Фрэска

Рымская фрэска, 40-30 г. да н. э.

Фрэска (ад іт.: affresco, свежы), аффрэска — жывапіс па сырой тынкоўцы, адна з тэхнік сценах роспісаў, супрацьлегласць al secco (роспісу па сухому). Пры высыханні вапны, што ўтрымліваецца ў тынкоўкі, утвараецца тонкая празрыстая кальцыевая плёна, якая робiць фрэску даўгавечнай.

У цяперашні час тэрмінам «фрэска» могуць называць любы сцяны жывапіс, незалежна ад яе тэхнікі (al secco, тэмпера, жывапіс алейнымі, акрылавыя фарбамі і г. д.). Для абазначэння непасрэднай тэхнікі фрэскі часам выкарыстоўваюць найменне «буон фрэска» або «чыстая фрэска». Упершыню гэты тэрмін з’явіўся ў трактаце італьянскага мастака Ченіна Чэніні (1437). Часам па ўжо сухой фрэсцы пішуць тэмперай.