Γοδεφρείδος Α΄ του Ανζού
| Γοδεφρείδος Α΄ του Ανζού | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Geoffroy Ier d'Anjou (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 938 |
| Θάνατος | 21 Ιουλίου 987 Marçon |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αριστοκράτης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Αδέλα του Μω[1] Αδέλα της Βουργουνδίας |
| Τέκνα | Ερμενγάρδη-Γκερμπέργκα του Ανζού Φούλκων Γ΄ του Ανζού Gerberge d'Anjou[2] Maurice d'Anjou[2] |
| Γονείς | Φούλκων Β΄ του Ανζού και Γκέρμπεργκα |
| Αδέλφια | Γκυ του Ανζού Αδελαΐδα του Ανζού |
| Οικογένεια | Οίκος του Ινζελζέ |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Κόμης του Ανζού |
| Θυρεός | |
 | |
Ο Γοδεφρείδος Α΄ του Ανζού ή Γοδεφρείδος με τον γκρι μανδύα (Geoffroy Ier d'Anjou Grisegonelle, 938/940 - 21 Ιουλίου 987)[3] κόμης του Ανζού (960 - 987), μέλος του Οίκου του Ινζελζέ ήταν γιος και διάδοχος του Φούλκωνος Β΄ του Ανζού και της πρώτης συζύγου του Γερβέργας του Μαιν. [4] Διαδέχθηκε τον πατέρα του σε ηλικία 20 ετών, παντρεύτηκε την Αδέλα του Μώ κόρη του Ροβέρτου του Βερμανδουά, εγγονή από μητέρας του Ροβέρτου Α' της Γαλλίας και απόγονος του Καρολομάγνου από τον πατέρα της. Με τον γάμο αυτό η Ανδεγαυική δυναστεία συνδέθηκε με τους μεγαλύτερους βασιλικούς οίκους της Ευρώπης. [5]
Έντονες προσπάθειες για δημιουργία συμμαχιών
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Καλλιέργησε στην αυλή του πολλούς φανατικούς οπαδούς, άλλους κληρονόμησε από τον πατέρα του, άλλους προσέλαβε στην υπηρεσία του ο ίδιος. Δημιούργησε πλήθος υποτελών βαρώνων γύρω του ανοίγοντας τον δρόμο για την σκληρή ηγεμονία του γιου του Φούλκωνα του Μελανού. Ήταν σύμμαχος του Ούγου Καπέτου τον οποίο βοήθησε να κερδίσει τον θρόνο της Γαλλίας. Ο Γοδεφρείδος μετέτρεψε την Ακρόπολη του Ανζού στην στρατηγική βάση των πιστών του, τα εδάφη των αβαείων του Αγίου Αουμπίν και του Αγίου Σεργίου χορηγήθηκαν σαν δώρο στους πιο πιστούς οπαδούς του. [6] Η οικογενειακή στρατηγική του Γοδεφρείδου όπως συμβούλευσε τους γιους του Φούλκωνα και Μαυρίκιο ήταν να μην υπάρχει καμιά φιλική οικογένεια απέναντι τους που να στερείται χρήματα και εδάφη, για να πετύχει τον σκοπό αυτό χρησιμοποιούσε όλα τα μέσα. [7] Ο πατέρας του κατάφερε να αποκτήσει τον έλεγχο της Νάντης με τον δεύτερο γάμο του με την χήρα του κόμητος της Νάντης και ο Γοδεφρείδος συνέχισε την ίδια τακτική. [8] Με το βλέμμα στην Μαιν ο Γοδεφρείδος εκμεταλλεύτηκε το πλεονέκτημα από το ρήγμα που δημιουργήθηκε ανάμεσα στον κόμη του Μαιν και τον επίσκοπο του Λε Μαν (971) εξασφαλίζοντας την επισκοπή του Λε Μαν στον σύμμαχο του επίσκοπο Σέινφρι. [9] Ο Γοδεφρείδος πάντρεψε την κόρη του Ερμεγάνδη - Γερβέργκα με τον Κόναν Α΄ της Βρετάνης (973) αλλά οι δυο άντρες ήρθαν αργότερα σε σύγκρουση, στην μεταξύ τους μάχη (982) ο Γοδεφρείδος νίκησε τον Κόναν.
Επέκταση της εξουσίας του μέσω των γάμων
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Γοδεφρείδος είχε αποκτήσει επιρροή στην Ακουιτανία με τον γάμο της αδελφής του Αδελαΐδας με τον πανίσχυρο βαρόνο Στέφανο, κόμη του Γεβοντάν και του Φορέ, μετά τον θάνατο του τα εδάφη του κυβερνήθηκαν από την Αδελαΐδα. Οι ανιψιοί του Πόνς και Βερτράδος τον διαδέχθηκαν ως κόμηδες και η ανιψιά του Αλδαμόδα παντρεύτηκε τον Αδελβέρτο κόμη του Μάρς και του Περιγκόρντ, ο Γοδεφρείδος κατάφερε να διορίσει τον αδελφό του Γκί κόμη και επίσκοπο του Λε Πί. Πάντρεψε στην συνέχεια την χήρα αδελφή του Αδελαΐδα με τον 15χρονο Λουδοβίκο Ε' της Γαλλίας (982), η Αδελαΐδα έγινε βασίλισσα της Γαλλίας και της Ακουιτανίας. [10] Μετά τον θάνατο της πρώτης συζύγου του Αδέλας ο Γοδεφρείδος προχώρησε σε δεύτερο γάμο με την Αδελαίζα του Σαλόν αποκτώντας τον έλεγχο της πόλης, μέσω του γάμου του γιου του Φούλκωνος Γ' με την Ελισάβετ διάδοχο του Βαντόμ έφερε και την πόλη του Βαντόμ υπό Ανδεγαυική επιρροή. [11] Ο Γοδεφρείδος έκανε τον γιο του Φούλκωνα συμβασιλέα και αμέσως μετά σκοτώθηκε στην πολιορκία του κάστρου του Μαρκόν στις 21 Ιουλίου 987. [12]
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Με την πρώτη του σύζυγο Αδέλα του Μω απέκτησε:
- Φούλκων Γ΄
- Ερμενγάρδη-Γκερμπέργκα παντρεύτηκε τον Κόναν Α΄ της Βρετάνης
- Γοδεφρείδος (971 - 977), πέθανε νήπιο. [13]
Με τη δεύτερη σύζυγό του Αδέλα του Σαλόν απέκτησε: [14]
- Μαυρίκιος, κόμης του Σαλόν.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ p399.htm#i3982. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 2,0 2,1 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ Norgate, Kate (1887). England Under The Angevin Kings. England: Macmillan.
- ↑ Detlev Schwennicke, Europäische Stammtafeln: Stammtafeln zur Geschichte der Europäischen Staaten, Neue Folge, Band III Teilband 1 (Verlag von J. A. Stargardt, Marburg, Germany, 1984), Tafel 116
- ↑ Bernard S. Bachrach, Fulk Nerra the Neo-Roman Consul, 987-1040 (University of California Press, 1993), p. 9
- ↑ Medieval Transformations: Texts, Power, and Gifts in Context, Ed. E. Cohen & M.B. de Jong (Brill, Leiden & Boston, 2001), p. 193
- ↑ Bernard S. Bachrach, Fulk Nerra the Neo-Roman Consul, 987-1040 (University of California Press, 1993), p. 82 & n. 95
- ↑ Bernard S. Bachrach, 'The Idea of the Angevin Empire', Albion: A Quarterly Journal Concerned with British Studies, Vol. 10, No. 4 (Winter,1978), p. 295
- ↑ Steven Fanning, 'A Bishop and His World Before the Gregorian Reform: Hubert of Angers, 1006-1047', Transactions of the American Philosophical Society, Vol. 78, Part 1 (1978), p. 29
- ↑ Bernard S. Bachrach, Fulk Nerra the Neo-Roman Consul, 987-1040 (University of California Press, 1993), p. 15
- ↑ Bernard S. Bachrach, 'The Idea of the Angevin Empire', Albion: A Quarterly Journal Concerned with British Studies, Vol. 10, No. 4 (Winter,1978), p. 297
- ↑ Bernard S. Bachrach, Fulk Nerra the Neo-Roman Consul, 987-1040 (University of California Press, 1993), p. 16
- ↑ Bernard S. Bachrach, Fulk Nerra the Neo-Roman Consul, 987-1040 (University of California Press, 1993), pp. 11-12
- ↑ Constance Brittain Bouchard, Those of My Blood: Constructing Noble Families in Medieval Francia (University of Pennsylvania Press, Philadelphia, 2001), p. 25
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Bernard S. Bachrach, "Fulk Nerra: Neo-Roman Consul, 987-1040" (California, 1993) 261 and 262 for a useful genealogy of the Angevin comital line.
- Steven Fanning, 'A Bishop and His World Before the Gregorian Reform: Hubert of Angers, 1006-1047', Transactions of the American Philosophical Society, Vol. 78, Part 1 (1978)
- Detlev Schwennicke, Europäische Stammtafeln: Stammtafeln zur Geschichte der Europäischen Staaten, Neue Folge, Band II (Verlag von J. A. Stargardt, Marburg, Germany, 1984)
- Constance Brittain Bouchard, Those of My Blood: Constructing Noble Families in Medieval Francia (University of Pennsylvania Press, Philadelphia, 2001)
- Norgate, Kate (1887). England Under The Angevin Kings. England: Macmillan.
- Medieval Transformations: Texts, Power, and Gifts in Context, Ed. E. Cohen & M.B. de Jong (Brill, Leiden & Boston, 2001)
.svg)