Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αλεξάντρ Καζντάν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αυτή είναι η τρέχουσα έκδοση της σελίδας Αλεξάντρ Καζντάν, όπως διαμορφώθηκε από τον Kostisl (συζήτηση | συνεισφορές) στις 12:29, 18 Απριλίου 2020. Αυτό το URL είναι ένας μόνιμος σύνδεσμος για αυτή την έκδοση της σελίδας.
(διαφ.) ← Παλαιότερη έκδοση | Βλέπε τελευταία έκδοση (διαφ.) | Νεότερη έκδοση → (διαφ.)
Αλεξάντρ Καζντάν
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Александр Петрович Каждан (Ρωσικά)
Γέννηση3  Σεπτεμβρίου 1922[1]
Μόσχα[2]
Θάνατος29  Μαΐου 1997[1]
Νταμπάρτον Όουκς[3]
Χώρα πολιτογράφησηςΣοβιετική Ρωσία
Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών
Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΡωσικά[4][5]
Αγγλικά[5]
ΕκπαίδευσηΔιδάκτωρ των Επιστημών στην Ιστορία
ΣπουδέςΒασκιρικό Κρατικό Πανεπιστήμιο (έως 1942)
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταιστορικός
βυζαντινολόγος
αρμενολόγος
συνεισφέρων συντάκτης
διδάσκων πανεπιστημίου
ΕργοδότηςIvanovo State University (1947–1949)
Tula State Pedagogical University (1949–1952)
Institute of History of the Soviet Academy of Sciences
Ινστιτούτο Παγκόσμιας Ιστορίας της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών
Vizantiysky Vremennik
Novy Mir
Πανεπιστήμιο του Πρίνστον
Αξιοσημείωτο έργοΒυζαντινό Λεξικό της Οξφόρδης
Οικογένεια
ΤέκναDavid Kazhdan
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςFellow of the Medieval Academy of America (1990)[6]

Ο Αλεξάντρ Πετρόβιτς Καζντάν (ρωσικά: Александр Петрович Каждан‎‎· 3 Σεπτεμβρίου 1922 - 29 Μαΐου 1997) ήταν Ρώσος βυζαντινολόγος, ένας από τους διασημότερους του 20ού αιώνα.

Γεννήθηκε στις 3 Σεπτεμβρίου 1922 στη Μόσχα. Σπούδασε στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο της Ούφα και στο Πανεπιστήμιο της Μόσχας. Εξειδικεύτηκε στη Βυζαντινή ιστορία και το πρώτο του έργο αφορούσε την αγροτική κοινωνία κατά την υστεροβυζαντινή περίοδο. Λόγω της εβραϊκής του καταγωγής αντιμετωπίστηκε αρνητικά από το ακαδημαϊκό κατεστημένο, μέχρι το θάνατο του Στάλιν το 1953. Το 1954 προσελήφθη στο Κολέγιο του Βέλικι Λούκι και το 1956 διορίστηκε στη Σοβιετική Ακαδημία Επιστημών. Για τις επόμενες 3 δεκαετίες εργάστηκε στην Ακαδημία, δημοσιεύοντας πάνω από 500 μελέτες, έργο για το οποίο απέκτησε παγκόσμια φήμη και αναγνώριση.

Το 1976 ο γιος του Δαυίδ δραπέτευσε στις Η.Π.Α., αποδεχόμενος θέση καθηγητή μαθηματικών στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ. Τότε οι σοβιετικές αρχές ξέσπασαν την οργή τους πάνω στον Αλέξανδρο και τη σύζυγό του, επιτιθέμενοι σ’ αυτόν και το έργο του. Κάτω από τις συνεχείς πιέσεις των Σοβιετικών δραπέτευσε και αυτός στις Η.Π.Α. τον Οκτώβριο του 1978 και από τον Φεβρουάριο του 1979 άρχισε να εργάζεται ως επιστημονικός ερευνητής, και αργότερα ως διευθυντής, του κέντρου βυζαντινών σπουδών Ντάμπαρτον Όουξ (Dumbarton Oaks) στην Ουάσινγκτον. Γρήγορα άρχισε τις δημοσιεύσεις έργων στα Αγγλικά, με σημαντικότερο το τρίτομο Βυζαντινό Λεξικό της Οξφόρδης (Oxford Dictionary of Byzantium).

Πέθανε στις 29 Μαΐου 1997 στην Ουάσινγκτον. Ο αιφνίδιος θάνατός του δεν τον άφησε να ολοκληρώσει πολλές μελέτες, τις οποίες βρήκαν σε ημιτελή κατάσταση, η κυριότερη από αυτές, η Ιστορία της Βυζαντινής Λογοτεχνίας δημοσιεύτηκε το 1999, αφορώντας όμως μόνο την περίοδο 650-850.