Βικιπαίδεια

Ένα Τρελλό... Τρελλό Νοσοκομείο

ΤοΈνα Τρελλό... Τρελλό Νοσοκομείο (αγγλικά: The Hospital) είναι μια αμερικανική σουρεαλιστική σατιρική μαύρη κωμωδία του 1971 σε σκηνοθεσία Άρθουρ Χίλερ [3] και με πρωταγωνιστή τον Τζορτζ Σι Σκοτ ως τον Δρ. Χέρμπερτ Μποκ. Το σενάριο της ταινίας έγραψε ο Πάντι Τσαγιέφσκι, ο οποίος τιμήθηκε με το Όσκαρ Καλύτερου Πρωτότυπου Σεναρίου το 1972. [4] Ο Τσαγιέφσκι είναι επίσης ο αφηγητής στην ταινία και ένας από τους παραγωγούς. Είχε τον απόλυτο έλεγχο της επιλογής των ηθοποιών και του περιεχομένου της ταινίας.

Ένα Τρελλό... Τρελλό Νοσοκομείο
(The Hospital)
ΣκηνοθεσίαΆρθουρ Χίλερ
ΠαραγωγήΧάουαρντ Γκόντφριντ
Πάντι Τσαγιέφσκι
ΣενάριοΠάντι Τσαγιέφσκι
ΠρωταγωνιστέςΤζορτζ Σι Σκοτ
Νταϊάνα Ριγκ
ΜουσικήΜορίς Σαρντίν
ΦωτογραφίαΒίκτορ Τζ. Κέμπερ
ΜοντάζΈρικ Άλμπερτσον
ΔιανομήUnited Artists
Πρώτη προβολή14  Δεκεμβρίου 1971 (Νέα Υόρκη)[1], 11  Μαΐου 1972 (Ηνωμένο Βασίλειο)[1], Ιουνίου 1972 (22nd Berlin International Film Festival)[1], 16  Ιουνίου 1972 (Ιρλανδία)[1], 26  Αυγούστου 1972 (Ιαπωνία)[1], 31  Αυγούστου 1972 (Μεξικό)[1], 29  Σεπτεμβρίου 1972 (Δανία)[1], 11  Οκτωβρίου 1972 (Γαλλία)[1], Νοέμβριος 1972 (Τουρκία)[1], 3  Νοεμβρίου 1972 (Φινλανδία)[1], 10  Νοεμβρίου 1972 (Γερμανία)[1], 30  Νοεμβρίου 1972 (Αργεντινή)[1], 2  Μαρτίου 1973 (Σουηδία)[1], 30  Ιουλίου 1973 (Νορβηγία)[1], Μάρτιος 1974 (Πολωνία)[1] και 10  Νοεμβρίου 1975 (Μαδρίτη)[1]
Κυκλοφορία14 Δεκεμβρίου 1971
Διάρκεια103 λεπτά
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΓλώσσαΑγγλικά
Ακαθάριστα έσοδα$14,1 εκατομμύρια [2]
$9 εκατομμύρια (ενοικιάσεις)
δεδομένα (π • σ • ε )

Το 1995, το Ένα Τρελλό... Τρελλό Νοσοκομείο διαλέχτηκε για διατήρηση στο Εθνικό Μητρώο Κινηματογράφου των Ηνωμένων Πολιτειών ως «πολιτιστικά, ιστορικά ή αισθητικά σημαντικό». [5]

Πλοκή

Επεξεργασία

Σε ένα πανεπιστημιακό νοσοκομείο του Μανχάταν, η ζωή του Δρ. Μποκ, του Προϊσταμένου της Ιατρικής, είναι σε αποδιοργάνωση καθώς, έχει αφήσει τη γυναίκα του, τα παιδιά του δεν του μιλούν και το άλλοτε αγαπημένο του πανεπιστημιακό νοσοκομείο καταρρέει.

Το νοσοκομείο αντιμετωπίζει τους ξαφνικούς θανάτους δύο γιατρών και μιας νοσοκόμας. Αυτοί αποδίδονται σε τυχαίες ή αναπόφευκτες αποτυχίες παροχής σωστής θεραπείας.

Παράλληλα, οι διοικούντες του νοσοκομείου πρέπει να αντιμετωπίσουν μια διαδήλωση για την προσάρτηση μιας ερειπωμένης διπλανής πολυκατοικίας, από το νοσοκομείο. Η προσάρτηση πρόκειται να χρησιμοποιηθεί ως ένα κέντρο απεξάρτησης ναρκωτικών. Οι σημερινοί ένοικοι του κτιρίου απαιτούν από το νοσοκομείο να τους βρει μελλοντική στέγαση πριν το κτίριο κατεδαφιστεί, παρά το γεγονός ότι το κτίριο είχε κριθεί ακατάλληλο πριν από λίγο καιρό.

Ο Δρ. Μποκ παραδέχεται την σεξουαλική του ανικανότητα και σκέφτεται να αυτοκτονίσει, αλλά ερωτεύεται την Μπάρμπαρα Ντράμοντ, την κόρη ενός ασθενούς που ήρθε από το Μεξικό για τη θεραπεία του. Αυτό δίνει προσωρινά στον Δρ. Μποκ κάτι για να ζήσει, αφού η Μπάρμπαρα τον προκαλεί και ασχολείται μαζί του.

Οι θάνατοι ανακαλύπτεται πως προκλήθηκαν από τον πατέρα της Μπάρμπαρα ως αντίποινα για την «απανθρωπιά» της μοντέρνας ιατρικής θεραπείας. Ο Ντράμοντ δεν αναλαμβάνει καμία ευθύνη, ισχυριζόμενος ότι τα θύματά του θα είχαν σωθεί αν είχαν λάβει έγκαιρη, κατάλληλη θεραπεία, κάτι που δεν έγινε. Ο Δρ. Μποκ και η Μπάρμπαρα χρησιμοποιούν έναν τελευταίο, τυχαίο θάνατο ενός γιατρού στο νοσοκομείο για να κρύψουν τα αδικήματα του Ντράμοντ. Η Μπάρμπαρα σχεδιάζει να πετάξει με τον πατέρα της πίσω στο Μεξικό. Ο Δρ. Μποκ αρχικά προτίθεται να πάει μαζί τους, αλλά την τελευταία στιγμή, ορμώμενος από την αίσθηση της υποχρέωσής του, επιμένει να μείνει στο νοσοκομείο για να μην καταλήξει σε απόλυτο χάος.

Διανομή ρόλων

Επεξεργασία


Παραγωγή

Επεξεργασία

Η ταινία γυρίστηκε στο Metropolitan Hospital Center στη Νέα Υόρκη. Ο Φρανκ Τόμσον σχεδίασε τα κοστούμια για την ταινία. [6]

Υποδοχή

Επεξεργασία

Box office

Επεξεργασία

Η ταινία κέρδισε 9 εκατομμύρια δολάρια από ενοικιάσεις στην Βόρεια Αμερική. [7]

Κριτική υποδοχή

Επεξεργασία

Όταν κυκλοφόρησε το Ένα Τρελλό... Τρελλό Νοσοκομείο, ο κριτικός κινηματογράφου Ρότζερ Ίμπερτ επαίνεσε την ταινία, γράφοντας: «Το Ένα Τρελλό... Τρελλό Νοσοκομείο είναι μια καλύτερη ταινία από ό,τι μπορεί να πιστεύετε. Έχει επικριθεί για την αλλαγή του τόνου στο μέσο της, αλλά ίσως οδεύει μόνο σε πιο βαθιά, γρήγορα νερά. [...] Το παράξενο και απροσδόκητο τέλος του Τσαγιέφσκι (sic) υποδηλώνει ότι οι άντρες—ακόμα και οι τρελοί—μπορούν ακόμα να χρησιμοποιούν τα ιδρύματα για τον δικό τους ιδιωτικό σκοπό». [8]

Οι New York Times βρήκαν την ταινία «μια πολύ σοβαρή (στην πραγματικότητα, ίσως, λίγο υπερβολικά σοβαρή), πολύ αστεία μελοδραματική φάρσα ... (αυτή) δεν είναι, όπως μπορεί να σας κάνουν να πιστεύετε, το είδος της ευσεβούς λογοτεχνίας εντός του ιδρύματος που ο Άρθουρ Χέιλι αναπαράγει για να ικανοποιήσει τις λέσχες βιβλίων, αν όχι τις μούσες, ούτε είναι πραγματικά ένα από αυτά τα καταστήματα τρόμου που δεν λειτουργούν επαγγελματικά και είναι τόσο χρήσιμα για την απόκτηση διαλέξεων για άντρες γιατρούς ... η ευφυΐα του συγγραφέα και το μοναδικό μόνο προσφάτως ασκημένο του χάρισμα για την φαντασία ... σώζει το «Ένα Τρελλό... Τρελλό Νοσοκομείο» από μερικές σοβαρές κρίσεις που, προς το τέλος, ξεπερνούν την ταινία όταν αισθάνεται ότι καλείται να πιστοποιήσει τους σοβαρούς σκοπούς της και να βάλει σε μία ευθεία γραμμή την περίεργη πλοκή της ... Ο κύριος Χίλερ ... παίρνει εξαιρετικές ερμηνείες από τα αστέρια του (και) έχει οργανώσει τέλεια την ταινία σε ρόλους τόσο μικρούς που εξαρτώνται—υποψιάζομαι—τόσο από τον φυσικό τρόπο όσο και από το υποκριτικό ταλέντο». [9]

Πιο πρόσφατα, ο κριτικός κινηματογράφου Ντένις Σβάρτς έδωσε στην ταινία μια ήπια θετική κριτική, γράφοντας: «Το μαύρο χιούμορ ήταν η σωτήρια χάρη της μελοδραματικής φάρσας· η ταινία χρησιμοποιεί τα αιχμηρά όργανά της για να κόψει μέσα στο πετσί των ασυγκίνητων θεσμοθετημένων παρόχων υγειονομικής περίθαλψης όπως η ταινία του Μάικλ Μουρ, Sicko κάνει το 2007 στους χοντρούς γάτους του Οργανισμού Διατήρησης της Υγείας. Το μοναδικό μου παράπονο ήταν ότι θα μπορούσε να είναι καλύτερη, καθώς ο Τσαγιέφσκι έφερε σε πέρας τον ρόλο του όπως και ο Σκοτ. Παρόλα αυτά η ταινία εξομαλύνεται καθώς ο σκηνοθέτης χάνει τον δρόμο του μέσα σε όλη την πίκρα και τις επινοημένες ιστορίες τρόμου και μας αφήνει να κρεμόμαστε για να βρούμε πώς να βγούμε από έναν τόσο ανεπανόρθωτο κόσμο (όπου ο σύγχρονος άνθρωπος θεωρείται ξεχασμένος στο θάνατο).» [10]

Η ταινία έχει βαθμολογία 100% στο Rotten Tomatoes, με μέση βαθμολογία 7,8/10, η οποία βασίζεται σε 12 κριτικές. [11]

Βραβεία και υποψηφιότητες

Επεξεργασία
Βραβείο Κατηγορία Υποψήφιοι Αποτέλεσμα Αναφ.
Βραβεία Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου Α΄ Ανδρικού Ρόλου Τζορτζ Σι Σκοτ Υποψηφιότητα [12]
Καλύτερου Πρωτότυπου Σεναρίου Πάντι Τσαγέφσκι Νίκη
Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βερολίνου Χρυσή Άρκτος Άρθουρ Χίλερ Υποψηφιότητα
Μεγάλο Βραβείο Κριτικής Επιτροπής Νίκη
Έκτακτο Βραβείο της Κριτικής Επιτροπής Νίκη
Βραβεία Βρετανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου Καλύτερος Ηθοποιός σε Πρωταγωνιστικό Ρόλο Τζορτζ Σι Σκοτ (επίσης για το Ένας Καταπληκτικός Ντετέκτιβ) Υποψηφιότητα [13]
Καλύτερο Σενάριο Πάντι Τσαγέφσκι Νίκη[α]
Βραβεία Χρυσής Σφαίρας Καλύτερος Ηθοποιός σε Ταινία – Δράμα Τζορτζ Σι Σκοτ Υποψηφιότητα [14]
Β' Γυναικείου Ρόλου - Κινηματογραφική Ταινία Νταϊάνα Ριγκ Υποψηφιότητα
Καλύτερο Σενάριο – Ταινία Πάντι Τσαγέφσκι Νίκη
Εθνικό Συμβούλιο Προστασίας Ταινιών Εθνικό Μητρώο Κινηματογράφου Εισήχθη [15]
Βραβεία Σωματείου Συγγραφέων της Αμερικής Καλύτερη Κωμωδία – Γραμμένο Απευθείας για την Οθόνη Πάντι Τσαγέφσκι Νίκη [16]

Σημειώσεις

Επεξεργασία
  1. ↑ Ισοφάρισε με τον Λάρι ΜακΜάντρι και τον Πίτερ Μπογκντάνοβιτς για το Η Τελευταία Παράσταση.

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 www.imdb.com/title/tt0067217/releaseinfo.
  2. ↑ «The Hospital, Box Office Information». The Numbers. Ανακτήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 2012. 
  3. ↑ Note that the film's opening credits explicitly give authorship of the film, not just the screenplay, to Chayefsky, who had complete control over the film's casting and content
  4. ↑ The Hospital  στην IMDb
  5. ↑ «Complete National Film Registry Listing». Library of Congress. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουνίου 2020. 
  6. ↑ Peter Kihiss (June 7, 1977). «Frank Thompson, Top Designer Of Costumes for Stage and Ballet». The New York Times. https://www.nytimes.com/1977/06/07/archives/frank-thompson-top-designer-of-costumes-for-stage-and-ballet.html. 
  7. ↑ "All-time Film Rental Champs", Variety, 7 January 1976 p 44
  8. ↑ Ebert, Roger[νεκρός σύνδεσμος] Chicago Sun-Times, film review, February 7, 1972.
  9. ↑ Canby, Vincent.
  10. ↑ Schwartz, Dennis Αρχειοθετήθηκε 2018-06-03 στο Wayback Machine..
  11. ↑ «The Hospital (1971)». Rotten Tomatoes. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουλίου 2021. 
  12. ↑ «The 44th Academy Awards (1972) Nominees and Winners». Academy of Motion Picture Arts and Sciences. Ανακτήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 2011. 
  13. ↑ «BAFTA Awards: Film in 1973». British Academy of Film and Television Arts. Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2016. 
  14. ↑ «The Hospital». Golden Globe Awards. Ανακτήθηκε στις 28 Δεκεμβρίου 2023. 
  15. ↑ «Complete National Film Registry Listing». Library of Congress. Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2015. 
  16. ↑ «Awards Winners» (στα Αγγλικά). Writers Guild of America Awards. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Δεκεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουνίου 2010. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ένα_Τρελλό..._Τρελλό_Νοσοκομείο&oldid=10719579"