21 de la empresa y N° 14 con Boeing Sky Interior.[5]

La única aereollinia qu'operó les 3 versiones (orixinal, classic y next-generation) coles mesmes foi Aerolíneas Argentinas.

Dignu de notar que'l Boeing 737 escarez de trampìllas nel tren principal d'ende los sos carauterísticos tapacubos nes ruedes esteriores del tren principal, pintaos col mesmu color del fuselaxe, esto allixera pesu y dexa qu'en casu d'emerxencia llibera'l tren principal baxándolo por gravedá

Cuando retrae les ruedes, estes queden agospiaes a la vista nos pozos que tien el fuselaxe pela so parte inferior de la mesma que los ATR 42,los ATR 72y los CSeries

Variantes

[editar | editar la fonte]

Los modelos del 737 pueden estremase en tres generación, incluyendo nueve variantes importantes. Los modelos “orixinales” consisten nel 737-100, 737-200/-200 avanzáu. Los modelos “clásicos” consisten nel 737-300, el 737-400, y el 737-500. Les variantes del “Next Generation” consisten nel 737-600, el 737-700/-700ER, el 737-800, y el 737-900/-900ER. D'estos nueve variantes, ufiértense versiones y conversiones adicionales.

Cabina - Orixinal 737-200
Cabina - Classic 737-300
Cabina - Next Generation 737-800

Boeing Business Jet BBJ

[editar | editar la fonte]

Boeing Business Jet ye la empresa de The Boeing Company encargada d'afaer aviones de Boeing pal so usu executivu. Esisten delles versiones, BBJ1 (737-700) y BBJ2 (737-800). De la mesma tánse desenvolviendo conversiones a aviones 747-8 y 787 a partir de cuando entren en serviciu comercialmente. Dellos países destinaron esta versión como avión presidencial.

Boeing 737 orixinal

[editar | editar la fonte]
Cabina del prototipu del Boeing 737 (737-130).

Ye la primer xeneración del Boeing 737 y tamién la primera n'entrar en producción.

Ta compuesta polos modelos:

  • Boeing 737-100
  • Boeing 737-200

Serie 100

[editar | editar la fonte]

El modelu inicial d'esta familia foi'l 737-100, siendo de la mesma el modelu más pequeñu. El so veceru de llanzamientu foi l'aereollinia alemana Lufthansa en 1964, entrando en serviciu nel añu 1968. Solo 30 737-100 fueron pidíos y apurríos, por cuenta de que a pidimientu de les aereollinies, la serie 100 foi ameyorada, dando nacencia a la serie 200. Na actualidá nun queda nengún 737-100 operando nin con capacidá pa volar. El prototipu orixinal (737-130, rexistráu N515NA) de Boeing ta n'exhibición estática nel Museum of Flight en Seattle (estáu de Washington).

Serie 200

[editar | editar la fonte]
737-200 d'Aerolíneas Argentinas (retiraos en payares de 2009)

L'avión Boeing modelu 737 serie 200, foi diseñáu pa vuelos de curtiu y mediu algame pos la so autonomía de combustible ye de 4 hores aproximao, o l'equivalente a 2.580 km (1.400 milles náutiques).

Ye un avión bimotor, forníu con motores Pratt & Whitney que s'alluguen debaxo de cada ala y cunten con sistema de reversa.

  • Altor máximu de vuelu: 37.000 pies
  • Velocidá máxima: 952 km/h (Mach 0,84)

Ta forníu con 4 puertes, dos a cada llau asitiaes alantre y tras. Na parte inferior de cada puerta ta adosáu un tobogán d'escape. Adicionalmente, hai 2 ventanos d'emerxencia, 1 a cada llau del fuselaxe al altor de les ales, y otres 2 ventanos asitiaos debaxo de la cabina de vuelu del pilotu.

Contién 3 tanques de combustible JP-1: el tanque Númberu 1, allugáu na ala derecha; el tanque Númberu 2, na ala izquierda; y el tanque Nro 3, que ta alcontráu na parte inferior del fuselaxe, con capacidá total de 5,142 galones aprox.

La cabina ye presurizada por aciu el sistema d'aire acondicionáu. Los pilotos controlen la so presión nun máximu de 0,5 kg/cm² (7,5 psi) a 35.000 pies d'altor.

L'osíxenu ye apurríu por dos sistemes independientes. Unu d'ellos actívase automáticamente en modalidá d'emerxencia cuando l'avión vuela a 14.000 pies d'altor (unos 4.250 metros), presurizáu a 130 kg/cm² (1.850 psi).

Dende 1976 un Boeing 737-200 moteyáu «el Camastrón» (por ser una aeronave vieya o de xeneración pasada) destinar al tresporte del Presidente de la República Bolivariana de Venezuela hasta'l 2002; esti avión dio la vuelta al mundu en 1987, siendo la primer aeronave militar venezolana en faelo. A partir de 2002 esti avión sustituyir por un Airbus A319CJ.

Dende la década del 80, esti modelu yera moteyáu como «la Chancha», pola compañía Aerolíneas Argentinas, y «el Chanchito», pola aereollinia chilena LATAM (entós Lan Chile), como asina tamién otres aereollinies que mercaron esti avión a LATAM.

Boeing 737 Classic

[editar | editar la fonte]
Cabina d'un Boeing 737-300 (aereollinia BOA)

La serie güei denomada Classic per parte de Boeing ta compuesta polos siguiente modelos:

  • Boeing 737-300
  • Boeing 737-400
  • Boeing 737-500

Ta carauterizáu por cuntar con nueves teunoloxíes tales como:

  • Nuevos motores turbofan CFM-56, que son un 20 % más eficientes que los JT8D, emplegaos na orixinal
  • Ala rediseñada, meyores na aerodinámica
  • Meyores na cabina del pilotu (cockpit), con opción del agregáu del sistema EFIS (Sistema d'Instrumentación en Vuelu Electrónica, poles sos sigles n'inglés)
  • Cabina de pasaxeros similar a la utilizada nel Boeing 757
  • La máxima velocidá pa la cual esti tipu d'aviones algama'l réxime transónico ye'l númberu de Mach críticu, que'l so valor averáu ye 0,8
737-300 d'Air Malta

Serie 300

[editar | editar la fonte]

El prototipu del -300 salió de la planta de Renton el 17 de xineru de 1984, y efectuó el so primer vuelu'l 24 de febreru de 1984.[6] En recibiendo'l so certificáu de vuelu'l 14 de payares de 1984, USAir recibió'l primer avión el 28 de payares d'esi mesmu añu.[7] Como avión bien popular, Boeing recibió 252 pidíos por él en 1985, y más de mil mientres el so tiempu de producción.[8] Les series 300 permanecieron en producción hasta 1999 cuando l'últimu avión foi apurríu a Air New Zealand el 17 d'avientu de 1999, con rexistru ZK-NGJ.

N'avientu de 2008, Southwest Airlines escoyó a Boeing p'actualizar los sos 737-300 colos nuevos preseos, hardware y software, pa igualalo a tolos sos 737-700.[9]

El 737-300 puede dotase de winglets de Boeing Aviation Partners. El 737-300 dotáu de winglets ye designáu como -300SP (Special Performance. Los -300 de pasaxeros pueden ser tamién convertíos en versión carguera. Nel casu Militar, delles Fuercies Aérees, usen esti avión como tresporte multipropósito, entemeciéndose l'usu cargueru, col de pasaxeros, d'estos mesmos aviones.

Serie 400

[editar | editar la fonte]
737-400 de Centralwings nel Aeropuertu de Lech Wałęsa en Gdansk.

El diseñu del 737-400 foi presentáu en 1985 pa enllenar el buecu ente'l 737-300 y el 757-200, y competir col Airbus A320. Ye una ampliación del 737-300 en 3,45 metros pa tresportar hasta 168 pasaxeros. Inclúi una rueda de cola pa evitar que la cola toque en pista mientres el despegue. L'avión foi tamién ameyoráu con un nuevu parabrís como equipamientu estándar.[10] El prototipu foi presentáu'l 26 de xineru de 1988, y voló per primer vegada'l 19 de febreru de 1988.

L'avión entró en serviciu'l 15 de setiembre de 1988 con Piedmont Airlines como veceru de llanzamientu (25 pidíos).[7]

El 737-400F nun foi un modelu apurríu por Boeing pero si una conversión del 737-400 como avión esclusivu de carga. Alaska Airlines foi la primera en convertir unu de los sos 400 de serviciu regular a un Avión con capacidá de 10 pallets.[11] L'aereollinia convirtió dos aviones más cola metá d'espaciu pa pasaxeros y otra metá pa carga. Estos 737-400 Combi tán anguaño en serviciu.

Serie 500

[editar | editar la fonte]
737-500 de LOT Polish Airlines.

El 737-500 ye l'últimu modelu de la llinia clásica, amás la más pequeña. Los -500 fueron ufiertaos, por cuenta de una demanda de los veceros, como reemplazu modernu y direutu del 737-200. Incorpora les meyores de les series 737 Classic; dexando rutes más llargues con menos pasaxeros faciéndolo más económicu que'l 737-300. El fuselaxe del -500 ye 47 cm más llargu que'l del 737-200, afaciendo hasta 132 pasaxeros. Ufiertáronse los dos diseños de cabina (mecánicu y cristal líquidu).[12] Utilizando'l motor CFM56-3 tamién dexó aforrar hasta un 25 % de combustible respectu de los motores P&W de los -200.[12]

El 737-500 foi presentáu en 1987 por Southwest Airlines, con un pidíu de 20 aviones,[13] y voló per primer vegada'l 30 de xunu de 1989.[12] Un únicu prototipu voló les 375 hores necesaries pal procesu de certificación,[12] y el 28 de febreru de 1990 Southwest Airlines recibió'l primer avión.[7] El 737-500 convertir n'unu de los aviones favoritos de delles aereollinies ruses, con Aeroflot-Nord, Rossiya Airlines, S7 Airlines, Sky Express, Transaero, Yamal Airlines y Peruvian Airlines mercándolos de segunda mano pa reemplazar a los vetustos aviones soviéticos y/o ampliar les sos flotes. Tamién, Aerolíneas Argentinas reemplazó les sos 737-200 con 737-500 de segunda mano.

Hai disponible un cambéu del -500 a modalidá de cargueru, nenguna aeronave de la serie 500 foi convertida a esta modalidá.

En 1997, esti modelu pasó a ser l'avión presidencial del gobiernu de la república de Chile. En xunetu de 2014, el gobiernu arxentín anunció la compra d'un 737-500 pa integrar la flota oficial.[14]

737 Classic interior in 3-3 economy class layout
Boeing 737NG standard interior with curved panels
Boeing 737NG Sky Interior with pivot bins and LED lighting

Boeing 737 Next Generation

[editar | editar la fonte]

Esta serie, la más moderna y actualizada de toes, ta compuesta polos siguiente modelos:

  • Boeing 737-600
  • Boeing 737-700
  • Boeing 737-800
  • Boeing 737-900

Carauterizar por cuntar con nueves teunoloxíes tales como:

  • Actualización de los motores CFM-56-7, siendo 7 % más efectiva que la serie 3 utilizada na llinia clásica.
  • Ala rediseñada dafechu, amontáu'l so anchu y área, ente otres meyores.
  • Medría de la capacidá d'almacenamientu de combustible, y tamién medría nel pesu máximu al despegue.
  • Nuevu cabina del pilotu (cockpit) rediseñada, con 6 pantalles LCD xunto cola teunoloxía más recién en aviónica.
  • Meyores na cabina de pasaxeros, siendo similar a l'atopada nos Boeing 777 xunto colos del Boeing 757-300.
  • Algame aumentáu y optimizáu pa viaxes internacionales.

Serie 600

[editar | editar la fonte]

El 737-600 foi llanzáu primeramente cola aereollinia SAS (Scandinavian Airlines System) en 1999, esta serie sufrió ventes débiles. Ye'l reemplazu direutu ufiertáu pal 737-500, amás de competir col Airbus A318 y Airbus A319. Al igual que tola serie B737NG cunta con winglets opcionales (extensión alares escontra riba p'aforrar un pequeñu porcentaxe de combustible).

Serie 700

[editar | editar la fonte]
Un Boeing 737-700 de Virgin Blue desapegando del Aeropuertu Internacional d'Adelaide (2005)
737-7BD d'AirTran Airways

El 737-700 foi llanzáu por Southwest Airlines en 1993, y puestu en serviciu en 1998. Ye'l reemplazu del 737-300 y competidor direutu del A319.

Ufiértase una conversión a modelu executivu, el BBJ1, este tien les ales y el tren d'aterrizaxe más fuertes del 737-800 y cuenta con mayor amplitú d'algame, yá que tien tanques de combustibles adicionales.

La postrera variante del 737-700 ye la -700C, versión convertible ente avión de pasaxeros y cargueru, conocíu como modalidá combi, cuenta con una puerta grande na parte delantera del avión. Foi llanzáu pola Marina de los Estaos Xuníos.

737-700ER

[editar | editar la fonte]

Boeing llanzó esta versión el 31 de xineru de 2006, siendo l'aereollinia xaponesa All Nippon Airways el so primer veceru, a la que se-y apurrió la primer aeronave'l 16 de febreru de 2007. El 737-700ER ye la versión de tresporte comercial de pasaxeros del BBJ1 y el 737-700IGW.

Al igual que'l BBJ1, combina l'ala y el tren d'aterrizaxe reforzáu atopaos nel 737-800.

Tien un algame de 5,510 milles náutiques, con capacidá pa 126 pasaxeros si configurar en 2 clases. Compite col A318LG. El -700ER tien un algame que nun ye atopáu nes demás versiones de la familia del 737, namái ye superáu pol BBJ2, que tien 5735 milles náutiques d'algame.

All Nippon Airways, segunda más grande tresportadora de pasaxeros en Xapón, ye pionera nel continente asiáticu n'empecipiar un serviciu ente Tokiu y Mumbai utilizando los 737-700ER. La totalidá de los sos asientos atópase configuraos en modalidá Business. Amás cunta con 36 asientos y tanques de combustibles adicionales

Vista d'un Winglet nun 737-800 de Ryanair
Boeing 737-800 de Norwegian Air Shuttle

Serie 800

[editar | editar la fonte]

El 737-800 ye una estensión del fuselaxe del -700, y amás el reemplazu direutu de la Serie 400. Sumir a que tamién Boeing hai descontinuado los modelos de la McDonnell Douglas, los MD-80 y MD-90 respeutivamente depués de qu'esta fuera absorbida por Boeing. El -800 foi llanzáu por Hapag-Lloyd Flug (agora TUIfly) en 1994]], entrando en serviciu nel añu 1998. El 737-800 puede afaer 162 pasaxeros si configurar en 2 clases o 189 pasaxeros nuna sola clase, amás compite col A320.

Ufiértase una versión executiva del mesmu, el BBJ2 y el 737-800ERX (Modelu de llargu algame, poles sos sigles n'inglés), ta disponible como variante militar.

Pa munches aereollinies nos Estaos Xuníos, la serie 800 foi emplegáu como reemplazu de los vieyos Boeing 727-200.

El 22 de mayu de 2010 un avión procedente de Dubái estrellar nes cercaníes del Aeropuertu de Mangalore, al sur de la India.[15]

Serie 900

[editar | editar la fonte]

El 737-900 Alaska Airlines foi'l so primer veceru, llanzándolo en 1997 y entrando en serviciu nel añu 2000.

Esta variante caltién dellos aspeutos importantes presentes nel -800, como la configuración de salida, forma de distribución d'asientos, el pesu máximu al despegue y la capacidá. Estos defectos, fixeron que'l -900 nun fuera un efectivu competidor del A321.

Serie 900ER

[editar | editar la fonte]

El 737-900ER ye la versión más recién de la familia 737. Foi introducíu como la continuación a la gama del Boeing 757-200, que se dexó de producir en 2004.

Tien un par adicional de puertes de la salida y otres meyores qu'aumenten la so capacidá d'asientos a 180 pasaxeros, nuna configuración de dos clases, o a 215 pasaxeros nuna clase. La capacidá adicional del combustible y los winglets (extensión alares) estándares ameyoren la gama con al respective de otres variantes 737NG.

El primer 900ER salió de la llinia de producción de Renton, EE.XX., el 8 d'agostu]] de 2006 pal so primer veceru, Lion Air. Entós, el 27 d'abril de 2007, Boeing apurrió'l primera 737-900ER a Lion Air.[16] L'aeroplanu ufierta un esquema doble especial de la pintura que combina'l de Lion Air nel estabilizador vertical y los colores del esquema Dreamliner de Boeing nel fuselaxe. Lion Air pidió 30 opciones en firme más 30 opciones de 737-900ER pa ser apurríos antes de 2013.

737-200 JT8D engine with orixinal cowling design
737-800 CFM56 engine with ovoid "hamster pouch"[17] inlet
737-9 MAX CFM LEAP-1B engine with engine chevrons

Boeing 737 MAX

[editar | editar la fonte]
Boeing 737 MAX nel so roll-out

Dende l'añu 2006, la compañía Boeing tuvo estudiando distintes propuestes de cara a reemplazar el so modelu Boeing 737, nun proyeutu denomináu Boeing Y1, qu'acompañaría al Boeing 787 Dreamliner.[18] La decisión sobre'l llanzamientu d'esti programa retardóse, retrasándose hasta l'añu 2011.[19]

Sicasí, en 2010, Airbus llanzó'l Airbus A320neo, una variante derivada del A320 orixinal, qu'incorporaba una nueva planta motriz más eficiente y presentaba unos costos operativos menores. Esta decisión foi bien recibida per parte de numberoses aereollinies, que realizaron numberosos pidíos d'esta nueva aeronave.[20][21][22] Esto provocó que la xunta direutiva de Boeing aprobara'l 30 d'agostu de 2011, un proyeutu continuista col que poder competir con Airbus, denomináu Boeing 737 MAX. Boeing afirma que'l 737 MAX ufierta un consumu un 16 % menor que les actuales aeronaves Airbus A320 y un 4 % menor que'l Airbus A320neo.[23] Los trés modelos de la nueva variante son el 737 MAX 7, el 737 MAX 8 y el 737 MAX 9, que básense nel 737-700, −800 y −900ER respeutivamente,[24] que de la mesma son los modelos con mayor ésitu de ventes de la gama 737 Next Generation.[3]

Primeramente, nun se dieron a conocer los veceros que pidieren el 737 MAX sacante American Airlines. El 17 de payares de 2011, Boeing fixo públicu los nomes d'otros dos veceros -l'aereollinia Lion Air y la compañía financiera Aviation Capital Group-. Coles mesmes, el fabricante estauxunidense anunció que tenía roblaos compromisos de compra por un total de 700 aeronaves per parte de 9 veceros.[25][26] El 13 d'avientu de 2011, Southwest Airlines anunció que se convertiría nel veceru de llanzamientu del 737 MAX, con un pidíu en firme por un total de 150 aeronaves y 150 opciones de compra.[27]

737 Blended Winglet on a Air Berlin Next Generation 737
737 Split Scimitar Winglet on an Aeromexico Next Generation 737
737-9 MAX Advanced Technology Winglet

Boeing T-43 Bobcat

[editar | editar la fonte]

El Boeing T-43 yera una versión modificada del Boeing 737-200 utilizada pola Fuercia Aérea de los Estaos Xuníos. Un total de diecinueve aeronaves fueron apurríes mientres 1973 y 1974. La misión primaria del T-43 yera la d'avión d'entrenamientu pa la navegación aérea, anque darréu dellos exemplares fueron convertíos a aviones de tresporte, denominaos como CT-43. El T-43 foi retiráu en 2010 tres 37 años de serviciu.[28]

Boeing 737 AEW&C

[editar | editar la fonte]

El Boeing 737 AEW&C ye una versión militar basada nel 737-700IGW, un avión de carauterístiques similares al 737-700ER. Esta ye una versión d'alerta temprano y control aerotresportáu de los 737NG. La Real Fuercia Aérea Australiana ye'l primer veceru d'esti modelu, siguíu de la Fuercia Aérea Turca y de la Fuercia Aérea de la República de Corea.

Boeing C-40 Clipper

[editar | editar la fonte]

El Boeing C-40 Clipper ye una versión militar basada nel 737-700C. El C-40A ye emplegáu pola Armada de los Estaos Xuníos como reemplazu de los McDonnell Douglas C-9B Skytrain II. Los C-40B y C-40C son emplegaos pola Fuercia Aérea de los Estaos Xuníos pal tresporte de personalidaes.

Boeing P-8 Poseidon

[editar | editar la fonte]

El Boeing P-8 Poseidon ye una versión militar del 737-800ERX («ER» pa Extended Range, algame amontáu) que, el 14 de xunu de 2004, foi escoyida pa reemplazar al avión de patrulla marítima Lockheed P-3 Orion.[29] El P-8 tien la singularidá de qu'emplega los dispositivos de punta alar del 767-400ER, en llugar de los que s'utilicen de normal nos demás Boeing 737.

Órdenes y entregues

[editar | editar la fonte]

Producción total

[editar | editar la fonte]
Total órdenes Total Entregues Rimaes 2017 2016 2015 2014 2013 2012 2011 2010 2009 2008 2007
14.532 9.864 4.668 529 490 495 485 440 415 372 376 372 290 330
Añu 2006 2005 2004 2003 2002 2001 2000 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987
Entregues 302 212 202 173 223 299 281 320 281 135 76 89 121 152 218 215 174 146 165 161
Añu 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1972 1971 1970 1969 1968 1967
Entregues 141 115 67 83 95 108 92 77 40 25 41 51 55 23 22 29 37 114 105 4

Unidaes per xeneración

[editar | editar la fonte]

Hasta finales d'avientu de 2017, 14.532 unidaes del Boeing 737 fueron ordenaes, con 4.668 unidaes inda por ser apurríes.[30] Unidaes fabricaes por tipu de modelu 737 Original, Classic, Next Generation, y Boeing Business Jet son como sigue:

Generacion Serie de modelu OACI code[31] Ordenes Entregues Pendientes Primer vuelu
737 Original 737-100 B731 30 30 9 d'abril de 1967
737-200 B732 991 991 8 d'agostu de 1967
737-200C 104 104 18 de setiembre de 1968
737-T43A 19 19 10 de marzu de 1973
737 Classic 737-300 B733 1.113 1.113 24 de febreru de 1984
737-400 B734 486 486 19 de febreru de 1988
737-500 B735 389 389 30 de xunu de 1989
737 Next Generation 737-600 B736 69 69 22 de xineru de 1998
737-700 B737 1,128 1,126 2 9 de febreru de 1997
737-700C 22 20 2 Abril 14, 2000[32]
737-700W 14 14 Mayu 20, 2004[33]
737-800 B738 5.024 4.659 365 31 de xunetu de 1997
737-800A 125 90 35 Abril 25, 2009[34]
737-900 B739 52 52 3 d'agostu de 2000
737-900ER 510 445 65 1 de setiembre de 2006
737 Boeing Business Jet 737-BBJ1 (-700) B737 121 119 2 4 de setiembre de 1998
737-BBJ2 (-800) B738 23 21 2 N/A
737-BBJ3 (-900) B739 7 7 N/A
737 MAX 737 MAX (-7,-8,-9,-10) B37M / B38M / B39M 4.306 74 4.232 Xineru 29, 2016[35]

Información de Boeing.com a 31 d'avientu de 2017.[30]

Denominaciones y nomatos

[editar | editar la fonte]

Tanto l'Asociación de Tresporte Aereu Internacional como la Organización d'Aviación Civil Internacional designen una serie de denominaciones curties pa referise a cada tipu d'aeronave. El Boeing 737 emplega les siguientes denominaciones pa referise a caúna de les variantes.[36]

Denominaciones de la IATA y la OACI del Boeing 737[36]
Nome del modelu Nome IATA Nome OACI
Boeing 737 (toles variantes de pasaxeros)
737
-
Boeing 737 (toles variantes de carga)
73F
-
Boeing 737-100 (versión de pasaxeros)
731
B731
Boeing 737-200 (versión de pasaxeros)
732
B732
Boeing 737-200 (versión combinada)
73M
B732
Boeing 737-200 (versión de carga)
73X
B732
Boeing 737-300 (versión de pasaxeros)
733
B733
Boeing 737-300 (versión de carga)
73Y
B733
Boeing 737-400 (versión de pasaxeros)
734
B734
Boeing 737-500 (versión de pasaxeros)
735
B735
Boeing 737-600 (versión de pasaxeros)
736
B736
Boeing 737-700 (versión de pasaxeros)
73G
B737
Boeing 737-700 (versión con winglets)
73W
B737
Boeing 737-800 (versión de pasaxeros)
738
B738
Boeing 737-800 (versión con winglets)
73H
B738
Boeing 737-900 (versión de pasaxeros)
739
B739

Especificaciones téuniques

[editar | editar la fonte]
Xeometría descriptiva del B737-200.
Xeometría descriptiva del B737-400.
Xeometría descriptiva del B737-800.
Comparativa xeométrica de la familia Boeing 737.
Midíes 737-200 737-400 737-500 737-600 737-700/
737-700ER
737-800 737-900ER
Tripulación Dos (pilotu y copilotu) y 4 auxiliares de Vuelu
Capacidá de pasaxeros 118 (1 clase, trupa)
104 (1 clase, estándar)
168 (1 clase, trupa)
159 (1 clase, estándar)
132 (1 clase, trupa),
123 (1 clase, estándar)
149 (1 clase, trupa),
140 (1 clase, estándar)
189 (1 clase, trupa),
175 (1 clase, estándar),
162 (2 clases)
215 (1 clase, alta densidá),
204 (1 clase, trupa),
177 (1 clase, estándar)
Distancia ente asientos 76 cm (1 clase, trupa),
86 cm (1 clase, estándar)
76 cm (1 clase, trupa), 81 cm (1 clase, estándar) 71 cm (1 clase, alta densidá),
76 cm (1 clase, trupa),
81 cm (1 clase, estándar)
Anchu de los asientos 43,7 cm (nuna típica configuración 3-3, d'una sola clase)
Llargor 28,6 m 36,5 m 31,1 m 31,2 m 33,6 m 39,5 m 42,1 m
Valumbu 28,3 m 28,9 m 35,7 m
Altor 11,3 m 11,1 m 12,6 m 12,5 m
Flecha alar 25° (436 mrad) 25,02° (437 mrad)
Anchu del fuselaxe 3,76 m
Alto del fuselaxe 4,01 m
Anchu de la cabina (de pasaxeros) 3,54 m
Alto de la cabina 2,20 m
Pesu vacíu 28 120 kg 33 200 kg 31 300 kg 36 380 kg 38 150 kg 41 415 kg 44 675 kg
Pesu máximu de despegue 52 390 kg 68 050 kg 60 550 kg 66 000 kg Basic: 70 000 kg
ER: 77 500 kg
79 000 kg 85 100 kg
Pesu d'aterrizaxe máximu 45 000 kg 56 250 kg 50 000 kg 55 000 kg 58 600 kg 66 350 kg
Volume de carga 18,4 m³ 38,9 m³ 23,3 m³ 21,4 m³ 27,3 m³ 45,1 m³ 52,5 m³
Carrera de despegue con pesu máximu 1990 m 2540 m 2470 m 2400 m 2.480 m 2.450 m
Techu de vuelu 10 700 m 11 300 m 12 500 m
Velocidá cruceru Mach 0,74 (780 km/h) Mach 0,785 (828 km/h) Mach 0,78 (823 km/h)
Velocidá máxima Mach 0,82 (876 km/h, 473 nuedos)
Algame con carga máxima 1860 nmi (3440 km) 2165 nmi (4005 km) 2400 nmi (4445 km) 3050 nmi (5650 km) Basic: 3365 nmi (6230 km)
WL: 3900 nmi (7220 km)
ER: 5375 nmi (9955 km)
3060 mn (5665 km) 2700 nmi (4995 km) nuna configuración de 1 clase,
3200 nmi (5925 km) nuna disposición de 2 clases,
con dos tanques auxiliares de combustible
Máxima capacidá de combustible 17 860 llitros 23 170 llitros 23 800 llitros 26 020 llitros 29 660 llitros
Motores (x2) Pratt & Whitney JT8D-7 CFM International 56-3B-2 CFM 56-3B-1 CFM56-7B20 CFM 56-7B26 CFM 56-7B27 CFM 56-7
Emburrie máximu (x2) 84,5 kN 98 kN 89 kN 91.6 kN 116 kN 121,4 kN
Emburrie a velocidá cruceru (x2) 17,21 kN 21,92 kN 21,80 kN 23,18 kN 24,38 kN
Díametro de los álabes o les aspes del motor 1,12 m 1,52 m 1,55 m
Llargor del motor 3,20 m 2,36 m 2,51 m

Fuentes:

Accidentes ya incidentes

[editar | editar la fonte]
  • A mediaos de los ochenta y entamos de los noventa, dos accidentes marcaron la hestoria d'esti avión. Inexplicablemente los aviones cobraben "vida mesma", esto ye, los aviones faíen xiros sópitos de más de 90º. Nestos incidentes, dos aviones se "esbarrumbaron". Los investigadores taben ablayaos, una y bones les caxes negres nun marcaben coses fuera de lo común. Y nun foi hasta finales de los ochenta cuando'l vuelu 585 d'United Airlines sufrió este mesmu percance (dellos virajes fuertes solmenaron el vuelu). Tamién nel 8 de setiembre de 1994 nel vuelu 427 d'UsAir. En 1996 el Vuelu 517 de Eastwind Airlines dexó un mancáu pero non muertos. Toos estos vuelos causaron 157 muertos y fueron causaos pol mesmu error. Los investigadores taben bien esmolecíos por estos incidentes, cuatro en siete años, y ensin tener pista dalguna de lo asocedío. Pero con unu d'esos vuelos que llegó a salvo a tierra y la tripulación a salvo, los investigadores tuvieron un cientu de pistes pa resolver el casu. Foi escontra mediaos de los noventa cuando los investigadores deducieron qu'esistía un problema col motor hidráulicu que controlaba los virajes del avión. Al sometese a temperatures estremes dichu motor bloquiábase, y empezaba una marcha en "reversa" como la d'un automóvil, esto ye, cuando los pilotos viraben escontra la derecha l'avión respondía en sentíu opuestu ye dicir escontra la izquierda, lo que provocó que la tripulación de los 737, llevaron tales aviones a un accidente ensin tener idea de cómo. Esta investigación ye la más llarga en tola historia de l'aviación, 10 años.
  • Una gran catástrofe nun Boeing 737 foi causada nel 19 d'avientu de 1997 cuando'l Vuelu 185 de Silk Air dexando a 104 muertos al estrellase nun ríu cuando viaxaba a Singapur. Les investigaciones de la NTSB concluyeron que foi causáu con intención pol capitán Tsu Way Ming, apagando un minutu antes los dos caxes negres polo que concluyeron que nun foi un fechu accidental. Sicasí, en 2004 llevar a cabu un xuiciu n'Estaos Xuníos nel que se declaró qu'una válvula hidráulica tenía unes imperfecciones microscópiques que provocaron que'l timón de fondura bloquiárase y provocara que l'avión diera la vuelta en menos de 5 segundos y bastiárase contra'l suelu. Amás, a la entruga de si'l comandante apagó les caxes negres intencionadamente probóse que Boeing camudar nel modelu accidentáu, y había precedentes de que la grabación deteníase bonalmente. Anguaño dellos espertos inda nun tán d'alcuerdu en si foi un fallu mecánicu como los asocedíos en dos casos precedentes a esta traxedia o de verdá el pilotu siniestró voluntariamente l'avión, anque na grabación de voz previa al accidente los pilotos taben relaxaos y bromiaben coles azafatas. Y en el so defensa declaróse que los motores taben a máxima potencia, tal como establecía'l procedimientu encamentáu por Boeing en respuesta al fallu de timón detectáu nos dos siniestros precedentes. Ello probaría que los pilotos sí fixeron tou lo que pudieron por evitar l'accidente, tal como declaró'l xuráu estauxunidense. Los controles hidráulicos que controlen el viraje del avión fueron sustituyíos por Boeing en tol mundu, lo que traxo perdes a la empresa por millones, pero faciendo los vuelos más eficaces y seguros.

Según la estadística de l'ASN (Aviation safety Network) el Boeing B737 del que se construyeron 5873 dende 1967 al 2012 tien nel so haber 160 accidentes con daños al avión o a los pasaxeros, ye dicir 3,5 accidentes per añu, ente que los aviones europeos similares de la familia Airbus A320 (A319/320/321) con 4724 construyíos dende 1987 a 2012 contabilicen solamente 23 accidentes d'esti tipu, con una media inferior a un accidente per añu d'operación.[38]

Ver tamién

[editar | editar la fonte]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. 1,0 1,1 1,2 Kingsley-Jones, Max. "6,000 and counting for Boeing's popular little twinjet." Flight International, Reed Business Information, 22 d'abril de 2009. Consultáu: 22 d'abril de 2009.
  2. "The Boeing 737-100/200." Airliners.net, Demand Media, Inc. C: 22 d'abril de 2009.
  3. 3,0 3,1 "737 Model Orders and Deliveries data." Archiváu 2018-11-21 en Wayback Machine Boeing, ochobre de 2016. Consultáu: 4 de payares de 2016.
  4. The 737 story: Little wonder, en Flight International, 7 de febreru de 2006
  5. Boeing apurre'l 737 N°7.000 a flydubai
  6. Shaw, 1999, pg.10.
  7. 7,0 7,1 7,2 Endres, 2001, p.129.
  8. Shaw, 1999, pg.7
  9. Boeing Press Release, December 22, 2008
  10. Shaw, 1999, pg. 13.
  11. «Alaska Airlines / Horizon Air Aircraft Information». Consultáu'l 2009.
  12. 12,0 12,1 12,2 12,3 Shaw, 1999, pg 14.
  13. Shaw, 1999, pg 40.
  14. Axencia Télam (15 de xunetu de 2014). «gobiernu-incorporo-un-boeing-737-que-lleva-el nome-del-monsenor-angelelli El Gobiernu incorporó un Boeing 737 que lleva'l nome del monseñor Angelelli». La Voz.com.ar. Consultáu'l 16 de xunetu de 2014.
  15. «Ocho sobrevivientes y 158 muertos nun accidente aereu n'India». Archiváu dende l'orixinal, el 2010-05-30.
  16. Boeing.com (27 d'abril). «Boeing Delivers First 737-900ER to Launch Customer Lion Air» (inglés) páx. 1. Boeing.com. Consultáu'l 14 de payares de 2008. «The Boeing Company and launch- customer Lion Air today celebrated the delivery of the first Next-Generation 737-900ER («ER» pa extended range, algame amontáu) airplane.»
  17. Error de cita: La etiqueta <ref> nun ye válida; nun se conseñó testu pa les referencies nomaes hamster
  18. "Boeing firms up 737 replacement studies by appointing team."Flight International, March 3, 2006. Retrieved: April 13, 2008.
  19. Hamilton, Scott."737 decision may slip to 2011: Credit Suisse." Flightglobal, 2010. Retrieved: June 26, 2010.
  20. «Airbus launches A320neo». Australia Aviation. 1 d'avientu de 2010. http://australianaviation.com.au/2010/12/airbus-neo-launch-imminent/. Consultáu'l 5 de setiembre de 2011. 
  21. «Airbus wins record $18 billion order from AirAsia». Reuters. 23 de xunu de 2011. http://www.reuters.com/article/2011/06/23/us-airshow-idUSLDE75L0DQ20110623. Consultáu'l 5 de setiembre de 2011. 
  22. «AirAsia Tops IndiGo Record Order as Asia Dominates Air Show». Bloomberg. 24 de xunu de 2011. http://www.bloomberg.com/news/2011-06-24/airasia-tops-indigo-s-record-order.html. Consultáu'l 5 de setiembre de 2011. 
  23. «Boeing Launches 737 New Engine Family with Commitments for 496 Airplanes from Five Airlines». Boeing (30 d'agostu de 2011). Consultáu'l 5 de setiembre de 2011.
  24. Ostrower, Jon (30 d'agostu de 2011). «Boeing designates 737 MAX family». Air Transport Intelligence. http://www.flightglobal.com/articles/2011/08/30/361428/boeing-designates-737-max-family.html. Consultáu'l 5 de setiembre de 2011. 
  25. «Lion Air commits to up to 380 Boeing 737s» (17 de payares de 2011). Consultáu'l 17 de payares de 2011.
  26. «ACG Becomes third identified 737 max customer» (17 de payares de 2011). Consultáu'l 17 de payares de 2011.
  27. «Southwest Airlines' Proud History of the Boeing 737» (13 d'avientu de 2011). Consultáu'l 13 d'avientu de 2011.
  28. Michelle Tan. «Air Force bids farewell to T-43». Army Times Publishing Company.
  29. "P-8A Multi-mission Maritime Aircraft (MMA) fact file." US Navy, February 17, 2009.
  30. 30,0 30,1 «Boeing Commercial-Orders, Display Standard Report-737 Model Summary, Through October2016». Archiváu dende l'orixinal, el 2018-11-21.
  31. «DOC 8643 - Aircraft Type Designators». International Civil Aviation Organization (22 de payares de 2014). Consultáu'l 2017-6-27.
  32. Brady 2017
  33. «Boeing Conducts Successful First Flight of Australia's 737 Airborne Early Warning & Control Aircraft». Boeing.mediaroom.com (20 de mayu de 2004). Consultáu'l 27 de xunu de 2017.
  34. «P-8A Poseidon». Boeing.mediaroom.com (June 2015). Consultáu'l 27 de xunu de 2017.
  35. «Boeing Completes Successful 737 MAX First Flight». Boeing.mediaroom.com (29 de xineru de 2016). Consultáu'l 6 de febreru de 2016.
  36. 36,0 36,1 «The Airline Codes Website» (inglés). airlinecodes.co.uk. Consultáu'l 27 d'ochobre de 2010.
  37. Muerren 62 persones al estrellase avión de FlyDubai en Rusia, en BBC Mundo, 19 de marzu de 2016
  38. «ASN Estadística d'accidentes del B737». Archiváu dende l'orixinal, el 2013-06-20.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]