Заходнесеміцкія мовы
Заходнесеміцкія мовы | |
---|---|
Таксон | сям'я |
Арэал | Блізкі Усход, Паўночная Афрыка |
Класіфікацыя | |
Катэгорыя | Мовы Еўразіі, Мовы Афрыкі |
Настратычныя мовы (гіпотэза)
|
|
Коды моўнай групы | |
ISO 639-2 | — |
ISO 639-5 | — |
Заходнесеміцкія мовы — падгрупа семіцкіх моў. Тэрмін увёў Фрыц Гомель у 1883 годзе[1][2][3].
Гэта класіфікацыя, якую падтрымліваюць семітолагамі Робертам Хецранам і Джонам Хунергардам , падзяляе семіцкую сям’ю на дзве галіны: усходнюю і заходнюю. Першая складаецца з вымерлых эблаіцкай і акадскай моў. У заходнюю трапляе большасць семіцкіх моў, і яна, у сваю чаргу, падзяляецца на падгрупы: эфіасеміцкія, паўднёвааравійскія, арабская і паўночна-заходнія семіцкія мовы (у тым ліку іўрыт, арамейскія мовы і ўгарыцкая мова). Дзве першыя падгрупы (эфіасеміцкія і паўднёвааравійскія) маюць шмат агульнага, і іх часта аб’ядноўваюць у агульную падгрупу (паўднёвасеміцкія).
Класіфікацыя арабскай мовы праблематычная. У больш старых класіфікацыях яго прылічалі да паўднёвасеміцкіх моў. Аднак Хецран і Хунергард аб’ядноўваюць яе з паўночнасеміцкімі мовамі, і разам яны ўтвараюць цэнтральнасеміцкую групу. Некаторыя семітолагі настойваюць на старой класіфікацыі, заснаванай на падабенстве «ламанага множнага ліку».
Некаторыя лінгвісты лічаць, што этэакіпрская мова была заходнесеміцкай мовай.
Зноскі
- ↑ The Semitic Languages: An International Handbook, Chapter V, page 425
- ↑ Aaron D. Rubin The subgrouping of the Semitic languages(нявызн.) // Language and Linguistics Compass . — Blackwell Publishing Ltd, 2008. — Т. 2. — № 1. — С. 61—84. — DOI:10.1111/j.1749-818x.2007.00044.x
- ↑ Fritz Hommel, Die semitischen Volker und Sprachen als erster Versuch einer Encyclopadie der semitischen Sprach- und Alterthums-Wissenschaft, (1883)
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Alice Faber, «Genetic Subgrouping of the Semitic Languages», in Hetzron, ed., 2013, The Semitic Languages, Routledge
- Илья Шифман. Финикийский язык. — Едиториал УРСС, 2003. — ISBN 5-354-00050-5.