Беларускае Слова (1926)/1927/3/Сонэт

Сонэт Верш Аўтар: Максім Багдановіч 1927 Крыніца: Часопіс «Беларускае слова», № 3 (32). 30 студзеня 1927 г., б. 2

Іншыя публікацыі гэтага твора: Санэт (Прынадна вочы зьзяюць да мяне…).

Прапануем да спампаваньня!

Максім Багдановіч.

СОНЭТ^[1].

Прынадна вочы зьяюць да мяне;
Чароўна усьміхаючыся, губы
Аткрылі буйныя бялеючыя зубы…
Ласкавы шэпт… Гарачай хваляй мкне

Кроў к сэрцу маяму. Мана ўсё, або не?
Ці верыць мілым абяцанкам любы?
Мо‘ гэты жар, пылаючы для згубы,
Хавае сьцюжу пад сабой на дне?

Так, іншы раз, над соннаю зямлёю
Агністаю дугою залатою
Прарэжа цемень яркі метэор.

Гарыць ён, іскры сыпе і нясецца,
Бліскаючы мацней ад ясных зор, —
А ў глыбіне халодным астаецца.

1. Гэты верш М. Багдановіча, выяўляючы першарадную літэратурную цэнннасьць, не ўвайшоў у зьмест вядомага „Вянка“, а толькі друкаваўся ў аднэй з беларускіх газэт, дзеля таго мала знаёмы беларускаму грамадзянству