Γκαλλούρα
Γκαλλούρα | |
---|---|
41°0′0″N 9°18′0″E | |
Χώρα | Ιταλία |
Ζώνη ώρας | UTC+01:00 (επίσημη ώρα) UTC+02:00 (θερινή ώρα) |
Σχετικά πολυμέσα | |
Η Γκαλλούρα ήταν ιστορική περιοχή στο βορειοανατολικό άκρο της Σαρδηνίας στην Ιταλία. Οι πρώτες ανθρώπινες εγκαταστάσεις στην Γκαλλούρα προσδιορίζονται το 30.000 π.Χ. όπου ανθρώπινοι πληθυσμοί διέσχισαν το στενό ανάμεσα στην Σαρδηνία και την Τοσκάνη στην Εποχή του Λίθου. Σύμφωνα με αμέτρητες πηγές πολλοί έποικοι ήρθαν στην Γκαλλούρα από το βορινότερο νησί της Κορσικής σε ιστορικούς χρόνους. Ο Πολιτισμός της Αρτσακένα προέρχεται από την πόλη της Σαρδηνίας Αρτσακένα, το βασικό χαρακτηριστικό της ήταν οι μεγαλιθικές κατασκευές, οι χαρακτηριστικοί κυκλικοί μεγαλιθικοί τάφοι και τα Μενίρ.[1][2] O σημαντικότερος Μεγαλιθικός οικισμός, ο αρχαιότερος στην Σαρδηνία εντοπίζεται στην Νεκρόπολη του Λι Μουρί.[3]
Από το 1700 π.Χ. μέχρι το παλιότερο Ρωμαϊκό Βασίλειο κυριαρχούσε στο νησί ο Νουραγικός πολιτισμός, έμεινε γνωστός για τα τεράστια Μεγαλιθικά κτίσματα, τα μεγαλύτερα σε όλη την Ευρώπη, αποτελούν μέχρι και σήμερα το σύμβολο της Σαρδηνίας. Οι Φοίνικες εγκαταστάθηκαν στην περιοχή και ίδρυσαν την πόλη Όλμπια, κυριάρχησαν μέχρι την εποχή που οι Ρωμαίοι κατέκτησαν την Όλμπια με ολόκληρη την Γκαλλούρα (238 π.Χ.). Στον Μεσαίωνα η Γκαλλούρα ήταν μία από τις 4 "Δικαιοδοσίες" στην οποία μοιράστηκε η Σαρδηνία. Η πρωτεύουσα της Δικαιοδοσίας της Γκαλλούρας ήταν η Όλμπια, περιείχε την περιοχή της Γκαλλούρας και την περιοχή της Όλμπιας, ήταν έδρα επισκοπής. Μετά τον τελευταίο "Διοικητή-Δικαστή" Νίνο Βισκόντι η Δημοκρατία της Πίζας κατέλαβε την Δικαιοδοσία. Οι πειρατές από την Βόρεια Αφρική λεηλάτησαν τις ακτές της Γκαλλούρας και οι κάτοικοι δραπέτευσαν στα υψόμετρα στο εσωτερικό. Την περίοδο 1300-1800 ακολούθησε μεγάλη μετανάστευση στην Γκαλλούρα από το γειτονικό νησί της Κορσικής, ακόμα και σήμερα η περιοχή έχει διαφορετική διάλεκτο από το υπόλοιπο νησί. Στα τέλη του 18ου αιώνα ο πληθυσμός μετακινήθηκε ξανά στις ακτές
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ https://www.academia.edu/2442140/PAGLIETTI_G._2009._Allorigine_del_megalitismo_nel_mediterraneo_occidentale_le_tombe_a_circolo_-_THE_ORIGINS_OF_MEGALITHISM_IN_THE_WEST_MEDITERRANEAN_AREA_THE_ENCIRCLED_TOMBS
- ↑ Giovanni Ugas, L'alba dei Nuraghi (2005) σ. 14
- ↑ A. Sinclair & J. Bradbury; Megaliths and their Mysteries; 1979; MacMillan Publishing, σσ. 104-108
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- A. Sinclair & J. Bradbury; Megaliths and their Mysteries; 1979; MacMillan Publishing.