Μετάβαση στο περιεχόμενο

Βάλραμ του Γύλιχ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Βάλραμ του Γύλιχ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1250[1]
Θάνατος1297[1]
Veurne
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααριστοκράτης
Οικογένεια
ΣύζυγοςMaria van Brabant-Aarschot, Dame de Vierzon[2]
ΓονείςΓουλιέλμος Δ΄ του Γύλιχ[3] και Ριχάρδα του Χέλρε και Μαργαρίτα του Χέλρε[3]
ΑδέλφιαΓεράρδος Ε΄ του Γύλιχ
Όθων του Γύλιχ
Γουλιέλμος του Γύλιχ
ΟικογένειαΟίκος του Γύλιχ
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Βάλραμ, γερμ.: Walram, Count of Jülich (1240/45 - μάχη του Φύρνες, 20 Aυγούστου 1297) από τον Οίκο του Γύλιχ ήταν ο δεύτερος γιος του Γουλιέλμου Δ΄ κόμη του Γύλιχ και της Ριχάρντις του Οίκου Χέλρε, κόρης του Γκέρχαρντ Γ΄ κόμη του Χέλρε. [4]

Το 1278 ο Βάλραμ διαδέχθηκε τον πατέρα του ως κόμης του Γύλιχ, όταν ο πατέρας του και ο μεγαλύτερος αδελφός του, Γουλιέλμος, σκοτώθηκαν μαζί στο Άαχεν. Υπηρέτησε ως κοσμήτορας στον καθεδρικό του Άαχεν μέχρι το 1279/80. Ο Βάλραμ ήταν ένας σκληρός αντίπαλος του αρχιεπισκόπου της Κολωνίας, και οπαδός του δούκα της Bραβάνδης, στον πόλεμο της διαδοχής για το Λίμπουργκ. Στη μάχη του Βέρινγκεν το 1288 αιχμαλώτισε τον αρχιεπίσκοπο Ζήγκφρηντ, πράγμα που του επέτρεψε να έχει υπεροχή επί του αρχιεπισκόπου. Κέρδισε μεταξύ άλλων το Τσύλπιχ και εξασφάλισε τα άλλα φέουδά του. Ο Βάλραμ σκοτώθηκε στη μάχη του Φύρνες στις 20 Αυγούστου 1297, πολεμώντας παράλληλα με τον Γκυ κόμη της Φλάνδρας ενάντια στους Γάλλους.

Το 1296 ο Βάλραμ νυμφεύτηκε τη Mαρία των Ρέγκιναρ (π. 1278 - 25 Φεβρουαρίου 1332), [5] κόρη του Γοδεφρείδου κυρίου της Βραβάντης-Άαρσοτ και της Ιωάννας κυρίας του Βιερζόν. Η Μαρία έγινε κληρονόμος των Άαρσοτ και Βιερζόν. Ο Βάλραμ απεβίωσε έναν χρόνο μετά τον γάμο τους και ο αδελφός του Γκέρχαρντ Ε΄ τον διαδέχθηκε ως κόμης του Γύλιχ. Η Μαρία παντρεύτηκε ξανά το 1323 με τον Ροβέρτο του Μπομόν και μετά το τέλος της το Βιερζόν πήγε στην αδελφή της Ελισάβετ, που είχε παντρευτεί τον Γκέρχαρντ Ε, αδελφό του Βάλραμ. Ο Βάλραμ και η Mαρία είχαν έναν γιο:

  • Γουλιέλμος (1297/98 - 31 Οκτωβρίου 1311), μέλος του Συλλόγου του καθεδρικού Σανκτ Μάριαν στο Άαχεν.

Βιβλιογραφικές αναφορές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. 1,0 1,1 1,2 p4305.htm#i43050.
  2. p4305.htm#i43050. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  4. Walther Möller, Stammtafeln westdeutscher Adelsgeschlechter im Mittelalter (Darmstadt, 1922, reprint Verlag Degener & Co., 1995), Vol. 1, page 14.
  5. Bert Roest, Order and Disorder: The Poor Clares between Foundation and Reform, (Brill, 2013), 140.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]