Ekopark Wschodni
54°11′33″N 15°38′20″E/54,192500 15,638889 Teren zalewowy ekoparku w 2007 roku | |
| użytek ekologiczny | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Mezoregion | |
| Data utworzenia |
1996 |
| Akt prawny |
Uchwała Nr XXIX/278/96 Rady Miejskiej w Kołobrzegu z dnia 25 marca 1996 r.[1] |
| Powierzchnia |
385,86 ha |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu kołobrzeskiego  | |
Położenie na mapie Kołobrzegu  | |
| 54°11′33″N 15°38′20″E/54,192500 15,638889
| |
Ekopark Wschodni – użytek ekologiczny zlokalizowany w Kołobrzegu, w granicach Trzebiatowsko-Kołobrzeskiego Pasa Nadmorskiego.
Charakterystyka
[edytuj | edytuj kod]Powołany został przez miasto Kołobrzeg w 1996 roku[2]. Zajmuje powierzchnię 385,86 ha[1] (m.in. Bagicz, Podczele). Obiekt cenny ze względu na walory krajobrazowe, geomorfologiczne, faunistyczne i florystyczne. Zasadniczym elementem użytku była niecka słonawych torfowisk „Solne Bagno”. Obszar znajduje się w wykazie ostoi ptaków europejskiej sieci obszarów chronionych.
24 marca 2010 roku w Ekoparku nastąpiła katastrofa ekologiczna. Olbrzymi napór wody zgromadzonej w Ekoparku po wiosennych roztopach spowodował przerwanie wału z wydm na wysokości kładki rowerowej. Woda stworzyła wyrwę o szerokości około 55-60 metrów oraz zniszczyła drewniany most, który był częścią ścieżki rowerowej[3].
Granice
[edytuj | edytuj kod]Granice Ekoparku Wschodniego stanowią:
- od wschodu: granica gminy miejskiej Kołobrzeg oraz zachodnia granica osiedla mieszkaniowego Podczele,
- od południa: szosa i tor kolejowy Kołobrzeg – Koszalin, z wyłączeniem zespołu sanatoryjno-wczasowego w Podczelu, gruntów ornych między szosą Kołobrzeg – Koszalin a torem kolejowym Kołobrzeg – Koszalin i wschodnią granicą złoża borowiny,
- od zachodu: granica torfowiska Solne Bagno, złoża borowiny leczniczej,
- od północy: plaża Morza Bałtyckiego.
Przyroda
[edytuj | edytuj kod]Odnotowano tu występowanie wielu gatunków ptaków. Występują m.in. perkoz rdzawoszyi (5-6 par w 2005[4]), bąk, kormoran, brodziec czy czapla. W latach 1985, 1990 i 1994 gniazdowały tu pojedyncze pary błotniaka zbożowego[5]. Do spotykanych tu gatunków flory należą: grążel żółty, grzybienie białe, rosiczka okrągłolistna i aster solny[6]. W ekoparku swoje gniazda budują występujące licznie na kołobrzeskiej plaży łabędzie nieme. Żyją tu tysiące żab[6]. W 2015 odkryto tu stanowisko chrząszcza Laccobius minutus[7].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Użytek ekologiczny Ekopark Wschodni. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2018-06-20].
- ↑ Uchwała nr XXIX/278/96 Rady Miejskiej w Kołobrzegu z dnia 25 marca 1996 r. (ze zmianami zawartymi w Uchwale Nr LDC/564/98 z dnia 8 czerwca 1998 r.)
- ↑ Zagłada Ekoparku. [dostęp 2018-04-07]. (pol.).
- ↑ Łukasz Ławicki, Zbigniew Kajzer, Michał Jasiński, Gniazdowanie perkoza rdzawoszyjego Podiceps grisegena i zausznika P. nigricollis na Pomorzu Zachodnim [online].
- ↑ Łukasz Ławicki i inni, Występowanie błotniaka zbożowego Circus cyaneus na Pomorzu Zachodnim w latach 1990–2007 [online].
- ↑ a b Robert Śmigielski, Kołobrzeg miasto – uzdrowisko ; przewodnik, Kołobrzeg: Offset, 2002, ISBN 83-913863-4-1, OCLC 935961112.
- ↑ Czesław Greń, Marek Przewoźny, Marek Miłkowski, Nowe stanowiska gatunków z rodzaju Laccobius Erichson, 1837 (Coleoptera: Hydrophilidae) w Polsce, s. 6 [online].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Ekopark Wschodnina portalu polska-org.pl