Ασθενόσφαιρα
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Με τον όρο Ασθενόσφαιρα χαρακτηρίζεται στη γεωλογία η ζώνη της γήινης σφαίρας που περιλαμβάνεται μεταξύ του στερεού φλοιού (λιθόσφαιρας) και του μανδύα αυτής και σε βάθος από τα 30-100 μέχρι τα 700 χιλιόμετρα.
Σήμερα πιστεύεται ότι οι συνθήκες που επικρατούν στην Ασθενόσφαιρα ευνοούν την μερική τήξη των εκεί πετρωμάτων και την δημιουργία βασαλτικού μάγματος. Αυτή θεωρείται και η πηγή προέλευσης του μάγματος που δημιουργεί τα πυριγενή πετρώματα.[1]
Καθώς η ασθενόσφαιρα συνίσταται από υλικά σε ημίρρευστη μορφή (κυρίως πυριτικές ενώσεις μετάλλων), έχει την ικανότητα να μην αντιδρά σε εγκάρσιες παραμορφώσεις. Δηλαδή στην ασθενόσφαιρα δεν παρατηρούνται διατμητικές τάσεις, και επομένως ούτε και σεισμοί. Η στερεή λιθόσφαιρα φέρεται να «επιπλέει» πάνω στην ασθενόσφαιρα, και να κινείται με ταχύτητες 1-10 cm/έτος. Η ιδιότητα αυτή φθάνει μέχρι ορισμένου βάθους της ασθενόσφαιρας η οποία και ονομάζεται επιφάνεια εξίσωσης. Πέραν της επιφάνειας εξίσωσης, σε βάθος, ουδεμία αντίδραση παρατηρείται πλέον.
Το ανώτερο τμήμα της ασθενόσφαιρας λέγεται «στρώμα χαμηλής ταχύτητας», επειδή εκεί τα δευτερεύοντα σεισμικά κύματα εμφανίζονται να διαδίδονται με χαμηλότερες ταχύτητες σε σχέση με τον υπόλοιπο πυρήνα.
Αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Σημειώσεις Πετρολογίας Πυριγενών Πετρωμάτων, Κορωναίος Α. (www.geo.auth.gr)
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Hirschmann, Marc M. (March 2010). «Partial melt in the oceanic low velocity zone» (στα αγγλικά). Physics of the Earth and Planetary Interiors 179 (1–2): 60–71. doi: . Bibcode: 2010PEPI..179...60H. https://linkinghub.elsevier.com/retrieve/pii/S0031920109002428.
- Karato, Shun-ichiro (March 2012). «On the origin of the asthenosphere» (στα αγγλικά). Earth and Planetary Science Letters 321-322: 95–103. doi: . Bibcode: 2012E&PSL.321...95K. https://linkinghub.elsevier.com/retrieve/pii/S0012821X12000052.
- Kearey, P.· Klepeis, Keith A.· Vine, F. J. (2009). Global tectonics (3rd έκδοση). Oxford: Wiley-Blackwell. ISBN 978-1-4051-0777-8. OCLC 132681514.
- McBride, Neil· Gilmour, Iain (2004). An Introduction to the Solar System. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-54620-1. Ανακτήθηκε στις 24 Ιανουαρίου 2016.
- Turcotte, Donald L.· Schubert, Gerald (2002). Geodynamics (2nd έκδοση). Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-66624-4. Ανακτήθηκε στις 24 Ιανουαρίου 2016.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αυτό το λήμμα σχετικά με τη Γεωλογία χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |