Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αγάπανθος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αυτό το λήμμα αφορά το φυτό. Για το μουσικό συγκρότημα, δείτε: Αγάπανθος (συγκρότημα).
Λουλούδι και φύλλα Αγάπανθου

Ο Αγάπανθος (Agapanthus) είναι το μόνο γένος στην υποοικογένεια Αγαπανθοειδή της οικογένειας των ανθοφόρων φυτών Αμαρυλλιδοειδή.[1] Η οικογένεια ανήκει στην τάξη των μονοκοτυλήδονων Ασπαραγκώδη. Το όνομα προέρχεται από τα ελληνικά: ἀγάπη και ἄνθος.

Όλα τα είδη είναι ενδογενή στη Νότια Αφρική (Νότια Αφρική, Λεσότο, Εσουατίνι, Μοζαμβίκη), αν και μερικά έχουν εγκλιματιστεί σε διάσπαρτα μέρη σε όλο τον κόσμο (Αυστραλία, Μεγάλη Βρετανία, Μεξικό, Αιθιοπία, Τζαμάικα, κ.τ.λ.).[2][3]

Τα όρια των ειδών δεν είναι ξεκάθαρα στο γένος και, παρά την εντατική μελέτη, ο αριθμός των ειδών που αναγνωρίζονται από διαφορετικές αρχές κυμαίνεται από 6 έως 10. Το τυπικό είδος του γένους είναι το Agapanthus africanus.[4] Έχουν παραχθεί πάρα πολλά υβρίδια και ποικιλίες.[5] Καλλιεργούνται σε θερμές περιοχές του κόσμου.

Ο αγάπανθος είναι γένος ποωδών πολυετών φυτών που ανθίζουν κυρίως το καλοκαίρι. Τα φύλλα είναι εκφύονται από τη βάση, είναι καμπύλα και γραμμικά, και φτάνουν σε μήκος τα 60 εκατοστά. Έχουν μάλλον δερματώδη υφή και είναι τοποθετημένα σε δύο αντίθετες σειρές. Το φυτό έχει ένα κύριο υπόγειο μίσχο που ονομάζεται ρίζωμα που χρησιμοποιείται ως όργανο αποθήκευσης. Οι ρίζες, που βγαίνουν από το ρίζωμα, είναι λευκές, παχιές και σαρκώδεις.

Η ταξιανθία είναι ένας ψευδο-πέτασος που βρίσκεται στην κορυφή ενός μακριού, όρθιου κοτσανιού ύψους μέχρι 2 μέτρα. Έχει άνθη με σχήμα χωνιού ή σωληνωτά,[6] σε αποχρώσεις από μπλε έως μοβ. Ορισμένα υβρίδια και ποικιλίες έχουν χρώματα που δεν βρίσκονται σε άγρια φυτά, τα οποία περιλαμβάνουν δίχρωμα μπλε/λεβάντα και λευκά άνθη και λευκά άνθη που ξεπλένονται με ροζ καθώς ωριμάζουν τα άνθη.

Το γένος Αγάπανθος περιγράφηκε από τον Σαρλ Λουί Λ'Εριτιέ ντε Μπρυτέλ το 1788.[2]

Η ταξινόμηση του αγάπανθου σε οικογένεια αποτελεί θέμα συζήτησης από τη δημιουργία του γένους. Στο σύστημα Cronquist, το γένος τοποθετήθηκε σε μια πολύ ευρέως καθορισμένη οικογένεια Λιλιείδες. Το 1985, οι Dahlgren, Clifford και Yeo τοποθέτησαν τον αγάπανθο στις Αλλιοείδες.[7]

Το 1996, μετά από φυλογενετική ανάλυση αλληλουχιών DNA του γονιδίου rbcL, ο αγάπανθος απομακρύνθηκε από τις αλλιοείδες.[8] Οι συγγραφείς βρήκαν ότι είναι θυγατρική τάξη των Αμαρυλλιδοειδών και το μετέφεραν σε αυτή την οικογένεια. Αυτό δεν έγινε αποδεκτό από την Ομάδα Φυλογένειας των Αγγειόσπερμων όταν δημοσίευσαν το αρχικό σύστημα APG το 1998, επειδή ο κλάδος που αποτελείται από τον αγάπανθο και αμαρυλλιδοειδή είχε είχε μόνο 63% συσχέτιση. Το σύστημα APG αναγνώρισε τρεις ξεχωριστές οικογένειες, με μία από αυτές να είναι οι αγαπανθίδες, που αποτελούνταν μόνο από τον αγάπανθο.

Όταν το APG II αντικαταστάθηκε από το APG III το 2009, οι αγαπανθίδες δεν ήταν πλέον αποδεκτές, αλλά αντιμετωπίστηκε ως υποοικογένεια της μεγαλύτερης έκδοσης των αμαρυλλιοειδών.[9]

Οι Zonneveld και Duncan (2003) χώρισαν ότι ο αγάπανθος διαιρούταν σε έξι είδη ( A. africanus, A. campanulatus, A. caulescens, A. coddii, A. inapertus, A. praecox).[10] Τέσσερα επιπλέον είδη είχαν αναγνωριστεί νωρίτερα από τον Leighton (1965) (A. comptonii, A. dyeri, A. nutans και A. walshii),[11] αλλά τους ταξινομήθηκαν ως υποείδη από τους Zonneveld και Duncan. Όσον αφορά το 2013, η World Checklist of Selected Plant Families αναγνωρίζει επτά είδη:[12]

  1. Agapanthus africanus (L.) Hoffmanns (συν. A. umbellatus ; Αφρικανικός κρίνος ή αφρικανική τουλίπα)
  2. Agapanthus campanulatus F.M.Leight.
  3. Agapanthus caulescens Spreng.
  4. Agapanthus coddii F.M.Leight.
  5. Agapanthus inapertus Beauverd (συμπεριλαμβανομένου του A. dyeri)
  6. Agapanthus praecox Willd. (συμπεριλαμβανομένων των A. comptonii, A. orientalis)
  7. Agapanthus walshii L.Bolus

Το Agapanthus praecox μπορεί να αναπτυχθεί στις ζώνες ανθεκτικότητας των φυτών 9 έως 11.[13] Σε ζώνες με μικρότερο αριθμό, τα ριζώματα πρέπει να τοποθετούνται βαθύτερα στο έδαφος και να καλύπτονται καλά το φθινόπωρο. Ο αγάπανθος μπορεί να πολλαπλασιαστεί με διαίρεση συστάδων ή με σπόρους. Οι σπόροι των περισσότερων ποικιλιών είναι γόνιμοι.

Αρκετές εκατοντάδες ποικιλίες και υβρίδια καλλιεργούνται ως φυτά κήπου και τοπίου. Αρκετά είναι ανθεκτικά στον χειμώνα στη Ζώνη 7 του USDA.

  1. Stevens, P.F., Angiosperm Phylogeny Website: Asparagales: Agapanthoideae, http://www.mobot.org/mobot/research/apweb/orders/asparagalesweb.htm#Agapanthaceae 
  2. 2,0 2,1 «Agapanthus». World Checklist of Selected Plant Families. Royal Botanic Gardens, Kew. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2013. [νεκρός σύνδεσμος]
  3. Klaus Kubitzki. 1998. "" pages 58–60. In: Klaus Kubitzki (editor). 1998. The Families and Genera of Vascular Plants volume III. Springer-Verlag: Berlin;Heidelberg, Germany. (ISBN 978-3-540-64060-8)
  4. "Agapanthus" In: Index Nominum Genericorum. In: Regnum Vegetabile (see External links below).
  5. Wim Snoeijer. 2004. Agapanthus A revision of the genus. Timber Press: Portland, OR, USA. (ISBN 978-0-88192-631-6).
  6. Leighton, F.M. (1965), «The genus Agapanthus L'Heritier», Journal of South African Botany Supplement (4), https://archive.org/stream/botanysupplement04unse 
  7. Rolf M.T. Dahlgren, H. Trevor Clifford, and Peter F. Yeo. 1985. The Families of the Monocotyledons. Springer-Verlag: Berlin, Heidelberg, New York, Tokyo. (ISBN 978-3-540-13655-2). (ISBN 978-0-387-13655-4).
  8. Michael F. Fay and Mark W. Chase. 1996. "Resurrection of Themidaceae for the Brodiaea alliance, and recircumscription of Alliaceae, Amaryllidaceae, and Agapanthoideae". Taxon 45(3):441–451. (see External links below).
  9. Chase, Mark W.; Reveal, James L.; Fay, Michael F. (2009). «A subfamilial classification for the expanded asparagalean families Amaryllidaceae, Asparagaceae and Xanthorrhoeaceae». Botanical Journal of the Linnean Society 161 (2): 132–136. doi:10.1111/j.1095-8339.2009.00999.x. 
  10. Zonneveld, B. J. M.; Duncan, G. D. (2003). «Taxonomic implications of genome size and pollen colour and vitality for species of Agapanthus L'Heritier (Agapanthaceae)». Plant Systematics and Evolution 241 (1–2): 115–123. doi:10.1007/s00606-003-0038-6. 
  11. Leighton, F. M. (1965). "The Genus Agapanthus L'Heritier". Journal of South African Botany, supplementary volume IV.
  12. «Search for Agapanthus». World Checklist of Selected Plant Families. Royal Botanic Gardens, Kew. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2013. 
  13. «Agapanthus preacox». hardiness.zone. Ανακτήθηκε στις 15 Αυγούστου 2020.