Перайсці да зместу

Джордж Натаніэл Керзан

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Джордж Натаніэл Керзан
англ.: George Curzon, 1st Marquess Curzon of Kedleston
генерал-губернатар Індыі
6 студзеня 1899 — 18 лістапада 1905
Папярэднік Victor Bruce, 9th Earl of Elgin[d]
Пераемнік Gilbert Elliot-Murray-Kynynmound, 4th Earl of Minto[d]
Міністр замежных спраў Вялікабрытаніі
23 кастрычніка 1919 — 22 студзеня 1924
Папярэднік Артур Бэлфар
Пераемнік Джэймс Рамсей Макдональд
лідар Палаты лордаў[d]
3 лістапада 1924 — 20 сакавіка 1925
Папярэднік Richard Haldane, 1st Viscount Haldane[d]
Пераемнік James Gascoyne-Cecil, 4th Marquess of Salisbury[d]
лорд-старшыня Савета[d]
10 снежня 1916 — 23 кастрычніка 1919
Папярэднік Robert Crewe-Milnes, 1st Marquess of Crewe[d]
Пераемнік Артур Бэлфар
Secretary of State for Air[d]
15 мая 1916 — 3 студзеня 1917
Папярэднік Edward Stanley, 17th Earl of Derby[d]
Пераемнік Weetman Pearson, 1st Viscount Cowdray[d]
член Тайнага савета Вялікабрытаніі[d]
з 1895
member of the 26th Parliament of the United Kingdom[d]
13 ліпеня 1895 — 10 жніўня 1898
дэпутат 25-га парламента Вялікабрытаніі[d]
4 ліпеня 1892 — 8 ліпеня 1895
дэпутат 24-га парламента Вялікабрытаніі[d]
1 ліпеня 1886 — 28 чэрвеня 1892
член Палаты лордаў[d]
1898 — 20 сакавіка 1925
лорд-захавальнік Малой пячаткі
1915 — 1916
Папярэднік Robert Crewe-Milnes, 1st Marquess of Crewe[d]
Пераемнік David Lindsay, 27th Earl of Crawford[d]
лідар Палаты лордаў[d]
10 снежня 1916 — 22 студзеня 1924
Папярэднік Robert Crewe-Milnes, 1st Marquess of Crewe[d]
Пераемнік Richard Haldane, 1st Viscount Haldane[d]
канцлер Оксфардскага ўніверсітэта[d]
1907 — 1925
President of the Royal Geographical Society[d]
1911 — 1914

Нараджэнне 11 студзеня 1859(1859-01-11)[1][2][…]
Смерць 20 сакавіка 1925(1925-03-20)[1][2][…] (66 гадоў)
Месца пахавання
Род Curzon family[d]
Бацька Alfred Curzon, 4th Baron Scarsdale[d][3][4]
Маці Blanche Senhouse[d][3][4]
Жонка Mary Curzon, Baroness Curzon of Kedleston[d][4][5][…] і Grace Curzon, Marchioness Curzon of Kedleston[d][4][5][…]
Дзеці Cynthia Mosley[d][4], Irene Curzon, 2nd Baroness Ravensdale[d][3][4] і Alexandra Curzon[d][4]
Веравызнанне англіканства
Партыя
Член у
Адукацыя
Узнагароды
Order of the Indian Empire ордэн Падвязкі Order of the Star of India

член Лонданскага каралеўскага таварыства[d] (1898)

Медаль заступнікаў[d] (1895)

Каралеўскі Віктарыянскі ланцуг

член Брытанскай акадэміі[d] (1898)

Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Джордж Натаніэл Керзан (англ.George Nathaniel Curzon); поўны тытул Джордж Натаніэл Керзан, 1-ы маркіз Керзан Кедлстанскі, (англ.George Nathaniel Curzon, 1st Marquess Curzon of Kedleston) — вядомы англійскі публіцыст, падарожнік і дзяржаўны дзеяч. Віцэ-кароль Індыі (1899—1906), міністр замежных спраў Вялікабрытаніі (1919—1924), лідэр палаты лордаў (1916—1925), лорд-старшыня Савета (1916—1919, 1924).

Старэйшы сын 4-га барона Скарсдэйла, член палаты абшчын, кансерватар. Выступаў пераважна па пытаннях замежнай, асабліва ўсходняй палітыкі.

У 1891—1892 гадах быў памочнікам міністра па справах Індыі. У 1895 года  ў кабінеце маркіза Солсберы атрымаў пасаду намесніка міністра замежных спраў і кіраваў землямі Вялікабрытаніі ў Азіі. У 1898 годзе быў узнагароджаны тытулам «барон Керзан з Кедлстана» ў графстве Дэрбішыр (пэрства Ірландыі). У студзені наступнага года барон быў назначаны віцэ-каралём Індыі. На гэтай пасадзе ён ажыццявіў падатковую рэформу ў Індыі і шмат увагі надаваў праблеме захавання старажытных індыйскіх помнікаў: дзякуючы Керзану быў выратаваны ад разбурэння і адрэстаўраваны Тадж-Махал. У 1903 годзе заснаваў Публічную бібліятэку Калькуты, якая існавала з 1836 года, у Імперскую бібліятэку, створаную ў 1891 годзе; у 1948 годзе яна была перайменавана ў Нацыянальную бібліятэку Індыі і зараз з’яўляецца самай вялікай бібліятэкай у краіне.

Барон Керзан лічыўся крайнім торы(партыя у Англіі). У пытанні аб абароне паміж Брытанскай імперыі і інтарэсаў Англіі ў Азіі ён быў гарачым абаронцам тэорыі буферных дзяржаў. Гэтыя погляды выказаны ім у артыкуле «India between two fires» («Nineteenth Century», 1893)(Індыя паміж двума агнямі). Керзан быў таксама прыхільнікам Японіі і антаганістам Кітая, да якога ён лічыў неабходным прымяняць цвёрдую палітыку. Пытанне аб бяспецы Індыі, на думку Керзана, было асноўным для дзяржаўнай палітыкі Англіі.

У 1908—1925 гадах быў удзельнікам палаты Лордаў ад Ірландыі, займаў пасады лорда-захавальніка друку, лідэра палаты Лордаў, лорда-старшыні Таемнай рады. У 1911 годзе быў узведзены ў графскае званне з тытулам «граф Керзан Кедлстанскі» ў пэрстве Злучанага Каралеўства.

У 1921 годзе стаў маркізам — Marquess Curzon of Kedleston (Маркіз Керзан Кедлстанскі).

У 1919—1924 на пасадзе міністра замежных спраў Вялікабрытаніі стаў адным з арганізатараў інтэрвенцыі супраць Савецкай Расіі. Падчас савецка-польскай вайны ў ліпені 1920 года накіраваў Савецкаму ўраду ноту, у якой патрабаваў спыніць наступ Чырвонай Арміі па лініі, рэкамендаванай Вярхоўнай радай Антанты ў снежні 1919 у якасці ўсходняй мяжы Польшчы («Лінія Керзана»).

На Лазанскай канферэнцыі 1922—1923 дабіўся вырашэння пытання аб чарнаморскіх пралівах, згодна з якім чарнаморскія краіны пазбавіліся асаблівых правоў.