Гарацыа Гейтс

Гарацыа Гейтс
Гарацыа Гейтс
	; партрэт пэдзля Гілберта Сцюарта
Дата нараджэння	26 ліпеня 1727
Месца нараджэння	Молдан, Эсэкс, Англія
Дата смерці	10 красавіка 1806 (78 гадоў)
Месца смерці	Нью-Ёрк, ЗША
Месца пахавання	Царква Тройцы;
Грамадзянства	ЗША; Злучанае каралеўства Вялікабрытаніі і Ірландыі;
Прыналежнасць	Каралеўства Вялікабрытанія
Род войскаў	сухапутныя войскі
Гады службы	1745—1769 (Вялікабрытанія) ; 1775—1783 (ЗША)
Званне	маёр (Вялікабрытанія) ; генерал-маёр (ЗША)
Бітвы/войны	Вайна за незалежнасць ЗША; Вайна за аўстрыйскую спадчыну[d];
Узнагароды і званні	Залаты медаль Кангрэса ЗША
Аўтограф
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Гарацыа Гейтс (англ.: Horatio Gates; 1728, Молдан, Эсэкс, Англія — 10 красавіка 1806, Нью-Ёрк) — амерыканскі военачальнік, удзельнік Вайны за незалежнасць у Паўночнай Амерыцы.

Біяграфія

Служыў у брытанскай арміі, удзельнічаў у Вайне з французамі і індзейцамі.

У 1772 годзе перабраўся ў Вірджынію, падтрымліваў барацьбу каланістаў за свае правы. У 1775 годзе ўзначаліў адміністрацыйна-страявую службу Кантынентальнай арміі (1775), затым змяніў генерала Філіпа Скайлера на пасадзе камандуючага Паўночнай арміяй у Нью-Ёрку (1777). Пры дапамозе Бенедыкта Арналда дамогся капітуляцыі брытанскіх сіл пад камандаваннем Джона Бургайна ў бітве пры Саратозе (1777).

Гейтс браў удзел у змове Томаса Конвея з мэтай зняць Джорджа Вашынгтона з пасады камандуючага Кантынентальнай арміяй. Новым камандуючым змоўшчыкі хацелі зрабіць Гейтса. Пасля правалу змовы вярнуўся да сваіх войскаў у Нью-Ёрку.

У 1780 годзе ўзначаліў Паўднёвую армію, спрабаваў процідзейнічаць Чарльзу Корнуалісу ў паўднёвых штатах, але быў разбіты ў бітве пад Камдэнам (Паўднёвая Караліна) і адхілены ад камандавання. Прычыны паражэння расследавала спецыяльная камісія, якая не прад'явіла ніякага абвінавачвання Гейтсу.

Пасля заканчэння вайны жыў на плантацыі ў Вірджыніі, у 1790 годзе вызваліў сваіх рабоў і пасяліўся ў Нью-Ёрку.

Зноскі

Спасылкі

На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Гарацыа Гейтс