Saltar al conteníu

Mario Monti

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
De Wikipedia
Mario Monti
Ministru d'Asuntos Esteriores d'Italia

26 marzu 2013 - 28 abril 2013
Giulio Terzi Di Sant'Agata (es) Traducir - Emma Bonino
54. Presidente del Conseyu de Ministros d'Italia

16 payares 2011 - 28 abril 2013
Silvio Berlusconi - Enrico Letta
ministro de Economía y Finanzas (es) Traducir

16 payares 2011 - 11 xunetu 2012
Giulio Tremonti - Vittorio Grilli
senador vitalicio (es) Traducir

9 payares 2011 - ensin valor
Comisario europeo de Competencia (es) Traducir

15 setiembre 1999 - 30 ochobre 2004
Karel Van Miert - Neelie Kroes
Comisario europeo de Mercado Interior (es) Traducir

18 xineru 1995 - 15 setiembre 1999
Raniero Vanni d'Archirafi - Frits Bolkestein
Vida
Nacimientu Varese[1]19 de marzu de 1943[2] (81 años)
Nacionalidá Bandera d'Italia Italia
Llingua materna italianu
Estudios
Estudios Universidá Bocconi
Yale
Nivel d'estudios doctoráu
Llingües falaes italianu[3]
Oficiu economista, políticuprofesor universitariu
Llugares de trabayu Roma
Emplegadores Universidá Bocconi
Universidá de Turín
Universidá de Trento
Premios
Miembru de Academia Nacional de los Linces (es) Traducir
Comisión Trilateral (es) Traducir
Académie des sciences morales et politiques (es) Traducir
Creencies
Relixón Ilesia Católica
Partíu políticu Elección Cívica (es) Traducir (dende 4 xineru 2013)[8]
Cambiar los datos en Wikidata

Mario Monti (19 de marzu de 1943Varese) ye un economista y políticu italianu, qu'exerció como Primer ministru y Ministru d'Economía del so país.[9] Pola so reconocida trayeutoria económica nel senu de les instituciones de la Xunión Europea y la so non afiliación partidista, encargóse-y la formación d'un gobiernu téunicu encargáu d'implementar n'Italia les reformes y les midíes d'austeridá esixíes pola XE.[10][11]

Biografía

[editar | editar la fonte]

Carrera profesional

[editar | editar la fonte]

Nació en Varese, el 19 de marzu de 1943, fíu de padre arxentín.[12] Estudió na Universidá Bocconi y na Universidá de Yale,[13] nesta postrera tuvo como profesor a James Tobin, Premiu Nobel d'economía.[14] Nel campu de la política ye consideráu un téunicu ocupando puestu d'altu funcionariu con distintos gobiernos. De 1970 a 1985 foi profesor d'economía na Universidá de Turín, pasando depués a la Universidá de Bocconi, de la que foi rector, de 1989 a 1994, y dende entós presidente. En 1994 entró a formar parte de la Comisión Europea presidida por Jacques Santer, sustituyendo a l'anterior comisaria italiana, Emma Bonino. Foi propuestu pol gobiernu de Silvio Berlusconi. Hasta 1999 ocupó'l cargu de Comisariu de Mercáu interior. Esi añu, el gobiernu de Massimo D'Alema confirmar como comisariu italianu na nueva comisión presidida pol so compatriota Romano Prodi. Nesa ocasión pasó a ocupase de la comisaría de Competencia. Nesi cargu entamó aiciones contra'l monopoliu de Microsoft y bloquió la fusión ente General Electric y Honeywell en 2001, hasta entós la mayor operación industrial de la hestoria.[10]

El segundu gobiernu Berlusconi nun lo confirmó en 2004 y foi sustituyíu como comisariu européu por Rocco Buttiglione. Sicasí, Buttiglione nun consiguiría'l respaldu del Parllamentu Européu polo que finalmente aportó al puestu Franco Frattini.

El profesor Mario Monti foi tamién direutor européu de la Comisión Trilateral, un lobby d'orientación neolliberal fundáu en 1973 por David Rockefeller.[15] Tamién foi miembru de la directiva del Grupu Bilderberg.[16] Foi presidente de Bruegel. Monti foi tamién asesor de The Coca-Cola Company y de Goldman Sachs, mientres el periodu en qu'esta compañía ayudó a despintar el déficit del gobiernu griegu de Kostas Karamanlis.[17][18]

Primer ministru

[editar | editar la fonte]

El Presidente de la República, Giorgio Napolitano, encamentó a Mario Monti la formación d'un gobiernu'l 13 de payares de 2011, tres la dimisión de Silvio Berlusconi. Trés díes depués, col país somorguiáu nuna grave crisis de delda, Monti tomó posesión como nuevu Primer ministru, amás de faese cargu de la cartera d'Economía.[9][19]

Tres l'anunciu de Berlusconi de que volvería ser candidatu a les eleiciones, Monti anunció'l 8 d'avientu de 2012 que dimitiría una vegada apruébese la reforma presupuestaria.[20] Monti arrenuncia oficialmente'l 21 d'avientu porque'l partíu de Silvio Berlusconi, Pueblu de la Llibertá nun-y dio sofitu parllamentariu. Tamién por yá aprobar el presupuestu 2013, que yera l'oxetivu del so gobiernu.[21][22]

Cargos desempeñaos

[editar | editar la fonte]
  • Comisariu européu de Mercáu Interior (1995-1999).
  • Comisariu européu de Competencia (1999-2004).
  • Senador vitaliciu d'Italia (Dende 2011).
  • Presidente del Conseyu de Ministros d'Italia (2011-2013).
  • Ministru d'Economía y Finances d'Italia (2011-2012).
  • Líder d'Eleición Cívica (Dende 2012).
  • Ministru d'Asuntos Esteriores d'Italia (2013).

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 10 avientu 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
  2. Afirmao en: SNAC. Identificador SNAC Ark: w6h002kx. Apaez como: Mario Monti. Data de consulta: 9 ochobre 2017. Llingua de la obra o nome: inglés.
  3. Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
  4. «Dettaglio decorato» (italianu). presidencia de la República Italiana. Consultáu'l 17 payares 2013.
  5. URL de la referencia: https://www.sciencespo.fr/fr/la-recherche/doctorats-honoris-causa/.
  6. URL de la referencia: https://www.ifw-kiel.de/konfer/wwp.
  7. «Scheda del socio» (italianu). Academia Nacional de los Linces. Consultáu'l 20 payares 2013.
  8. URL de la referencia: https://www.workwithdata.com/person/monti-mario-1943. Data de consulta: 5 payares 2024.
  9. 9,0 9,1 El País (16 de payares de 2011). «Monti asume la xefatura de Gobiernu d'Italia y la cartera d'Economía». Consultáu'l 16 de payares de 2011.
  10. 10,0 10,1 El País (12 de payares de 2011). «El ‘gentleman’ tecnócrata». Consultáu'l 13 de payares de 2011.
  11. Catherine Giselda y Catherine Hornby (10 de payares de 2011). escritu en Roma. «Mario Monti remaneces as favorite to lead Italy» (n'inglés). Reuters. http://www.reuters.com/article/2011/11/10/us-italy-idUSTRE7A72NG20111110. Consultáu'l 10 de payares de 2011. 
  12. socesor-de-berlusconi-ye-fíu-de-un arxentín La Nación, 14 de payares de 2011
  13. «Curriculum vitae of speakers» (n'inglés). Public hearing: Strengthening economic governance in the EU. 13 de xineru de 2011. http://www.europarl.europa.eu/document/activities/cont/201101/20110112ATT11575/20110112ATT11575EN.pdf. 
  14. Jeremy Clift (xunu de 2005). «Super Mario and the Temple of Learning» (inglés). Finance and Development. International Monetary Fund.
  15. «www.trilateral.org» (inglés). Consultáu'l 12 de payares de 2011.
  16. «Steering Committee». Bilderberg Meetings. Archiváu dende l'orixinal, el 9 de payares de 2011. Consultáu'l 12 de payares de 2011.
  17. Mario Monti.
  18. crisis Exejecutivos de Goldman Sachs acopen instituciones claves na crisis, Público, 01/11/2011
  19. El País (16 de payares de 2011). «Los 13 tecnócrates que van dirixir Italia». Consultáu'l 17 de payares de 2011.
  20. (n'italianu) el_quirinale-48347300/ Monti: "Dimissioni dopo la legge di stabilità". Svolta dopo due ore di incontro con Napolitano. La Repubblica. 8 d'avientu de 2012. http://www.repubblica.it/politica/2012/12/08/news/monti_a el_quirinale-48347300/. Consultáu'l 9 d'avientu de 2012. 
  21. (n'italianu) Monti si è dimesso, ora -y consultazioni. La Repubblica. 21 d'avientu de 2012. http://www.repubblica.it/politica/2012/12/21/news/berlusconi_llexislatura_sprecata_y_colpa_di_monti-49197336/. Consultáu'l 21 d'avientu de 2012. 
  22. Nación: Arrenunció Mario Monti, el Primer Ministru d'Italia

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]


Predecesor:
Raniero Vanni d'Archirafi

Comisariu Européu de Mercáu Interior

1995-1999
Socesor:
Frits Bolkestein
Predecesor:
Karel van Miert

Comisariu Européu de Competencia

1999-2004
Socesor:
Neelie Kroes
Predecesor:
Giulio Tremonti

Ministru d'Economía y Finances d'Italia

20112012
Socesor:
Vittorio Grilli
Predecesor:
Silvio Berlusconi

Presidente del Conseyu de Ministros d'Italia

20112013
Socesor:
Enrico Letta
Predecesor:
Andrea Riccardi

Presidente d'Eleición Cívica

2013
Socesor:
Alberto Bombassei
Predecesor:
Giulio Terzi di Sant'Agata

Ministru d'Asuntos Esteriores d'Italia
(Interín)

2013
Socesor:
Emma Bonino