Ходзё (род)

Ходзё
яп.: 北条氏
Апісанне герба: Камон роду Ходзё — тры драконавыя лускавінкі
Родапачынальнік	Ходзё Такімаса[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Род Ходзё (яп.: 北条氏 Хо:дзё:-сі) — самурайскі род, які знаходзіўся ва ўладзе ў феадальнай Японіі ў XIII—XIV стст.

Гісторыя

Роду Ходзё належала памесце ў правінцыі Ідзу. У XII стагоддзі фамілія Ходзё пашырыла свае ўладанні ў раёне Канто і ператварыла мясцовых самураяў у сваіх васалаў. Глава дому, Ходзё Такімаса (1138—1215), парадніўшыся з сям’ёй Мінамота-но Ёрытома, дапамог апошняму заснаваць Камакурскі сёгунат. 16 рэгентаў (сікэнаў) Ходзё больш за стагоддзе (1203—1333) былі фактычнымі кіраўнікамі Японіі пры дынастыі сёгунаў Мінамота і губернатарамі Кіёта.

З сярэдзіны XIII стагоддзя ўлада роду Ходзё стала слабець. Цяжкія наступствы мелі паходы манголаў Хубілая на Японію ў 1274 і 1281 гадах. У 1333 годзе войскі Асікагі Такаўдзі і Ніты Ёсісады знішчылі сёгунат Мінамота і ўладу Ходзё. Апошні рэгент Ходзё Такатокі (1303—1333), прытрымліваючыся кодэксу самурая, скончыў жыццё самагубствам.

Літаратура

• Рай Санъё Книга IV. Эпилог к истории рода Минамото. Род Ходзё // Неофициальная история Японии : [яп.] = Нихон гайси : в 22 т. — Мидзо, 1836—1837.