Перайсці да зместу

Дэвід Кэмеран

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Дэвід Кэмеран
брыт. англ.: David Cameron
лідар Кансерватыўнай партыі[d]
6 снежня 2005 — 11 ліпеня 2016
Папярэднік Майкл Говард[d]
Пераемнік Тэрэза Мэй
Першы лорд Казначэйства Вялікабрытаніі[d]
11 мая 2010 — 13 ліпеня 2016
Папярэднік Гордан Браўн
Пераемнік Тэрэза Мэй
міністр цывільнай службы Вялікабрытаніі[d]
11 мая 2010 — 13 ліпеня 2016
Папярэднік Гордан Браўн
Пераемнік Тэрэза Мэй
лідар апазіцыі Вялікабрытаніі[d]
6 снежня 2005 — 11 мая 2010
Папярэднік Майкл Говард[d]
Пераемнік Harriet Harman[d]
75-ы прэм’ер-міністр Вялікабрытаніі
11 мая 2010 — 13 ліпеня 2016
Папярэднік Гордан Браўн
Пераемнік Тэрэза Мэй
Shadow Secretary of State for Education[d]
6 мая 2005 — 6 снежня 2005
Папярэднік Tim Collins[d]
Пераемнік David Willetts[d]
дэпутат 56-га парламента Вялікабрытаніі[d]
7 мая 2015 — 12 верасня 2016
дэпутат 55-га парламента Вялікабрытаніі[d]
6 мая 2010 — 30 сакавіка 2015
дэпутат 54-га парламента Вялікабрытаніі[d]
5 мая 2005 — 12 красавіка 2010
дэпутат 53-га парламента Вялікабрытаніі[d]
7 чэрвеня 2001 — 11 красавіка 2005
Міністр замежных спраў Вялікабрытаніі
13 лістапада 2023 — 5 ліпеня 2024
Папярэднік Джэймс Клеверлі
Пераемнік David Lammy[d]
член Палаты лордаў[d]
з 17 лістапада 2023
Нараджэнне 9 кастрычніка 1966(1966-10-09)[1][2][…] (58 гадоў)
Імя пры нараджэнні брыт. англ.: David William Donald Cameron
Бацька Ian Donald Cameron[d][5][6]
Маці Mary Fleur Mount[d][5][6]
Жонка Саманта Кэмеран[6][7]
Дзеці Ivan Cameron[d][5][6], Nancy Cameron[d][5][6], Arthur Cameron[d][5][6] і Florence Cameron[d][5][6]
Веравызнанне англіканства
Партыя
Член у
Адукацыя
Аўтограф Выява аўтографа
Узнагароды
Сайт davidcameronoffice.org (англ.)
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Кэмеран.

Дэвід Кэмеран (англ.: David Cameron; нар. 9 кастрычніка 1966, Лондан) — брытанскі палітык, пасля парламенцкіх выбараў 2010 года стаў 75-м прэм’ер-міністрам Вялікабрытаніі.

Кіраўнік Кансерватыўнай партыі ў 2005—2016 гадах, Прэм’ер-міністр Вялікабрытаніі (2010—2016), Міністр замежных спраў і міжнароднага развіцця Вялікабрытаніі з 13 лістапада 2023 года.

Біяграфія

[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся 9 кастрычніка 1966 года ў Лондане ў сям’і брокера. Між тым ён вядзе сваё паходжанне ад англійскага караля Вільгельма IV (ён з’яўляецца нашчадкам ад аднаго з незаконных атожылкаў гэтага караля). Скончыў Ітанскі каледж і Оксфардскі ўніверсітэт, дзе вывучаў палітыку, філасофію і эканоміку. У Оксфардзе Кэмеран пазнаёміўся з Барысам Джонсанам, Джорджам Осбарнам і іншымі.

Пачатак палітычнай кар’еры

[правіць | правіць зыходнік]

Пасля сканчэння ўніверсітэта пачаў працу ў даследчым аддзеле Кансерватыўнай партыі, зайючыся таксама падрыхтоўкай выступаў Джона Мэйджара і эканамічнымі пытаннямі. У 1993 годзе Кэмеран пачаў працу ў Міністэрстве ўнутраных спраў (Home Office). На парламенцкіх выбарах 1997 года выбіраўся ад акругі Стаффард, але пацярпеў пашкоджанне.

На парламенцкіх выбарах 2001 года быў абраны ўдзельнікам палаты абшчын ад акругі Уітні, Оксфардшыр. У 2005 годзе пасля сыходу ў адстаўку Майкла Говарда, пад кіраўніцтвам якога партыя прайграла парламенцкія выбары, быў абраны лідарам партыі ў трэцім туры. Падчас яго лідарства ў партыі адбыўся значны рост падтрымкі партыі сярод выбаршчыкаў — на фоне падзення рэйтынгу лейбарыстаў.

У першым туры перадвыбарных дэбатаў увесну 2010 года, па выніках апытанняў, прайграў Ніку Клэгу, але перамог у апошнім.

На чале ўрада

[правіць | правіць зыходнік]

Увечар 11 мая 2010 года прэм’ер-міністр Гордан Браўн абвясціў аб сваім сыходзе з пастоў кіраўніка ўрада і лідара Лейбарысцкай партыі. У той жа вечар прапанову Каралевы аб фармаванні ўраду атрымаў Дэвід Кэмеран, партыя якога набрала найбольшы лік мандатаў на парламенцкіх выбарах 6 мая 2010 года (але не атрымала абсалютнай большасці ў парламенце). Кэмеран абвясціў аб намеры сфармаваць кіравальную кааліцыю з ліберал-дэмакратамі.

12 мая 2010 года, упершыню ў пасляваеннай гісторыі Брытаніі, быў сфармаваны кааліцыйны ўрад; лідар ліберальных дэмакратаў Нік Клэг заняў пост Намесніка Прэм’ер-міністра.

Дэвід Кэмеран выступіў за правядзенне рэферэндуму аб членстве Вялікабрытаніі ў складзе ЕС. Падчас дэбатаў перад рэферэндумам выступаў за захаванне Вялікабрытаніі ў складзе ЕС. Паводле вынікаў рэферэндуму аб членстве Брытаніі ў ЕС, які адбыўся 23 чэрвеня 2016 года, перамогу атрымалі прыхільнікі выхаду каралеўства з Еўрапейскага саюза. Пасля апублікавання вынікаў Дэвід Кэмеран выступіў са зваротам да нацыі, дзе паведаміў пра рашэнне сысці ў адстаўку з паста Прэм’ер-міністра ў бліжэйшы час[10]. 13 ліпеня 2016 года сышоў у адстаўку. Пераемнікам Кэмерана стала кіраўнік МУС Вялікабрытаніі Тэрэза Мэй.

Зноскі

  1. ↑ Person Profile // Internet Movie Database — 1990. Праверана 13 кастрычніка 2015.
  2. ↑ http://www.nytimes.com/2010/05/12/world/europe/12cameron.html
  3. ↑ https://www.biographyonline.net/politicians/uk/david-cameron.html
  4. ↑ https://ethnicelebs.com/david-cameron
  5. ↑ а б в г д е Lundy D. R. The Peerage
  6. ↑ а б в г д е ё Kindred Britain
  7. ↑ (unspecified title) Праверана 7 жніўня 2020.
  8. ↑ https://www.workwithdata.com/person/david-cameron-1966 Праверана 15 кастрычніка 2024.
  9. ↑ https://www.theguardian.com/politics/2009/oct/04/david-cameron-bullingdon-club
  10. ↑ Дэвід Кэмеран абвясціў пра рашэнне сысці ў адстаўку

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Дэвід_Кэмеран&oldid=4625078"