Μετάβαση στο περιεχόμενο

Καρατζάκιοϊ Σερρών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Νέα σελίδα: {{WikidataCoord|Q124884649}}{{Κωμόπολη χωριό | όνομα = Κάτω Καραντζάκιοϊ | γεωγραφικό διαμέρισμα = Μακεδονίας | περιφέρεια = Κεντρικής Μακεδονίας | νομός = Σερρών | δήμος = Δήμος Σερρών|Σερρώ...
(Καμία διαφορά)

Έκδοση από την 19:06, 16 Μαρτίου 2024

Συντεταγμένες: 41°2′50.86″N 23°23′50.35″E / 41.0474611°N 23.3973194°E / 41.0474611; 23.3973194

Κάτω Καραντζάκιοϊ
Κάτω Καραντζάκιοϊ is located in Greece
Κάτω Καραντζάκιοϊ
Κάτω Καραντζάκιοϊ
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
ΠεριφέρειαΚεντρικής Μακεδονίας
Περιφερειακή ΕνότηταΣερρών
ΔήμοςΣερρών
Δημοτική ΕνότηταΜητρουσίου
Γεωγραφία
Γεωγραφικό διαμέρισμαΜακεδονίας
ΝομόςΣερρών

Το Καρατζάκιοϊ, γνωστό ανά περιόδους και ως Μεγάλο Καρατζάκιοϊ, Άνω Καρατζάκιοϊ ή Κάτω Καρατζάκιοϊ, είναι εγκαταλελειμμένος οικισμός στον σημερινό Δήμο Σερρών της Περιφερειακής Ενότητας Σερρών της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας. Πρόκειται για τον αρχικό οικισμό του σημερινού κατοικημένου χωριού Μονοκκλησιά Σερρών και βρισκόταν σε απόσταση περίπου ενός χιλιομέτρου νοτίως αυτού.[1][2][3][4]

Ονομασία

Στην περιοχή δυτικά της πόλης των Σερρών και κοντά στις όχθες του ποταμού Στρυμόνα, κατά την περίοδο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και έως το 1926, η ονομασία Καρατζάκιοϊ, Καρατζά-Κιοϊ ή Καρατζά αντιστοιχούσε σε τρεις οικισμούς, που βρίσκονταν σε διαφορετικές, αλλά κοντινές μεταξύ τους τοποθεσίες.

Ο πρώτος οικισμός, στον οποίο αναφέρεται και το παρόν λήμμα, βρισκόταν βορειοανατολικά του ποταμού Στρυμόνα, εγκαταλείφθηκε το 1923 και σήμερα δεν σώζονται ίχνη του. Περίπου ένα χιλιόμετρο πιο βόρεια, υπήρχε οθωμανικό τσιφλίκι, στη θέση του οποίου χτίστηκε αργότερα το σημερινό χωριό Μονοκκλησιά Σερρών. Ο τρίτος οικισμός βρισκόταν νοτιοδυτικά του Στρυμόνα και ταυτίζεται με το σημερινό χωριό Βαρικό Σερρών.

Σε βιβλιογραφικές, στατιστικές, χαρτογραφικές ή άλλες πηγές και ανάλογα με την περίοδο, οι ονομασίες των παραπάνω οικισμών εμπεριέχουν συχνά κάποιον γεωγραφικό (Άνω, Κάτω) ή στατιστικό προσδιορισμό (Μεγάλο, Μικρό), με σκοπό τη μεταξύ τους διάκριση. Επιπλέον, οι δύο οικισμοί βορειοανατολικά του Στρυμόνα, στην περιοχή της σημερινής Μονοκκλησιάς, άλλοτε αναγνωρίζονται ως ένας με κοινή ονομασία, ενώ άλλοτε διακρίνονται μεταξύ τους. Γι' αυτόν τον λόγο, η μελέτη τους απαιτεί προσοχή, καθώς ο ίδιος οικισμός μπορεί σε μια πηγή να αναφέρεται ως Άνω Καρατζάκιοϊ, ώστε να ξεχωρίζει από τον νότιο οικισμό, ενώ σε άλλη πηγή να αναφέρεται ως Κάτω Καρατζάκιοϊ, για να ξεχωρίζει από τον βόρειο οικισμό.

Ιστορία

Οθωμανική περίοδος

Κατά την περίοδο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, το Καρατζάκιοϊ ανήκε διοικητικά στον Καζά των Σερρών του Σαντζακίου των Σερρών του Βιλαετίου της Θεσσαλονίκης.

Στη δημογραφική μελέτη «Εθνογραφία των Βιλαετίων Αδριανούπολης, Μοναστηρίου και Θεσσαλονίκης» που εκδόθηκε το 1878 στην Κωνσταντινούπολη, εκτιμάται ότι το 1873 ο οικισμός Μεγάλο-Καραντζά αποτελούνταν από 56 σπίτια και 162 κατοίκους.[5] Σύμφωνα με εθνογραφικά στοιχεία για το σαντζάκι των Σερρών, από δύο Σλάβους μελετητές του 19ου αιώνα, το 1878 στο Καραντζάκιοϊ υπήρχαν 44 σπίτια, 52 ζευγάρια και 40 ανύπαντροι.[6] Το 1889, ο Στέφαν Βέρκοβιτς στο έργο «Τοπογραφικό-Εθνογραφικό Σκίτσο της Μακεδονίας», με στατιστικά στοιχεία της περιόδου 1857-1883, σημείωσε το Μεγάλο-Καραντζά-Κιοϊ ως ένα τσιφλίκι με 74 σπίτια.[7] Η στατιστική μελέτη του Βούλγαρου γεωγράφου Βασίλ Κάντσωφ, «Μακεδονία, Εθνογραφία και Στατιστική», εκτιμά ότι το 1900 ο οικισμός είχε 480 κατοίκους,[8] ενώ σύμφωνα με τη μελέτη «La Macédoine et sa Population Chrétienne» του Βούλγαρου Ντίμιταρ Μπρανκόφ, το 1904 ζούσαν εκεί 480 κάτοικοι.[9] Στην «Εθνολογική Στατιστική των Βιλαετίων Θεσσαλονίκης και Μοναστηρίου» του Αθανάσιου Χαλκιόπουλου που εκδόθηκε το 1910 στην Αθήνα, αναφέρεται ότι το Άνω Καρατζάκιοϊ είχε 150 εξαρχικοί.[10] Σε υπολογισμούς που εξέδωσε, το έτος 1919, η Επιτελική Υπηρεσία του Ελληνικού Στρατού, αναφέρονται 480 «Βούλγαροι Σχισματικοί, Διαμαρτυρόμενοι κ.λπ.».[11]

Πληθυσμός

Απογραφή Ονομασία Κάτοικοι Αναφ.
Άνδρες Γυναίκες Σύνολο
1913 Καρατζάκιοϊ 133 179 312 [12]
1915 Καρατζάκιοϊ 206 192 398 [11]
1920 Καρατζά-Κιοϊ 48 39 87 [13]
1923 * Καρατζά-Κιοϊ 119 121 240 [14][15]

* απογραφή προσφύγων

Παραπομπές

  1. Dimitric (Edition 2, Scale 1:20.000), British First World War Trench Maps. Survey Co., Royal Engineers, British Salonika Force. 7 Σεπτεμβρίου 1917. Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2024. Karadzakoj Bala 
  2. Prosenik-Kalendra (Edition 2, Scale 1:20.000), British First World War Trench Maps. Survey Co., Royal Engineers, British Salonika Force. 17 Οκτωβρίου 1917. Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2024. Karadzakoj Bala 
  3. Orljak (Edition 1A, Scale 1:50.000), British First World War Trench Maps. Survey Co., Royal Engineers, British Salonika Force. 12 Δεκεμβρίου 1917. Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2024. Karadzakoj Bala 
  4. Nigrita (Scale 1:50.000), British First World War Trench Maps. Survey Co., Royal Engineers, British Salonika Force. 29 Σεπτεμβρίου 1916. Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2024. Karadzakoj Bala 
  5. Ethnographic des Vilayets d'Andrinople, de Monastir, et de Salonique (στα Γαλλικά). Κωνσταντινούπολη: Courrier d`Orient. 1878. σελ. 25-26. Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2024. Golemo-Karadza 
  6. Verković, Stjepan; Bradaška, Franjo (1878). «Statistisch-ethnographische Daten des Sandschaks Seres, gesammelt von Stephan J. Verković, mitgetheilt von Fr. Bradaška». Mittheilungen aus Justus Perthes' Geographischer Anstalt über wichtige neue Erforschungen auf dem Gesammtgebiete der Geographie (24. Band, 1878): 299-305. https://zs.thulb.uni-jena.de/receive/jportal_jparticle_00515819. Ανακτήθηκε στις 2024-03-16. «ΙΙΙ. Kasa oder Distrikt Serres - 39. Karagja-Kioj». 
  7. I. Verković, Stefan (1889). Топографическо-этнографический очерк Македонии (PDF). Αγία Πετρούπολη: Военная тип. σελ. 230-231. Ανακτήθηκε στις 27 Οκτωβρίου 2023. Голямо-Караджа-Кіой 
  8. Κάντσωφ, Βασίλ (1900). Македония. Етнография и статистика (στα Βουλγάρικα). Σόφια: Βουλγαρική Ακαδημία Επιστημών. 24. Горно Караджово CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  9. Μπρανκόφ, Ντίμιταρ (1905). La Macédoine et sa Population Chrétienne (στα Γαλλικά). Παρίσι: Librairie Plon. σελ. 198-199. 23. Gorno-Karadjovo 
  10. Χαλκιόπουλος, Αθανάσιος (1910). Εθνολογική Στατιστική των Βιλαετίων Θεσσαλονίκης και Μοναστηρίου. Αθήνα: Τυπογραφείου "Νομικής". σελ. 49. Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2023. 
  11. 11,0 11,1 Στατιστικοί πίνακες του πληθυσμού κατ' εθνικότητας των νομών Σερρών και Δράμας. Αθήνα: Επιτελική Υπηρεσία του Ελληνικού Στρατού. 1919. σελ. 4. 33. Καρατζάκιοϊ 
  12. Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας - Διεύθυνση Στατιστικής (1915). Απαρίθμησις των Κατοίκων των Νέων Επαρχιών της Ελλάδος του Έτους 1913 (PDF). Αθήνα: Εθνικό Τυπογραφείο. σελ. 44. 
  13. Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας - Διεύθυνση Στατιστικής (1921). Πληθυσμός του Βασιλείου της Ελλάδος κατά την Απογραφήν της 19 Δεκεμβρίου 1920 - Πραγματικός πληθυσμός (PDF). Αθήνα: Εθνικό Τυπογραφείο. σελ. 281. 
  14. Υπουργείον Υγιεινής, Πρόνοιας και Αντιλήψεως, Τμήμα Στατιστικής (1923). Απογραφή προσφύγων ενεργηθείσα κατ' Απρίλιον 1923 (PDF). Αθήνα: Εθνικό Τυπογραφείο. σελ. 47. CS1 maint: Πολλαπλές ονομασίες: authors list (link)
  15. Απογραφή προσφύγων ενεργηθείσα κατ' Απρίλιον 1923 - Αναστατική Έκδοση με αφορμή τα 100 χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή (1922-2022) (PDF). Αθήνα: Ελληνική Στατιστική Αρχή. 2022. σελ. 68 (47).