Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας της Πολωνίας (πολωνικά: Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej, συντομότερη μορφή: Prezydent RP) είναι ο αρχηγός κράτους της Πολωνίας. Τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις τους καθορίζονται στο Σύνταγμα της Πολωνίας. Ο πρόεδρος ηγείται της εκτελεστικής εξουσίας. Επιπλέον, ο πρόεδρος έχει το δικαίωμα να διαλύει το κοινοβούλιο σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να ασκήσει βέτο στη νομοθεσία και εκπροσωπεί την Πολωνία στη διεθνή σκηνή.

Πρόεδρος της
Δημοκρατίας της Πολωνίας
Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej
Προεδρική σημαία
Κάτοχος
Άντζεϊ Ντούντα

από 6 Αυγούστου 2015
ΚατοικίαΠροεδρικό Παλάτι, άλλα παλάτια και βίλες
ΈδραΒαρσοβία, Πολωνία
Διορισμός απόΛαϊκή ψήφος
Διάρκεια θητείαςΠέντε έτη
Δημιουργία11 Δεκεμβρίου 1922 (original)
19 Ιουλίου 1989 (current)
Πρώτος κάτοχοςΓιούζεφ Πιουσούτσκι (Ως Αρχηγός Κράτους) Γκάμπριελ Ναρουτόβιτς
Ρίσαρντ Κατσορόφσκι (τρέχουσα μορφή)
Μισθός294.000 ζλότι, ετησίως[1]
Ιστοσελίδαhttp://www.prezydent.pl

Ο πρώτος Πρόεδρος της Πολωνίας, Γκάμπριελ Ναρουτόβιτς, ορκίστηκε πρόεδρος της Δεύτερης Πολωνικής Δημοκρατίας στις 11 Δεκεμβρίου 1922. Εξελέγη από την Εθνοσυνέλευση (το Σέιμ και τη Γερουσία) σύμφωνα με τους όρους του Συντάγματος του Μαρτίου του 1921. Ο Ναρουτόβιτς δολοφονήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 1922. Προηγουμένως, ο Γιούζεφ Πιουσούτσκι ήταν «αρχηγός κράτους» (Naczelnik Państwa) σύμφωνα με το προσωρινό Μικρό Σύνταγμα του 1919. Το 1926, ο Πιουσούτσκι οργάνωσε το «Πραξικόπημα του Μαΐου», ανέτρεψε τον Πρόεδρο Στανίσουαφ Βοϊτσεχόφσκι και έβαλε την Εθνοσυνέλευση να εκλέξει έναν νέο, τον Ιγκνάτσι Μοστσίτσκι, εγκαθιδρύοντας έτσι το «καθεστώς Σανάτσια». Πριν από το θάνατο του Πιουσούτσκι, το κοινοβούλιο ψήφισε ένα πιο αυταρχικό Σύνταγμα του Απριλίου του 1935 (δεν συμφωνεί με τις διαδικασίες τροποποίησης του Συντάγματος του Μαρτίου του 1921).[2] Ο Μοστσίτσκι συνέχισε ως πρόεδρος μέχρι που παραιτήθηκε το 1939 στον απόηχο της γερμανικής εισβολής στην Πολωνία. Ο Μοστσίτσκι και η κυβέρνησή του εξορίστηκαν στη Ρουμανία, όπου ο Μοστσίτσκι φυλακίστηκε. Στο Ανζέ της Γαλλίας, ο Βουαντίσουαφ Ρατσκιέβιτς, τότε ο πρόεδρος της Γερουσίας, ανέλαβε την προεδρία μετά την παραίτηση του Μοστσίτσκι στις 29 Σεπτεμβρίου 1939.[3] Μετά την πτώση της Γαλλίας, ο πρόεδρος και η πολωνική εξόριστη κυβέρνηση εκκενώθηκαν στο Λονδίνο. Η μεταφορά από τον Μοστσίτσκι στον Ρατσκιέβιτς έγινε σύμφωνα με το άρθρο 24 του Συντάγματος του Απριλίου 1935.[4][5] Τον Ρατσκιέβιτς ακολούθησε μια διαδοχή εξόριστων προέδρων, από τους οποίους ο τελευταίος ήταν ο Ρίσαρντ Κατσορόφσκι.

Το 1945–54, η Πολωνία έγινε μέρος της σοβιετικής ελεγχόμενης Κεντρικής-Ανατολικής Ευρώπης. Ο Μπολέσουαφ Μπιέρουτ ανέλαβε τα ηνία της κυβέρνησης και τον Ιούλιο του 1945 αναγνωρίστηκε διεθνώς ως αρχηγός του κράτους. Η Γερουσία καταργήθηκε το 1946 με το δημοψήφισμα του πολωνικού λαού . Όταν το Σέιμ ψήφισε το Μικρό Σύνταγμα του 1947, βασισμένο εν μέρει στο Σύνταγμα του Μαρτίου του 1921, ο Μπιέρουτ εξελέγη πρόεδρος από αυτό το σώμα. Υπηρέτησε έως ότου το Σύνταγμα της Λαϊκής Δημοκρατίας της Πολωνίας του 1952 κατάργησε το αξίωμα του προέδρου.[6]

Μετά τις τροποποιήσεις του 1989 στο σύνταγμα που αποκατέστησαν την προεδρία,[7] ο Βόιτσεχ Γιαρουζέλσκι, ο τότε αρχηγός του κράτους, ανέλαβε τα καθήκοντά του. Στις πρώτες άμεσες προεδρικές εκλογές της Πολωνίας, ο Λεχ Βαλέσα κέρδισε και ορκίστηκε στις 22 Δεκεμβρίου 1990. Το αξίωμα του προέδρου διατηρήθηκε στο Σύνταγμα της Πολωνίας που ψηφίστηκε το 1997. Το σύνταγμα προβλέπει πλέον τις απαιτήσεις, τα καθήκοντα και την εξουσία του αξιώματος.

Ο Πρόεδρος της Πολωνίας εκλέγεται απευθείας από τον λαό για να υπηρετήσει για πέντε χρόνια και μπορεί να επανεκλεγεί μόνο μία φορά. Σύμφωνα με τις διατάξεις του Συντάγματος, ο Πρόεδρος εκλέγεται με απόλυτη πλειοψηφία. Εάν κανένας υποψήφιος δεν καταφέρει να περάσει αυτό το όριο, διεξάγεται δεύτερος γύρος ψηφοφορίας με τη συμμετοχή των δύο υποψηφίων με τον μεγαλύτερο και δεύτερο μεγαλύτερο αριθμό ψήφων αντίστοιχα.

Για να εγγραφεί κάποιος ως υποψήφιος στις προεδρικές εκλογές, πρέπει να είναι Πολωνός πολίτης, να είναι τουλάχιστον 35 ετών την ημέρα του πρώτου γύρου των εκλογών και να συγκεντρώσει τουλάχιστον 100.000 υπογραφές εγγεγραμμένων ψηφοφόρων.

Εξουσίες

Επεξεργασία
 
Προεδρικό Παλάτι στην οδό Κρακόφσκιε Πσεντμιέστσιε στη Βαρσοβία, με έφιππο άγαλμα του Πρίγκιπα Γιούζεφ Πονιατόφσκι από τον Μπέρτελ Θόρβαλντσεν. Λειτουργεί ως η επίσημη έδρα της προεδρίας.

Ο Πρόεδρος έχει ελεύθερη επιλογή στην επιλογή του Πρωθυπουργού, ωστόσο στην πράξη συνήθως αναθέτει το καθήκον του σχηματισμού νέας κυβέρνησης σε έναν πολιτικό που υποστηρίζεται από το πολιτικό κόμμα με την πλειοψηφία των εδρών στο Σέιμ (συνήθως, αν και όχι πάντα, είναι ο αρχηγός αυτού του πολιτικού κόμματος).

Ο Πρόεδρος έχει το δικαίωμα να κινήσει τη νομοθετική διαδικασία. Έχουν επίσης την ευκαιρία να το επηρεάσουν άμεσα χρησιμοποιώντας το βέτο τους για να σταματήσουν ένα νομοσχέδιο. Ωστόσο, το βέτο μπορεί να ακυρωθεί με πλειοψηφία τριών πέμπτων παρουσία τουλάχιστον του μισού του καταστατικού αριθμού των μελών του Σέιμ (230). Πριν υπογράψει ένα νομοσχέδιο, ο Πρόεδρος μπορεί επίσης να ζητήσει από το Συνταγματικό Δικαστήριο να επαληθεύσει τη συμμόρφωσή του με το Σύνταγμα, το οποίο στην πράξη επηρεάζει αποφασιστικά τη νομοθετική διαδικασία.

Στο ρόλο του ως ανώτατου εκπροσώπου του πολωνικού κράτους, ο Πρόεδρος έχει την εξουσία να επικυρώνει και να ανακαλεί διεθνείς συμφωνίες, να διορίζει και να ανακαλεί πρεσβευτές και να αποδέχεται επίσημα τις διαπιστεύσεις εκπροσώπων άλλων κρατών. Ο Πρόεδρος λαμβάνει επίσης αποφάσεις για την απονομή ανώτατων ακαδημαϊκών τίτλων, καθώς και κρατικών διακρίσεων και διαταγών. Επιπλέον, έχουν το δικαίωμα της επιείκειας, δηλ. μπορούν να απορρίψουν τελεσίδικες δικαστικές αποφάσεις (στην πράξη, ο Πρόεδρος συμβουλεύεται τέτοιες αποφάσεις με τον Υπουργό Δικαιοσύνης).

Ο Πρόεδρος είναι επίσης ο Ανώτατος Διοικητής των Ενόπλων Δυνάμεων. Διορίζει τον Αρχηγό του Γενικού Επιτελείου και τους διοικητές όλων των υπηρεσιακών κλάδων. Σε καιρό πολέμου διορίζουν τον Ανώτατο Διοικητή των Ενόπλων Δυνάμεων και μπορούν να διατάξουν γενική επιστράτευση. Ο Πρόεδρος εκτελεί τα καθήκοντά του με τη βοήθεια των ακόλουθων γραφείων: της Καγκελαρίας του Προέδρου, του Γραφείου Εθνικής Ασφάλειας και του Σώματος Συμβούλων του Προέδρου.

Προεδρικές κατοικίες και ακίνητα

Επεξεργασία
 
Το Παλάτι Μπελβέντερ, συχνά γνωστό απλώς ως «Belvedere», είναι η παραδοσιακή και σημερινή επίσημη κατοικία του Προέδρου.

Αρκετά ακίνητα ανήκουν στο Γραφείο του Προέδρου και χρησιμοποιούνται από τον Αρχηγό του Κράτους ως επίσημη κατοικία, ιδιωτική κατοικία, κατοικία για επίσκεψη ξένων αξιωματούχων, κ.λπ.

  • Προεδρικό Παλάτι της Βαρσοβίας, είναι το μεγαλύτερο παλάτι στη Βαρσοβία και η επίσημη έδρα του Προέδρου της Δημοκρατίας της Πολωνίας από το 1993. Ο πρώτος προεδρικός ένοικος ήταν ο Λεχ Βαλέσα όταν μετακόμισε στο Παλάτι από το Μπελβέντερ το 1994.
  • Μπελβέντερ, στη Βαρσοβία, ήταν η επίσημη έδρα του Προέδρου μέχρι το 1993 και σήμερα ανήκει στο Γραφείο του Προέδρου ως η επίσημη κατοικία του Προέδρου και χρησιμοποιείται από τον Πρόεδρο και την κυβέρνηση για τελετουργικούς σκοπούς. Το παλάτι χρησιμεύει επίσης ως επίσημη κατοικία αρχηγών κρατών σε επίσημες επισκέψεις στην Πολωνία και άλλους σημαντικούς επισκέπτες.
  • Προεδρικό Κάστρο στη Βίσουα, σε ένα κάστρο που χτίστηκε για τους Αψβούργους ως εξοχική κατοικία κυνηγιού, το οποίο ξαναχτίστηκε μεταξύ 1929-1931 και χρησιμοποιήθηκε ως κατοικία αναψυχής από τον Πρόεδρο Ιγκνάτσι Μοστσίτσκι. Από το 2002 είναι και πάλι ιδιοκτησία του Προέδρου, ανακαινίστηκε και άνοιξε το 2005 από τον Πρόεδρο Αλεξάντερ Κφασνιέφσκι. Σήμερα είναι ψυχαγωγικό και συνεδριακό κέντρο για τον Πρόεδρο και ξενοδοχείο.
  • Κατοικία του Προέδρου της Δημοκρατίας της Πολωνίας στο Γούτσιεν.
  • Αρχοντικό του Προέδρου της Δημοκρατίας της Πολωνίας στο Τσιεχοτσίνεκ.
  • Προεδρική κατοικία «Jurata-Hel» στο Χελ. Το παράκτιο καταφύγιο του προέδρου στη Βαλτική.
  • Θερινή κατοικία στη χερσόνησο Χελ
  • Προεδρική Βίλα στο Πρόμνικ
  • Προεδρική Βίλα στο Κλαρίσεφ

Προσωρινός Πρόεδρος της Πολωνίας

Επεξεργασία
 
Το γραφείο του προέδρου στο Προεδρικό Παλάτι της Βαρσοβίας.

Το σύνταγμα ορίζει ότι ο Πρόεδρος είναι εκλεγμένο αξίωμα, δεν υπάρχει άμεσα εκλεγμένη προεδρική γραμμή διαδοχής. Εάν ο Πρόεδρος δεν είναι σε θέση να εκτελέσει τις εξουσίες και τα καθήκοντά του, ο Διευθύνων του Σέιμ θα έχει τις εξουσίες του Προέδρου για 60 ημέρες κατ' ανώτατο όριο μέχρι την προκήρυξη εκλογών.

Στις 10 Απριλίου 2010, ένα αεροπλάνο που μετέφερε τον Πολωνό Πρόεδρο Λεχ Κατσίνσκι, τη σύζυγό του και άλλους 94, συμπεριλαμβανομένων πολλών Πολωνών αξιωματούχων, συνετρίβη κοντά στο Αεροδρόμιο Βόρειου Σμολένσκ στη Ρωσία. Δεν υπήρχαν επιζώντες.[8] Ο Μπρονίσουαφ Κομορόφσκι ανέλαβε τις προεδρικές εξουσίες μετά το περιστατικό. Στις 8 Ιουλίου, ο Μπρονίσουαφ Κομορόφσκι παραιτήθηκε από το αξίωμα του Διευθύνων του Σέιμ μετά τη νίκη του στις προεδρικές εκλογές. Σύμφωνα με το σύνταγμα, προσωρινός πρόεδρος έγινε τότε ο Διευθύνων της Γερουσίας, Μπόγκνταν Μπορουσέβιτς. Το απόγευμα ο Γκζέγκος Σχετίνα εξελέγη νέος Διευθύνων του Σέιμ και έγινε προσωρινός πρόεδρος. Ο Σχετίνα υπηρέτησε ως μεταβατικός αρχηγός κράτους μέχρι την ορκωμοσία του Κομορόφσκι στις 6 Αυγούστου.

Πρώην αναπληρωτές πρόεδροι της Πολωνίας:

Δείτε επίσης

Επεξεργασία

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. «Ile zarabia prezydent Polski?». [νεκρός σύνδεσμος]
  2. Garlicki, Andrzej (2001). «Majowa, marcowa, kwietniowa: Kto nam pisał konstytucje (The valley between the March and the April: We who wrote the constitutions)» (στα Πολωνικά). Polityki Cyfrowej. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Οκτωβρίου 2007. 
  3. Rojek, Wojciech (2004). «Chapter 4: The government of the Republic of Poland in exile, 1945–92». Στο: Stachura, Peter D. The Poles in Britain 1940–2000: from betrayal to assimilation. Λονδίνο: Frank Cass. σελ. 33. ISBN 978-0-7146-5562-8. 
  4. Garliński, Józef (1985). Poland in the Second World War. Houndmills, Basingstoke, Hampshire, England: Macmillan. σελ. 48. ISBN 978-0-333-39258-4. 
  5. Jędrzejewicz, Wacław, επιμ. (1946). Poland in the British Parliament 1939–1945 Volume I: British guarantees to Poland to the Atlantic Charter (March 1939 – August 1941). Νέα Υόρκη: Jósef Piłsudski Institute of America for Research in the Modern History of Poland. σελ. 318. 
  6. Simons, William B. (1980). «Constitution of the Polish People's Republic». Στο: Simons, William B. The Constitutions of the Communist World. Alphen ann den Rijn, the Netherlands: Sijthoff & Noordhoff. σελίδες 288–310. ISBN 978-90-286-0070-6. 
  7. «Ustawa z dnia 29 gruduia 1989 r. o zmianie Konstytucja Polski Rzeczypospolitej Ludowej (An Act of 29 December 1989 to amend the Constitution of the Polish People's Republic)». Dz.U. 1989 Nr. 75, pos 444 (στα Πολωνικά). Sejm, Government of Poland. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Απριλίου 2012. 
  8. "Polish President Lech Kaczynski dies in plane crash ", BBC, 10 Απριλίου 2010, Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2010

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία