meur

Gwelet ivez : Meur, meür

Brezhoneg

Etimologiezh

Testeniekaet en henvrezhoneg (mor).

Meneget er C'hatolikon.

Da geñveriañ gant ar gerioù mawr en kembraeg, mur en kerneveureg, mór en iwerzhoneg ha maros en galianeg.

Anavezet evel anv-tiegezh : Le Meur, Meuric, Meurou.

Anv-gwan

Derez	Furm
Derez-plaen	meur
Derez-uheloc'h	meuroc'h
Derez-uhelañ	meurañ
Derez-estlammiñ	meurat

meur /ˈmøːr/

1. Bras e bouez en ur gevredigezh (diwar-benn an dud).
   • Un den meur.
2. Pennañ, galloudusañ (en ur c'henstrollad gerioù, goude an anv-kadarn spizad).
3. meur a ...

Gerioù kevrennek

Anvioù-lec'hioù :

• Ar Gerveur
• Breizh-Veur
• Bonneur
• Enez-Veur
• Kernev-Veur
• Kerveur
• Lanneur
• Pleuveur
• Ploveur

Gerioù kevrennek all :

• iliz-veur
• kuzul-meur
• lizher-meur
• meurvil
• meurvor
• nemeur
• ozhac’h-meur
• sened-meur
• skol-veur

Deveradoù

• Meurig (anv-tiegezh)
• meuraat
• meurbed
• meurded
• meurdez
• meurdezus
• Meuroù (anv-tiegezh)
• nemeur

Troidigezhioù

• galleg : grand ^(fr) (dans un sens noble) ; principal ^(fr)  ; supérieur ^(fr)  ; suprême ^(fr)
• kembraeg : mawr ^(cy)
• kerneveureg : mur ^(kw)
• saozneg : great ^(en)

Anv-kadarn

meur; liester meurien.

1. Dianav en unander, nemet evel anv-tiegezh: Ar Meur.

Adverb

meur

1. Ger a dalvez da verkañ un niver bras awalc'h.
   • Meur a zen.

• meur a hini
• meur a unan
• meur a wech

Krennlavarioù

• Un daouarn tomm hag ur galon yen
  A ra goap a veur a zen. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 396.), — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 318.)