Αλφόνς ντε Λαμαρτίν
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Αλφόνς ντε Λαμαρτίν | |
|---|---|
 | |
| Γέννηση | 21 Οκτωβρίου 1790 Μακόν |
| Θάνατος | 28 Φεβρουαρίου 1869 Παρίσι |
| Επάγγελμα/ ιδιότητες | πολιτικός[1][2][3], ποιητής[2][3][4], διπλωμάτης, συγγραφέας[1][5][6], ιστορικός[5], αυτοβιογράφος, Υπουργός Εξωτερικών και πεζογράφος[4] |
| Υπηκοότητα | Γαλλία |
| Αξιοσημείωτα έργα | Γκρατσιέλα, d:Q19222995, Voyage en Orient, d:Q16642011, Poetical Meditations, d:Q3210840, d:Q3345253, Harmonies poetiques et religieuses, d:Q19226770, d:Q21686605, Le Vallon και Le Lac |
| Σύζυγος(οι) | Elisa de Lamartine |
| Τέκνα | Alphonse de Lamartine[7] και Julia de Lamartine[7] |
 Πολυμέσα σχετικά με τoν συγγραφέα | |
| δεδομένα () | |
Ο Αλφόνς ντε Λαμαρτίν (γαλλικά: Alphonse Marie Louis de Prat de Lamartine, 21 Οκτωβρίου 1790 – 28 Φεβρουαρίου 1869), γνωστός στην Ελλάδα ως Λαμαρτίνος, ήταν Γάλλος ποιητής, μυθιστοριογράφος, ιστοριογράφος και πολιτικός, από τα μεγαλύτερα ονόματα του ρομαντισμού στη Γαλλία.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Καταγόμενος από οικογένεια μικροευγενών της Βουργουνδίας, πήρε την πρώτη του εκπαίδευση από τη μητέρα του και κατόπιν φοίτησε σε εκκλησιαστικό κολλέγιο. Βαθειά ίχνη της φοίτησης αυτής διακρίνονται στο κατοπινό έργο του.
Φύση αισθηματική και με ζωηρή φαντασία, ταξίδεψε το 1811-12 στην Ιταλία. Στη Νάπολη ερωτεύτηκε μια φτωχή κοπέλα από οικογένεια ψαράδων της Προτσίντα, την οποία απαθανάτισε αργότερα στο περίφημο μυθιστόρημά του Γκρατσιέλα.
Το 1816, στη λουτρόπολη Αιξ-λε-Μπαιν, στις όχθες της λίμνης Μπουρζέ, σχετίστηκε με τη σύζυγο του φυσικού και εφευρέτη Ζακ Σαρλ, Ζυλί Σαρλ (Julie Charles). Το ότι ήταν παντρεμένη και βαριά άρρωστη δεν εμπόδισε να αναπτυχθεί ένα δυνατό αλλά σύντομο ειδύλλιο. Συμφώνησαν να ξανασυναντηθούν στο Αιξ τον επόμενο χρόνο, αλλά η Ζυλί πέθανε. Ο θάνατός της ενέπνευσε στον Λαμαρτίνο τη Λίμνη, ένα από τα αθάνατα ποιήματα της γαλλικής φιλολογίας.
Το 1820 έγινε αμέσως ευρύτατα γνωστός με την πρώτη του συλλογή Ποιητικοί ρεμβασμοί, που χαιρετίστηκε σαν αρχή νέας περιόδου στη γαλλική ποίηση. Το 1823 παντρεύτηκε μιαν Αγγλίδα και δημοσίευσε τους Νέους ρεμβασμούς. Το επόμενο έτος διορίστηκε γραμματέας της γαλλικής πρεσβείας στη Φλωρεντία και το 1829 έγινε μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας.
Το 1832 πραγματοποίησε ταξίδι στην Εγγύς Ανατολή, καρπός του οποίου ήταν το Ταξίδι στην Ανατολή, το πρώτο πεζό έργο του. Στο βιβλίο αυτό διαφαίνεται ήδη (παρά τον θαυμασμό του για την αρχαία ελληνική τέχνη και τα με ελληνικά θέματα έργα του) ο φιλοτουρκισμός του Λαμαρτέν, ο οποίος τον οδήγησε αργότερα (1854) στη συγγραφή της Ιστορίας της Τουρκίας.
Κατά τη διάρκεια του παραπάνω ταξιδιού του είχε εκλεγεί βουλευτής και διατήρησε την ιδιότητα αυτή ως το 1848, διακρινόμενος για τη ρητορική του δεινότητα. Μετά την επανάσταση του 1848 (22-25 Φεβρουαρίου) διετέλεσε υπουργός των Εξωτερικών και κεντρική μορφή της νέας κατάστασης πραγμάτων. Έχασε όμως τη δημοτικότητά του στις ταραχές του Ιουνίου που ακολούθησαν και απομακρύνθηκε από την εξουσία.
Έζησε τα τελευταία του χρόνια σε οικονομική στενοχώρια, αναγκασμένος να γράφει αδιάκοπα και μάλιστα έργα κατά παραγγελίαν.
Έργα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ποίηση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Méditations poétiques (Ποιητικοί ρεμβασμοί, 1820, όπου περιλαμβάνεται Η Λίμνη)
- La Mort de Socrate (Ο θάνατος του Σωκράτη, 1823)
- Nouvelles Méditations poétiques (Νέοι Ποιητικοί ρεμβασμοί, 1823)
- Le Dernier Chant du pèlerinage d'Harold (Το τλευταίο άσμα του προσκυνήματος του Χάρολντ, 1825)
- Épîtres (Επιστολές, 1825)
- Harmonies poétiques et religieuses (Ποιητικές και θρησκευτικές αρμονίες, 1830)
- Recueillements poétiques (Ποιητικές περισυλλογές, 1839)
- Le Désert, ou l'Immatérialité de Dieu (Η έρημος, ή Η εξαϋλωση του Θεού, 1856)
- La Vigne et la Maison (Το αμπέλι και το σπίτι, 1857)
Έμμετρα μυθιστορήματα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Jocelyn (Ζοσλέν, 1836)
- La Chute d'un ange (Η πτώση ενός αγγέλου, 1838)
Μυθιστορήματα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Raphaël (Ραφαέλ, 1849)
- Graziella (Γκρατσιέλα, 1849)
- Le Tailleur de pierre de Saint-Point (Ο οικοδόμος του Σαιν Πουάν, 1851)
- Geneviève, histoire d'une servante (Ζενεβιέβ, ιστορία μιας υπηρέτριας, 1851)
- Fior d'Aliza (1863)
- Antoniella (Αντονιέλλα, 1867)
Θέατρο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Médée (Μήδεια, γραφ. 1813 ; δημοσ. 1873)
- Saül (Σαούλ, γραφ. 1818, δημοσ. 1861)
- Toussaint Louverture (Τουσσαίν Λουβερτύρ, 1850)
Ιστορικά, αυτοβιογραφικά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Voyage en Orient (Ταξίδι στην Ανατολή, 1835)
- Histoire des Girondins (Ιστορία των Γιρονδίνων, 1847)
- Trois Mois au pouvoir (Τρεις μήνες στην εξουσία, 1848)
- Histoire de la révolution de 1848 (Ιστορία της επανάστασης του 1848, 1849)
- Nouveau Voyage en Orient (Νέο ταξίδι στην Ανατολή 1850)
- Histoire de la Restauration (Ιστορία της Παλινόρθωσης, 1851)
- Histoire des Constituants (Ιστορία των Συντακτικών, 1853)
- Histoire de la Turquie (Ιστορία της Τουρκίας, 1853-1854), όπου περιέχεται και ο Βίος του Μωάμεθ (Vie de Mahomet)
- Histoire de la Russie (Ιστορία της Ρωσίας, 1855)
- Mémoires inédits (Ανέκδοτα απομνημονεύματα, 1870)
Ελληνικές μεταφράσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Γκρατσιέλα : Γιώργος Τσουκαλάς (Άγκυρα 1969)
- Ταξίδι στην Ανατολή : Πωλίνα Πεφάνη ως Οδοιπορικό ψυχής (Στοχαστής 2002)
- Τη Λίμνη μετέφρασαν οι Αριστοτέλης Βαλαωρίτης (βλ. Βικιθήκη), Γ. Σημηριώτης, Κλέων Παράσχος, Λεωνίδας Πολυδεύκης, Κώστας Νησιώτης.
- Το χειρόγραφο της μητέρας μου (μετ. Π. Ζητρίδου - Εκδ Αγκύρας, χ.χ)
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουνίου 2015.
- ↑ 2,0 2,1 «Краткая литературная энциклопедия». (Ρωσικά) Συνοπτική Λογοτεχνική Εγκυκλοπαίδεια. Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1962.
- ↑ 3,0 3,1 Zinaida Vengerova, Pyotr Alekseyevich Konsky: «Ламартин, Альфонс» (Ρωσικά)
- ↑ 4,0 4,1 The Fine Art Archive. 75512. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2021.
- ↑ 5,0 5,1 Ιστορικό Αρχείο Ρικόρντι. 12469. Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2020.
- ↑ «Library of the World's Best Literature». Library of the World's Best Literature. 1897.
- ↑ 7,0 7,1 «Kindred Britain»
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ζαχαροπούλου, Κλεοπάτρα (11 Οκτωβρίου 2017). ««Η αριστουργηματική Λίμνη του Alphonse de Lamartine και η μεταφραστική της τύχη στα ελληνικά γράμματα»». Fractal. Η γεωμετρία των ιδεών.