roched

Brezhoneg

Sellet e vez ouzh ar bajenn pe ar gevrenn-mañ evel un divraz da glokaat e brezhoneg. Mar gouezit tra pe dra diwar-benn danvez ar pennad e c'hellit lakaat ho kouiziegezh da dalvezout dre gemmañ ar bajenn-mañ diouzhtu goude klikañ war al liamm « kemmañ ».

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Anv-kadarn

roched /ˈroʃːet/ benel (furm vihanaat : rochedig, liester : rochedoù)

Pezh dilhad a vez douget gant ar baotred da wiskañ o c'horf-bras
- Toullet eo roched an aotrou hep na zihun. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 79.)
- Dour a vere eus meur a lagad o sellout ouzh ar vartoloded-se, diarc'hen, o roched war var o bragoù, [...]. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 54.)
Lakaat, tennañ, gwiskañ, diwiskañ e roched:
- E Breizh, da vihanañ, e oa gwisket dereat ar baotred a yae da c'houren, gant ur roched leien a c'holoe dezho o c'horf-bras, [...]. — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 35.)
- Diwiskañ a ra e roched. — (Youenn Drezen, Sizhun ar Breur Arturo, Al Liamm, 1971, p. 45.)
- Tennañ a eure prim-ha-prim e borpant-stamm glas-du, lemel e vragoù-flanella da sul, diwiskañ e roched c'hlas ha stlepel e votoù-lien dioutañ. — (Jakez Konan, Lannevern e kañv ha danevelloù all, Al Liamm, 1980, p. 59.)
- Lakaet en do evel just ur roched wenn hag ur c'hloum papilhorig evit degemer an aotrou Dilaser ; [...]. — (Yann Gerven, Brestiz o vreskenn, Al Liamm, 1986, p. 7.)
bezañ an tan e roched un den:
- Ne savis kuit nemet pa voe an tan em roched. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 215.)

Troioù-lavar

Krennlavarioù

Da bep hini yec'hed
C'hwen en e c'holc'hed
Ha laou en e roched

Troidigezhioù

galleg : chemise (d'homme) ^(fr)