Перайсці да зместу

Луіза Ульрыка Пруская

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Луіза Ульрыка Пруская
шведск.: Lovisa Ulrika av Preussen
Сцяг Каралева-кансорт Швецыі
1751 — 1771
Папярэднік Фрэдрык I
Пераемнік Сафія Магдалена Дацкая
Нараджэнне 24 ліпеня 1720(1720-07-24)[1][2][…]
Смерць 16 ліпеня 1782(1782-07-16)[1][3][…] (61 год)
Месца пахавання
Род Гогенцолерны
Імя пры нараджэнні ням.: Luise Ulrike von Preußen
Бацька Фрыдрых Вільгельм I[1]
Маці Сафія Даратэя Гановерская[1]
Муж Адольф Фрэдрык[5][1]
Дзеці Карл XIII, Густаў III[6], Фрэдэрык Адольф Шведскі[d], Сафія Альберціна Шведская[d] і son of von Holstein-Gottorp[d][7]
Веравызнанне лютэранства
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Луіза Ульрыка Пруская, таксама Ловіса Ульрыка Пруская (ням.: Luise Ulrike von Preußen, шведск.: Lovisa Ulrika av Preussen; 24 ліпеня 1720 — 16 ліпеня 1782) — пруская прынцэса, дачка караля Фрыдрыха Вільгельма I, малодшая сястра Фрыдрыха Вялікага. З 1751 года — каралева Швецыі.

Біяграфія

[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзілася ў сям’і караля Прусіі Фрыдрыха Вільгельма I і яго жонкі Сафіі Даратэі Гановерскай. Яна была пятай з шасці дачок прускага манарха. У адрозненне ад іншых дзяцей караля-салдата бойкая прынцэса праяўляла жывую цікавасць да ваеннай справы і заслужыла гэтым любоў свайго бацькі.

29 жніўня 1744 года 24-гадовая Луіза Ульрыка па патрабаванні свайго брата Фрыдрыха II Прускага выйшла замуж за шведскага кронпрынца Адольфа Фрэдрыка з Гольштэйн-Готарпскай дынастыі, пасля абранага каралём Швецыі ў 1751 годзе. У 1747 годзе Фрыдрых II заключыў саюз са Швецыяй, паводле якога Прусія абавязалася аказаць Швецыі дапамогу ў выпадку пагрозы з боку Расіі. Ажыўленая перапіска брата і сястры, у якой кароль Прусіі дзеліцца сваім ваенным вопытам, сведчыць аб іх блізкіх адносінах.

У 1751 годзе муж Луізы Ульрыкі ўзышоў на трон Швецыі, і вакол манархавай пары сфарміравалася прыдворная партыя, у якую спачатку ўваходзілі іх блізкія сябры з вышэйшай арыстакратыі, а таксама прадстаўнікі літаратуры і мастацтва, якіх прыцягнула захопленая мастацтвам каралева. Пазней у прыдворную партыю ўступалі афіцэры і чыноўнікі, якія пакідалі старыя партыі ў надзеі на асабістыя выгоды. Прыдворная партыя адрознівалася ад партыі капелюшоў і партыі каўпакоў: яна не была звязаная ні з адным з саслоўяў і не вылучала ніякай палітычнай ці эканамічнай праграмы. Яе ідэя складалася ў прынцыповым процідзеянні парламенцкай Канстытуцыі і ўмацаванні каралеўскай улады.

На рыксдагу 1751—1752 гадоў прыдворная партыя дамаглася некаторых прывілеяў для манархавай пары без якіх-небудзь кардынальных змен у сістэме ўлады. Канфлікт паміж прыдворнай партыяй і партыяй капелюшоў працягваў абвастрацца. Кульмінацыя наступіла ў 1756 годзе, калі быў папярэджаны дзяржаўны пераварот, арганізаваны бліжэйшымі сябрамі каралевы Луізы Ульрыкі. Змоўшчыкі былі своечасова выкрытыя, некалькі членаў прыдворнай партыі былі прысуджаныя да смяротнага пакарання або вымушана адправіліся ў эміграцыю. Парламент вынес каралеве строгае папярэджанне.

Па патрабаванні брата Фрыдрыха II Луіза Ульрыка вярнулася на радзіму ў Прусію праз 28 гадоў пражывання ў Швецыі пасля смерці мужа. Луізу Ульрыку, характар якой з узростам толькі псаваўся, тым не менш сустрэлі з вялікім цяплом. Адносіны з сынам Густавам III заставаліся нацягнутымі.

Нашчадкі

[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. ↑ а б в г д е ё Lovisa Ulrika — 1917.
  2. ↑ Lundy D. R. Luise Ulrike Prinzessin von Preußen // The Peerage Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. ↑ Luise Ulrike Luise Ulrike von Preußen, spätere Königin von Schweden // FemBio database Праверана 9 кастрычніка 2017.
  4. ↑ Olsson M. Riddarholmskyrkan - inventories and graves — 1937. — С. 412. Праверана 19 лютага 2019.
  5. ↑ (unspecified title) Праверана 7 жніўня 2020.
  6. ↑ Union List of Artist Names — 2014. Праверана 22 мая 2021.
  7. ↑ Lundy D. R. The Peerage

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]
Узята з "https://be.wikipedia.org/wiki/Луіза_Ульрыка_Пруская"