Εντμόν Αμπού
| Εντμόν Αμπού | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Edmond About (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 14 Φεβρουαρίου 1828[1][2][3] Ντιέζ[4][3] |
| Θάνατος | 16 Ιανουαρίου 1885[2][3] rue de Douai[5][3] |
| Τόπος ταφής | Κοιμητήριο του Περ-Λασαίζ (48°51′31″ s. š., 2°23′49″ v. d.)[6] και Edmond About's tomb |
| Ψευδώνυμο | Valentin de Quevilly |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | Γαλλικά[3] |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά[7][3][8] Αγγλικά |
| Εκπαίδευση | agrégation de lettres |
| Σπουδές | Λύκειο Καρλομάγνος École Normale Supérieure |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | συγγραφέας[3][9] δημοσιογράφος θεατρικός συγγραφέας συγγραφέας έργων επιστημονικής φαντασίας μυθιστοριογράφος[10] κριτικός τέχνης[10] |
| Οικογένεια | |
| Σύντροφος | Αλίς Οζί |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | 11η έδρα της Γαλλικής Ακαδημίας (1884–1885)[11] president of the Société des gens de lettres (1877–1880)[12] president of the Société des gens de lettres (1881–1884) |
| Βραβεύσεις | Αξιωματικός της Λεγεώνας της Τιμής (1867)[13] |
| Υπογραφή | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Εντμόν Αμπού (Edmond About, συναντάται και ως Εδμόνδος Αμπού, 1828–1885) ήταν Γάλλος μυθιστοριογράφος, δημοσιολόγος και δημοσιογράφος. Σπούδασε -μετά διακρίσεων- στην École Normale και εργάστηκε για δύο περίπου χρόνια στην Γαλλική Σχολή Αθηνών. Επέστρεψε στο Παρίσι το 1853 και επιδόθηκε στην συγγραφή και στην δημοσιογραφία.
Η πολιτική του τοποθέτηση ήταν μάλλον ασταθής αλλά από το 1872 μέχρι το 1878 η εφημερίδα του XIXe Siècle (Δέκατος ένατος Αιώνας), ασκούσε μεγάλη επιρροή στην κοινή γνώμη –στο πλευρό της δημοκρατικής παράταξης πλέον. Το 1884 εξελέγη μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας αλλά πέθανε πριν προλάβει να καταλάβει την θέση του. Ο τάφος του βρίσκεται στο Κοιμητήριο Περ Λασαίζ στο Παρίσι.
Τα έργα του Αμπού δέχτηκαν πολλές επικρίσεις, ιδίως το Tolla για λογοκλοπή και το Lettres d'un bon jeune homme. Εκείνο όμως που ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων, και μάλιστα στην Ελλάδα, ήταν το μυθιστόρημά του Le roi des montagnes (Ο βασιλεύς των ορέων, 1857). Είχε προηγηθεί (1854) το βιβλίο La Grece contemporaine, όπου με οξυδέρκεια, χιούμορ και πολλή ειρωνεία εξετάζει τα πολιτικά, δημοσιονομικά και κοινωνικά πράγματα της Ελλάδος. Στον «Βασιλέα των ορέων» η άποψή του για την Ελλάδα παίρνει λογοτεχνική μορφή : Ένας λήσταρχος ονόματι Χατζησταύρος περιφέρεται θρασύτατα στην Αττική, σκοτώνει, απάγει, ληστεύει με την ανοχή και τη συνεργασία των διωκτικών αρχών, κι όταν αισθάνεται ότι τα χρόνια πέρασαν, αποσύρεται σε «μια μικρή έπαυλη στις όχθες του Ιλισού...και κινείται δραστήρια ν’ αναλάβη το υπουργείο Δικαιοσύνης».
Το έργο αυτό του Αμπού θεωρήθηκε αρχικά εξόχως μισελληνικό.[14] Στις αρχές του 20ου αιώνα η άποψη αυτή άλλαξε : Ο Αμπού έγραψεν όπως στηλιτεύη το πράγμα και όχι όπως βλάψη την Ελλάδα. Απόδειξις η διαγωγή του, η δράσις του...κατά τα τελευταία έτη της ζωής του, ήτις κατεδείχθη εξόχως φιλελληνική.[15] Σήμερα το βιβλίο αυτό προσφέρεται όχι μόνο για ψυχαγωγία αλλά και για τις αναπόφευκτες συγκρίσεις.
Έργα του στα Ελληνικά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- La Grece contemporaine (Η σύγχρονη Ελλάδα, 1854) ― μετάφραση Α.Σπήλιου ως Η Ελλάδα του ΄Οθωνος, "Αφοι Τολίδη", 1980
- Le roi des montagnes (Ο βασιλεύς των ορέων, 1857) ― μετάφραση Αντρέας Φραγκιάς ("Γαλαξίας-Ερμείας", 1982)
- Rome contemporaine (Η σύγχρονη Ρώμη, 1859) ― μετάφραση (;) ως Περί του Ρωμαϊκού ζητήματος, "Ίρις", 1996), αντικληρικό έργο για το Παπικό κράτος.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 118880039. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 Paul de Roux: «Nouveau Dictionnaire des œuvres de tous les temps et tous les pays» (Γαλλικά) Éditions Robert Laffont. 1994. σελ. 6. ISBN-13 978-2-221-06888-5. ISBN-10 2-221-06888-2.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ 6,0 6,1 Jules Moiroux: «Le cimetière du Père-Lachaise». (Γαλλικά) Le cimetière du Père-Lachaise. Παρίσι. 1908. σελ. 43.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb118880039. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ CONOR.SI. 12499555.
- ↑ «Library of the World's Best Literature». Library of the World's Best Literature. 1897.
- ↑ 10,0 10,1 (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 8 Αυγούστου 2021. 500313001. Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2022.
- ↑ Γαλλική Ακαδημία. www
.academie-francaise .fr /les-immortels /edmond-about?fauteuil=11&election=24-01-1884. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2022. - ↑ Société des gens de lettres. www
.sgdl .org /17-sgdl /presentation /82-presidents-sgdl. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουνίου 2020. - ↑ (Γαλλικά) Βάση δεδομένων Léonore. Υπουργείο Πολιτισμού της Γαλλίας.
- ↑ Γενική επίθεσις εσαλπίσθη εναντίον του άμα τη δημοσιεύσει και αυτού του έργου του (Δημ.Γρ.Καμπούρογλους, Πρόλογος του 1927) - η κοινή γνώμη...θεωρούσε τον Εντμόν Αμπού μισέλληνα και το έργο του συκοφαντικό (πρόλογος Τάσου Βουρνά στην έκδοση Αφων Τολίδη του La Grece contemporaine)
- ↑ Δημ.Γρ.Καμπούρογλους, ό.π. – Ο Αμπού είναι ένας γνήσιος φιλέλληνας, που πόνεσε για τη μοίρα του τόπου και του λαού (Βουρνάς, ό.π.) – Γνώρισε και αγάπησε την Ελλάδα...μέσα από τις πληγές και τις μάστιγες που χαρακτήριζαν το αναγεννώμενο έθνος (οπισθόφυλλο της μετάφρασης του Βασιλέως του Φραγκιά).