Анні Эрно

Анні Эрно
Асабістыя звесткі
Імя пры нараджэнні	фр.: Annie Thérèse Blanche Duchesne
Дата нараджэння	1 верасня 1940(1940-09-01)[…] (84 гады)
Месца нараджэння	Лільбон, Францыя
Грамадзянства	Францыя
Альма-матар	Руан-Нармандскі ўніверсітэт Універсітэт Бардо
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	пісьменніца, настаўніца, кінарэжысёр
Гады творчасці	з 1974
Мова твораў	французская
Прэміі	прэмія Рэнадо[d] (1984) прэмія Франсуа Марыяка[d] (2008) Прэмія французскай мовы[d] (2008) прэмія Маргерыт Дзюрас[d] (2008) прэмія Берлінскай акадэміі[d] (2019) прэмія Мае Латур Ландры[d] (1984) Нобелеўская прэмія па літаратуры (2022) Prix Formentor[d] (2019) Q28494945? (2017) прэмія Стрэга[d] (2016) Q28494945? (2015)
Узнагароды	Q127926149? (2015)
annie-ernaux.org/… (фр.)
Медыяфайлы на Вікісховішчы
Цытаты ў Вікіцытатніку

Анні Эрно, народжаная Дзюшэн (фр.: Annie Ernaux, née Duchesne; нар. 1 верасня 1940, Лільбон) — французская пісьменніца, лаўрэат Нобелеўскай прэміі па літаратуры 2022 года.

Біяграфія і творчасць

Анні Дзюшэн нарадзілася 1 верасня 1940 года ў Лільбоне. Дзяцінства яе прайшло ў Нармандыі, у Іўто, дзе яе бацькі трымалі невялікае кафэ. Скончыўшы Руанскі ўніверсітэт, яна выкладала літаратуру ў пачатковай і ў сярэдняй школе (у Анэсі-ле-В’ё і ў Пантуазе), а затым перайшла на дыстанцыйнае навучанне.

Першы раман Эрно, «Les Armoires vides», быў апублікаваны ў 1974 годзе. У ім прысутнічаюць выразныя аўтабіяграфічныя матывы, што будзе ўласціва таксама і для наступнай творчасці пісьменніцы. Усе яе раманы тым ці іншым чынам адлюстроўваюць сапраўдныя эпізоды яе біяграфіі: дзяцінства, сацыяльную кар’еру, замужжа і мацярынства, адкрыццё ўласнай сексуальнасці, аборт, рак грудзей, хвароба і смерць маці. Раманы Эрно, у якіх асабістыя ўспаміны накладваюцца на калектыўную памяць пакалення, уяўляюць сабой сапраўднае сведчанне эпохі. Па словах самой пісьменніцы, яна аддае перавагу не тварыць у рамках традыцыйных жанраў, а шукаць уласную форму самавыяўлення. Большая частка яе твораў выходзіла ў выдавецтве «Галімар».

Анні Эрно — лаўрэат шэрагу літаратурных прэмій: прэміі Рэнадо (1984, раман «La Place»), прэміі Маргерыт Дзюрас (2008, «Les Années»), прэміі Франсуа Марыяка (2008, «Les Années»), Прэміі французскай мовы (2008, за сукупнасць творчасці). З 2014 года яна таксама з’яўляецца ганаровым доктарам Універсітэта Сержы-Пантуаз.

6 кастрычніка 2022 года атрымала Нобелеўскую прэмію па літаратуры. Шведская акадэмія прысудзіла ўзнагароду «за мужнасць і клінічную вастрыню, з якімі яна раскрывае карані, адчужанасць і калектыўныя абмежаванні асабістай памяці».

Беларускія пераклады

Паасобныя творы на беларускую пераклаў Уладзіслаў Гарбацкі.

• Падзея / Ані Эрно [прадмова і пераклад: Уладзіслаў Гарбацкі]. — Вільня: Таварыства беларускай культуры ў Летуве, 2021. — ISBN 978-9955-578-22-2