Лаўтара Марцінес
Агульная інфармацыя | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Поўнае імя | Лаўтара Хаўер Марцінес | ||||||||||||||||||
Нарадзіўся |
22 жніўня 1997[1][2] (27 гадоў) |
||||||||||||||||||
Грамадзянства | Аргенціна | ||||||||||||||||||
Рост | 177 см[3] | ||||||||||||||||||
Вага | 72 кг[4] | ||||||||||||||||||
Пазіцыя | нападнік | ||||||||||||||||||
Інфармацыя пра клуб | |||||||||||||||||||
Клуб | Інтэрнацыянале | ||||||||||||||||||
Нумар | 45 | ||||||||||||||||||
Маладзёжныя клубы | |||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||
Клубная кар’ера[* 1] | |||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||
Нацыянальная зборная[* 2] | |||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||
Узнагароды і медалі | |||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Лаўта́ра Марці́нес (ісп.: Lautaro Martínez; нар. 22 жніўня 1997) — аргенцінскі футбаліст, нападнік італьянскага клуба «Інтэрнацыянале» з Мілана і нацыянальнай зборнай Аргенціны. Чэмпіён свету 2022 года, уладальнік Кубка Амерыкі 2021 года. Першапачаткова намагаўся гуляць цэнтральнага абаронцу ў юнацтве, але пазней перакваліфікаваўся ў нападніка.
Клубная кар’ера
[правіць | правіць зыходнік]Марцінес з малых гадоў пайшоў па слядах бацькі, які таксама быў прафесійным футбалістам. Займацца футболам пачаў у клуба роднага горада «Лайнерс». Яшчэ ў юнацтве таленавітага хлопца запрыкмецілі ў «Расінгу». У выніку ў студзені 2014 года ігрок далучыўся да клуба, але першы час сумаваў па Баіі-Бланцы, і нават хацеў вярнуцца дадому. Толькі дзякуючы таварышу па камандзе застаўся ў клубе і здабыў месца ў асноўным складзе рэзервовай каманды. У 2015 годзе футбалістам цікавіўся мадрыдскі «Рэал», але Марцінес вырашыў застацца ў Аргенціне. Яго бацька Марыа пазней заявіў, што ігрок вырашыў застацца ў «Расінгу», бо не быў падрыхтаваны да сыходу з клуба[5]. Яго дэбют у аргенцінскай лізе адбыўся 1 лістапада 2015 года, калі ён выйшаў на гульнявую пляцоўку на замену Дыега Міліта ў пераможным матчы 3:0 супраць клуба «Крусера-дэль-Нортэ»[6]. 17 красавіка 2016 года нападнік быў выдалены з поля ў матчы супраць «Архенцінас Хуніярс» (2:2)[7]. А першы свой гол забіў у матчы супраць «Уракана» ў лістападзе 2016 года[7]. Сапраўдны шанц футбаліст атрымаў па атрыманні пашкоджання асноўнага форварда клуба Лісандра Лопеса. Марцінес удала скарыстаўся мажлівасцю і, атрымаўшы больш гульнявога часу, забіў у 23 матчах лігі 9 галоў[7][8]. Цікавасць да іграка адразу з’явілася ў мадрыдскага «Атлетыка», але ігрок зноў застаўся ў «Расінгу». 27 лютага 2018 года нападнік тройчы трапна адправіў мяч у браму бразільскага «Крузейру» ў матчы розыгрышу Кубка Лібертадорэс (4:2). У хуткім часе стала вядома, што Марцінес далучыцца да складу італьянскага «Інтэрнацыянале».
«Інтэрнацыянале»
[правіць | правіць зыходнік]Марцінес афіцыйна далучыўся да складу «нерадзуры» 4 ліпеня 2018 года і каштаваў міланцам 22,7 млн еўра. Паводле кантракта тэрмін дагавора павінен быў трываць пяць гадоў[9]. Нападнік пачаў забіваць за свой новы клуб яшчэ ў перадсезонных таварыскіх матчах. Дэбют у Серыі А адбыўся 19 жніўня, калі ігрок з’явіўся ў матчы супраць «Сасуола», дзе «Інтэр» трываў паражэнне з мінімальным лікам 1:0[10]. 29 верасня на «Сан-Сіра» футбаліст адправіў мяч у браму «Кальяры», а гаспадары перамаглі з лікам 2:0. Толькі ў другой палове сезона 2018/19 аргенцінец пачаў з’яўляцца ў кожным матчы, бо ягоны зямляк Маўра Ікардзі прапусціў шэраг матчаў з асабістых прычын[11]. У сваім першым міланскім дэрбі Марцінес спачатку асіставаў Маціясу Весіна, а потым у другой палове сам адзначыўся голам з пенальці, дзякуючы часу «Інтэрнацыянале» перамог «Мілан» з лікам 3:2[12]. У выніку «нерадзуры» здабылі трэцяе месца ў розыгрышы Серыі А, упершыню такое высокае з сезона 2011/12.
2 кастрычніка 2019 года Марцінес забіў свой першы гол у Лізе чэмпіёнаў у матчы супраць «Барселоны», аднак гэта не выратавала італьянцаў ад паражэння (2:1). 17 жніўня 2020 года аргенцінец двойчы забіў у браму данецкага «Шахцёра» (5:0), здабыўшы для клуба квіток у фінал Лігі Еўропы 2019/2020. 8 сакавіка 2022 года Марцінес забіў год у матчы супраць «Ліверпула» на «Энфілдзе», чым здабыў для клуба перамогу з лікам 0:1.
Міжнародная кар’ера
[правіць | правіць зыходнік]Марцінес з 2017 года пачаў прыцягвацца да зборных Аргенціны розных узростаў. 12 сакавіка 2018 года Марцінес атрымаў свой першы выклік у нацыянальную зборную Аргенціны на таварыскія матчы супраць зборных Італіі і Іспаніі[13]. 27 сакавіка ён дэбютаваў у матчы супраць іспанцаў, замяніўшы на пляцоўцы Гансала Ігуаіна[14]. У маі 2018 года ён быў далучыны да заўякі зборнай Аргенціны на чэмпіянат свету 2018, але пазней быў выкраслены са спісу[15][16]. У таварыскім матчы ў канцы 2018 года супраць зборнай Ірака забіў свой першы гол за зборную[17]. Наступным годам дэбютаваў у розыгрышы Кубка Амерыкі 2019, дзе поруч з таварышамі здабыў бронзавыя медалі. 10 верасня 2019 года ў таварыскім матчы супраць зборнай Мексікі адзначыўся хет-трыкам (4:0).
Дасягненні
[правіць | правіць зыходнік]«Інтэрнацыянале»:
- Чэмпіён Італіі: 2021
- Уладальнік Кубка Італіі (2): 2022, 2023
- Уладальнік Суперкубка Італіі (2): 2021, 2022
Зборная Аргенціны:
- Чэмпіён свету: 2022
- Пераможца Кубка Амерыкі: 2021
- Пераможца Фіналісімы: 2022
Зноскі
- ↑ Lautaro Martínez // Transfermarkt — 2000. Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Lautaro Martínez // FBref.com
- ↑ Almanacco illustrato del calcio — Panini, 2022. — P. 229. — ISSN 1129-3381
- ↑ Almanacco illustrato del calcio — Panini, 2018. — P. 229. — ISSN 1129-3381
- ↑ Siffredi, Charly (21 November 2017). «Lautaro Martinez’s father reveals rejection of Real Madrid in 2015». Marca.
- ↑ Edwards, Danie (17 February 2017). «Coveted by Arsenal & Real Madrid: Meet Racing Club’s whizzkid Lautaro Martinez». Goal.
- ↑ а б в Estevez, Martin (10 May 2017). «Lautaro Martínez, tradición familiar». El Grafico.
- ↑ «Report: Atletico Madrid Inks Rising Argentine Star Lautaro Martinez to Long-Term Deal». Sports Illustrated.
- ↑ Strachan, Iain (4 July 2018). «Lautaro Martinez completes Inter move». Goal.
- ↑ Marcovitch, Joe (19 August 2018). «Sassuolo 1-0 Inter: Report, Ratings & Reaction as the Nerazzurri Slip to Defeat in Serie A Opener». 90min.
- ↑ Tomás Pavel; Ibarra Meda (15 February 2019). «Lautaro Martinez, Mauro Icardi’s worthy successor at Inter» Архівавана 1 жніўня 2020.. Ronaldo.com.
- ↑ «Milano is still Nerazzurro: Milan 2-3 Inter!». Inter Milan.
- ↑ «Lista de convocados». AFA.
- ↑ «WATCH: Isco Hat Trick Leads Spain’s 6-1 Rout Over Messi-Less Argentina». Sports Illustrated
- ↑ «Revealed: Every World Cup 2018 squad». Goal.
- ↑ «Icardi cut from Argentina’s 23-man World Cup squad». Goal.
- ↑ Creek, Stephen (12 October 2018). «Inter’s Lautaro Martinez thrilled with debut Argentina goal». Goal.
- Нарадзіліся 22 жніўня
- Нарадзіліся ў 1997 годзе
- Нарадзіліся ў правінцыі Буэнас-Айрэс
- Асобы
- Спартсмены паводле алфавіта
- Футбалісты паводле алфавіта
- Футбалісты Аргенціны
- Ігракі зборнай Аргенціны па футболе
- Ігракі ФК Расінг Авельянеда
- Ігракі ФК Інтэрнацыянале Мілан
- Чэмпіёны свету па футболе
- Чэмпіёны Паўднёвай Амерыкі па футболе