Ксерафілы

Ксерафі́лы, сухалю́бы (ад стар.-грэч.: ξερός — сухі і φιλέω — люблю) — тып экстрэмафілаў, арганізмы якія жывуць ва ўмовах вельмі нізкай вільготнасці, і не пераносяць высокую вільготнасць.

Гэтыя арганізмы здольныя пераносіць высокую сухасць паветра ў спалучэнні з высокай тэмпературай. У іх добра развіты механізмы рэгуляцыі воднага абмену і прыстасавання да захавання вады ў арганізме. Многія з іх для падтрымання жыццядзейнасці прыстасаваліся выкарыстоўваць метабалічную ваду, якая ўтвараецца за кошт акіслення ліпідаў.

Літаратура

• Ксерафі́лы // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 8: Канто — Кулі / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1999. — Т. 8. — С. 543. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0144-3 (т. 8).
• Ксерофи́л(ы) // Популярный биологический словарь (руск.) / Н. Ф. Реймерс; Отв. ред. А. В. Яблоков; АН СССР. — М.: Наука, 1991. — С. 237. — 437 с. — 50 000 экз. — ISBN 5-02-005866-1.
• Ксерофильные организмы, ксерофилы // Шадже А. Е., Сиротюк Э. А., Шадже А. И. Словарь терминов по экологии — 2-е изд. доп. и перераб. — Майкоп: Изд-во ФГБОУ ВО «МГТУ», 2016. — С. 22. — 92 с. — 100 экз. (руск.)
• Ксерофилы // Экологический энциклопедический словарь / И. И. Дедю; [Предисл. В. Д. Фёдорова]. — Кишинёв: Гл. ред. Молд. сов. энцикл., 1989. — 406 с. — ISBN 5-88550-006-1 (В пер.). (руск.)
• Ксерофи́лы // Т. 13. Конда — Кун. — М. : Советская энциклопедия, 1973. — С. 524. — (Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров; 1969—1978). (руск.)