Лазо ҡурсаулығы
Л.Г. Капланов исемендәге Лазо дәүләт тәбиғәт ҡурсаулығы | |
---|---|
Категория МСОП — Ia (Ҡәтғи тәбиғи резерват) | |
Төп мәғлүмәт | |
Майҙаны | 121 мең га |
Нигеҙләнгән ваҡыты | 1935 йыл |
Идара итеүсе ойошма | Лазо ҡурсаулығы һәм «Юлбарыҫ саҡырыуы» милли паркының берлектәге идаралығы Федераль дәүләт бюджет учреждениеһы |
Урынлашыуы | |
43°14′ с. ш. 133°24′ в. д.HGЯO | |
РФ субъекты | Диңгеҙ буйы крайы |
Район | Лазовский район |
lazovzap.ru | |
Лазо ҡурсаулығы Викимилектә |
Лазо ҡурсаулығы (рус. Лазо́вский заповедник) — Көньяҡ Диңгеҙ буйы крайында, Киевка йылғаһы (Япон диңгеҙенә ҡоя) үҙәненән көнсығыштараҡ урынлашҡан ҡурсаулыҡ.
Тарихы
[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]1928 йылда Көньяҡ Уссурия (Судзухин) заказнигы булараҡ ойошторола. 1935 йылдың 10 февралендә заказник урынында Сихотэ-Алин ҡурсаулығының Судзухин филиалы ойошторола, беренсе директор итеп Константин Георгиевич Абрамов тәғәйенләнә. 1940 йылдың 14 майында филиал үҙ аллы ҡурсаулыҡҡа әйләнә. 1951 йылдың 10 сентябрендә ҡурсаулыҡ кире заказник итеп үҙгәртелә, ә 1957 йылдың 5 ноябрендә йәнә ҡурсаулыҡҡа әүерелә. 1961 йылдың 28 июненән 1965 йылға тиклем — Сихотэ-Алин ҡурсаулығы филиалы. 1970 йылдың 26 июнендә хәҙерге исемен ала — Л. Г. Капланов исемендәге — Л. Г. Капланов исемендәге Лазо дәүләт ҡурсаулығы (ҡурсаулыҡтың тәүге директорҙарының береһе, 1943 йылда браконьерҙар тарафынан үлтерелә).
Тәбиғи шарттары
[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]Ҡурсаулыҡтың төп өлөшө Япон диңгеҙенә төшкән Заповедный һыртынан һәм уның армыттарынан тора. 120 989 га майҙанды биләй. Климаты муссон характерында. Урмандар ҡурсаулыҡ территорияһының 96 % -ын биләй. Күпләп тис үҫә.
Биотөрлөлөк
[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]Хайуандар
[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]Унда хайуандарҙың 318-ҙән ашыу төрө йәшәй. Бында горал бар.
Һаҡланыусы һөтимәрҙәр
[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]- Амур горалы — Nemorhaedus caudatus raddeanus (Heude, 1894)
- Амур юлбарыҫы — Panthera tigris altaica (Temminck, 1844)
- Гигант туғырлама — Sorex mirabilis Ognev, 1937
- Алыҫ Көнсығыш леопарды — әлеге ваҡытта осрамай
- Ғәҙәти оҙонғанат — Miniopterus schreibersi Kul, 1819
- Уссурия ала-сыбар боланы — Cervus Nippon hortulorum Swinhoe, 1864
Һаҡланыусы ҡош төрҙәре
[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]- Даур торнаһы — Grus vipio Pallas, 1811
- туғаҙаҡ (Көнсығыш-Себер төрсәләре) — Otis tarda dybowskii Taczanowski, 1874
- Мысыр селәне — Bubulcus ibis (Linnaeus, 1758)
- Һары суҡышлы селән — Egretta eulophotes (Swinhoe, 1860)
- Ваҡ сарлаҡ — Sterna albifrons Pallas, 1764
- Бәләкәй аҡҡош — Cygnus bewickii Yarrell, 1830
- Мандаринка — Aix galericulata (Linnaeus, 1758)
- Бэр сумғалағы — Aythya baeri (Radde, 1863)
- Ябай фламинго — Phoenicopterus roseus Pallas, 1811
- диңгеҙ бөркөтө — Haliaeetus albicilla (Linnaeus, 1758)
- Балыҡсы турғай — Halcyon pileata (Boddaert, 1783)
- Балыҡсы өкө — Ketupa blakistoni (Seebohm, 1884)
- Сапсан — Falco peregrinus Tunstall, 1771
- кәлмәргән — Pandion haliaetus (Linnaeus, 1758)
- Урта ҙурлыҡтағы аҡ селән — Egretta intermedia (Wagler, 1829)
- Бүрекле бөркәт — Spizaetus nipalensis (Hodgson, 1836)
- Ҡара ҡауҙы — Ciconia nigra (Linnaeus, 1758)
- Ҡара таҙгара — Aegypius monachus (Linnaeus, 1766)
- Ҡара торна — Grus monacha Temminck, 1835
- Япон һаралйыны — Gallinago hardwickii (Gray, 1831)
- Ҡарсыға һымаҡ һар — Butastur indicus (Gmelin, 1788)
Әҙәбиәт
[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]- В. Животченко. Лазовский заповедник // журнал «Охота и охотничье хозяйство», № 11, 1984. стр.10-11
- Лазовский заповедник / Колл. авторов: А. Лаптев, Л. Маковкин, Т. Олигер, Н. Соломкина, А. Таран, В. Храмцов, С. Чабаненко, С. Шалдыбин; Фото: В. Медведева, Ю. Шибнева, Е. Суворова; Художник Т. Савченко; Лазовский государственный заповедник имени Л. Г. Капланова. — Владивосток: Дальневосточ. кн. изд-во, 1985. — 84 с. — 5000 экз.
- Животченко В.И., Шалдыбин С.Л., Олигер Т.И. и др. Лазовский заповедник. — М.: Агропромиздат, 1989. — 206 с.
- Васильев Н. Г., Матюшкин Е. Н., Купцов Ю. В. Лазовский заповедник им. Л. Г. Капланова // Заповедники Дальнего Востока / Под ред. В. Е. Соколова, Е. Е. Сыроечковского. — М.: Мысль, 1985. — С. 225—249. — 320 с. — (Заповедники СССР). — 100 000 экз.
- Хохряков С. А. Лазовский государственный природный заповедник им. Л. Г. Капланова // Вестник ДВО РАН. Владивосток: Дальнаука, 1999. № 1. С.71-88.
- Кол. авторов. Флора, микобиота и растительность Лазовского заповедника. — Владивосток: Русский остров, 2002. — 206 с.
- Лаптев А.А., Маковкин Л.И., Медведев В.Н., Салькина Г.П., Сундуков Ю.Н. Кадастр наземных позвоночных животных Лазовского заповедника. Аннотированные списки видов. — Владивосток: Дальнаука, 1995. — 52 с.
- Хохряков С. А., Шохрин В. П. Земноводные, пресмыкающиеся, птицы и млекопитающие Лазовского заповедника (Приморский край, Россия). Аннотированные списки видов — Munster: Institute of Landscape Ecology at the University, 2002. — 60 с. (варианты на русском, английском и немецком языках).
Һылтанмалар
[үҙгәртергә | сығанаҡты үҙгәртеү]- Раздел о заповеднике в lazo.net.ru . Архивировано из оригинала 29 сентябрь 2007 года.