tri

Brezhoneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Anv-gwan pegementiñ

Tri

tri /ˈtriː/

1. Niver gourel etre daou ha pevar, gwelout teir.
   • Ur wezh e oa un intañvez kozh ha paour ha he devoa tri mab, KAB 3/11
   • Kaoz a dri, koulz netra evelti. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 241.)
2. kemmadur dre c'hwezhadenniñ
3. kemmadur dre vlotaat er yezh komzet :
   • Me 'm eus tri gi ha tri gazh Hag o-c'hwec'h emaint en noazh (Kanaouenn).

Deveradoù

• triad
• triadenn
• triatletour
• tribenveg
• tribiziek
• tric'hornek
• trifennek
• trimiziek
• tri-ugent
• trivet
• triwec'h
• trizek
• trizuek

Gerioù kevrennek

• hon-tri
• hon-zri
• ho-tri
• o-zri

Krennlavarioù

• Pa erru ur c'holl en ti
  Ez erru daou pe dri.
• Soubenn an tri dra :
  Dour, holen ha bara. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 308.)
• Soubenn an tri zraïg (pe : draïg) :
  Dour, holen ha baraïg. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 308.)

Troidigezhioù

• alamaneg : drei ^(de)
• esperanteg : tri ^(eo)
• finneg : kolme ^(fi)
• galleg : trois ^(fr)
• iwerzhoneg : trí ^(ga)
• katalaneg : tres ^(ca)
• kembraeg : tri ^(cy)

• kerneveureg : tri ^(kw)
• nederlandeg : drie ^(nl)
• okitaneg : tres ^(oc)
• saozneg : three ^(en)
• spagnoleg : tres ^(es)
• turkeg : üç ^(tr)

Raganv

tri

1. E-barzh an tri
   • An tri-mañ, an tri-se.

Kembraeg

Etimologiezh

Kar d'ar ger pevar e brezhoneg.

Anv-gwan pegementiñ

tri

1. Niver gourel etre daou ha pedwar, implijet dirak un anv gourel (tair eo an niver gwregel).
   • Tri dyn ar dri asyn. Tri den war dri azen.
   • Tri chant, tri phen, tri thad ...
   • Tri o ddynion. Tri den, tri a dud.

Raganv-gour

tri

1. Raganv
   • Ble mae'r tri?

Gerioù kar dre o ster

• tair
• trydydd

Esperanteg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Anv-gwan pegementiñ

tri /tri/

1. Tri, teir

Deveradoù

• tria
• trie

triono

Niver a-raok : du	Niveroù en esperanteg	Niver war-lerc'h : kvar